انقلاب اسلامی ایران، علیرغم سنگ اندازی ها و سمپاشی های شدید دشمنان پرشمار آن در منطقه و جهان، روز به روز پرشکوه تر، ریشه دارتر، مقتدرتر و فراگیرتر می شود.
برای اثبات این مهم، نیازی به بزرگنمایی، غلو و مبالغه افراطی و تبلیغات و توصیفات انتزاعی و آسمانی نیست. انقلابی که با مردم آغاز کرد و با تقدیم صدها هزار شهید، با خون انقلابیون مردمی، آبیاری و شکوفا شد، هرگز زوال و ذلت و زبونی نمی پذیرد.
انقلاب اسلامی ایران با قیامت قیام شورانگیز توده انقلابی آغاز شد؛ مردمی که برای تغییر در بالاترین مدارج قدرت به صحنه آمدند و از هیچ تهدید و خطری نهراسیدند و جان های عزیز شان را در کف دست گرفتند تا به ندای پیر فرزانه و رهبر و مراد و مرشد خویش عاشقانه لبیک بگویند و یک رژيم مزدور و سرکوبگر و ضد مردمی را به زیر بکشند.
قیام انقلابی مردم ایران، قیامتی شگرف به پا کرد؛ قیامتی که هنوز تاریخ انقلاب های قرن ۲۰ به آن می بالد و افتخار می کند، و دیکتاتوری های مزدور منطقه و دستگاه های استکباری و جهانخوار در آنسوی جهان، از پژواک پرطنین آن، احساس خطر می کنند.
قیام مردم ایران، مسیر یک تاریخ چندصدساله را تغییر داد و سرنوشت تازه ای را برای آن مردم و چه بسا سایر ملت های منطقه و جهان، رقم زد. پژواک ها و بازتاب های قدرتمند این قیام، به اندازه ای نیرومند و فراگیر بود که خواب سلطه گران، مستکبران و جهانخواران را در اقصای عالم، آشفته کرد و توده های دربند و تحت سلطه و ستم را بیدار کرد و به واکنش و عمل علیه استبداد و ستم و بیداد و بی عدالتی برانگیخت.
اکنون که ۴۰ سال از عمر آن رویداد شکوهمند و مترقی و متعالی و بی مانند می گذرد، انقلاب اسلامی ایران همچنان زنده و پویا و پیشرو و مقتدر به حیات طیبه خود ادامه می دهد و منبع الهام های آزادی بخش برای بسیاری از جنبش های ضد استکباری در سراسر جهان می شود. این نشان می دهد که پس از ۴۰ سال، هرگز گرد گذشته زدگی، غبار غربت و خاک خلوت گزینی بر آرمان ها و ارزش های اصیل و پایدار انقلاب اسلامی ایران ننشسته و گوهرهای ناب و نادر این انقلاب، همچنان به اقیانوس آزادی خواهی جهان، ارج و ارزش و معنا و پیام می بخشد.
این در حالی است که بسیاری از مستکبران، آرزو داشتند که انقلاب اسلامی ایران به ۴۰ سالگی نرسد و چه بسیار تلاش های مذبوحانه ای که برای فروپاشی و فرسایش آن انجام دادند، چه دست های ناپاکی که برای برانگیختن مردم انقلابی علیه برون دادها و برایندهای انقلابی خویش، وارد عمل شدند؛ اما در نهایت، جز شرمساری و سیاه‌رویی و شکست های خجلت بار و خفت انگیز، چیزی نصیب شان نشد.
امروزه انقلاب اسلامی ایران، پرشکوه تر از هر زمان دیگری به حیات پربرکت اش ادامه می دهد و نمایشی شگفت انگیز و بی بدیل از قدرت و پایداری را در برابر مستکبران و دشمنانش ارائه می دهد.
اینکه پس از ۴۰ سال میلیون ها نفر به خیابان ها می ریزند و با همان شعارهایی که انقلاب برای نخستین بار، بر آنها بنیاد نهاده شد، با آرمان ها و ارزش های آن تجدید میثاق می کنند و حمایت قاطع شان را از آن ابراز می دارند، خود دلیلی روشن بر این حقیقت است که آفتاب انقلاب اسلامی ایران، تابنده و زاینده، به گرمای حیات بخش خویش ادامه خواهد داد و هرگز زوال و ظلال نخواهد پذیرفت.
هیچ انقلابی در جهان تاکنون به اندازه انقلاب اسلامی، مبتنی بر قدرت حمایت مردم نبوده است. مردم ایران همه ساله در ۲۲ دلو (بهمن) به خیابان ها می آیند تا بگویند که حیات و زندگی این انقلاب را تضمین می کنند و برای دفاع از آن در برابر هر دست ناپاکی، آماده هستند، و این‌گونه است که انقلاب اسلامی به معنای واقعی کلمه، قدرت و بقای خویش را از مردم آن کشور می گیرد و تا زمانی که مردم ایران هستند، انقلاب نیز خواهد بود.
