حمله انتحاری در یک مکتب خصوصی مهدی موعود در غرب کابل دست‌کم ۴۸ کشته و ۶۷ زخمی به جا گذاشته است.
حوالی ساعت چهار بعد از ظهر به وقت محلی، صدای یک انفجار در منطقه دشت برچی در غرب شهر کابل شنیده شده است.
این حمله انتحاری در داخل مکتب خصوصی "مهدی موعود" رخ داده است.
سخنگوی پولیس کابل می‌گوید حمله کننده انتحاری پیاده بوده و داخل مرکز آموزشی شده و مواد انفجاری همراهش را منفجر ساخته است.
وحید مجروح؛ سخنگوی وزارت صحت گفته این رویداد تاکنون ۴۸ کشته و ۶۷ زخمی داشته است.
تصاویر منتشر شده از این رویداد در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که انفجار در داخل یکی از صنف‌ها رخ داده است.
این سومین حمله به مراکز آموزشی در غرب کابل است. مسئولیت دو حمله قبلی را داعش به عهده گرفته بود.
انفجار بسیار قدرتمند بوده و سقف صنف درسی به صورت کامل فروریخته و مردم محل بسیار خشمگین هستند.
این نخستین بار نیست که مراکز فرهنگی و آموزشی، مساجد، تکایا و مراسم آیینی شیعیان در افغانستان هدف قرار می گیرد.
نیازی به اثبات نیست. ماشین کشتار شیعیان در افغانستان، به حرکت درآمده و دیوانه وار خون می ریزد و قربانی می گیرد.
جوانانی که در مرکز موعود، جمع شده بودند، نه نیروی نظامی محسوب می شدند و نه خطری را متوجه دولت، نیروهای خارجی و حتی تروریست های تکفیری می کردند. آنها برای آینده همین کشور، در راهی درست، تلاش می کردند؛ اما همین امر نیز دیگر از سوی دشمنان قسم خورده شیعیان، تروریست های مزدور تکفیری و حامیان بی رحم و خونریز آنها تحمل نمی شود.
دولت می داند یا نمی داند شیعیان در برابر یک جنگ بزرگ قرار گرفته اند. در این وضعیت، برای مردمی که قربانی این جنگ می شوند، فرقی نمی کند که نیروهای پولیس و آمبولانس های امدادی و شفاخانه ها و مراکز درمانی دولتی چگونه عمل می کنند. شیعیان افغانستان اگر بخشی از دولت هستند باید شاهد مسؤولیت پذیری واقعی و رویکرد عملی دولتمردان برای امنیت خود و مقابله با دشمن تکفیری باشند.
نخستین گام این است که ۲۵۰ تروریست داعشی که با هلیکوپترهای ارتش از معرکه درزاب نجات داده شدند و اکنون در مهمانخانه های امنیت ملی به سر می برند، به سرعت و در یک روند شفاف، علنی و صریح قضایی به پای میز محاکمه کشانده شوند و در ازای هریک شهید حمله های تروریستی، یک تروریست اعدام شود.
اولویت مسؤول مستقیم حمایت از خون و جان شهروندان است. قدرت های مدعی دفاع از حقوق بشر، اگر دغدغه این امر را دارند به معرکه مرگبار جنگ تحمیلی بر شیعیان افغانستان، حضور پیدا کنند و در برابر نسل کشی علنی و تصفیه قومی جاری در افغانستان، موضع بگیرند؛ در غیر آن، اعدام تروریست هایی که مظهر جنایت و فساد و خون ریزی در زمین هستند، اصولا نمی تواند ضد حقوق بشر تلقی شود.
دولت و مسؤولین امنیتی باید نسبت به کوتاهی خود در قبال همه حمله های تروریستی علیه شیعیان افغانستان از جمله حمله تازه غرب کابل، به مردم افغانستان پاسخگو باشند؛ در غیر آن، آنها نیز در راندن کشور به سمت یک جنگ مهیب فرقه ای، نقش دارند و در قبال تبعات آن، مسؤول شناخته خواهند شد.
مسؤولان امنیتی به ویژه دستگاه های کشفی و استخباراتی باید پاسخ بدهند که چگونه یک تروریست تکفیری خود را به قلب شهر کابل می رساند و مراکز فرهنگی شیعه را منفجر می کند؟
آنها اگر نمی توانند از عهده مدیریت امنیت کشور برآیند، صادقانه استعفا دهند و یا در برابر دادگاه حق و عدالت، در قبال خون ریزی های جاری علیه فرزندان شیعه در افغانستان، مورد مؤاخذه قانونی قرار بگیرند.
مکانیزم های امنیتی آنی برای خنثی کردن طرح های توطئه آمیزی که جامعه شیعه افغانستان را آماج قرار داده باید سنجیده شده و به اجرا دربیاید. دولت باید در این زمینه، به سرعت وارد عمل شود و نشان دهد که عملا چه کاری برای قربانیان این جنگ می کند.
اگر توان چنین اقدامی را ندارد به شیعیان باید حق دفاع مشروع داده شود و امکان تشکیل یک ارتش قدرتمند مردمی و دسترسی آن به تسلیحات و آموزش های نظامی، فراهم شود تا موج ناامنی ها و کشتارهای سازمان یافته جاری در مناطق شیعه نشین، مهار شود و خطر فروپاشی و جنگ قومی و مذهبی در کشور، فروکش کند.
