باراک اوباما؛ رئیس جمهور امریکا هشدار داد که اگر کنگره این کشور جلو اجرای توافق جامع اتمی با ایران را بگیرد، نه تنها مهار برنامه اتمی ایران و نظام تحریم ها از دست می رود؛ بلکه اعتبار امریکا به عنوان «رهبر دیپلماسی جهان» نابود خواهد شد.
او چهارشنبه در یک سخنرانی در دانشگاه امریکن در واشنگتن از توافق جامع اتمی میان ایران و شش قدرت جهانی دفاع کرد و از نمایندگان کنگره امریکا خواست که بدون در نظر گرفتن ملاحظات حزبی، به آن رأی بدهند.
رئیس جمهور امریکا منتقدان توافق در کنگره را به سیاسی کاری متهم کرد و گفت همان تفکری که به جنگ عراق منجر شد که در بسیاری از موارد توسط همان افراد هم بیان می شود، اکنون در تلاش است که جلو اجرای توافق را بگیرد.
او گفت که امریکا می بایست بین دو گزینه انتخاب کند: دیپلماسی یا نوعی از جنگ.
اوباما در این سخنرانی در واقع، دو استدلال متفاوت را در خدمت به کرسی نشاندن یک هدف واحد به کار گرفت.
او از یکسو از احتمال از دست رفتن اعتبار امریکا در صورت رد توافق اتمی با ایران از سوی کنگره این کشور، سخن می گوید و در این خصوص، به صورت اغراق آمیزی امریکا را «رهبر دیپلماسی جهان» می نامد و از جانب دیگر در ادامه این سخنان، از دست رفتن اعتبار امریکا را به دلایل دیگری منسوب می کند که در آن دیگر از رهبری دیپلماسی جهان خبری نیست؛ بلکه رهبر دیپلماسی جهان به دلیل ضعف و آسیب پذیری سیاسی اش در سطح بین المللی مجبور است تن به توافق اتمی با ایران بدهد و این مهم به دلیل اینکه امریکا دیگر قادر به راه اندازی جنگ پرهزینه دیگری مانند جنگ عراق نیست، باید مورد توجه اعضای کنگره امریکا قرار گیرد فارغ از آنکه آنها به کدام حزب سیاسی وابسته هستند یا گرایش دارند.
به تعبیر دیگر، رییس جمهوری امریکا در ابتدا می خواهد بگوید که اگر کنگره امریکا با تصمیم کاخ سفید مبنی بر تایید توافق جامع هسته ای میان ایران و شش قدرت جهانی، همراهی نکند، اعتبار امریکا در سطح جهان لطمه می بیند و این کشور دیگر نمی تواند به عنوان «رهبر دیپلماسی جهان» عرض وجود کند.
این یک ادعای بلندپروازانه و فخرفروشانه است که نشان می دهد امریکا ابرقدرت یکه تاز و بی رقیب جهان است و اگر کنگره توافق اتمی با ایران را تایید کند، این عنوان تضمین و تمدید می شود؛ اما در ادامه دیگر خبری از امریکای یادشده نیست.
در ادامه رییس جمهوری امریکا می پذیرد که اگر کنگره این توافق را امضا نکند، امریکا گزینه دیگری جز جنگ ندارد و نتیجه این جنگ از پیش، مشخص است؛ زیرا تجربه ای به مراتب تلخ تر و پرهزینه تر از جنگ عراق را در برابر امریکا قرار خواهد داد.
با توجه به این اظهار نظر رییس جمهوری امریکا، کارشناسان هم می گویند که واقعا وجهه و اعتبار جهانی ایالات متحده، در گرو تایید توافق اتمی با ایران است و اگر کاخ سفید موفق نشود، رای موافق کنگره در این زمینه را به دست آورد، این اعتبار به نحوی جدی آسیب خواهد دید.
اما ناظران در این خصوص با رییس جمهوری امریکا موافق نیستند که امریکا چون بر اساس ادعای او «رهبر دیپلماسی جهان» است، از این جایگاه سقوط خواهد کرد؛ بلکه به باور ناظران، اعتبار امریکا در نتیجه چنین تصمیمی از سوی کنگره آن کشور آسیب می بیند، درست به این دلیل که امریکا اکنون مانند گذشته، دیگر رهبری دیپلماسی جهان را در اختیار ندارد.
امریکا مجبور است برای آنکه بتواند منافع ملی خود را تامین کند و امنیت ملی اش را تضمین نماید، پا به پای قدرت های بزرگ دیگری مانند روسیه، چین، فرانسه، انگلیس و آلمان حرکت کند که یکی از نمونه های ناشی از این حرکت، حصول توافق جامع هسته ای ایران است و اگر کنگره امریکا این توافق را رد کند، امریکا دیگر نمی تواند از حمایت و همراهی این قدرت ها برخوردار باشد؛ زیرا این قدرت ها بدون امریکا نیز راه شان را در این زمینه ادامه خواهند داد و در نتیجه، امریکا تنها می ماند، آسیب می بیند، از جایگاهی که اکنون دارد سقوط می کند و بدتر از همه، به سمت جنگی رانده می شود که نمی تواند نتیجه آن را به نفع خود رقم زند.
