بیش از دو ماه است که هواپیماهای عربستان سعودی به یک کشور همسایه و مسلمان خود یورش می برد، افزون بر آن که زیر ساخت های اقتصادی آن کشور را به نابودی کشانده است، صدها زن، مرد، کودک و جوان آن کشور را به خاک و خون کشیده است.
ناظران و آگاهان بدین نظر اند که آنچه آل سعود را واداشت که ریسک حمله به یمن را بپذیرد و دست به حمله گسترده علیه یمنی ها بزند: یک؛ اهداف سیاسی ای بود که در سر می پرورید.
گمان می برد که حمله های هوایی مردم یمن را به تسلیم وادار کند و مردم ریاست جمهور منصور هادی را بپذیرند و خرابی های یمن توسط پول های نفت عربستان سعودی دوباره ترمیم گردد، حاکمان سعودی هم در عرصه نظامی به یکی از اهداف بزرگ خود دست یافته باشد و هم اتوریته معنوی خود را بر یمن گسترش داده و دشمنان بالقوه خود را نیز یا از میان بردارند و یا حداقل به زیست گاه اصلی شان محدود کنند و قدرت مانور را از آنها سلب نمایند. حوثی ها به عنوان یک اقلیت مذهبی در ذیل و زیر رژیم طرفدارعربستان سعودی زندگی کنند، و همانند شیعیان قطیف عربستان از کمترین حقوق شهروندی نیز بهره مند نباشند.
بیش از دوماه است که سعودی ها بر یمن بم و آتش می ریزد و تبلیغات گسترده ای هم از زمین وهوا راه انداخته است تا حملات خود را توجیه کند، اما هنوز گامی به سوی هدف خود برنداشته است.
منصور هادی نه تنها بر اریکه قدرت برنگشته است که نفرت عمومی از او و رژیم او بیش از گذشته شده است. راه حل هایی که عربستان سعودی منهای گروه های مبارز یمنی روی دست گرفته بود مورد استقبال یمنی ها قرار نگرفت راهی برای بیرون رفت از بن بست را بر روی سعودی ها باز نکرد.
گروه های سلفی که با پشتوانه سعودی در یمن فعالیت می کردند روز به روز ضعیف تر می شوند و مورد نفرت و انزجار همگانی قرار گرفته و به سختی از مناطق نفوذ خود رانده می شوند.
دو؛ آنچه که برای عربستان سعودی یک رویا بود و با حمله به یمن می خواست به آن دست پیدا کند، آن بود که برای خاندان و حکومت خود وجهه مذهبی فرا قومی و فرا کشوری تعریف کند. حاکمان سعودی گمان می بردند که با حمله به یمن، بسیاری از کشورهای بزرگ اسلامی را به گرد خود فراهم خواهد آورد و یک اتحاد قوی و قدرت مندی شکل خواهد گرفت. محوریت بسیار مهم و متمرکزی به وجود خواهد آورد به این توهم که با فراهم شدن کشورهای مهم اسلامی هم رقیب خود ایران را در افکار عمومی مسلمان ها منزوی کند، حرف اول و آخر را در جهان اسلام بزند و هم بر یمن پیروز شود و حکومت دلخواه خود را به وجود آورد.
اما نه تنها این رویا تعبیر نشد که به تدریج به یک کابوس تبدیل می شود. کابوسی که سقوط حکومت آل سعود را در پی خواهد داشت.
پاکستان، ترکیه، مصر و برخی از کشورهای بزرگ اسلامی به در خواست سعودی ها واکنش مثبت نشان ندادند. این ضربه سهمگین و خرد کننده روحی بر حکومت سعودی وارد آورد.
حکام سعودی امروز با دو شکست بسیار عمده مواجه است. نخست شکست در عرصه نظامی است که بعد از دوماه به کوچکترین هدف خود در یمن دست نیافته است. مردم یمن مصمم تر از گذشته سلاح برداشته اند و سعودی ها را دشمنان قسم خورده خود می دانند و حاضرهستند تا پای جان از خاک و خون خود دفاع کنند اما تن به سیاست آل سعود ندهند.
اما شکست سخت تر و درد ناک تر از شکست نظامی، فرو ریختن اتوریته، ابهت و مقام معنوی عربستان سعودی در نزد افکار عمومی دنیا و در جهان اسلام است.
عربستان سعودی سرمایه گذاری کلانی در میان کشورهای اسلامی کرده بود تا به عنوان یک قطب سیاسی و مذهبی مطرح شود، فرامین معنوی و دستورات دینی او مورد احترام و عنایت ویژه قرار گیرد و در بسیاری زمینه ها سخن اول و آخررا بزند و مورد اقبال جهان اسلام نیز قرار گیرد.
حرمین شریفین دو مکان مقدس مسلمان ها و گره زدن مقام و موقعیت معنوی خود با این دو مکان مقدس، این توهم را ایجاد کرده بود که در میان مسلمان ها از اتوریته و جایگاه بلندی برخوردار است، اوامر و نواهی او از سوی مسلمانها مورد احترام و پذیرش قرار خواهد داشت.
