امریکا وارد باتلاق سوریه می شود؟

امریکا می گوید که در واکنش به حمله کیمیایی اخیر در سوریه یک پایگاه هوایی ارتش سوریه را بمباران کرده است. در این حمله از موشک های کروز توماهاک استفاده شده است.

پنتاگون می گوید دو ناو امریکایی از شرق دریای مدیترانه یک پایگاه هوایی در غرب سوریه را هدف ۵۹ فروند موشک کروز قرار داده است.

وزارت دفاع امریکا اعلام کرده که پایگاه شعیرات، واقع در ولایت حمص را بمباران کرده که امریکا می گوید حمله کیمیایی در ادلب از آن پایگاه انجام شده بود.

این اولین بار است که دونالد ترامپ، دستور اقدام مستقیم نظامی علیه نیروهای دولت سوریه را صادر می کند.

ترامپ، بشار اسد را دیکتاتور خواند و او را متهم کرد که در واقعه اخیر با گاز اعصاب مردم بیگناه از جمله "کودکان زیبا" را بی رحمانه به قتل رسانده است.

پنتاگون تایید کرده است که پیش از حمله، روسیه را از عملیات قریب الوقوع مطلع کرده بود تا به هواپیماها یا پرسنل روس در سوریه آسیبی وارد نشود.

کارشناسان مسایل خاور میانه می گویند که اقدام دولت ترامپ در حمله نظامی به یک مرکز هوایی متعلق به ارتش سوریه، پیش از آنکه نشان دهنده تغییر راهبرد اساسی امریکا در قبال سوریه باشد، تلاشی برای اقناع منتقدان داخلی و منطقه ای ترامپ است و بیشتر مصرف سیاسی داخلی دارد.

در پی این حمله، دست کم دو سناتور جمهوری خواه منتقد دولت ترامپ که همواره او را در قبال کوتاهی و سکوت در مورد بحران سوریه، مورد سرزنش قرار داده اند، از آن استقبال کرده و دولت ترامپ را به دلیل واکنش فوری و بلافاصله نسبت به وقوع حمله کیمیایی در سوریه، شایسته حمایت مردم امریکا خوانده اند.

این دقیقا همان چیزی است که ترامپ و تیم او این روزها به شدت به آن نیاز دارند. آنها می خواهند در مصاف دشواری که با دموکرات ها دارند، از حمایت های وسیع و همه جانبه جمهوری خواهان قدرتمند و پرنفوذ، بهره مند باشند.

از جانب دیگر، نباید فراموش کرد که ترامپ و تیم او همواره ادعا کرده اند که دولت به رهبری باراک اوباما در قبال بحران سوریه، موضعی منفعلانه و حقارت آمیز، اتخاذ کرده بود و آنها دولت اوباما را به دلیل این مواضع اش، مسؤول اصلی وضعیتی که بر سوریه حاکم است، می دانند.

حتی در پی وقوع حمله کیمیایی اخیر در سوریه نیز شان اسپایسر؛ سخنگوی کاخ سفید، سیاست دولت اوباما را مسؤول این وضعیت خواند و به شدت بر آن تاخت.

با توجه به این امر، آگاهان می گویند که واکنش سریع دولت ترامپ در سوریه، تلاشی از سوی این دولت به منظور متفاوت وانمود کردن خود نسبت به دولت پیشین امریکا است و مصرف داخلی دارد.

در غیر آن صورت، ترامپ هرگز در موقعیتی نیست که بخواهد یا بتواند بی محابا و به صورت یکجانبه وارد باتلاق سوریه شود.

ترامپ می داند که کمترین پیامد این اقدام دیوانه وار و جنون آمیز، درگیر شدن امریکا با روسیه در زمین سوریه است؛ اقدامی که واشنگتن آشکارا از آن حذر خواهد کرد.

هماهنگ سازی حمله اخیر با دولت روسیه هم به معنای آن است که امریکا پیشاپیش مترصد تبعات ترسناک این اقدام تحریک آمیز خود بوده و می خواهد این تبعات را به حد اقل ممکن کاهش دهد.

اگرچه ترامپ در پی ژست غرورآمیزی که پس از انجام حمله هوایی به سوریه اتخاذ کرد از «جهان متمدن» دعوت کرد تا در سرکوب «انواع تروریزم» به امریکا بپیوندند؛ اما همانگونه که ذکر شد این صرفا یک ژست فاتحانه بود تا اهداف سیاسی و تبلیغاتی مورد نظر دولت ترامپ را کامل کند؛ در غیر آن، مشخص است که در شرایطی که شورای امنیت سازمان ملل رسما مجوز اقدام نظامی علیه دولت سوریه را به امریکا نداده و از جانب دیگر، متحدان کلیدی امریکا در خاور میانه از جمله فرانسه، پیشتر بی پرده از همراهی با امریکا در حمله نظامی علیه سوریه، اعراض کرده و وزیر خارجه آن کشور، رسما اعلام کرده است که این دلیل نمی شود که چون خون رییس جمهوری امریکا نسبت به حمله کیمیایی در سوریه به جوش آمده، فرانسه هم با امریکا در حمله به سوریه، همکاری کند، ترامپ به صورت یکجانبه وارد باتلاق سوریه شود؛ زیرا در این صورت، هیچ تضمینی وجود ندارد که «جهان متمدن» مورد نظر ترامپ با او در حمله به سوریه همراه شود، آنهم در شرایطی که فرانسه علنا گفته که تلاش دیپلماتیک برای حل بحران سوریه را نسبت به هر اقدام دیگر، ترجیح می دهد و از جانب دیگر، روسیه و ایران، قویا در سوریه حضور نظامی دارند.