دادگاهی در مصر محمد بدیع؛ رهبر اخوان المسلمین و ۱۳ عضو ارشد این گروه را به اعدام محکوم کرد.
این افراد روز یکشنبه، به خاطر اقدام مسلحانه علیه حکومت محکوم شناخته شدند.
آقای بدیع ۱۱ ماه پیش نیز بر سر همین اتهامات به اعدام محکوم شده بود؛ اما حکم او، بعدا به حبس ابد تقلیل یافت.
دولت مصر، به رهبری عبدالفتاح سیسی، اخوان المسلمین را یک "گروه تروریستی" می داند.
در ماه ثور ۱۳۹۳ نیز یک دادگاه دسته‌جمعی ۶۸۳ نفر از جمله محمد بدیع؛ رهبر اخوان المسلمین را به اعدام محکوم کرد. هرچند حدود سه ماه بعد، آقای بدیع و ۳۶ نفر دیگر از محکومین به اعدام، با یک درجه تخفیف به حبس ابد محکوم شدند.
حدود دو هفته پیش، اولین حکم اعدام صادر شده بعد از سقوط دولت محمد مرسی در مصر علیه یکی از هواداران جنبش اخوان المسلمین به اجرا گذاشته شد.
در جریان کودتا علیه مرسی، بیش از ١٤٠٠ نفر کشته و ١٦ هزار نفر نیز که عمدتا از هواداران اخوان‌المسلمین هستند، زندانی شدند.
به باور کارشناسان دو رویداد اعلام حکم اعدام رهبر گروه اخوان المسلمین و ۱۳ عضو دیگر این گروه در کنار اعدام نخستین فرد از میان هواداران این گروه که دو هفته پیش انجام شد، ارتباط معناداری دارند.
ناظران معتقد اند که اعدام یک هوادار عادی گروه اخوان المسلمین در واقع، اقدامی آزمایشی برای آغاز سلسله اعدام های رهبران ارشد و اعضای مهم این گروه به حساب می آید.
اقدام دو هفته قبل دولت مصر مبنی بر اعدام یک هوادار اخوان المسلمین، با واکنش های اندک جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری مواجه شد و این امر، احتمالا سران مصر را به اعدام رهبران ارشد و مهم این گروه، تشجیع و ترغیب خواهد کرد.
با این حال، ناظران می گویند که اگر سران رژيم کودتا در مصر تصور می کنند که با این اعدام ها می توانند از نفوذ و تاثیرگذاری اجتماعی و سیاسی اخوان المسلمین بر جوانان مصر بکاهند و پایگاه اجتماعی و مردمی آن را از میان بردارند، به نظر می رسد این تصوری کاملا بی بنیاد و عمیقا اشتباه آمیز است.
مرگ رهبران اخوان هرگز به معنای مرگ این جنبش سیاسی، اجتماعی و عقیدتی نخواهد بود.
اخوان المسلمین بیش از ۷ دهه سابقه فعالیت های علنی و مخفی مبارزاتی و انقلابی دارد و ریشه های آن نه تنها در مصر؛ بلکه در سراسر جهان عرب، عمیق تر و نیرومندتر از آن است که رهبران رژيم کودتا در مصر تصور می کنند.
با این حساب، به احتمال بسیار قوی، آغاز اعدام های مسلسل رهبران بلندپایه اخوان المسلمین، استارت یک مبارزه مسلحانه و زیرزمینی اعضا و هواداران این گروه علیه رژیم حاکم را نیز خواهد زد و ناامنی ها در این کشور آشوب زده را بیش از پیش، تشدید و تقویت خواهد کرد.
به این ترتیب، جنبشی که ده ها سال سابقه فعالیت های انقلابی داشته است، با مرگ، زندگی می یابد و با اعدام، جانی تازه می گیرد.
از جانب دیگر، رژیم مصر برخلاف اقدامات هراس افکنانه و تبلیغاتی که به نمایش گذارده است، نمی تواند همه هزاران نفری را که به جرم هواداری یا عضویت در گروه اخوان المسلمین، زندانی و محکوم به اعدام کرده است، اعدام کند؛ زیرا این امر، به شدت برای آن کشور، پرهزینه خواهد بود و حتی اگر هیچ واکنشی از سوی حامیان منطقه ای و بین المللی رژیم کودتا مانند عربستان سعودی و امریکا در پی نداشته باشد، با محکومیت های وسیع بین المللی مواجه شده و رژیم منزوی و اقتدارگرای این کشور را بیش از پیش در انزوا قرار خواهد داد.
