نبرد بین داعش و نیروهای دولتی در شرق افغانستان برای سومین روز ادامه یافته و باعث آواره شدن شماری از ساکنان منطقه پچیراگام شده است.
برخی منابع محلی گفته‌اند که در حمله هوایی علیه داعش، شماری از شبه‌نظامیان محلی و افراد غیرنظامی هدف قرار گرفته‌اند؛ اما از تلفات احتمالی آن اطلاعی در دست نیست.
تاج‌محمد جاهد؛ وزیر داخله گفته که اشرف غنی؛ رئیس جمهوری دستور داده که عملیات نظامی علیه داعش در منطقه پچیراگام، در جنوب شرق جلال‌آباد آغاز شود.
مقام‌های محلی گفته‌اند که در حال حاضر فعالیت‌های داعش با حملات هوایی پاسخ داده می‌شود؛ ولی به زودی عملیات زمینی هم علیه این گروه آغاز خواهد شد.
شماری از ساکنان منطقه مرزی پچیراگام گفته‌اند که بخشی از این منطقه تحت کنترل داعش است.
پچیراگام از مناطق ناآرام ننگرهار است که با پاکستان مرز مشترک دارد.
فضلهادی مسلمیار؛ رییس مجلس سنا هم روز شنبه با اشاره به ناامنی های ننگرهار گفت که گروه طالبان و داعش در شانزده ولسوالی این ولایت فعال اند.
این خبرها همزمان شده است با آغاز یک نبرد سرنوشت ساز و تعیین کننده علیه پایتخت اصلی گروه تروریستی داعش و خلافت خودخوانده این گروه تروریستی در موصل عراق.
رسانه هایی که خبرهای مربوط به تحرکات داعش در ننگرهار افغانستان را بازتاب می دهند و به نحو آشکاری آن را بزرگنمایی می کنند نیز عموما رسانه های عمده غربی هستند؛ همان تریبون هایی که از همان ابتدا تاکنون در خدمت اهداف تبلیغاتی داعش بوده اند و پیش از هر تریبون دیگری جنایت های داعش را در ابعادی جهانی، بازتاب داده و رعب و وحشت از خشونت های جنایتکارانه این گروه تروریستی را به جهانیان، مخابره کرده اند تا به این ترتیب، پیشتر و بیشتر از قدرت اصلی این گروه، سایه خشن و ترسناک آن را بر قلمروهای هدف، از عراق و سوریه و لیبی و مصر و... تا افغانستان، گسترش دهند.
بنابراین، به باور کارشناسان، همزمانی افزایش تحرکات تهاجمی منسوب به گروه تروریستی داعش در مناطقی از ولایت شرقی ننگرهار افغانستان با آغاز افول خلافت خودخوانده این گروه در عراق و به دنبال آن سوریه، پیام معناداری دارد که هدف از آن، از یکسو بزرگنمایی گستره خلافت خودخوانده این جریان تروریستی بسیار فراتر از قلمرو عراق و سوریه است و از سوی دیگر، وارونه نمایی واقعیت ها با دیکته کردن این تصور است که مراکز قدرت داعش، هنوز در بسیاری از نقاط دیگر جهان، فعال است و کسی نباید تصور کند که با شکست قریب الوقوع داعش در عراق، پایان عمر کوتاه این جریان نیز فرارسیده است.
این چیزی است که به عقیده آگاهان، از همان ابتدای ظهور این گروه تروریستی تا اکنون که انتظار می رود زمان زوال آن، فرارسیده باشد، وجود و استمرار داشته و در دستور کار رسانه های پرقدرت غربی بوده است.
با این حساب، آیا می توان انتظار داشت که با مختومه شدن پرونده داعش در موصل عراق، این بار فصل تازه ای از حیات این شبکه تروریستی این بار با محوریت افغانستان، آغاز شود؟
این پرسشی جدی و بنیادی است و برای پاسخ به آن، می بایست سیر تحولات این روزها در ننگرهار را به صورت جدی، دنبال کرد؛ زیرا به اعتقاد کارشناسان، داعش در عراق و سوریه و سایر کشورها نیز به صورت معجزه آسا و خارق العاده، ظهور نکرد؛ بلکه نخستین گام ها را درست به همین صورت که اکنون در ننگرهار جریان دارد، برداشت و سپس به کمک حامیان منطقه ای و فرامنطقه ای اش به اندازه ای فربه شد و قدرت گرفت و گسترش یافت که از یک گروه تروریستی مخفیانه و در حال فرار به یک دستگاه سیاسی منسجم و دارای رژيم حقوقی و نظام قضایی و خدمات اداری و سیستم حکومتی برخوردار از ارتش و نیروی مسلح و پول و تسلیحات بدل گردید.
بدیهی است که هیچ انسان عاقلی نمی تواند تولید و تولد چنین هیولایی را به صورت آنی و یکشبه، باور کند؛ مگر آنکه در عقب این پروژه مخوف و پیچیده، دست های توانمند سازمان های اطلاعاتی و ارتش های منظم و قدرت های نظامی و اقتصادی نیرومند بین المللی، نهفته باشند.
در افغانستان هم هرگز چنین تصوری بیگانه با واقعیت های جاری در ننگرهار نیست.
اینکه پچیراگام دارای مرز مشترک با پاکستان است و دقیقا از همین نقطه هم آسیب می بیند، شاهدی روشن بر مدعا است؛ ولی نباید فقط پاکستان را مسؤول دانست؛ زیرا ابعاد این پروژه، فراتر از پاکستان است.
