فرمانده نیروهای امریکایی و ناتو در افغانستان می‌گوید که برگزاری نشست مشترک علمای افغانستان، پاکستان و اندونزی، فشارهای مذهبی را بر طالبان افزایش خواهد داد و موجب خواهد شد تا این گروه مشروعیت دینی جهاد در افغانستان را از دست بدهد.
جنرال جان نیکلسون گفت که برعلاوۀ فشارهای دیپلماتیک و نظامی بر طالبان در سال جاری میلادی، فشارهای مذهبی و اجتماعی نیز بر این گروه وارد خواهد شد.
وی پیشنهاد صلح حکومت افغانستان به طالبان را سخاوت‌مندانه خواند و گفت که این پیشنهاد صلح، امید به آینده را فراهم می‌کند و فرصتی است که صلح، ثبات و آسایش افغانستان را در پی خواهد داشت.
اما او تأکید کرد: "امسال ما شاهد فشارهای اجتماعی بر طالبان برای صلح خواهیم بود، انتخابات برگزار خواهد شد، مردم افغانستان رهبر آینده شان را انتخاب خواهند کرد، فشارهای مذهبی با برگزاری نشست علما در اندونزی و جاهای دیگر بر طالبان وارد خواهد شد تا مشروعیت دینی جهاد در افغانستان را از آنها دور سازد".
مواضع این فرمانده امریکایی در باره مشروعیت مذهبی «جهاد» طالبان در حالی مطرح می شود که به باور کارشناسان مسایل دینی، انتساب جنایت های تروریستی به اسلام و نقشی که رسانه ها و مقام های غربی برای القای مستمر این مفهوم انحرافی بر عهده دارند، رسالت های تازه و سنگینی را در برابر علمای دینی مسلمان قرار داده است.
از دید آگاهان، به ویژه در حالی که تروریست ها به صورت گزینشی و مهندسی شده، قربانیان خود را درست به گونه ای انتخاب می کنند که در بهترین زمان ممکن، بیشترین اثرگذاری را در جهت ایجاد تصورات ضد اسلامی در سراسر جهان به همراه داشته باشد، مسؤولیت علمای دینی در تعیین مشروعیت عملکرد جریان های افراطی، دوچندان می شود.
عملکرد جریان های افراط گرا در برخوردهای خشن و خونین با مخالفان خود، خشم و انزجار بین المللی را نسبت به ایدئولوژي انحرافی وهابیت و اسلام سلفی برمی انگیزد و این امر، بهانه ای کاذب در اختیار تریبون های رسانه ای و تبلیغاتی دشمنان اسلام و مسلمانان قرار می دهد تا از آن به مثابه حربه ای بر علیه اسلام استفاده کنند.
به این ترتیب، به نظر می رسد ظهور جریان های رادیکال تروریستی منسوب به اسلام، چالش تازه ای را در برابر کلیت جهان اسلام به ویژه علما که میراث داران انبیا و پاسبانان و پاسداران دین هستند ایجاد کرده است.
خطری که این جریان ها در برابر دنیای اسلام ایجاد کرده و این خطر، مسؤولیت های علما را نیز چندین برابر افزایش داده است، تنها محدود به سنی یا شیعه نمی شود؛ بلکه تهدیدی فراگیر است که کیان اعتقادات اسلامی و اصول اصلی دین را نشانه رفته است.
آنها با سوء استفاده بی رحمانه از نام دین و با رفتارهایی که نشانگر بی رحمی، خشونت، تصلب، تاریک اندیشی و تحکم است، اصول اساسی و بنیادین اسلام را نشانه رفته و تلاش می کنند تصویری از این دین رؤوف و حنیف ارائه کنند که حتی برای خود مسلمانان نیز بیگانه و ناآشنا و غریب است.
این در واقع دین جدیدی است که براساس قرائت تکفیری های وهابی و باداران خارجی شان از اسلام ارائه می شود و هدف از آن، همانگونه که کارگزاران تروریزم می خواهند، بدنامی بین المللی اسلام، تبدیل فرصت اسلام خواهی جهانی انسان ها به تهدیدی مخوف و خوف انگیز به نام تروریزم و افراط گرایی و در نتیجه خدمت به دشمنان قسم خورده اسلام و انسانیت برای سرکوب موج اسلام خواهی و اعمال محدودیت بر مسلمانان در کشورهای غیر مسلمان است.