حمله به یمن این ابهت و شکوه پوشالی را فرو ریخت، نه در عرصه قدرت نظامی دست آوردی برای خود کمایی کرد و نه در عرصه معنوی اعتبار و آبروی باقی ماند.
برخی نشریه های غربی میان عربستان سعودی و ایران مقایسه کرده اند و نوشته اند که عربستان سعودی با ابزار و ادوات جنگی فراوان و با هواپیماهای بم افکن به خاک یمن حمله برد تا بتواند از نفوذ ایران در یمن بکاهد و آن کشور را در بست در اختیار خود قرار دهد. بعد از دوماه تلاش، کشتار و خشونت و خون ریزی و پرداخت هزینه های هنگفت مادی، اگر سعودی ها چشم باز کنند واقعیت ها را بنگرند آیا توانسته اند از نفوذ ایران بکاهند؟ ایران با فرستادن محموله های غذایی با ارزش مادی بسیار اندک، توانسته است در دل مردم یمن جای فراخی برای خود باز کند. مقام بلند معنوی میان اعراب به دست بیاورد. اما عربستان سعودی و حاکمان آل سعود زمینه سقوط خود را به دست خود فراهم آورده اند.
برخی آگاهان بدین نظر اند که این اولین دست آورد و نتیجه رویکرد سیاسی - نظامی عربستان سعودی است. هر قدر زمان بگذرد و حکومت سعودی به لجاجت خود ادامه دهد و راه حل های سیاسی مورد قبول گروه های مبارز یمنی را نپذیرد و بر سر کار آوردن رئیس جمهور گذشته یمن تاکید ورزد، جایگاه سعودی ها در نزد افکار عمومی اعراب و در نگاه جهانی تغییر خواهد کرد. گرچه سعودی، پشت گرمی رژیم های غرب را با خود دارد تمام موازین حقوق بشری را زیر پای نهاده به توهم این که رژیم های غربی برجنایت های او سرپوش خواهد گذاشت. اما از آن جایی که افکارعمومی کثیری از کشورها تابع حکومت ها نیستند و افکار عمومی را رسانه های مستقل سمت و سو می بخشند؛ تداوم حملات سعودی ها در یمن بی تردید افکار عمومی دنیا را علیه آن حکومت ها بر خواهد انگیخت و حکومت های غربی نیز مجبور خواهند شد که از افکار عمومی خود تبعیت کنند و سیاست های خود را تغییر دهند. تغییر سیاست های غربی به معنای سقوط آل سعود خواهد بود.
ناظران و آگاهان بدین نظر اند که آنچه آل سعود را واداشت که ریسک حمله به یمن را بپذیرد و دست به حمله گسترده علیه یمنی ها بزند: یک؛ اهداف سیاسی ای بود که در سر می پرورید.
گمان می برد که حمله های هوایی مردم یمن را به تسلیم وادار کند و مردم ریاست جمهور منصور هادی را بپذیرند و خرابی های یمن توسط پول های نفت عربستان سعودی دوباره ترمیم گردد، حاکمان سعودی هم در عرصه نظامی به یکی از اهداف بزرگ خود دست یافته باشد و هم اتوریته معنوی خود را بر یمن گسترش داده و دشمنان بالقوه خود را نیز یا از میان بردارند و یا حداقل به زیست گاه اصلی شان محدود کنند و قدرت مانور را از آنها سلب نمایند. حوثی ها به عنوان یک اقلیت مذهبی در ذیل و زیر رژیم طرفدارعربستان سعودی زندگی کنند، و همانند شیعیان قطیف عربستان از کمترین حقوق شهروندی نیز بهره مند نباشند.
بیش از دوماه است که سعودی ها بر یمن بم و آتش می ریزد و تبلیغات گسترده ای هم از زمین وهوا راه انداخته است تا حملات خود را توجیه کند، اما هنوز گامی به سوی هدف خود برنداشته است.
منصور هادی نه تنها بر اریکه قدرت برنگشته است که نفرت عمومی از او و رژیم او بیش از گذشته شده است. راه حل هایی که عربستان سعودی منهای گروه های مبارز یمنی روی دست گرفته بود مورد استقبال یمنی ها قرار نگرفت راهی برای بیرون رفت از بن بست را بر روی سعودی ها باز نکرد.
گروه های سلفی که با پشتوانه سعودی در یمن فعالیت می کردند روز به روز ضعیف تر می شوند و مورد نفرت و انزجار همگانی قرار گرفته و به سختی از مناطق نفوذ خود رانده می شوند.
