در حالی‌که گزارش‌ها از هلمند حاکی است که طالبان در آستانه تصرف کامل ولسوالی سنگین قرار دارند، وزارت دفاع انگلیس اعلام کرده که شمار کوچک پرسنل نظامی این کشور در "نقش مشاوران" به اردوگاه شورابک که قبلا به 'باسشین' موسوم بود، فرستاده شده‌اند.
این وزارت گفته که آنها نقش رزمی نخواهند داشت و بخشی از یک تیم بزرگتر ناتو هستند.
یک سخنگوی وزارت دفاع انگلیس گفت که این نیروها در چارچوب ماموریت "حمایت قاطع" به هلمند فرستاده شده اند.
او گفت که آنها به ارتش ملی افغانستان در نبرد با طالبان مشاوره می‌دهند؛ اما از اردوگاه بیرون نخواهند شد.
رسانه های انگلیسی شمار این افراد را ۱۰ نفر اعلام کرده اند.
ریچارد کیمپ؛ فرمانده پیشین نیروهای انگلیسی در افغانستان گفت که زمان آن فرارسیده تا انگلیس "فرستادن دوباره شمار بیشتر نیروهای زمینی" را به افغانستان برای سرکوب طالبان مورد نظر قرار دهد.
حدود ۱۲ هزار سرباز ناتو در چارچوب ماموریت "حمایت قاطع" در افغانستان مستقر هستند و وظیفه آنها حمایت و آموزش نیروهای امنیتی افغانستان است؛ اما شواهد محلی حاکی از آن است که به رغم استقرار شماری از نیروهای ویژه امریکایی و انگلیسی به دنبال تشدید ناآرامی های هلمند در این ولایت در روزهای اخیر، این نیروها عملا هیچ نقشی در سرکوب تروریست ها و کمک به نیروهای امنیتی انجام نداده اند.
در خصوص اقدام تازه انگلیس مبنی بر ارسال فقط ۱۰ نظامی این کشور به منظور «مشاوره» به نیروهای امنیتی افغان در هلمند و استقرار مجدد آنها در پایگاه شورابک –باسشین سابق- نیز کارشناسان می گویند که این امر، هیچ تاثیری روی بهبود وضعیت امنیتی هلمند یا تقویت موقعیت نیروهای امنیتی در قبال تروریست ها نخواهد گذاشت.
به باور ناظران، این بیشتر به یک اقدام نمادین شباهت دارد تا کمکی واقعی و از سر احساس خطر و مسؤولیت در مورد وضعیت شکننده امنیتی در هلمند.
از سوی دیگر، اظهارات ریچارد کیمپ؛ فرمانده پیشین نیروهای انگلیسی در هلمند مبنی بر لزوم بازگشت مجدد نیروی زمینی انگلیس به افغانستان، به بهانه سرکوب طالبان، از دید صاحب نظران، این دیدگاه را تقویت کرده است که هدف از ارسال مشاوران نظامی انگلیسی به هلمند هم ممکن است زمینه سازی مقدماتی برای بازگشت مجدد انگلیسی ها به این ولایت باشد.
اگر این برداشت درست باشد، کارشناسان پیش بینی می کنند که ممکن است ناامنی های سنگین و شدید جاری در هلمند هم با پروژه های پشت پرده امنیتی خارجی برای بازگشت دوباره نظامی به این ولایت، بی ارتباط نباشد.
آنها در این زمینه به ویژه به رویداد قندوز اشاره می کنند که پس از سقوط این شهر به دست طالبان، رییس جمهوری امریکا تمدید ماموریت نظامی امریکا در افغانستان را اعلام کرد.
منتقدان می گویند که این برنامه های نیروهای خارجی، بدون آنکه برنامه تازه ای برای بهبود و تقویت نیروهای امنیتی داخلی افغانستان و مسلح سازی آنها به سلاح های مدرن و سنگین داشته باشند، پیش از آنکه بیانگر نگرانی خارجی ها از وضعیت حاد امنیتی کشور باشد، نشان دهنده بهره برداری سودجویانه آنها از این وضعیت، برای تمدید و توسعه سلطه نظامی خود در کشور است و این بدون تردید، نمی تواند مایه امیدواری در جهت بهبود وضعیت امنیتی کشور باشد.
نمونه بارز درستی این برداشت، همین رویدادهای جاری در هلمند است. هلمند ماه هاست که با نبردهای سنگینی با تروریزم بین المللی رو به رو است؛ اما در همه این مدت، موضع نیروهای خارجی، مثل همیشه، سکوت و تماشا بوده است.
این نیروها حتی اقدام به پوشش هوایی نبردهای زمینی نیروهای امنیتی کشور در برابر تروریست ها نکردند؛ کاری که به آسانی از عهده آنها برمی آمد و نقش مؤثری در پیشبرد جنگ به سود نیروهای امنیتی و به زیان جریان های تروریستی داشت.
نیروهای امنیتی، مدت هاست که به صورت مستقیم، درخواست کمک رسانی هوایی می کنند، چرا به این درخواست ها از سوی نیروهای انگلیسی و امریکایی مستقر در هلمند، پاسخی داده نشد؟
اکنون که صدها عضو نیروهای امنیتی در جنگ هلمند، قربانی شده اند و دست کم دو ولسوالی این ولایت، در آستانه سقوط قرار گرفته اند، اعزام فقط ۱۰ «مستشار نظامی» به مثابه نوشداروی بعد از مرگ سهراب نیست؟
این وزارت گفته که آنها نقش رزمی نخواهند داشت و بخشی از یک تیم بزرگتر ناتو هستند.