شاید اگر امروز جامعه مسلمانان در برابر یک تهدید خارجی به نام صهیونیزم یا مسیحیت صهیونیستی قرار می گرفتند تا این اندازه، احساس ضعف و استیصال و فروماندگی نمی کردند؛ اما پرورندگان و تولیدکنندگان تروریزم تکفیری، با استفاده از نام اسلام، اصل اسلام را هدف قرار داده اند و این امر است که مسلمانان را در برابر این خطر فراگیر و همگانی، دچار ضعف و تردید و استیصال کرده و در آنسوی دیگر به تشجیع و تشویق و صف آرایی دشمنان اصلی و رسمی اسلام، منجر شده و به آنها برای لشکرکشی به جوامع اسلامی، بهانه فراهم کرده است.
در چنین وضعیت خطیری، این مسؤولیت اصلی علمای بزرگ و تاثیرگذار جهان اسلام است که راه اسلام را از راه دین جدیدی که تروریزم ایجاد کرده است جدا کنند و به مسلمانان و دیگر جهانیان اعلام کنند که آنچه تروریست ها می گویند و عمل می کند هیچ ربطی به اصل و گوهر اسلام اصیل ندارد.
با این حال برای دست یافتن به این هدف، باید ابتدا چنین اراده ای در دستگاه های سیاسی و دولتی کشورهای مسلمان ایجاد شود.
اندونزی، کشوری خوشنام و معتدل در میان کشورهای اسلامی است؛ اما پاکستان همچنان متهم به حمایت از تروریزم است و علمای آن کشور، تاکنون آگاهانه از رد و نفی اعمال تروریست ها، اجتناب کرده اند. علمای دینی افغانستان هم تابع سیاست های رسمی دولت، عمل کرده اند و از موضع گیری شجاعانه و مستقل در برابر «جهاد» مورد نظر تروریست ها، پرهیز نموده اند.
اکنون اما با توجه به اظهارات این فرمانده امریکایی، قرار است ورق برگردد و از جنبه دینی و مذهبی «جهاد» طالبان نیز مشروعیت زدایی شود.
جنرال جان نیکلسون گفت که برعلاوۀ فشارهای دیپلماتیک و نظامی بر طالبان در سال جاری میلادی، فشارهای مذهبی و اجتماعی نیز بر این گروه وارد خواهد شد.
وی پیشنهاد صلح حکومت افغانستان به طالبان را سخاوت‌مندانه خواند و گفت که این پیشنهاد صلح، امید به آینده را فراهم می‌کند و فرصتی است که صلح، ثبات و آسایش افغانستان را در پی خواهد داشت.
اما او تأکید کرد: "امسال ما شاهد فشارهای اجتماعی بر طالبان برای صلح خواهیم بود، انتخابات برگزار خواهد شد، مردم افغانستان رهبر آینده شان را انتخاب خواهند کرد، فشارهای مذهبی با برگزاری نشست علما در اندونزی و جاهای دیگر بر طالبان وارد خواهد شد تا مشروعیت دینی جهاد در افغانستان را از آنها دور سازد".
مواضع این فرمانده امریکایی در باره مشروعیت مذهبی «جهاد» طالبان در حالی مطرح می شود که به باور کارشناسان مسایل دینی، انتساب جنایت های تروریستی به اسلام و نقشی که رسانه ها و مقام های غربی برای القای مستمر این مفهوم انحرافی بر عهده دارند، رسالت های تازه و سنگینی را در برابر علمای دینی مسلمان قرار داده است.
از دید آگاهان، به ویژه در حالی که تروریست ها به صورت گزینشی و مهندسی شده، قربانیان خود را درست به گونه ای انتخاب می کنند که در بهترین زمان ممکن، بیشترین اثرگذاری را در جهت ایجاد تصورات ضد اسلامی در سراسر جهان به همراه داشته باشد، مسؤولیت علمای دینی در تعیین مشروعیت عملکرد جریان های افراطی، دوچندان می شود.
