دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین؛ رئیس جمهورهای امریکا و روسیه، برای برقراری آتش‌بسی جدید در سوریه به توافق رسیدند. این توافق برای برقراری "مناطق عاری از درگیری" در جنوب غرب سوریه است.
سرگئی لاوروف؛ وزیر خارجه روسیه گفته که این توافق از یکشنبه اجرا می‌شود.
توافق جدید در حاشیه اجلاس گروه ۲۰ در هامبورگ آلمان اعلام شده است.
وزیر خارجه امریکا گفت فرق این توافق جدید با توافق‌های مشابه در گذشته این است که این بار روسیه به اجرای آن متعهد است.
او ابراز امیدواری کرده که بتوان برای مناطق دیگر هم به توافق‌هایی مشابه رسید.
توافق جدید حاصل ماه‌ها مذاکره پشت پرده بین روسیه و امریکا است.
وزیر خارجه روسیه گفته که جزئیات این آتش بس در امان؛ پایتخت اردن توسط کارشناسان روس، امریکایی و اردنی نهایی شده است.
در هفته‌های گذشته منطقه مرزی مشترک بین سوریه با اردن و عراق، صحنه درگیری نیروهای ائتلاف به رهبری امریکا و نیروهای متحد سوریه بوده است؛ درگیری هایی که اغلب از سوی نیروهای امریکایی به منظور جلوگیری از پیشرفت نیروهای متحد دولت سوریه و کنترل آنها بر مناطق و مسیرهای استراتژيک واقع در حاشیه های مرزی سوریه با عراق، صورت گرفته و امریکا در توجیه آن، مدعی شده که نیروهای همسو با دولت سوریه، به هشدارهای امنیتی توجه نکرده و به سمت مناطق و پایگاه های تحت کنترل آنها پیشروی کرده اند؛ اما سوریه و متحدانش می گوید که امریکا با این حملات، مانع از شکست تروریست ها در این مناطق شده تا نگذارد سلطه و کنترل کامل دولت سوریه و متحدانش بر این مناطق، محقق شود.
با این حساب، آتش بسی که در آلمان، اعلان شد، می تواند به تحقق اهداف هردوطرف در این منطقه جنگی کمک کند و اهداف آن، بیشتر تاکتیکی است تا راهبردی. به همین دلیل، بسیار خوشبینانه خواهد بود اگر نتیجه گرفته شود که این رویداد می تواند وضعیت را در سراسر سوریه به سود مردم آن کشور و به زیان تروریست های ضد دولتی، تغییر دهد.
اما آنچه در این میان، رقم خورده، پرده از یک واقعیت تلخ برمی دارد و آن اینکه چه کسانی، چگونه، از کجا و در کجا سرنوشت مردم سوریه را تعیین می کنند؟ چه کسانی تصمیم می گیرند که در چه مناطقی از خاک یک کشور مستقل، جنگ باشد و در چه جاهایی، آتش بس برقرار شود؟ چه کسانی تعیین می کنند که چه گروه هایی از تروریست ها آماج قرار بگیرند و چه گروه هایی از این امر، مستثنی باشند و همچنان حق داشته باشند تا سوریه را نابود کنند، به جنگ دامن بزنند و دست به خون ریزی و کشتار و جنایت بزنند؟
این بسیار غم انگیز است که رسانه های غربی، مدام این تعبیر را دیکته می کنند که جنگ جاری در سوریه، یک «جنگ داخلی» است که در آن، «مردم» سوریه بر علیه دولت بشار اسد «شورش» و «انقلاب» کرده اند و «رژيم اسد» هم در مقابل، اقدام به «سرکوب» آنها کرده است.
اینها مفاهیمی است که مدام از جانب رسانه های بزرگ غربی، دیکته و به جای واقعیت، نشانده می شوند و به این ترتیب، ذهنیات و تصورات مخاطب را در مورد جنگ سوریه، شکل می دهند.
در این میان، هیچکس سؤال نمی کند که نقش امریکا و روسیه در این جنگ چیست و چرا آنها در هامبورگ و ژنو و نیویارک و... تعیین می کنند که آتشبار شود یا آتش بس باشد؟
اگر این جنگ، داخلی است چرا امریکا برای حمایت از تروریست ها در آن کشور، حضور نظامی دارد؟ چرا ترکیه، مستقیما در آن، مداخله نظامی کرده است؟ چرا اسراییل، مدام تمامیت ارضی سوریه را به منظور درهم کوبیدن مواضع نیروهای ارتش و کمک به تروریست ها، نقض می کند و نقاطی را در عمق خاک سوریه، آماج بمباران قرار می دهد و فرماندهان ارشد نیروهای مقاومت را ترور می کند؟
اگر این جنگ، داخلی است دالرهای نفتی و تروریست های انتحاری عربستان سعودی و امارات و قطر و... در سوریه به چه کاری مشغول اند؟
شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد نه جنگ جاری در سوریه، داخلی است و نه راه حل داخلی دارد. این جنگ نه برای مردم سوریه است و نه مردم سوریه، جز یک قربانی، نقشی در این جنگ دارند. این قدرت های خارجی اند که سوریه را به خاک و خون نشانده اند و همان ها هم می توانند سرنوشت آینده و مسیر پیش روی این جنگ را مشخص کنند و تصمیم بگیرند که صلح باشد یا جنگ.