یک سخنگوی وزارت دفاع انگلیس گفت که این نیروها در چارچوب ماموریت "حمایت قاطع" به هلمند فرستاده شده اند.
او گفت که آنها به ارتش ملی افغانستان در نبرد با طالبان مشاوره می‌دهند؛ اما از اردوگاه بیرون نخواهند شد.
رسانه های انگلیسی شمار این افراد را ۱۰ نفر اعلام کرده اند.
ریچارد کیمپ؛ فرمانده پیشین نیروهای انگلیسی در افغانستان گفت که زمان آن فرارسیده تا انگلیس "فرستادن دوباره شمار بیشتر نیروهای زمینی" را به افغانستان برای سرکوب طالبان مورد نظر قرار دهد.
حدود ۱۲ هزار سرباز ناتو در چارچوب ماموریت "حمایت قاطع" در افغانستان مستقر هستند و وظیفه آنها حمایت و آموزش نیروهای امنیتی افغانستان است؛ اما شواهد محلی حاکی از آن است که به رغم استقرار شماری از نیروهای ویژه امریکایی و انگلیسی به دنبال تشدید ناآرامی های هلمند در این ولایت در روزهای اخیر، این نیروها عملا هیچ نقشی در سرکوب تروریست ها و کمک به نیروهای امنیتی انجام نداده اند.
در خصوص اقدام تازه انگلیس مبنی بر ارسال فقط ۱۰ نظامی این کشور به منظور «مشاوره» به نیروهای امنیتی افغان در هلمند و استقرار مجدد آنها در پایگاه شورابک –باسشین سابق- نیز کارشناسان می گویند که این امر، هیچ تاثیری روی بهبود وضعیت امنیتی هلمند یا تقویت موقعیت نیروهای امنیتی در قبال تروریست ها نخواهد گذاشت.
به باور ناظران، این بیشتر به یک اقدام نمادین شباهت دارد تا کمکی واقعی و از سر احساس خطر و مسؤولیت در مورد وضعیت شکننده امنیتی در هلمند.
از سوی دیگر، اظهارات ریچارد کیمپ؛ فرمانده پیشین نیروهای انگلیسی در هلمند مبنی بر لزوم بازگشت مجدد نیروی زمینی انگلیس به افغانستان، به بهانه سرکوب طالبان، از دید صاحب نظران، این دیدگاه را تقویت کرده است که هدف از ارسال مشاوران نظامی انگلیسی به هلمند هم ممکن است زمینه سازی مقدماتی برای بازگشت مجدد انگلیسی ها به این ولایت باشد.
اگر این برداشت درست باشد، کارشناسان پیش بینی می کنند که ممکن است ناامنی های سنگین و شدید جاری در هلمند هم با پروژه های پشت پرده امنیتی خارجی برای بازگشت دوباره نظامی به این ولایت، بی ارتباط نباشد.
آنها در این زمینه به ویژه به رویداد قندوز اشاره می کنند که پس از سقوط این شهر به دست طالبان، رییس جمهوری امریکا تمدید ماموریت نظامی امریکا در افغانستان را اعلام کرد.
منتقدان می گویند که این برنامه های نیروهای خارجی، بدون آنکه برنامه تازه ای برای بهبود و تقویت نیروهای امنیتی داخلی افغانستان و مسلح سازی آنها به سلاح های مدرن و سنگین داشته باشند، پیش از آنکه بیانگر نگرانی خارجی ها از وضعیت حاد امنیتی کشور باشد، نشان دهنده بهره برداری سودجویانه آنها از این وضعیت، برای تمدید و توسعه سلطه نظامی خود در کشور است و این بدون تردید، نمی تواند مایه امیدواری در جهت بهبود وضعیت امنیتی کشور باشد.
نمونه بارز درستی این برداشت، همین رویدادهای جاری در هلمند است. هلمند ماه هاست که با نبردهای سنگینی با تروریزم بین المللی رو به رو است؛ اما در همه این مدت، موضع نیروهای خارجی، مثل همیشه، سکوت و تماشا بوده است.
این نیروها حتی اقدام به پوشش هوایی نبردهای زمینی نیروهای امنیتی کشور در برابر تروریست ها نکردند؛ کاری که به آسانی از عهده آنها برمی آمد و نقش مؤثری در پیشبرد جنگ به سود نیروهای امنیتی و به زیان جریان های تروریستی داشت.
نیروهای امنیتی، مدت هاست که به صورت مستقیم، درخواست کمک رسانی هوایی می کنند، چرا به این درخواست ها از سوی نیروهای انگلیسی و امریکایی مستقر در هلمند، پاسخی داده نشد؟
اکنون که صدها عضو نیروهای امنیتی در جنگ هلمند، قربانی شده اند و دست کم دو ولسوالی این ولایت، در آستانه سقوط قرار گرفته اند، اعزام فقط ۱۰ «مستشار نظامی» به مثابه نوشداروی بعد از مرگ سهراب نیست؟
