ارگ ریاست جمهوری اعلام کرده که تیم مذاکره کننده حکومت افغانستان به رهبری عبدالسلام رحیمی برای آغاز گفتگوهای 'قریب‌الوقوع 'با طالبان و آمادگی برای 'نشست رو در رو' بین دوطرف وارد ابوظبی؛ مرکز امارات متحده عربی شده است.
به گزارش ارگ، آقای رحیمی با زلمی خلیلزاد دیدار خواهد کرد و قرار است در هفته جاری با نمایندگان امارات و عربستان نیز ملاقات کند.
طالبان نیز اعلام کرده که روز دوشنبه هیأت این گروه با نمایندگان پاکستان، عربستان و امارات دیدار مفصل داشته و با زلمی خلیلزاد نیز دیدار مقدماتی داشته است.
این گروه گفته که بیشتر صحبت‌ها درباره خروج "نیروهای اشغالگر و جلوگیری از مظالم امریکا و همکارانش در افغانستان"، بازسازی و تامین امنیت افغانستان بوده‌است.
گروه طالبان تایید کرده که گفتگوها امروز نیز ادامه خواهد یافت.
حکومت افغانستان قبلا گفته بود که تمامی این تلاش‌های امریکا در هماهنگی با حکومت افغانستان صورت می‌گیرد و هدف از آن ایجاد تسهیلات برای گفتگوهای صلح است.
علیرغم تأکیدهای خوشبینانه تریبون های رسمی حکومت افغانستان مبنی بر اینکه در روند جاری مذاکرات صلح با طالبان که در غیاب نمایندگان رسمی افغانستان و تنها با مشارکت طالبان و چند قدرت خارجی حامی آنها در حال برگزاری است، هیچ تصمیمی درباره سرنوشت سیاسی افغانستان گرفته نخواهد شد، کارشناسان می گویند که این روند، عملا خطوط اصلی توافقنامه صلحی را تعیین خواهد کرد که بر اساس آن، دولت و نظام سیاسی آینده افغانستان با مشارکت طالبان، شکل خواهد گرفت.
اینکه طالبان رسما هرگونه گفتگوی مستقیم و علنی با نمایندگان دولت افغانستان را رد می کنند؛ اما از سوی دیگر، با امریکا و پاکستان و امارات و عربستان، به آسانی و بی هیچ مشکلی، وارد گفتگو می شوند، حرکتی توهین آمیز و ضد حاکمیت ملی افغانستان است. در این زمینه، تنها طالبان، مقصر نیستند؛ بلکه قدرت هایی که بدون توجه به لزوم حضور و مالکیت مستقیم دولت و نمایندگان مردم افغانستان در این روند، با طالبان، گفتگو می کنند و شرایط خود را مطرح می کنند و شرایط آن گروه را می شنوند، اقدامی ضد حاکمیت و استقلال سیاسی و ملی افغانستان مرتکب می شوند و در واقع، رسمیت و وجاهت حقوقی و قانونی دولت افغانستان را نقض می کنند و زیر پا می گذارند.
آنچه در امارات جریان دارد نیز برخلاف توجیهات نه چندان واقع بینانه و صادقانه کابل، حرکتی در مسیر تسهیل مذاکرات مستقیم صلح میان دولت و طالبان نیست؛ بلکه رایزنی های استراتژيک و اساسی برای تعیین سرنوشت سیاسی آینده افغانستان است.
وقتی طالبان خواسته های مشخص خود در زمینه تشکیل دولت موقت، خروج نیروهای خارجی، آزادی زندانیان، لغو تحریم های بین المللی و مهم تر از همه اینها اعطای حق حاکمیت و رهبری به یک مهره برگزیده این گروه را مطرح می کنند، دیگر چه چیزی باید وجود داشته باشد که در مذاکرات رو در رو با دولت افغانستان، عنوان شود؟
پرسش مهم در این میان، این است که چه کس یا کسانی به نیابت از دولت و مردم افغانستان، با طالبان در خصوص مسایل و پیش شرط های مطرح شده از سوی آن گروه، مذاکره می کنند و این حق را از کجا آورده اند؟
به بیان دیگر، بدتر و تحقیرآمیزتر از اینکه هیأت ۱۲ نفری دولت افغانستان در امارات، پشت دروازه های بسته مذاکرات صلح چند رژيم حامی طالبان با طالبان باقی بماند، این است که این رژيم ها به جای مردم و دولت افغانستان، تصمیم می گیرند؛ این در حالی است که آنها خود از حامیان اصلی و همیشگی طالبان بوده اند و همواره متهم به حمایت از تروریزم و دخالت در امور داخلی افغانستان می شدند.
با توجه به این مسایل، آنچه در امارات جریان دارد، هرگز در مسیر منافع علیای مردم افغانستان قرار ندارد و نقض آشکار و جدی حاکمیت ملی و استقلال سیاسی دولت است. دولت به جای خوش بینی مفرط به نتایج و پیامدهای روندی که خود در آن هیچ سهم و نقشی ندارد، باید برای احراز حق مالکلیت خود بر این روند و استیفای حقوق مشروع و غیر قابل انتقال ملت افغانستان، به طرف های دخیل در این بازی، اعتراض کند و به سرعت، این روند را در مسیری شفاف، معقول، مشروع و مبتنی بر اراده واقعی مردم افغانستان و بر پایه رؤوس بنیادین قانون اساسی قرار دهد.
امریکا، پاکستان، عربستان و امارات، اگر دوستان استراتژيک و شرکای واقعی افغانستان هستند، بی تردید، سهم شان را در ایجاد، حمایت، توسعه و تقویت طالبان تا به اینجای کار، ادا کرده اند. اینک نوبت مردم افغانستان است که درباره سرنوشت آینده خود از مسیر رایزنی های صلح با آن گروه در شرایطی عادلانه و برابر، تصمیم بگیرند.
