اعضای مجلس نمایندگان از رفتن اشرف‌غنی به پایگاه نیروهای امریکایی در بگرام به منظور دیدار با ترامپ انتقاد کرده، می‌گویند که او با این کار استقلال کشور را زیر سؤال برده‌است.
برخی نمایندگان در نشست عمومی روز شنبه (۹ قوس) گفتند که آقای غنی با این اقدام به احساسات ملی خدشه وارد کرده و باید از مردم عذرخواهی کند.
علی‌اکبر جمشیدی؛ عضو مجلس نمایندگان گفت، رییس جمهور نباید به پایگاه نیروهای امریکایی در بگرام می‌رفت؛ بلکه باید به عنوان رییس جمهور یک کشور مستقل، احساسات ملی را در نظر می‌گرفت.
بلقیس روشن؛ دیگر عضو مجلس نمایندگان هم گفت: «امریکایی‌ها هیچ نیازی به پاسپورت و ویزا ندارند، هر زمانی‌که دل‌شان شد می‌آیند و می‌روند؛ این‌طرف سیاسیون ما را هم نزد خود احضار می‌کنند، آیا بازهم ادعا کنیم که مستقل هستیم؟»
خانم روشن افزود: آقای غنی با رفتن به پایگاه نظامی بگرام و خوش‌آمدگویی به رییس جمهور امریکا، به کشور و مردم توهین کرده و باید معذرت بخواهد.
درخواست برای عذرخواهی اشرف غنی از مردم افغانستان در حالی از سوی نمایندگان مجلس، مطرح می شود که ارگ و سخنگویانش تاکنون در این باره کاملا سکوت کرده اند. به جز فعالیت گسترده لشکر توجیه گران فیسبوکی وابسته به ارگ، هیچ واکنشی رسمی درباره خبط پرهزینه و ویرانگر اشرف غنی از تریبون های حکومتی بروز نکرده است.
این در شرایطی است که به باور منتقدان، دیدار اخیر ترامپ و اشرف غنی در پایگاه نظامی امریکایی ها در بگرام به اندازه ای وقیح و شرم آور و حقارت‌بار بود که حتی جایگاه مهمان و میزبان نیز در این دیدار تغییر کرده بود؛ به گونه ای که ترامپ که هزاران کیلومتر را طی کرده و از ورای اقیانوس ها راهی افغانستان بود تا برای دو ساعت در پایگاه هوایی بگرام حضور یابد، از اشرف غنی پرسید می ماند یا می رود؟ گویی بگرام، خانه ترامپ است و این اشرف غنی است که مهمان اوست!
ترامپ حتی جایگاه ایستادن رییس جمهوری افغانستان را نیز مشخص کرد: پشت سر خودش و در میان نظامیان امریکایی!
سکوت ارگ هم کمتر از آنچه اشرف غنی در بگرام، انجام داد، شرم آور نیست. رییس جمهوری که در موسم انتخابات، ادعای کسب «آرای بالای مردم افغانستان» را دارد و می خواهد حکومت مشروع و ملی و دموکراتیک و مردمی و مقتدر تشکیل دهد، به اندازه ای حقیر است که حتی از عذرخواهی از مردم اش نیز خجالت می کشد، می ترسد و نمی خواهد هزینه های سیاسی یک اقدام خجالت بار و ضد ملی اش را بپذیرد و بپردازد.
در این میان، البته انتظار نمی رود تحولی فراگیر و بنیادین اتفاق بیافتد. بی تردید، همه ماجرا در سکوت ارگ و واکنش های یک روزه مردم و نمایندگان مجلس، ختم خواهد شد و ارباب ارگ نیز عرق شرم را از جبین شان به آرامی خواهند زدود. این در حالی است که اگر مجلس نمایندگان از اقتدار و استقلال کافی برخوردار بود، اشرف غنی را مجبور به پرداخت هزینه های سنگین این اقدام شرم آور می کرد و قیمت بازی با استقلال و حاکمیت و عزت و اقتدار ملی کشور را به اندازه ای برای او بالا می برد که پس از او هیچ حاکمی اینگونه با حقارت، در برابر یک رهبر خارجی، تمکین نکند و با قربانی کردن استقلال کشورش، به حمایت های او از پیروزی اش در انتخابات بدنام و حداقلی شش میزان، چشم ندوزد.
با اینهمه، تاریخ به سادگی از کنار این اتفاق نخواهد گذشت و در مقایسه این اتفاق با آنچه کرزی در برابر درخواست مشابه باراک اوباما انجام داد، با نفرت و انزجار از دیدار روز پنجشنبه اشرف غنی با ترامپ یاد خواهد کرد و آن را به مثابه سند واگذاری استقلال این آب و خاک به بیگانه، مورد استناد قرار خواهد داد.
