ضمیر کابلوف؛ نماینده ویژه روسیه در امور افغانستان گفت:مسکو به منظور حمایت از گفت وگوهای صلح افغانستان با طالبان و تامین امنیت روسیه به ارتباط خود با «هیبت الله آخوندزاده» رهبر جدید این گروه ادامه خواهد داد.
به گزارش مانیتورینگ خبرگزاری آوا، وی کشته شدن 'اخترمنصور' توسط هواپیماهای بدون سرنشین امریکایی را محکوم کرده و اظهار داشت: هرچند رهبر جدید طالبان میانه رو شمرده می شود، با این وجود سیاست جنگی این گروه را «سراج الدین حقانی» و «عبدالقیوم ذاکر» به پیش خواهند برد.
پیش از این برخی از رسانه ها، روسیه را متهم به حمایت از گروه طالبان کرده بودند؛ اما این اتهام از سوی سفارت روسیه در کابل رد شده است.
'اختر منصور' جانشین 'ملا عمر' رهبر پیشین طالبان بامداد شنبه اول جوزا براثر حمله هواپیماهای بدون سرنشین امریکایی در منطقه «دالبندین» پاکستان کشته شد.
این اظهارات فرستاده ویژه روسیه در امور افغانستان در حالی مطرح می شود که روسیه از اصلی ترین قدرت های خارجی بوده که برای نخستین بار در زمینه مبارزه با داعش در افغانستان اعلام آمادگی برای همکاری کرده و همواره نسبت به توسعه حضور تروریزم از افغانستان به آسیای مرکزی، هشدار داده و ابراز نگرانی کرده است.
با این حساب و با توجه به شک و گمان های گسترده ای که در خصوص میزان جدیت دولت افغانستان و همچنین قدرت های غربی به رهبری ناتو و امریکا در مبارزه با داعش، به وجود آمده، به باور کارشناسان، اینکه روسیه تلاش کند به سراغ اصلی ترین و عملگراترین جریان ضد داعش یعنی شبه نظامیان طالبان برود، هرگز دور از امکان و انتظار نیست.
آگاهان مسایل منطقه می گویند که روسیه در صدد متوقف کردن داعش در افغانستان، سوریه، عراق و هر جای دیگر خاور میانه و دنیای اسلام از هر طریق ممکن است پیش از آنکه این گروه تروریستی بتواند خود را به آسیای میانه و منطقه قفقاز برساند و در این میان، برقراری رابطه و همکاری نظامی با طالبان نیز یکی از همان گزینه هایی محسوب می شود که به روسیه امکان می دهد ناامنی و جنگ بالقوه و غیر مستقیمی که علیه این کشور، شکل گرفته را همچنان به بیرون از مرزهای خود، هدایت کند.
در اینجا هیچ اهمیتی ندارد که وسیله مورد استفاده برای رسیدن به هدف یادشده، مشروعیت دارد یانه، مهم نتیجه ای است که باید به دست بیاید.
از جانب دیگر، نمی توان انکار کرد که روس ها در سال های اخیر، سعی کرده اند بیشتر از پیش به دولت افغانستان نیز نزدیک شوند؛ اما به عقیده تحلیلگران، صرف اعلام پشتیبانی از دولت افغانستان به معنای آن نیست که روس ها تعهدات گسترده ای در حمایت نظامی از دولت متحد ناتو و امریکا در قبال تروریزم بر عهده می گیرند.
ضمن آنکه این امر با همکاری و تماس روس ها با طالبان، در تعارض آشکار قرار دارد و اصولا نمی توان میان این دو موضع، به صورت منطقی، جمع بست.
این چیزی شبیه تفاوت ماهوی و منطقی موجود میان حرف و عمل پاکستان است که از یکسو حمایت و پشتیبانی خود را از دولت افغانستان و روند دموکراتیک در کشور اعلام می کند و از جانب دیگر، طالبان و تروریزم را تقویت می کند.
از دیگر سو، هیچ تضمینی وجود ندارد که طالبان با استفاده از امکانات دریافتی از روسیه، مواضع دولت افغانستان را آماج قرار ندهند.
با این حساب، ارزیابی های کارشناسان، نشانگر آن است که تصمیم روسیه برای نزدیک شدن به طالبان، قطعا برای امنیت ملی افغانستان، خطرآفرین و دردسر ساز است؛ بنابراین، برای رهایی از تبعات خطرناک این اقدام روسیه، لازم است دولت افغانستان، پیش از آنکه معضل و معمای داعش، پیچیده تر شود، تمهیداتی را مد نظر قرار دهد.
نخستین مساله این است که دولت باید به شبهات مطرح شده در رسانه ها مبنی بر همکاری و حمایت حلقات مشخصی در شورای امنیت ملی و وزارت دفاع با داعش که نخستین بار ظاهرا این منابع روسی بودند که آن را مطرح کردند، به صورت شفاف پاسخ دهد.
دومین موضوع نیز ماجرای هلیکوپترهای ناشناس در ننگرهار و بغلان و سایر جاها را روشن کند؛ هلیکوپترهایی که بر اساس ادعای یک عضو ارشد مجلس نمایندگان، به منظور تقویت داعش و تروریزم، فعالیت می کنند.
مساله سوم هم این است که یک استراتژي مشخص و قابل تعریف برای مبارزه با داعش ایجاد شود و دولت آن را به سرعت عملیاتی کند.
این اقدامات در نهایت، سبب خواهد شد تا قدرت های خارجی از جمله روسیه، ضد داعش، به جای دولت، به سراغ گروه های تروریستی مخالف داعش نروند و به این بهانه، با این گروه ها، روابط راهبردی و استراتژيک، ایجاد نکنند تا از رهگذر آن، امنیت ملی کشور، به صورت جدی، مورد تهدید قرار گیرد و زمینه برای تقویت جبهه حمایت های خارجی از طالبان، بیشتر از پیش، مساعد شود.