برای اثبات این مهم، نیازی به بزرگنمایی، غلو و مبالغه افراطی و تبلیغات و توصیفات انتزاعی و آسمانی نیست. انقلابی که با مردم آغاز کرد و با تقدیم صدها هزار شهید، با خون انقلابیون مردمی، آبیاری و شکوفا شد، هرگز زوال و ذلت و زبونی نمی پذیرد.
انقلاب اسلامی ایران با قیامت قیام شورانگیز توده انقلابی آغاز شد؛ مردمی که برای تغییر در بالاترین مدارج قدرت به صحنه آمدند و از هیچ تهدید و خطری نهراسیدند و جان های عزیز شان را در کف دست گرفتند تا به ندای پیر فرزانه و رهبر و مراد و مرشد خویش عاشقانه لبیک بگویند و یک رژيم مزدور و سرکوبگر و ضد مردمی را به زیر بکشند.
قیام انقلابی مردم ایران، قیامتی شگرف به پا کرد؛ قیامتی که هنوز تاریخ انقلاب های قرن ۲۰ به آن می بالد و افتخار می کند، و دیکتاتوری های مزدور منطقه و دستگاه های استکباری و جهانخوار در آنسوی جهان، از پژواک پرطنین آن، احساس خطر می کنند.
قیام مردم ایران، مسیر یک تاریخ چندصدساله را تغییر داد و سرنوشت تازه ای را برای آن مردم و چه بسا سایر ملت های منطقه و جهان، رقم زد. پژواک ها و بازتاب های قدرتمند این قیام، به اندازه ای نیرومند و فراگیر بود که خواب سلطه گران، مستکبران و جهانخواران را در اقصای عالم، آشفته کرد و توده های دربند و تحت سلطه و ستم را بیدار کرد و به واکنش و عمل علیه استبداد و ستم و بیداد و بی عدالتی برانگیخت.
اکنون که ۴۰ سال از عمر آن رویداد شکوهمند و مترقی و متعالی و بی مانند می گذرد، انقلاب اسلامی ایران همچنان زنده و پویا و پیشرو و مقتدر به حیات طیبه خود ادامه می دهد و منبع الهام های آزادی بخش برای بسیاری از جنبش های ضد استکباری در سراسر جهان می شود. این نشان می دهد که پس از ۴۰ سال، هرگز گرد گذشته زدگی، غبار غربت و خاک خلوت گزینی بر آرمان ها و ارزش های اصیل و پایدار انقلاب اسلامی ایران ننشسته و گوهرهای ناب و نادر این انقلاب، همچنان به اقیانوس آزادی خواهی جهان، ارج و ارزش و معنا و پیام می بخشد.
این در حالی است که بسیاری از مستکبران، آرزو داشتند که انقلاب اسلامی ایران به ۴۰ سالگی نرسد و چه بسیار تلاش های مذبوحانه ای که برای فروپاشی و فرسایش آن انجام دادند، چه دست های ناپاکی که برای برانگیختن مردم انقلابی علیه برون دادها و برایندهای انقلابی خویش، وارد عمل شدند؛ اما در نهایت، جز شرمساری و سیاه‌رویی و شکست های خجلت بار و خفت انگیز، چیزی نصیب شان نشد.
امروزه انقلاب اسلامی ایران، پرشکوه تر از هر زمان دیگری به حیات پربرکت اش ادامه می دهد و نمایشی شگفت انگیز و بی بدیل از قدرت و پایداری را در برابر مستکبران و دشمنانش ارائه می دهد.
اینکه پس از ۴۰ سال میلیون ها نفر به خیابان ها می ریزند و با همان شعارهایی که انقلاب برای نخستین بار، بر آنها بنیاد نهاده شد، با آرمان ها و ارزش های آن تجدید میثاق می کنند و حمایت قاطع شان را از آن ابراز می دارند، خود دلیلی روشن بر این حقیقت است که آفتاب انقلاب اسلامی ایران، تابنده و زاینده، به گرمای حیات بخش خویش ادامه خواهد داد و هرگز زوال و ظلال نخواهد پذیرفت.
هیچ انقلابی در جهان تاکنون به اندازه انقلاب اسلامی، مبتنی بر قدرت حمایت مردم نبوده است. مردم ایران همه ساله در ۲۲ دلو (بهمن) به خیابان ها می آیند تا بگویند که حیات و زندگی این انقلاب را تضمین می کنند و برای دفاع از آن در برابر هر دست ناپاکی، آماده هستند، و این‌گونه است که انقلاب اسلامی به معنای واقعی کلمه، قدرت و بقای خویش را از مردم آن کشور می گیرد و تا زمانی که مردم ایران هستند، انقلاب نیز خواهد بود.