به گزارش ارگ، آقای رحیمی با زلمی خلیلزاد دیدار خواهد کرد و قرار است در هفته جاری با نمایندگان امارات و عربستان نیز ملاقات کند.
طالبان نیز اعلام کرده که روز دوشنبه هیأت این گروه با نمایندگان پاکستان، عربستان و امارات دیدار مفصل داشته و با زلمی خلیلزاد نیز دیدار مقدماتی داشته است.
این گروه گفته که بیشتر صحبت‌ها درباره خروج "نیروهای اشغالگر و جلوگیری از مظالم امریکا و همکارانش در افغانستان"، بازسازی و تامین امنیت افغانستان بوده‌است.
گروه طالبان تایید کرده که گفتگوها امروز نیز ادامه خواهد یافت.
حکومت افغانستان قبلا گفته بود که تمامی این تلاش‌های امریکا در هماهنگی با حکومت افغانستان صورت می‌گیرد و هدف از آن ایجاد تسهیلات برای گفتگوهای صلح است.
علیرغم تأکیدهای خوشبینانه تریبون های رسمی حکومت افغانستان مبنی بر اینکه در روند جاری مذاکرات صلح با طالبان که در غیاب نمایندگان رسمی افغانستان و تنها با مشارکت طالبان و چند قدرت خارجی حامی آنها در حال برگزاری است، هیچ تصمیمی درباره سرنوشت سیاسی افغانستان گرفته نخواهد شد، کارشناسان می گویند که این روند، عملا خطوط اصلی توافقنامه صلحی را تعیین خواهد کرد که بر اساس آن، دولت و نظام سیاسی آینده افغانستان با مشارکت طالبان، شکل خواهد گرفت.
اینکه طالبان رسما هرگونه گفتگوی مستقیم و علنی با نمایندگان دولت افغانستان را رد می کنند؛ اما از سوی دیگر، با امریکا و پاکستان و امارات و عربستان، به آسانی و بی هیچ مشکلی، وارد گفتگو می شوند، حرکتی توهین آمیز و ضد حاکمیت ملی افغانستان است. در این زمینه، تنها طالبان، مقصر نیستند؛ بلکه قدرت هایی که بدون توجه به لزوم حضور و مالکیت مستقیم دولت و نمایندگان مردم افغانستان در این روند، با طالبان، گفتگو می کنند و شرایط خود را مطرح می کنند و شرایط آن گروه را می شنوند، اقدامی ضد حاکمیت و استقلال سیاسی و ملی افغانستان مرتکب می شوند و در واقع، رسمیت و وجاهت حقوقی و قانونی دولت افغانستان را نقض می کنند و زیر پا می گذارند.
آنچه در امارات جریان دارد نیز برخلاف توجیهات نه چندان واقع بینانه و صادقانه کابل، حرکتی در مسیر تسهیل مذاکرات مستقیم صلح میان دولت و طالبان نیست؛ بلکه رایزنی های استراتژيک و اساسی برای تعیین سرنوشت سیاسی آینده افغانستان است.
وقتی طالبان خواسته های مشخص خود در زمینه تشکیل دولت موقت، خروج نیروهای خارجی، آزادی زندانیان، لغو تحریم های بین المللی و مهم تر از همه اینها اعطای حق حاکمیت و رهبری به یک مهره برگزیده این گروه را مطرح می کنند، دیگر چه چیزی باید وجود داشته باشد که در مذاکرات رو در رو با دولت افغانستان، عنوان شود؟
پرسش مهم در این میان، این است که چه کس یا کسانی به نیابت از دولت و مردم افغانستان، با طالبان در خصوص مسایل و پیش شرط های مطرح شده از سوی آن گروه، مذاکره می کنند و این حق را از کجا آورده اند؟
به بیان دیگر، بدتر و تحقیرآمیزتر از اینکه هیأت ۱۲ نفری دولت افغانستان در امارات، پشت دروازه های بسته مذاکرات صلح چند رژيم حامی طالبان با طالبان باقی بماند، این است که این رژيم ها به جای مردم و دولت افغانستان، تصمیم می گیرند؛ این در حالی است که آنها خود از حامیان اصلی و همیشگی طالبان بوده اند و همواره متهم به حمایت از تروریزم و دخالت در امور داخلی افغانستان می شدند.
با توجه به این مسایل، آنچه در امارات جریان دارد، هرگز در مسیر منافع علیای مردم افغانستان قرار ندارد و نقض آشکار و جدی حاکمیت ملی و استقلال سیاسی دولت است. دولت به جای خوش بینی مفرط به نتایج و پیامدهای روندی که خود در آن هیچ سهم و نقشی ندارد، باید برای احراز حق مالکلیت خود بر این روند و استیفای حقوق مشروع و غیر قابل انتقال ملت افغانستان، به طرف های دخیل در این بازی، اعتراض کند و به سرعت، این روند را در مسیری شفاف، معقول، مشروع و مبتنی بر اراده واقعی مردم افغانستان و بر پایه رؤوس بنیادین قانون اساسی قرار دهد.
امریکا، پاکستان، عربستان و امارات، اگر دوستان استراتژيک و شرکای واقعی افغانستان هستند، بی تردید، سهم شان را در ایجاد، حمایت، توسعه و تقویت طالبان تا به اینجای کار، ادا کرده اند. اینک نوبت مردم افغانستان است که درباره سرنوشت آینده خود از مسیر رایزنی های صلح با آن گروه در شرایطی عادلانه و برابر، تصمیم بگیرند.
