مارک هرتلینگ؛ جنرال بازنشسته امریکایی، درباره عامل اصلی حملات بر تأسیسات نفتی عربستان سعودی، با اشاره به تصاویر ماهواره ای امریکا به شبکه سی ان ان گفت: "این تصاویر در حقیقت هیچ چیز را نشان نمی دهند به جز این که چقدر حمله با دقت صورت گرفته است."
جان کربی؛ دریادار سابق امریکایی هم به سی‌ان‌ان گفت: "من در این تصاویر هیچ چیزی نمی‌بینم که موید این باشد که سرمنشأ این حملات کجا بوده.من از میزان دقت این حملات در حیرتم...؛ اما تاکید می‌کنم که اینها (تصاویر) هیچ چیزی را ثابت نمی‌کند."
این اظهارات در سی‌ان‌ان که شاید جدی‌ترین شبکه تلویزیونی منتقد دونالد ترامپ باشد در حالی روز دوشنبه پخش شد که ساعتی بعد مقام‌های کاخ سفید در تشریح دلایل خود به خبرنگاران گفتند از نظر آنها در این حملات ترکیبی از ۲۰ پهپاد و چندین موشک کروز از نقطه‌ای در جنوب شرقی عراق یا جنوب غربی ایران به سمت عربستان شلیک شده‌اند.
این نشان می دهد که امریکا حتی شاید قبل از وقوع حمله، اتهام های آماده ای برای دامن زدن به ایران هراسی در خاور میانه داشته تا به محض اتفاق یک رویداد آنها را به کار بگیرد.
این مهم به امریکا کمک می کند تا اعراب را در یک ترس دایمی از یک دشمن فرضی و برساخته نگه دارد تا بتواند سلطه خود را بر آنها تحمیل کند و نیاز شان به واشنگتن را تشدید بخشد.
امریکا همچنین می خواهد با بزرگنمایی تهدید و خطر کاذب ایران برای همسایگانش در دنیای عرب و خاور میانه، توجه عرب ها را از دشمن اصلی آنها یعنی اسراییل به سمت دیگری معطوف کند تا هم اسراییل بتواند بدون نگرانی و ترس از اعراب، به سلطه گری خود بر فلسطینی ها ادامه دهد و هر روز سرزمین های بیشتری را غصب کند و هم نیاز به هزینه های اضافی برای دشمنی با ایران و سایر محورهای مقاومت نداشته باشد و این هزینه ها را بر دوش اعراب بار کند.
سیاست ایران هراسانه امریکا به واشنگتن امکان می دهد تا میلیاردها دالر تسلیحات خود را به قیمت های گزاف بر اعراب بفروشد و به این ترتیب، دالرهای نفتی آنها را تاراج کند. این در حالی است که همان تسلیحات در نهایت نتوانست جلو چند پهپاد انصارالله را بگیرد و از مهم ترین مراکز نفتی عربستان سعودی، محافظت کند.
عربستان سعودی انتظار دارد که این حملات بتواند امریکا را به جنگ مستقیم با ایران بکشاند تا به کمک قدرت نظامی امریکا برای همیشه خیالش از ایران راحت شود؛ اما واقعیت این است که امریکا هرگز نمی خواهد وارد چنین جنگ جنون آمیزی شود. اگر امریکا در طول ۴۰ سال گذشته می توانست قطعا بسیار زودتر از این، وارد این جنگ می شد و ایران را نابود می کرد؛ اما واشنگتن می داند که در جنگ با ایران، اولین اشتباه، آخرین اشتباه خواهد بود و هیچ بازگشتی وجود نخواهد داشت.
بنابراین، در حال حاضر نیز وقتی ترامپ می گوید آماده پاسخ نظامی به حملات عربستان سعودی است، تنها می خواهد تنور تنش را داغ تر کند تا بتواند پول بیشتری از عربستان به دست آورد و تسلیحات بیشتری بفروشد و سلطه امریکا بر اعراب و سرزمین های اسلامی را بیشتر از پیش، گسترش دهد؛ در غیر آن، ترامپ مصمم به حمله نظامی به ایران نیست و این امر را با برکناری جان بولتون جنگ طلب و ضد ایرانی، نشان داد.
حتی اگر ترامپ در نهایت یک تصمیم دیوانه وار بگیرد و وارد جنگ شود، چیزی برای عرب های سرسپرده واشنگتن، تغییر نخواهد کرد. این همان چیزی است که کویت و امارات و عمان و قطر به خوبی آن را درک می کنند و می دانند که شلیک تنها یک گلوله کافی است تا کل اقتصاد اعراب در کسری از ثانیه فلج شود، سرمایه های هنگفت جهان از مراکزی مانند دبی فرار کنند و لوله های بزرگ نفت، آتش بگیرند. آنگاه دیگر چه سودی خواهد داشت که ایران پیروز شود یا امریکا؛ زیرا بزرگترین خسارت جنگ را اعراب و امریکایی ها متحمل شده اند.
ایران به گفته منابع غربی در حال حاضر اندکی بیش از ۲۰۰ هزار بشکه نفت در روز صادر می کند؛ اما عربستان بیش از ۱۰ میلیون صادرات داشت که با یک حمله برق آسا نیمی از آن متوقف شد و بربنیاد ارزیابی ها دامنه خسارات آن از ۵۰۰ میلیارد دالر فراتر رفته است. ضمن اینکه بازسازی و بازیابی خطوط تولید نفت سعودی هم ممکن است ماه ها زمان ببرد. در چنین شرایطی، جنگ به سود کیست و چه کسی از آن زیان خواهد دید؟!
