وزرای خارجه کشورهای عضو ناتو، در نشستی در ترکیه توافق کردند که پس از پایان ماموریت کنونی این سازمان در افغانستان در پایان ۲۰۱۶، یک ماموریت غیرنظامی ناتو در افغانستان ادامه یابد.
ینس استولتنبرگ؛ دبیرکل ناتو اعلام کرد:"امروز ما توافق کردیم که حضور خود در افغانستان را حتی پس از پایان ماموریت کنونی ادامه خواهیم داد."
به گفته او با آنکه این ماموریت رهبری غیرنظامی خواهد داشت؛ ولی یک بخش نظامی نیز شامل آن خواهد بود.
ماموریت کنونی ناتو در افغانستان تحت نام "حمایت قاطع"، پس از پایان یافتن نقش جنگی نیروهای خارجی در افغانستان و خروج آنها از کشور در اول جنوری امسال آغاز شد.
حدود ۱۲۰۰۰ سرباز ناتو که بیشتر آنها آمریکایی هستند، در چارچوب این ماموریت در افغانستان مستقر هستند. قرار است این ماموریت آخر ۲۰۱۶ پایان یابد.
آقای استولتنبرگ افزود: "هدف ما مشورت دادن و آموزش به نهادهای امنیتی افغانستان خواهد بود تا آنها بتوانند خودکفا شوند و بر مبنای آنچه تا حال جامعه بین المللی در افغانستان انجام داده، کار خود را به پیش ببرند."
این در حالی است که اخیرا شماری از ناظران، یکی از عمده ترین دلایل تشدید ناامنی های گسترده در سراسر کشور از یکسو و تقویت شایبه ظهور و قدرت گیری «تروریزم بین المللی» به عنوان یک «تهدید جدی» در افغانستان را از انگیزه های مهم برنامه ریزی ها و زمینه سازی ها برای استمرار حضور نیروهای خارجی به ویژه امریکایی در کشور عنوان کرده اند.
به باور این گروه از ناظران، در حالی که مجلس نمایندگان و سنای کشور، طی هفته های اخیر، به صورت مستمر بر تجدید نظر و بازبینی پیمان های امنیتی با ناتو و امریکا اصرار کرده و بر حکومت در زمینه وادار کردن امریکا و ناتو به عمل به تعهدات شان در برابر تامین امنیت افغانستان و تقویت نیروهای امنیتی و تجهیز آنها به سلاح های سنگین فشار وارد می کنند، حکومت همچنان از وضعیت کنونی رابطه افغانستان با ناتو و امریکا ابراز رضایت می کند و اعطای میانگین روزانه ۱۲ میلیون دالر از سوی امریکا به نیروهای امنیتی کشور را یکی از اصلی ترین دلایل سودمندی این رابطه می داند.
از جانب دیگر، به عقیده این گروه از صاحب نظران، مقام های رسمی و فضای مهندسی شده رسانه ای، به صورت برنامه ریزی شده و هدفمند، شایبه قدرت گیری تروریزم بین المللی در افغانستان را تقویت می کنند و اشرف غنی؛ رییس جمهور بارها با ابراز نگرانی نسبت به ظهور داعش در افغانستان، تاکید کرده است که افغانستان با خطر تروریزم بین المللی مواجه است و مبارزه با این نوع از تروریزم نیز تنها وظیفه افغانستان نیست و به تعبیر وی، تروریزم بیرونی، نیازمند مبارزه و راه حل بیرونی است.
این شایبه ها و شایعه ها آگاهانه یا ناآگاهانه، ضرورت حضور نیروهای خارجی در کشور بعد از سال ۲۰۱۶ را تقویت می کند و به کشورهای خارجی دارای نیروی نظامی در کشور، امکان می دهد؛ تا اهداف خود در این زمینه را با استفاده از جو تبلیغاتی جاری در کشور، پی گیری کرده و به پیش ببرند.
با این حال، کارشناسان می گویند که استمرار حضور یا عدم حضور نیروهای خارجی در کشور، تغییری در وضعیت جاری امنیتی، ایجاد نخواهد کرد؛ زیرا به باور آنان، حضور نیروهای خارجی در ۱۴ سال گذشته، نشان داده است که بدون تشکیل یک نیروی ضد تروریستی داخلی قدرتمند، فعال،آموزش دیده، حرفه ای و مجهز و همچنین بدون اتکا به نیروها و پتانسیل های داخلی کشور برای مبارزه با تروریزم از هردو نوع ملی و بین المللی آن، غلبه بر تهدیدهای جاری در کشور، امکان پذیر نخواهد بود.
در این میان، سیاست رسمی حکومت اشرف غنی از ابتدا که به صورت فوری و بی درنگ پیمان های امنیتی با امریکا و ناتو را امضا کرد تاکنون همواره بر این اصل استوار بوده است که نیروهای خارجی می بایست برای مدت زمانی طولانی در کشور مستقر باشند. این در حالی است که به نظر می رسد او حتی نیمی از انرژي و وقتی را که صرف نگه داشتن نیروهای خارجی در کشور می کند، برای تقویت و تجهیز و خودکفایی نیروهای امنیتی داخلی، هزینه نمی کند.
به این ترتیب، به عقیده ناظران مسایل سیاسی و نظامی، استمرار حضور نیروهای ناتو در کشور، تنها می تواند به استمرار ناامنی و بحران امنیتی منجر شود و جز این، پیامد دیگری نخواهد داشت؛ مگر آنکه افغانستان و مراجع طرف پیمان آن مانند امریکا و ناتو، زمان باقیمانده برای حضور خارجی ها را متعهدانه و صادقانه، به ایجاد یک نیروی امنیتی قوی، مسلح، مجهز و حرفه ای، اختصاص دهند.