حوالی ساعت چهار بعد از ظهر به وقت محلی، صدای یک انفجار در منطقه دشت برچی در غرب شهر کابل شنیده شده است.
این حمله انتحاری در داخل مکتب خصوصی "مهدی موعود" رخ داده است.
سخنگوی پولیس کابل می‌گوید حمله کننده انتحاری پیاده بوده و داخل مرکز آموزشی شده و مواد انفجاری همراهش را منفجر ساخته است.
وحید مجروح؛ سخنگوی وزارت صحت گفته این رویداد تاکنون ۴۸ کشته و ۶۷ زخمی داشته است.
تصاویر منتشر شده از این رویداد در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که انفجار در داخل یکی از صنف‌ها رخ داده است.
این سومین حمله به مراکز آموزشی در غرب کابل است. مسئولیت دو حمله قبلی را داعش به عهده گرفته بود.
انفجار بسیار قدرتمند بوده و سقف صنف درسی به صورت کامل فروریخته و مردم محل بسیار خشمگین هستند.
این نخستین بار نیست که مراکز فرهنگی و آموزشی، مساجد، تکایا و مراسم آیینی شیعیان در افغانستان هدف قرار می گیرد.
نیازی به اثبات نیست. ماشین کشتار شیعیان در افغانستان، به حرکت درآمده و دیوانه وار خون می ریزد و قربانی می گیرد.
جوانانی که در مرکز موعود، جمع شده بودند، نه نیروی نظامی محسوب می شدند و نه خطری را متوجه دولت، نیروهای خارجی و حتی تروریست های تکفیری می کردند. آنها برای آینده همین کشور، در راهی درست، تلاش می کردند؛ اما همین امر نیز دیگر از سوی دشمنان قسم خورده شیعیان، تروریست های مزدور تکفیری و حامیان بی رحم و خونریز آنها تحمل نمی شود.
دولت می داند یا نمی داند شیعیان در برابر یک جنگ بزرگ قرار گرفته اند. در این وضعیت، برای مردمی که قربانی این جنگ می شوند، فرقی نمی کند که نیروهای پولیس و آمبولانس های امدادی و شفاخانه ها و مراکز درمانی دولتی چگونه عمل می کنند. شیعیان افغانستان اگر بخشی از دولت هستند باید شاهد مسؤولیت پذیری واقعی و رویکرد عملی دولتمردان برای امنیت خود و مقابله با دشمن تکفیری باشند.
نخستین گام این است که ۲۵۰ تروریست داعشی که با هلیکوپترهای ارتش از معرکه درزاب نجات داده شدند و اکنون در مهمانخانه های امنیت ملی به سر می برند، به سرعت و در یک روند شفاف، علنی و صریح قضایی به پای میز محاکمه کشانده شوند و در ازای هریک شهید حمله های تروریستی، یک تروریست اعدام شود.
اولویت مسؤول مستقیم حمایت از خون و جان شهروندان است. قدرت های مدعی دفاع از حقوق بشر، اگر دغدغه این امر را دارند به معرکه مرگبار جنگ تحمیلی بر شیعیان افغانستان، حضور پیدا کنند و در برابر نسل کشی علنی و تصفیه قومی جاری در افغانستان، موضع بگیرند؛ در غیر آن، اعدام تروریست هایی که مظهر جنایت و فساد و خون ریزی در زمین هستند، اصولا نمی تواند ضد حقوق بشر تلقی شود.
دولت و مسؤولین امنیتی باید نسبت به کوتاهی خود در قبال همه حمله های تروریستی علیه شیعیان افغانستان از جمله حمله تازه غرب کابل، به مردم افغانستان پاسخگو باشند؛ در غیر آن، آنها نیز در راندن کشور به سمت یک جنگ مهیب فرقه ای، نقش دارند و در قبال تبعات آن، مسؤول شناخته خواهند شد.
مسؤولان امنیتی به ویژه دستگاه های کشفی و استخباراتی باید پاسخ بدهند که چگونه یک تروریست تکفیری خود را به قلب شهر کابل می رساند و مراکز فرهنگی شیعه را منفجر می کند؟
آنها اگر نمی توانند از عهده مدیریت امنیت کشور برآیند، صادقانه استعفا دهند و یا در برابر دادگاه حق و عدالت، در قبال خون ریزی های جاری علیه فرزندان شیعه در افغانستان، مورد مؤاخذه قانونی قرار بگیرند.
مکانیزم های امنیتی آنی برای خنثی کردن طرح های توطئه آمیزی که جامعه شیعه افغانستان را آماج قرار داده باید سنجیده شده و به اجرا دربیاید. دولت باید در این زمینه، به سرعت وارد عمل شود و نشان دهد که عملا چه کاری برای قربانیان این جنگ می کند.
اگر توان چنین اقدامی را ندارد به شیعیان باید حق دفاع مشروع داده شود و امکان تشکیل یک ارتش قدرتمند مردمی و دسترسی آن به تسلیحات و آموزش های نظامی، فراهم شود تا موج ناامنی ها و کشتارهای سازمان یافته جاری در مناطق شیعه نشین، مهار شود و خطر فروپاشی و جنگ قومی و مذهبی در کشور، فروکش کند.