جان کربی؛ دریادار سابق امریکایی هم به سی‌ان‌ان گفت: "من در این تصاویر هیچ چیزی نمی‌بینم که موید این باشد که سرمنشأ این حملات کجا بوده.من از میزان دقت این حملات در حیرتم...؛ اما تاکید می‌کنم که اینها (تصاویر) هیچ چیزی را ثابت نمی‌کند."
این اظهارات در سی‌ان‌ان که شاید جدی‌ترین شبکه تلویزیونی منتقد دونالد ترامپ باشد در حالی روز دوشنبه پخش شد که ساعتی بعد مقام‌های کاخ سفید در تشریح دلایل خود به خبرنگاران گفتند از نظر آنها در این حملات ترکیبی از ۲۰ پهپاد و چندین موشک کروز از نقطه‌ای در جنوب شرقی عراق یا جنوب غربی ایران به سمت عربستان شلیک شده‌اند.
این نشان می دهد که امریکا حتی شاید قبل از وقوع حمله، اتهام های آماده ای برای دامن زدن به ایران هراسی در خاور میانه داشته تا به محض اتفاق یک رویداد آنها را به کار بگیرد.
این مهم به امریکا کمک می کند تا اعراب را در یک ترس دایمی از یک دشمن فرضی و برساخته نگه دارد تا بتواند سلطه خود را بر آنها تحمیل کند و نیاز شان به واشنگتن را تشدید بخشد.
امریکا همچنین می خواهد با بزرگنمایی تهدید و خطر کاذب ایران برای همسایگانش در دنیای عرب و خاور میانه، توجه عرب ها را از دشمن اصلی آنها یعنی اسراییل به سمت دیگری معطوف کند تا هم اسراییل بتواند بدون نگرانی و ترس از اعراب، به سلطه گری خود بر فلسطینی ها ادامه دهد و هر روز سرزمین های بیشتری را غصب کند و هم نیاز به هزینه های اضافی برای دشمنی با ایران و سایر محورهای مقاومت نداشته باشد و این هزینه ها را بر دوش اعراب بار کند.
سیاست ایران هراسانه امریکا به واشنگتن امکان می دهد تا میلیاردها دالر تسلیحات خود را به قیمت های گزاف بر اعراب بفروشد و به این ترتیب، دالرهای نفتی آنها را تاراج کند. این در حالی است که همان تسلیحات در نهایت نتوانست جلو چند پهپاد انصارالله را بگیرد و از مهم ترین مراکز نفتی عربستان سعودی، محافظت کند.
عربستان سعودی انتظار دارد که این حملات بتواند امریکا را به جنگ مستقیم با ایران بکشاند تا به کمک قدرت نظامی امریکا برای همیشه خیالش از ایران راحت شود؛ اما واقعیت این است که امریکا هرگز نمی خواهد وارد چنین جنگ جنون آمیزی شود. اگر امریکا در طول ۴۰ سال گذشته می توانست قطعا بسیار زودتر از این، وارد این جنگ می شد و ایران را نابود می کرد؛ اما واشنگتن می داند که در جنگ با ایران، اولین اشتباه، آخرین اشتباه خواهد بود و هیچ بازگشتی وجود نخواهد داشت.
بنابراین، در حال حاضر نیز وقتی ترامپ می گوید آماده پاسخ نظامی به حملات عربستان سعودی است، تنها می خواهد تنور تنش را داغ تر کند تا بتواند پول بیشتری از عربستان به دست آورد و تسلیحات بیشتری بفروشد و سلطه امریکا بر اعراب و سرزمین های اسلامی را بیشتر از پیش، گسترش دهد؛ در غیر آن، ترامپ مصمم به حمله نظامی به ایران نیست و این امر را با برکناری جان بولتون جنگ طلب و ضد ایرانی، نشان داد.
حتی اگر ترامپ در نهایت یک تصمیم دیوانه وار بگیرد و وارد جنگ شود، چیزی برای عرب های سرسپرده واشنگتن، تغییر نخواهد کرد. این همان چیزی است که کویت و امارات و عمان و قطر به خوبی آن را درک می کنند و می دانند که شلیک تنها یک گلوله کافی است تا کل اقتصاد اعراب در کسری از ثانیه فلج شود، سرمایه های هنگفت جهان از مراکزی مانند دبی فرار کنند و لوله های بزرگ نفت، آتش بگیرند. آنگاه دیگر چه سودی خواهد داشت که ایران پیروز شود یا امریکا؛ زیرا بزرگترین خسارت جنگ را اعراب و امریکایی ها متحمل شده اند.
ایران به گفته منابع غربی در حال حاضر اندکی بیش از ۲۰۰ هزار بشکه نفت در روز صادر می کند؛ اما عربستان بیش از ۱۰ میلیون صادرات داشت که با یک حمله برق آسا نیمی از آن متوقف شد و بربنیاد ارزیابی ها دامنه خسارات آن از ۵۰۰ میلیارد دالر فراتر رفته است. ضمن اینکه بازسازی و بازیابی خطوط تولید نفت سعودی هم ممکن است ماه ها زمان ببرد. در چنین شرایطی، جنگ به سود کیست و چه کسی از آن زیان خواهد دید؟!