ینس استولتنبرگ؛ دبیرکل ناتو اعلام کرد:"امروز ما توافق کردیم که حضور خود در افغانستان را حتی پس از پایان ماموریت کنونی ادامه خواهیم داد."
به گفته او با آنکه این ماموریت رهبری غیرنظامی خواهد داشت؛ ولی یک بخش نظامی نیز شامل آن خواهد بود.
ماموریت کنونی ناتو در افغانستان تحت نام "حمایت قاطع"، پس از پایان یافتن نقش جنگی نیروهای خارجی در افغانستان و خروج آنها از کشور در اول جنوری امسال آغاز شد.
حدود ۱۲۰۰۰ سرباز ناتو که بیشتر آنها آمریکایی هستند، در چارچوب این ماموریت در افغانستان مستقر هستند. قرار است این ماموریت آخر ۲۰۱۶ پایان یابد.
آقای استولتنبرگ افزود: "هدف ما مشورت دادن و آموزش به نهادهای امنیتی افغانستان خواهد بود تا آنها بتوانند خودکفا شوند و بر مبنای آنچه تا حال جامعه بین المللی در افغانستان انجام داده، کار خود را به پیش ببرند."
این در حالی است که اخیرا شماری از ناظران، یکی از عمده ترین دلایل تشدید ناامنی های گسترده در سراسر کشور از یکسو و تقویت شایبه ظهور و قدرت گیری «تروریزم بین المللی» به عنوان یک «تهدید جدی» در افغانستان را از انگیزه های مهم برنامه ریزی ها و زمینه سازی ها برای استمرار حضور نیروهای خارجی به ویژه امریکایی در کشور عنوان کرده اند.
به باور این گروه از ناظران، در حالی که مجلس نمایندگان و سنای کشور، طی هفته های اخیر، به صورت مستمر بر تجدید نظر و بازبینی پیمان های امنیتی با ناتو و امریکا اصرار کرده و بر حکومت در زمینه وادار کردن امریکا و ناتو به عمل به تعهدات شان در برابر تامین امنیت افغانستان و تقویت نیروهای امنیتی و تجهیز آنها به سلاح های سنگین فشار وارد می کنند، حکومت همچنان از وضعیت کنونی رابطه افغانستان با ناتو و امریکا ابراز رضایت می کند و اعطای میانگین روزانه ۱۲ میلیون دالر از سوی امریکا به نیروهای امنیتی کشور را یکی از اصلی ترین دلایل سودمندی این رابطه می داند.
از جانب دیگر، به عقیده این گروه از صاحب نظران، مقام های رسمی و فضای مهندسی شده رسانه ای، به صورت برنامه ریزی شده و هدفمند، شایبه قدرت گیری تروریزم بین المللی در افغانستان را تقویت می کنند و اشرف غنی؛ رییس جمهور بارها با ابراز نگرانی نسبت به ظهور داعش در افغانستان، تاکید کرده است که افغانستان با خطر تروریزم بین المللی مواجه است و مبارزه با این نوع از تروریزم نیز تنها وظیفه افغانستان نیست و به تعبیر وی، تروریزم بیرونی، نیازمند مبارزه و راه حل بیرونی است.
این شایبه ها و شایعه ها آگاهانه یا ناآگاهانه، ضرورت حضور نیروهای خارجی در کشور بعد از سال ۲۰۱۶ را تقویت می کند و به کشورهای خارجی دارای نیروی نظامی در کشور، امکان می دهد؛ تا اهداف خود در این زمینه را با استفاده از جو تبلیغاتی جاری در کشور، پی گیری کرده و به پیش ببرند.
با این حال، کارشناسان می گویند که استمرار حضور یا عدم حضور نیروهای خارجی در کشور، تغییری در وضعیت جاری امنیتی، ایجاد نخواهد کرد؛ زیرا به باور آنان، حضور نیروهای خارجی در ۱۴ سال گذشته، نشان داده است که بدون تشکیل یک نیروی ضد تروریستی داخلی قدرتمند، فعال،آموزش دیده، حرفه ای و مجهز و همچنین بدون اتکا به نیروها و پتانسیل های داخلی کشور برای مبارزه با تروریزم از هردو نوع ملی و بین المللی آن، غلبه بر تهدیدهای جاری در کشور، امکان پذیر نخواهد بود.
در این میان، سیاست رسمی حکومت اشرف غنی از ابتدا که به صورت فوری و بی درنگ پیمان های امنیتی با امریکا و ناتو را امضا کرد تاکنون همواره بر این اصل استوار بوده است که نیروهای خارجی می بایست برای مدت زمانی طولانی در کشور مستقر باشند. این در حالی است که به نظر می رسد او حتی نیمی از انرژي و وقتی را که صرف نگه داشتن نیروهای خارجی در کشور می کند، برای تقویت و تجهیز و خودکفایی نیروهای امنیتی داخلی، هزینه نمی کند.
به این ترتیب، به عقیده ناظران مسایل سیاسی و نظامی، استمرار حضور نیروهای ناتو در کشور، تنها می تواند به استمرار ناامنی و بحران امنیتی منجر شود و جز این، پیامد دیگری نخواهد داشت؛ مگر آنکه افغانستان و مراجع طرف پیمان آن مانند امریکا و ناتو، زمان باقیمانده برای حضور خارجی ها را متعهدانه و صادقانه، به ایجاد یک نیروی امنیتی قوی، مسلح، مجهز و حرفه ای، اختصاص دهند.