دو؛ آنچه که برای عربستان سعودی یک رویا بود و با حمله به یمن می خواست به آن دست پیدا کند، آن بود که برای خاندان و حکومت خود وجهه مذهبی فرا قومی و فرا کشوری تعریف کند. حاکمان سعودی گمان می بردند که با حمله به یمن، بسیاری از کشورهای بزرگ اسلامی را به گرد خود فراهم خواهد آورد و یک اتحاد قوی و قدرت مندی شکل خواهد گرفت. محوریت بسیار مهم و متمرکزی به وجود خواهد آورد به این توهم که با فراهم شدن کشورهای مهم اسلامی هم رقیب خود ایران را در افکار عمومی مسلمان ها منزوی کند، حرف اول و آخر را در جهان اسلام بزند و هم بر یمن پیروز شود و حکومت دلخواه خود را به وجود آورد.
اما نه تنها این رویا تعبیر نشد که به تدریج به یک کابوس تبدیل می شود. کابوسی که سقوط حکومت آل سعود را در پی خواهد داشت.
پاکستان، ترکیه، مصر و برخی از کشورهای بزرگ اسلامی به در خواست سعودی ها واکنش مثبت نشان ندادند. این ضربه سهمگین و خرد کننده روحی بر حکومت سعودی وارد آورد.
حکام سعودی امروز با دو شکست بسیار عمده مواجه است. نخست شکست در عرصه نظامی است که بعد از دوماه به کوچکترین هدف خود در یمن دست نیافته است. مردم یمن مصمم تر از گذشته سلاح برداشته اند و سعودی ها را دشمنان قسم خورده خود می دانند و حاضرهستند تا پای جان از خاک و خون خود دفاع کنند اما تن به سیاست آل سعود ندهند.
اما شکست سخت تر و درد ناک تر از شکست نظامی، فرو ریختن اتوریته، ابهت و مقام معنوی عربستان سعودی در نزد افکار عمومی دنیا و در جهان اسلام است.
عربستان سعودی سرمایه گذاری کلانی در میان کشورهای اسلامی کرده بود تا به عنوان یک قطب سیاسی و مذهبی مطرح شود، فرامین معنوی و دستورات دینی او مورد احترام و عنایت ویژه قرار گیرد و در بسیاری زمینه ها سخن اول و آخررا بزند و مورد اقبال جهان اسلام نیز قرار گیرد.
حرمین شریفین دو مکان مقدس مسلمان ها و گره زدن مقام و موقعیت معنوی خود با این دو مکان مقدس، این توهم را ایجاد کرده بود که در میان مسلمان ها از اتوریته و جایگاه بلندی برخوردار است، اوامر و نواهی او از سوی مسلمانها مورد احترام و پذیرش قرار خواهد داشت.
حمله به یمن این ابهت و شکوه پوشالی را فرو ریخت، نه در عرصه قدرت نظامی دست آوردی برای خود کمایی کرد و نه در عرصه معنوی اعتبار و آبروی باقی ماند.
برخی نشریه های غربی میان عربستان سعودی و ایران مقایسه کرده اند و نوشته اند که عربستان سعودی با ابزار و ادوات جنگی فراوان و با هواپیماهای بم افکن به خاک یمن حمله برد تا بتواند از نفوذ ایران در یمن بکاهد و آن کشور را در بست در اختیار خود قرار دهد. بعد از دوماه تلاش، کشتار و خشونت و خون ریزی و پرداخت هزینه های هنگفت مادی، اگر سعودی ها چشم باز کنند واقعیت ها را بنگرند آیا توانسته اند از نفوذ ایران بکاهند؟ ایران با فرستادن محموله های غذایی با ارزش مادی بسیار اندک، توانسته است در دل مردم یمن جای فراخی برای خود باز کند. مقام بلند معنوی میان اعراب به دست بیاورد. اما عربستان سعودی و حاکمان آل سعود زمینه سقوط خود را به دست خود فراهم آورده اند.
برخی آگاهان بدین نظر اند که این اولین دست آورد و نتیجه رویکرد سیاسی - نظامی عربستان سعودی است. هر قدر زمان بگذرد و حکومت سعودی به لجاجت خود ادامه دهد و راه حل های سیاسی مورد قبول گروه های مبارز یمنی را نپذیرد و بر سر کار آوردن رئیس جمهور گذشته یمن تاکید ورزد، جایگاه سعودی ها در نزد افکار عمومی اعراب و در نگاه جهانی تغییر خواهد کرد. گرچه سعودی، پشت گرمی رژیم های غرب را با خود دارد تمام موازین حقوق بشری را زیر پای نهاده به توهم این که رژیم های غربی برجنایت های او سرپوش خواهد گذاشت. اما از آن جایی که افکارعمومی کثیری از کشورها تابع حکومت ها نیستند و افکار عمومی را رسانه های مستقل سمت و سو می بخشند؛ تداوم حملات سعودی ها در یمن بی تردید افکار عمومی دنیا را علیه آن حکومت ها بر خواهد انگیخت و حکومت های غربی نیز مجبور خواهند شد که از افکار عمومی خود تبعیت کنند و سیاست های خود را تغییر دهند. تغییر سیاست های غربی به معنای سقوط آل سعود خواهد بود.