او چهارشنبه در یک سخنرانی در دانشگاه امریکن در واشنگتن از توافق جامع اتمی میان ایران و شش قدرت جهانی دفاع کرد و از نمایندگان کنگره امریکا خواست که بدون در نظر گرفتن ملاحظات حزبی، به آن رأی بدهند.
رئیس جمهور امریکا منتقدان توافق در کنگره را به سیاسی کاری متهم کرد و گفت همان تفکری که به جنگ عراق منجر شد که در بسیاری از موارد توسط همان افراد هم بیان می شود، اکنون در تلاش است که جلو اجرای توافق را بگیرد.
او گفت که امریکا می بایست بین دو گزینه انتخاب کند: دیپلماسی یا نوعی از جنگ.
اوباما در این سخنرانی در واقع، دو استدلال متفاوت را در خدمت به کرسی نشاندن یک هدف واحد به کار گرفت.
او از یکسو از احتمال از دست رفتن اعتبار امریکا در صورت رد توافق اتمی با ایران از سوی کنگره این کشور، سخن می گوید و در این خصوص، به صورت اغراق آمیزی امریکا را «رهبر دیپلماسی جهان» می نامد و از جانب دیگر در ادامه این سخنان، از دست رفتن اعتبار امریکا را به دلایل دیگری منسوب می کند که در آن دیگر از رهبری دیپلماسی جهان خبری نیست؛ بلکه رهبر دیپلماسی جهان به دلیل ضعف و آسیب پذیری سیاسی اش در سطح بین المللی مجبور است تن به توافق اتمی با ایران بدهد و این مهم به دلیل اینکه امریکا دیگر قادر به راه اندازی جنگ پرهزینه دیگری مانند جنگ عراق نیست، باید مورد توجه اعضای کنگره امریکا قرار گیرد فارغ از آنکه آنها به کدام حزب سیاسی وابسته هستند یا گرایش دارند.
به تعبیر دیگر، رییس جمهوری امریکا در ابتدا می خواهد بگوید که اگر کنگره امریکا با تصمیم کاخ سفید مبنی بر تایید توافق جامع هسته ای میان ایران و شش قدرت جهانی، همراهی نکند، اعتبار امریکا در سطح جهان لطمه می بیند و این کشور دیگر نمی تواند به عنوان «رهبر دیپلماسی جهان» عرض وجود کند.
این یک ادعای بلندپروازانه و فخرفروشانه است که نشان می دهد امریکا ابرقدرت یکه تاز و بی رقیب جهان است و اگر کنگره توافق اتمی با ایران را تایید کند، این عنوان تضمین و تمدید می شود؛ اما در ادامه دیگر خبری از امریکای یادشده نیست.
در ادامه رییس جمهوری امریکا می پذیرد که اگر کنگره این توافق را امضا نکند، امریکا گزینه دیگری جز جنگ ندارد و نتیجه این جنگ از پیش، مشخص است؛ زیرا تجربه ای به مراتب تلخ تر و پرهزینه تر از جنگ عراق را در برابر امریکا قرار خواهد داد.
با توجه به این اظهار نظر رییس جمهوری امریکا، کارشناسان هم می گویند که واقعا وجهه و اعتبار جهانی ایالات متحده، در گرو تایید توافق اتمی با ایران است و اگر کاخ سفید موفق نشود، رای موافق کنگره در این زمینه را به دست آورد، این اعتبار به نحوی جدی آسیب خواهد دید.
اما ناظران در این خصوص با رییس جمهوری امریکا موافق نیستند که امریکا چون بر اساس ادعای او «رهبر دیپلماسی جهان» است، از این جایگاه سقوط خواهد کرد؛ بلکه به باور ناظران، اعتبار امریکا در نتیجه چنین تصمیمی از سوی کنگره آن کشور آسیب می بیند، درست به این دلیل که امریکا اکنون مانند گذشته، دیگر رهبری دیپلماسی جهان را در اختیار ندارد.
امریکا مجبور است برای آنکه بتواند منافع ملی خود را تامین کند و امنیت ملی اش را تضمین نماید، پا به پای قدرت های بزرگ دیگری مانند روسیه، چین، فرانسه، انگلیس و آلمان حرکت کند که یکی از نمونه های ناشی از این حرکت، حصول توافق جامع هسته ای ایران است و اگر کنگره امریکا این توافق را رد کند، امریکا دیگر نمی تواند از حمایت و همراهی این قدرت ها برخوردار باشد؛ زیرا این قدرت ها بدون امریکا نیز راه شان را در این زمینه ادامه خواهند داد و در نتیجه، امریکا تنها می ماند، آسیب می بیند، از جایگاهی که اکنون دارد سقوط می کند و بدتر از همه، به سمت جنگی رانده می شود که نمی تواند نتیجه آن را به نفع خود رقم زند.
