نیروهای ارتش سوریه و همپیمانانشان پس از سه سال، محاصره شهر دیرالزور به دست داعش را شکستند.
ارتش سوریه و گروه‌های متحد آن، از جمله حزب‌الله لبنان در نبرد با نیروهای داعش در دیرالزور در شرق کشور پیشرفت‌های سریع و وسیعی داشته‌اند.
دیرالزور در ۱۲۰ کیلومتری جنوب شرق شهر رقه؛ مرکز قدرت داعش واقع است.
ولایت دیرالزور از جمله آخرین مناطق سوریه است که گروه داعش در آن حضور گسترده دارد.
در خبری دیگر، استفان دی میستورا؛ نماینده سازمان ملل و اتحادیه عرب در امور سوریه به گروه‌های مخالف بشار اسد گفته که باید واقع‌بین باشند و توجه کنند که در جنگ علیه حکومت اسد پیروز نشده‌اند. او در عین حال تأکید کرده که دولت هم نمی‌تواند اعلام پیروزی کند. به گفته او، شکست قریب الوقوع داعش در رقه و دیرالزور به این معناست که لحظه سرنوشت‌ساز در بحران سوریه نزدیک شده و فرصت برقراری صلح واقعی نباید از دست برود.
ناظران مسایل منطقه می گویند که شکست دیرالزور در ادامه پیروزی های بزرگ کمتر از یکسال اخیر نیروهای ارتش و هم پیمانان متعهد سوریه و محور مقاومت، قابل ارزیابی است و از آنجایی که سد دیرالزور، پس از سه سال محاصره سنگین، شکسته می شود، این رویداد نشانگر قدرت گیری غیر قابل کتمان دولت دمشق و متحدان سوریه در نبردی بی امان علیه تروریزم می باشد؛ حتی اگر کسانی مانند استفان دی میستورا با موضع گیری های دوگانه و ریاکارانه شان، این پیروزی ها را به رسمیت نشناسند.
به رسمیت نشناختن پیروزی دولت سوریه و محور مقاومت در سوریه اما بدان معنا نیست که محور سازمان ها و کشورهای ضد سوری، به شکست سنگین تروریست های مورد حمایت خود، به تلخی اذعان نکنند.
شکست دیرالزور، پیروزی بزرگی است. با وقوع این رویداد، حلقه محاصره داعش در سوریه، بیشتر از هر زمان دیگری، تنگ تر شد. اکنون این فقط رقه است که به عنوان پایتخت مرکزی داعش، پایگاه اصلی قدرت این گروه این تروریستی به حساب می آید.
با این حال، شمارش معکوس برای پایان داعش در سوریه، آغاز شده است و این اتفاق در حالی رخ می دهد که پیشتر، پرونده داعش در عراق و لبنان، درهم پیچیده شد و به این ترتیب، خاور میانه، آماده روزهای روشنی می شود که پس از شش سال سیاهی و ستم، به عنوان منطقه ای عاری از داعش، به جریان عادی زندگی پویا و سیال بازخواهد گشت.
بدیهی است که کسی در این میان، از دولت سوریه و محور قدرت های حامی دمشق، به خاطر پایمردی، ایستادگی و مقاومت بی بدیل شان در برابر تروریزم بین المللی، تمجید نخواهد کرد. علیرغم این موضوع اما پیروزی بر تروریزم تکفیری در عراق، سوریه و لبنان، مرهون مقاومت جانانه و جانفشانی های ایثارگرانه سربازان سر به کف مقاومت و قدرت های ضد تروریستی در منطقه است و این الگویی روشن برای ذهن های آگاه و بیدار در سراسر جهان خواهد بود تا در یک مقایسه کوتاه و اجمالی دریابند که چه کسانی مدعی مبارزه با تروریزم اند و چه کسانی واقعا با تروریزم می جنگند و پیروز می شوند.
نکته ناامیدکننده این است که با وجود وضعیت رو به زوال خلافت انحرافی داعش در عراق، لبنان و سوریه، شرایط در افغانستان اما هرگز مطلوب نیست.
تروریست های های داعش، با شکست در خاور میانه، از دو سال پیش تاکنون در حال استقرار و استحکام پایگاه های خود به افغانستان هستند.
موضوع پرسش برانگیز این است که این اتفاق، علیرغم حضور سنگین قدرت های بیگانه و نظامیان خارجی به رهبری امریکا و ناتو صورت می گیرد و همین امر، پرسش ها و نگرانی های گسترده ای را در خصوص آینده امنیت افغانستان با جولان های بی لگام و بی مهار تروریست های تکفیری در کشور ما برانگیخته است.
تفاوت وضعیت افغانستان با عراق، لبنان و سوریه در این است که کشورهای یادشده «متحد استراتژيک» امریکا نبودند و در نبرد با تروریزم تکفیری به رهبری داعش، پیروز شدند یا در حال پیروزی قاطع نهایی اند؛ اما افغانستان با امریکا پیوند استراتژيک دارد و به همین دلیل، نمی تواند با داعش بجنگد و بر آن پیروز شود!
