مجلس نمایندگان از افزایش تلفات غیرنظامیان در عملیات نیروهای داخلی و خارجی ابراز نگرانی کرد.
امیرخان یار؛ معاون دوم مجلس نمایندگان گفت که نباید در حملات هوایی و انجام عملیات‌های خاص، کودکان و زنان تلفات ببینند؛ تلفات مردم عام نه در قوانین ملی جواز دارد و نه در قوانین بین المللی.
دو روز پیش در یک حمله هوایی در ولایت هلمند حدود 25 غیر نظامی به شمول چندین زن و کودک کشته شدند.
حبیبه سادات؛ نماینده هلمند در مجلس گفت: "دو روز پیش در ولسوالی گرمسیر ولایت هلمند بر مردم بی‌گناه ملکی بمبارد شد؛ این اولین بار نیست، باربار چنین حملاتی تکرار شده؛ ولی مشخص نیست که چرا بر مردم بی‌گناه بمبارد می شود؛ در آنجا مراکز طالبان مشخص است."
سازمان ملل نیز ضمن ابراز نگرانی از افزایش تلفات غیرنظامیان در حملات هوایی و عملیات‌های خاص در افغانستان تایید کرده است که در حمله هلمند 25 غیر نظامی به شمول زنان و کودکان کشته شده اند.
کشتار اخیر یکبار دیگر نشان داد که جنگ امریکا در افغانستان، بیش از هر گروه یا سازمان دیگری، علیه مردم غیر نظامی و بی دفاع افغانستان است؛ زنان و کودکانی که بی سبب، در خاک و خانه شان، به خاک و خون کشیده می شوند و پس از وقوع فاجعه هم هیچکس، برای احراز و اجرای عدالت بر عوامل جنایت، اقدام نمی کند.
این بزرگترین ستمی است که در حق مردم افغانستان می شود؛ مردمی که هم قربانی تروریزم می شوند و هم قربانی جبهه علیه تروریزم.
آنها نه نقشی در سیاست دارند، نه بهره ای از صلح می برند و نه سهمی در جنگ دارند؛ اما در عین حال، بزرگترین قربانیان سیاست و صلح و جنگ هستند.
موضوع ناامیدکننده این است که این وضعیت، هر روز به زیان غیر نظامیان بی گناه و مردم ملکی بی دفاع، بدتر و وخیم تر می شود.
به عنوان مثال، سازمان ملل متحد قبلا در گزارش ۹ ماهه‌اش میزان تلفات ملکی در حمله‌های هوایی را در سال ۲۰۱۸ در افغانستان شدیدتر از سال گذشته عنوان کرد.
بر بنیاد گزارش یوناما، در این مدت ۶۴۹ مورد تلفات به غیر نظامیان در نتیجه حملات هوایی وارد شده و کودکان ۵۵ درصد آن را تشکیل می‌دهند. تلفات کلی غیر نظامیان در این ۹ ماه ۲۷۹۸ کشته و ۵۲۵۲ زخمی بوده است.
در این میان، اگرچه عامل اصلی بخش بزرگی از کشتار غیر نظامیان، همچنان گروه های تروریستی هستند؛ اما سهم نیروهای خارجی و عملیات هوایی و ویژه نیروهای دولتی هم اندک نیست. جبهه ضد تروریزم، از دو جهت، در کشتار فاجعه بار غیر نظامیان در افغانستان، مسؤول شناخته می شود: یکی اینکه این نیروها خود در این کشتار دست دارند که کشتار اخیر هلمند یکی از موارد آن است؛ کشتاری که تنها ۱۸ نفر از قربانیان آن، بر اساس گزارش سازمان ملل، زنان و کودکان هستند. دوم اینکه این نیروها وظیفه دارند تا تروریست ها را سرکوب کرده و به آنها اجازه ندهند که جان مردم غیر نظامی افغانستان را بگیرند، امنیت آنها را دچار آسیب و بحران بسازند و حق زندگی را از زنان و کودکان مظلوم و معصوم این سرزمین، سلب کنند.