برخی نمایندگان در نشست عمومی روز شنبه (۹ قوس) گفتند که آقای غنی با این اقدام به احساسات ملی خدشه وارد کرده و باید از مردم عذرخواهی کند.
علی‌اکبر جمشیدی؛ عضو مجلس نمایندگان گفت، رییس جمهور نباید به پایگاه نیروهای امریکایی در بگرام می‌رفت؛ بلکه باید به عنوان رییس جمهور یک کشور مستقل، احساسات ملی را در نظر می‌گرفت.
بلقیس روشن؛ دیگر عضو مجلس نمایندگان هم گفت: «امریکایی‌ها هیچ نیازی به پاسپورت و ویزا ندارند، هر زمانی‌که دل‌شان شد می‌آیند و می‌روند؛ این‌طرف سیاسیون ما را هم نزد خود احضار می‌کنند، آیا بازهم ادعا کنیم که مستقل هستیم؟»
خانم روشن افزود: آقای غنی با رفتن به پایگاه نظامی بگرام و خوش‌آمدگویی به رییس جمهور امریکا، به کشور و مردم توهین کرده و باید معذرت بخواهد.
درخواست برای عذرخواهی اشرف غنی از مردم افغانستان در حالی از سوی نمایندگان مجلس، مطرح می شود که ارگ و سخنگویانش تاکنون در این باره کاملا سکوت کرده اند. به جز فعالیت گسترده لشکر توجیه گران فیسبوکی وابسته به ارگ، هیچ واکنشی رسمی درباره خبط پرهزینه و ویرانگر اشرف غنی از تریبون های حکومتی بروز نکرده است.
این در شرایطی است که به باور منتقدان، دیدار اخیر ترامپ و اشرف غنی در پایگاه نظامی امریکایی ها در بگرام به اندازه ای وقیح و شرم آور و حقارت‌بار بود که حتی جایگاه مهمان و میزبان نیز در این دیدار تغییر کرده بود؛ به گونه ای که ترامپ که هزاران کیلومتر را طی کرده و از ورای اقیانوس ها راهی افغانستان بود تا برای دو ساعت در پایگاه هوایی بگرام حضور یابد، از اشرف غنی پرسید می ماند یا می رود؟ گویی بگرام، خانه ترامپ است و این اشرف غنی است که مهمان اوست!
ترامپ حتی جایگاه ایستادن رییس جمهوری افغانستان را نیز مشخص کرد: پشت سر خودش و در میان نظامیان امریکایی!
سکوت ارگ هم کمتر از آنچه اشرف غنی در بگرام، انجام داد، شرم آور نیست. رییس جمهوری که در موسم انتخابات، ادعای کسب «آرای بالای مردم افغانستان» را دارد و می خواهد حکومت مشروع و ملی و دموکراتیک و مردمی و مقتدر تشکیل دهد، به اندازه ای حقیر است که حتی از عذرخواهی از مردم اش نیز خجالت می کشد، می ترسد و نمی خواهد هزینه های سیاسی یک اقدام خجالت بار و ضد ملی اش را بپذیرد و بپردازد.
در این میان، البته انتظار نمی رود تحولی فراگیر و بنیادین اتفاق بیافتد. بی تردید، همه ماجرا در سکوت ارگ و واکنش های یک روزه مردم و نمایندگان مجلس، ختم خواهد شد و ارباب ارگ نیز عرق شرم را از جبین شان به آرامی خواهند زدود. این در حالی است که اگر مجلس نمایندگان از اقتدار و استقلال کافی برخوردار بود، اشرف غنی را مجبور به پرداخت هزینه های سنگین این اقدام شرم آور می کرد و قیمت بازی با استقلال و حاکمیت و عزت و اقتدار ملی کشور را به اندازه ای برای او بالا می برد که پس از او هیچ حاکمی اینگونه با حقارت، در برابر یک رهبر خارجی، تمکین نکند و با قربانی کردن استقلال کشورش، به حمایت های او از پیروزی اش در انتخابات بدنام و حداقلی شش میزان، چشم ندوزد.
با اینهمه، تاریخ به سادگی از کنار این اتفاق نخواهد گذشت و در مقایسه این اتفاق با آنچه کرزی در برابر درخواست مشابه باراک اوباما انجام داد، با نفرت و انزجار از دیدار روز پنجشنبه اشرف غنی با ترامپ یاد خواهد کرد و آن را به مثابه سند واگذاری استقلال این آب و خاک به بیگانه، مورد استناد قرار خواهد داد.
