سید عباس عراقچی؛ معاون وزارت خارجه ایران که هفته گذشته با هیأت طالبان دیدار و گفتگو کرده، امروز شنبه وارد کابل شد.
ارگ ریاست جمهوری اعلام کرده که آقای عراقچی با اشرف غنی؛ رئیس جمهوری دیدار و دوطرف درباره اهمیت مناسبات همه‌جانبه دولت با دولت، روند صلح به رهبری و مالکیت افغان‌ها و چگونگی استفاده بهتر از بندر چابهار ایران بحث و تبادل نظر کرده‌اند.
آقای عراقچی در رابطه با دیدار اخیرش با طالبان به آقای غنی گزارش کرد و از تعهد کشورش به اصل رهبری و مالکیت حکومت افغانستان در تداوم روند صلح اطمینان داد.
در این دیدار تاکید شد که در تمام ابعاد با هماهنگی بیشتر کار صورت گیرد تا نتیجه مؤثر در پی داشته باشد.
آقای عراقچی در کابل با عبدالله عبدالله؛ رییس اجرایی، ادریس زمان؛ معاون وزارت خارجه و برخی دیگر از مقام های دولتی دیدار و گفتگو کرده است.
سفر آقای عراقچی به کابل و دیدار او با مقام های ارشد دولت افغانستان در حالی صورت می گیرد که افغانستان، بر موضع پیشین خود مبنی بر لزوم مذاکرات دولت با طالبان تأکید می ورزد و می گوید که روند صلح باید تحت مالکیت و مدیریت دولت قرار بگیرد.
کارشناسان می گویند که ایران هم می تواند و هم می خواهد در این زمینه، نقش آفرینی کند. به باور آنها ایران با استفاده از سیاست خویشتن دارانه ای که در برابر گروه طالبان، دنبال می کند و با توجه به تماس ها و ارتباطاتی که با هماهنگی دولت افغانستان، میان تهران و گروه طالبان به وجود آمده است، هم اراده کافی و هم قدرت لازم را برای زمینه سازی به منظور گفتگوهای مستقیم کابل و طالبان، در اختیار دارد.
تهران همچنین سعی می کند که راهی برای ایفای یک نقش فعال و اثرگذار در روند صلح افغانستان پیدا کند و از حاشیه نشینی و انزوایی که امریکا و اعراب مد نظر دارند، خارج شود. بنابراین، برای ایرانی ها بسیار مهم است که در قدم اول، ارتباطات و تماس های خود را با گروه طالبان، تحکیم ببخشند و در قدم دوم، اعتماد دولت افغانستان را جلب کنند و از این طریق، نه تنها به جرگه قدرت های مؤثر بر روند صلح افغانستان شامل شوند؛ بلکه مهم تر از آن، از محور کشورهایی که در غیاب دولت افغانستان، چندین دور با طالبان وارد گفتگو شده اند و در این گفتگوها فراتر از زمینه سازی و تسهیل آغاز روند گفتگوهای مستقیم صلح میان کابل و طالبان، در خصوص موضوعات اساسی و سرنوشت ساز مرتبط با امنیت ملی و استقلال و قانون اساسی و ساختار نظام سیاسی افغانستان با آن گروه، بحث و تبادل نظر کرده اند، سبقت بگیرد و پیش از آنکه قدرت های خارجی و رژيم های حامی طالبان و مزدور امریکا در منطقه بتوانند بر امنیت و حاکمیت ملی افغانستان، قمار بزنند، زمینه مذاکرات مستقیم دولت و طالبان را فراهم نمایند.
با توجه به همین هدف، ایران مسیری تازه و کاملا متفاوت را در روند صلح افغانستان باز کرده است؛ مسیری که نه امریکا و نه رژيم های مزدور آن که از طالبان، حمایت های مالی و تسلیحاتی می کنند، نخواسته اند آن را ایجاد کنند.
مسیری که ایران در روند صلح افغانستان باز کرده، اگر با حمایت و همراهی صریح کابل، همراه شود، بدون شک، آرزوی دولت و مردم افغانستان در زمینه گفتگوهای مستقیم و مستقل با طالبان و مالکیت بر روند صلح با آن گروه را به سرعت، محقق خواهد کرد.
نکته ای که نباید نسبت به آن تردید کرد این است که ایران برخلاف دیگر رژيم های منطقه و فرامنطقه، به دنبال استقرار یک صلح واقعی و پایدار در افغانستان است؛ زیرا آن را هم به لحاظ سیاسی و امنیتی و هم به جهت اقتصادی و توسعه ای، کاملا به نفع خود می داند.
بنابراین، کابل در فرصت کنونی، این امکان را دارد که با حمایت قوی از مسیری که تهران در روند صلح افغانستان، گشوده است، گام های مؤثر و جدی را در این زمینه بردارد و در نهایت، به صلحی مستقل، مبتنی بر منافع ملی و مطابق قانون اساسی و با اطمینان از حفظ و صیانت از دستاوردهای ۱۸ سال گذشته، با طالبان، دست پیدا کند.
