دفتر والی هرات می گوید که حمله انتحاری در داخل مسجد جوادیه در جنوب این شهر، دست کم ۲۹ نفر شهید و بیشتر از ۶۴ نفر مجروح شدند.
این حمله شب سه‌شنبه ۱۰ اسد حوالی ساعت ۸ رخ داد.
پولیس هرات می گوید که این حمله انتحاری توسط دو نفر انجام شده است.
منابع محلی گفته اند که مهاجم اولی دست به گلوله باری زد و سپس مهاجم دوم مواد منفجره همراه خود را در میان نمازگزاران در داخل مسجد منفجر کرد.
یک سخنگوی پولیس گفت که هر دو مهاجم کشته شده اند.
نماینده والی هرات گفت مهاجم انتحاری پیش از آنکه مواد همراهش را در داخل مسجد منفجر کند به سوی مردم تیراندازی کرد.
یک سخنگوی طالبان در پیامکی تلفنی به خبرنگاران این حمله را محکوم کرده و گفته اند که این حمله کار آنها نبوده است.
هرات از شهرهای امن تر افغانستان است به همین دلیل، جنایتی که در مسجد جوادیه رقم خورده، در کنار آنچه کمتر از دو ماه پیش در مسجد جامع این شهر رخ داد و جان ۷ نفر را گرفت و ۱۶ نفر را هم زخمی کرد، خبر از آینده ای مهیب و هولناک برای امنیت این شهر می دهد.
در حمله های اخیر یک واقعیت مشترک نیز وجود دارد که بر ابعاد فاجعه بار رخدادها می افزاید و آن آماج قرار دادن هدفمند غیر نظامیان بی گناه و نمازگزاران مسلمان در مساجد و اماکن مذهبی است.
تفاوتی نمی کند که این حمله های ناجوانمردانه و بزدلانه کار کدام گروه تکفیری و تروریستی است؛ آنچه اهمیت دارد این است که رد پای رقابت های منطقه ای در رخدادهای امنیتی هرات کاملا مشهود است.
هرات در غرب افغانستان و در شرق ایران واقع شده است. همسایگی این شهر با ایران، در طول سال ها از عوامل اصلی امنیت و دوری آن از تیررس تروریست ها بوده است؛ زیرا رمز عبور ناامنی های جاری در افغانستان، ناامنی های وارداتی از آنسوی مرزهاست؛ چیزی که در مورد ولایت های شرقی، جنوبی و جنوب شرقی کشور کاملا صدق می کند و ناامنی ها از آن مناطق به دیگر نقاط کشور، شایع می شوند.
در مورد هرات اما از آنجایی که مرز با ایران کاملا امن و مصون است و تروریست ها از آنسوی مرز، به کشور وارد نمی شوند، این شهر سال ها در امنیت زیسته است. اینک اما تروریست ها و حامیان منطقه ای آنها سعی دارند، ناامنی ها را به صورت مدیریت شده به مرزهای ایران، نزدیک کنند.
آماج قرار دادن اماکن مذهبی، مردم و روحانیون شیعه در این شهر نیز حکایت از این رویکرد ترسناک دارد که تروریست های تکفیری و حامیان معلوم الحال آنها در منطقه برای تحقق این امر، بنای شان را بر ایجاد تنش های فرقه ای گذاشته اند؛ نظیر آنچه پیشتر در عراق و لبنان و پاکستان، تجربه کردند.
این حمله یک روز بعد از حمله مسلحانه به سفارت عراق در کابل پایتخت، روی می دهد که داعش مسؤولیت آن حمله را به عهده گرفت.
با این حساب، آیا تروریست های تکفیری و حامیان آنها در صدد انتقال جغرافیای جنگ فرقه ای از عراق به افغانستان هستند؟
به گفته شاهدان عینی، ۴ فرد انتحاری که بدون نقاب و با کفش‌های اسپورت بودند، ابتدا با شلیک گلوله وارد مسجد جوادیه بکرآباد شدند و سپس دو تن از آنان در میان نمازگزاران رفته و خود را منفجر می‌کنند.
علی‌رضا؛ کسی که این حادثه را به چشم خود دیده به خبرنگار آوا گفت که افراد انتحاری چچنی بودند.
به گفته او، انتحارکنندگان سلاح‌هایی مانند کلاشنیکوف داشتند و به همه افراد حاضر شلیک می‌کردند.
این شاهد عینی گفت که دو تن از انتحاری‌ها از مسجد بیرون شده و فرار کردند و مردم هرچه به نیروهای امنیتی گفتند که این دو فرد حمله‌کننده هستند و به آنان شلیک کنید، نیروهای امنیتی شلیک نکردند و گفتند که اجازه نداریم!
این روایت، از خبر هولناک دیگری پرده برمی دارد و آن، سهم سکوت دولت در ناامنی های رو به افزایش هرات است.
چرا نیروهای امنیتی، به تروریست های در حال فرار، شلیک نکردند؟
اساسا چرا وقتی اماکن مذهبی و شخصیت های دینی به صورت سازمان یافته در این شهر، هدف قرار می گیرند، دولت تاکنون هیچ تمهیدی برای تأمین امنیت این اماکن و افراد، روی دست نگرفته است؟
اینها پرسش ها و ابهام هایی است که سهم سکوت دولت در جنایت هایی مانند مسجد جامع و جوادیه را برجسته می کند و امکان رد پای نوعی انتقال مدیریت شده ناامنی به شهر امن هرات را تقویت می کند.
از سوی دیگر یکی از افرادی که در بیرون از مسجد شاهد این ماجرا بود به خبرنگار آوا گفت که نیروهای امنیتی به جای شلیک بر افراد مهاجم، مردم ملکی را هدف قرار می‌دادند.
پس از این اتفاق مردم منطقه بکرآباد به پاسگاه امنیتی نزدیک مسجد یورش برده و پاسگاه را به آتش کشیدند.
مردم با صدای مرگ بر حکومت‌داران و مرگ بر نیروهای امنیتی در خیابان‌ها حضور داشتند به همین دلیل تعدادی از نیروهای امنیتی که شمار آنان به هشت تن می‌رسید در یکی از کوچه‌های نزدیک چوک بکرآباد اقدام به شلیک هوایی کردند که یکی از تیرها خطا رفته و به یکی از افراد ملکی برخورد می‌کند.
با توجه به این ادعاها، جنایت جوادیه نیازمند انجام تحقیقات مستقل، گسترده و آنی است؛ تحقیقاتی که نه تنها باید در خصوص منابع تأمین و طراحی و اجرای جنایت، صورت بگیرد؛ بلکه از آن مهمتر روی عملکرد نیروهای امنیتی در پیشگیری، مهار یا توسعه این فاجعه نیز متمرکز باشد.
یکی از شاهدان عینی که جنازه‌ها را از مسجد به بیرون منتقل می‌کرده است، به خبرنگار آوا گفت که از این حادثه تنها دو تن جان سالم بدر بردند. یک پیرمرد و یک کودک ۱۰ ساله.
او می‌گوید که بقیه افرادی که داخل مسجد بودند یا شهید شدند و یا زخمی.
رئیس جمهور غنی مانند همیشه، این حادثه را «محکوم» کرد. مردم و کاربران شبکه های اجتماعی اما دولت را متهم به ناکارآمدی و ناتوانی در تأمین امنیت، مبارزه با تروریزم و مهار ناامنی های لجام گسیخته جاری می کنند و خواستار اصلاحات وسیع و اساسی در ساختار و مدیریت سه نهاد عمده امنیتی و حکومت محلی هرات هستند.