اگر قرار بر این باشد که تروریست ها همچنان در کشتار مردم افغانستان، رکوردهای جدیدی را به ثبت برسانند و از آنسو، افغانستان همچنان میزبان سخاوتمند هزاران نیروی نظامی خارجی هم باشد، پس فلسفه حضور این نیروها چیست و عقد و امضا و اجرای پیمان های امنیتی با ناتو و امریکا چه می باشد؟!
نکته دیگر اینکه سازمان هایی مانند ملل متحد هم به وظیفه اساسی خود در دفاع از جان غیر نظامیان و قربانیان این جنگ تحمیلی و غیر واقعی، به درستی عمل نمی کنند؛ زیرا وظیفه سازمان ملل، تنها ارائه گزارش و ثبت آمار و در نهایت یک ابراز نگرانی ساده نیست. بالاخره قدرت های غربی با مجوز سازمان ملل، به افغانستان، حمله کرده و در اینجا حضور نظامی دارند. بنابراین، بخشی از مسؤولیت جنایت هایی مانند کشتار هلمند توسط نیروهای خارجی، بر عهده سازمان ملل هم هست و شورای امنیت این سازمان باید به این جنایات در چارچوب مفاد منشور خود، رسیدگی کرده و عوامل اصلی ارتکاب این جنایات را مورد پیگرد، مؤاخذه و مجازات قرار دهد.
و نکته آخر هم اینکه امریکا و هم پیمانانش به درستی می دانند و خبر دارند که پایگاه ها، مراکز تجمع و استقرار، اردوگاه های آموزشی و انبارهای تسلیحات و مهمات طالبان و سایر گروه های تروریستی در هلمند و سایر مناطق کشور، در کجا قرار دارند؛ اما به جای آنکه طالبان را سرکوب کنند، مردم ملکی را می کشند. این نشان می دهد که این جنگ، هرگز واقعی نیست و این بسیار غم انگیز است که مردم افغانستان، قربانی یک جنگ کاملا غیر واقعی می شوند.
امیرخان یار؛ معاون دوم مجلس نمایندگان گفت که نباید در حملات هوایی و انجام عملیات‌های خاص، کودکان و زنان تلفات ببینند؛ تلفات مردم عام نه در قوانین ملی جواز دارد و نه در قوانین بین المللی.
دو روز پیش در یک حمله هوایی در ولایت هلمند حدود 25 غیر نظامی به شمول چندین زن و کودک کشته شدند.
حبیبه سادات؛ نماینده هلمند در مجلس گفت: "دو روز پیش در ولسوالی گرمسیر ولایت هلمند بر مردم بی‌گناه ملکی بمبارد شد؛ این اولین بار نیست، باربار چنین حملاتی تکرار شده؛ ولی مشخص نیست که چرا بر مردم بی‌گناه بمبارد می شود؛ در آنجا مراکز طالبان مشخص است."
سازمان ملل نیز ضمن ابراز نگرانی از افزایش تلفات غیرنظامیان در حملات هوایی و عملیات‌های خاص در افغانستان تایید کرده است که در حمله هلمند 25 غیر نظامی به شمول زنان و کودکان کشته شده اند.
کشتار اخیر یکبار دیگر نشان داد که جنگ امریکا در افغانستان، بیش از هر گروه یا سازمان دیگری، علیه مردم غیر نظامی و بی دفاع افغانستان است؛ زنان و کودکانی که بی سبب، در خاک و خانه شان، به خاک و خون کشیده می شوند و پس از وقوع فاجعه هم هیچکس، برای احراز و اجرای عدالت بر عوامل جنایت، اقدام نمی کند.
این بزرگترین ستمی است که در حق مردم افغانستان می شود؛ مردمی که هم قربانی تروریزم می شوند و هم قربانی جبهه علیه تروریزم.
آنها نه نقشی در سیاست دارند، نه بهره ای از صلح می برند و نه سهمی در جنگ دارند؛ اما در عین حال، بزرگترین قربانیان سیاست و صلح و جنگ هستند.