ارگ ریاست جمهوری اعلام کرده که آقای عراقچی با اشرف غنی؛ رئیس جمهوری دیدار و دوطرف درباره اهمیت مناسبات همه‌جانبه دولت با دولت، روند صلح به رهبری و مالکیت افغان‌ها و چگونگی استفاده بهتر از بندر چابهار ایران بحث و تبادل نظر کرده‌اند.
آقای عراقچی در رابطه با دیدار اخیرش با طالبان به آقای غنی گزارش کرد و از تعهد کشورش به اصل رهبری و مالکیت حکومت افغانستان در تداوم روند صلح اطمینان داد.
در این دیدار تاکید شد که در تمام ابعاد با هماهنگی بیشتر کار صورت گیرد تا نتیجه مؤثر در پی داشته باشد.
آقای عراقچی در کابل با عبدالله عبدالله؛ رییس اجرایی، ادریس زمان؛ معاون وزارت خارجه و برخی دیگر از مقام های دولتی دیدار و گفتگو کرده است.
سفر آقای عراقچی به کابل و دیدار او با مقام های ارشد دولت افغانستان در حالی صورت می گیرد که افغانستان، بر موضع پیشین خود مبنی بر لزوم مذاکرات دولت با طالبان تأکید می ورزد و می گوید که روند صلح باید تحت مالکیت و مدیریت دولت قرار بگیرد.
کارشناسان می گویند که ایران هم می تواند و هم می خواهد در این زمینه، نقش آفرینی کند. به باور آنها ایران با استفاده از سیاست خویشتن دارانه ای که در برابر گروه طالبان، دنبال می کند و با توجه به تماس ها و ارتباطاتی که با هماهنگی دولت افغانستان، میان تهران و گروه طالبان به وجود آمده است، هم اراده کافی و هم قدرت لازم را برای زمینه سازی به منظور گفتگوهای مستقیم کابل و طالبان، در اختیار دارد.
تهران همچنین سعی می کند که راهی برای ایفای یک نقش فعال و اثرگذار در روند صلح افغانستان پیدا کند و از حاشیه نشینی و انزوایی که امریکا و اعراب مد نظر دارند، خارج شود. بنابراین، برای ایرانی ها بسیار مهم است که در قدم اول، ارتباطات و تماس های خود را با گروه طالبان، تحکیم ببخشند و در قدم دوم، اعتماد دولت افغانستان را جلب کنند و از این طریق، نه تنها به جرگه قدرت های مؤثر بر روند صلح افغانستان شامل شوند؛ بلکه مهم تر از آن، از محور کشورهایی که در غیاب دولت افغانستان، چندین دور با طالبان وارد گفتگو شده اند و در این گفتگوها فراتر از زمینه سازی و تسهیل آغاز روند گفتگوهای مستقیم صلح میان کابل و طالبان، در خصوص موضوعات اساسی و سرنوشت ساز مرتبط با امنیت ملی و استقلال و قانون اساسی و ساختار نظام سیاسی افغانستان با آن گروه، بحث و تبادل نظر کرده اند، سبقت بگیرد و پیش از آنکه قدرت های خارجی و رژيم های حامی طالبان و مزدور امریکا در منطقه بتوانند بر امنیت و حاکمیت ملی افغانستان، قمار بزنند، زمینه مذاکرات مستقیم دولت و طالبان را فراهم نمایند.
با توجه به همین هدف، ایران مسیری تازه و کاملا متفاوت را در روند صلح افغانستان باز کرده است؛ مسیری که نه امریکا و نه رژيم های مزدور آن که از طالبان، حمایت های مالی و تسلیحاتی می کنند، نخواسته اند آن را ایجاد کنند.
مسیری که ایران در روند صلح افغانستان باز کرده، اگر با حمایت و همراهی صریح کابل، همراه شود، بدون شک، آرزوی دولت و مردم افغانستان در زمینه گفتگوهای مستقیم و مستقل با طالبان و مالکیت بر روند صلح با آن گروه را به سرعت، محقق خواهد کرد.
نکته ای که نباید نسبت به آن تردید کرد این است که ایران برخلاف دیگر رژيم های منطقه و فرامنطقه، به دنبال استقرار یک صلح واقعی و پایدار در افغانستان است؛ زیرا آن را هم به لحاظ سیاسی و امنیتی و هم به جهت اقتصادی و توسعه ای، کاملا به نفع خود می داند.
بنابراین، کابل در فرصت کنونی، این امکان را دارد که با حمایت قوی از مسیری که تهران در روند صلح افغانستان، گشوده است، گام های مؤثر و جدی را در این زمینه بردارد و در نهایت، به صلحی مستقل، مبتنی بر منافع ملی و مطابق قانون اساسی و با اطمینان از حفظ و صیانت از دستاوردهای ۱۸ سال گذشته، با طالبان، دست پیدا کند.