عملکرد جریان های افراط گرا در برخوردهای خشن و خونین با مخالفان خود، خشم و انزجار بین المللی را نسبت به ایدئولوژي انحرافی وهابیت و اسلام سلفی برمی انگیزد و این امر، بهانه ای کاذب در اختیار تریبون های رسانه ای و تبلیغاتی دشمنان اسلام و مسلمانان قرار می دهد تا از آن به مثابه حربه ای بر علیه اسلام استفاده کنند.
به این ترتیب، به نظر می رسد ظهور جریان های رادیکال تروریستی منسوب به اسلام، چالش تازه ای را در برابر کلیت جهان اسلام به ویژه علما که میراث داران انبیا و پاسبانان و پاسداران دین هستند ایجاد کرده است.
خطری که این جریان ها در برابر دنیای اسلام ایجاد کرده و این خطر، مسؤولیت های علما را نیز چندین برابر افزایش داده است، تنها محدود به سنی یا شیعه نمی شود؛ بلکه تهدیدی فراگیر است که کیان اعتقادات اسلامی و اصول اصلی دین را نشانه رفته است.
آنها با سوء استفاده بی رحمانه از نام دین و با رفتارهایی که نشانگر بی رحمی، خشونت، تصلب، تاریک اندیشی و تحکم است، اصول اساسی و بنیادین اسلام را نشانه رفته و تلاش می کنند تصویری از این دین رؤوف و حنیف ارائه کنند که حتی برای خود مسلمانان نیز بیگانه و ناآشنا و غریب است.
این در واقع دین جدیدی است که براساس قرائت تکفیری های وهابی و باداران خارجی شان از اسلام ارائه می شود و هدف از آن، همانگونه که کارگزاران تروریزم می خواهند، بدنامی بین المللی اسلام، تبدیل فرصت اسلام خواهی جهانی انسان ها به تهدیدی مخوف و خوف انگیز به نام تروریزم و افراط گرایی و در نتیجه خدمت به دشمنان قسم خورده اسلام و انسانیت برای سرکوب موج اسلام خواهی و اعمال محدودیت بر مسلمانان در کشورهای غیر مسلمان است.
شاید اگر امروز جامعه مسلمانان در برابر یک تهدید خارجی به نام صهیونیزم یا مسیحیت صهیونیستی قرار می گرفتند تا این اندازه، احساس ضعف و استیصال و فروماندگی نمی کردند؛ اما پرورندگان و تولیدکنندگان تروریزم تکفیری، با استفاده از نام اسلام، اصل اسلام را هدف قرار داده اند و این امر است که مسلمانان را در برابر این خطر فراگیر و همگانی، دچار ضعف و تردید و استیصال کرده و در آنسوی دیگر به تشجیع و تشویق و صف آرایی دشمنان اصلی و رسمی اسلام، منجر شده و به آنها برای لشکرکشی به جوامع اسلامی، بهانه فراهم کرده است.
در چنین وضعیت خطیری، این مسؤولیت اصلی علمای بزرگ و تاثیرگذار جهان اسلام است که راه اسلام را از راه دین جدیدی که تروریزم ایجاد کرده است جدا کنند و به مسلمانان و دیگر جهانیان اعلام کنند که آنچه تروریست ها می گویند و عمل می کند هیچ ربطی به اصل و گوهر اسلام اصیل ندارد.
با این حال برای دست یافتن به این هدف، باید ابتدا چنین اراده ای در دستگاه های سیاسی و دولتی کشورهای مسلمان ایجاد شود.
اندونزی، کشوری خوشنام و معتدل در میان کشورهای اسلامی است؛ اما پاکستان همچنان متهم به حمایت از تروریزم است و علمای آن کشور، تاکنون آگاهانه از رد و نفی اعمال تروریست ها، اجتناب کرده اند. علمای دینی افغانستان هم تابع سیاست های رسمی دولت، عمل کرده اند و از موضع گیری شجاعانه و مستقل در برابر «جهاد» مورد نظر تروریست ها، پرهیز نموده اند.
اکنون اما با توجه به اظهارات این فرمانده امریکایی، قرار است ورق برگردد و از جنبه دینی و مذهبی «جهاد» طالبان نیز مشروعیت زدایی شود.