موضوع ناامیدکننده این است که این وضعیت، هر روز به زیان غیر نظامیان بی گناه و مردم ملکی بی دفاع، بدتر و وخیم تر می شود.
به عنوان مثال، سازمان ملل متحد قبلا در گزارش ۹ ماهه‌اش میزان تلفات ملکی در حمله‌های هوایی را در سال ۲۰۱۸ در افغانستان شدیدتر از سال گذشته عنوان کرد.
بر بنیاد گزارش یوناما، در این مدت ۶۴۹ مورد تلفات به غیر نظامیان در نتیجه حملات هوایی وارد شده و کودکان ۵۵ درصد آن را تشکیل می‌دهند. تلفات کلی غیر نظامیان در این ۹ ماه ۲۷۹۸ کشته و ۵۲۵۲ زخمی بوده است.
در این میان، اگرچه عامل اصلی بخش بزرگی از کشتار غیر نظامیان، همچنان گروه های تروریستی هستند؛ اما سهم نیروهای خارجی و عملیات هوایی و ویژه نیروهای دولتی هم اندک نیست. جبهه ضد تروریزم، از دو جهت، در کشتار فاجعه بار غیر نظامیان در افغانستان، مسؤول شناخته می شود: یکی اینکه این نیروها خود در این کشتار دست دارند که کشتار اخیر هلمند یکی از موارد آن است؛ کشتاری که تنها ۱۸ نفر از قربانیان آن، بر اساس گزارش سازمان ملل، زنان و کودکان هستند. دوم اینکه این نیروها وظیفه دارند تا تروریست ها را سرکوب کرده و به آنها اجازه ندهند که جان مردم غیر نظامی افغانستان را بگیرند، امنیت آنها را دچار آسیب و بحران بسازند و حق زندگی را از زنان و کودکان مظلوم و معصوم این سرزمین، سلب کنند.
اگر قرار بر این باشد که تروریست ها همچنان در کشتار مردم افغانستان، رکوردهای جدیدی را به ثبت برسانند و از آنسو، افغانستان همچنان میزبان سخاوتمند هزاران نیروی نظامی خارجی هم باشد، پس فلسفه حضور این نیروها چیست و عقد و امضا و اجرای پیمان های امنیتی با ناتو و امریکا چه می باشد؟!
نکته دیگر اینکه سازمان هایی مانند ملل متحد هم به وظیفه اساسی خود در دفاع از جان غیر نظامیان و قربانیان این جنگ تحمیلی و غیر واقعی، به درستی عمل نمی کنند؛ زیرا وظیفه سازمان ملل، تنها ارائه گزارش و ثبت آمار و در نهایت یک ابراز نگرانی ساده نیست. بالاخره قدرت های غربی با مجوز سازمان ملل، به افغانستان، حمله کرده و در اینجا حضور نظامی دارند. بنابراین، بخشی از مسؤولیت جنایت هایی مانند کشتار هلمند توسط نیروهای خارجی، بر عهده سازمان ملل هم هست و شورای امنیت این سازمان باید به این جنایات در چارچوب مفاد منشور خود، رسیدگی کرده و عوامل اصلی ارتکاب این جنایات را مورد پیگرد، مؤاخذه و مجازات قرار دهد.
و نکته آخر هم اینکه امریکا و هم پیمانانش به درستی می دانند و خبر دارند که پایگاه ها، مراکز تجمع و استقرار، اردوگاه های آموزشی و انبارهای تسلیحات و مهمات طالبان و سایر گروه های تروریستی در هلمند و سایر مناطق کشور، در کجا قرار دارند؛ اما به جای آنکه طالبان را سرکوب کنند، مردم ملکی را می کشند. این نشان می دهد که این جنگ، هرگز واقعی نیست و این بسیار غم انگیز است که مردم افغانستان، قربانی یک جنگ کاملا غیر واقعی می شوند.