همچنین نباید از یاد برد که مصر اخیرا بیش از دیگر اعضای ائتلاف امریکایی ضد داعش، با این گروه تروریستی درگیر شده است و اگر اعدام های وسیع عناصر اسلام گرا در این کشور، آغاز شود، این خطر نیز وجود دارد که گروه هایی که از این اعدام ها آسیب می بینند، به منظور انتقام جویی از رژیم مصر، خواسته یا ناخواسته جذب گروه های افراطی تکفیری و تروریستی شده و اوضاع در داخل مصر را به سمت آشوب و بحران بکشانند.
با این حساب، تبعات این اقدامات هراس افکنانه رژیم مصر، بسیار سنگین تر از آن چیزی خواهد بود که احتمالا رهبران رژیم کودتا تاکنون محاسبه کرده اند.
این افراد روز یکشنبه، به خاطر اقدام مسلحانه علیه حکومت محکوم شناخته شدند.
آقای بدیع ۱۱ ماه پیش نیز بر سر همین اتهامات به اعدام محکوم شده بود؛ اما حکم او، بعدا به حبس ابد تقلیل یافت.
دولت مصر، به رهبری عبدالفتاح سیسی، اخوان المسلمین را یک "گروه تروریستی" می داند.
در ماه ثور ۱۳۹۳ نیز یک دادگاه دسته‌جمعی ۶۸۳ نفر از جمله محمد بدیع؛ رهبر اخوان المسلمین را به اعدام محکوم کرد. هرچند حدود سه ماه بعد، آقای بدیع و ۳۶ نفر دیگر از محکومین به اعدام، با یک درجه تخفیف به حبس ابد محکوم شدند.
حدود دو هفته پیش، اولین حکم اعدام صادر شده بعد از سقوط دولت محمد مرسی در مصر علیه یکی از هواداران جنبش اخوان المسلمین به اجرا گذاشته شد.
در جریان کودتا علیه مرسی، بیش از ١٤٠٠ نفر کشته و ١٦ هزار نفر نیز که عمدتا از هواداران اخوان‌المسلمین هستند، زندانی شدند.
به باور کارشناسان دو رویداد اعلام حکم اعدام رهبر گروه اخوان المسلمین و ۱۳ عضو دیگر این گروه در کنار اعدام نخستین فرد از میان هواداران این گروه که دو هفته پیش انجام شد، ارتباط معناداری دارند.
ناظران معتقد اند که اعدام یک هوادار عادی گروه اخوان المسلمین در واقع، اقدامی آزمایشی برای آغاز سلسله اعدام های رهبران ارشد و اعضای مهم این گروه به حساب می آید.
اقدام دو هفته قبل دولت مصر مبنی بر اعدام یک هوادار اخوان المسلمین، با واکنش های اندک جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری مواجه شد و این امر، احتمالا سران مصر را به اعدام رهبران ارشد و مهم این گروه، تشجیع و ترغیب خواهد کرد.
با این حال، ناظران می گویند که اگر سران رژيم کودتا در مصر تصور می کنند که با این اعدام ها می توانند از نفوذ و تاثیرگذاری اجتماعی و سیاسی اخوان المسلمین بر جوانان مصر بکاهند و پایگاه اجتماعی و مردمی آن را از میان بردارند، به نظر می رسد این تصوری کاملا بی بنیاد و عمیقا اشتباه آمیز است.
مرگ رهبران اخوان هرگز به معنای مرگ این جنبش سیاسی، اجتماعی و عقیدتی نخواهد بود.
اخوان المسلمین بیش از ۷ دهه سابقه فعالیت های علنی و مخفی مبارزاتی و انقلابی دارد و ریشه های آن نه تنها در مصر؛ بلکه در سراسر جهان عرب، عمیق تر و نیرومندتر از آن است که رهبران رژيم کودتا در مصر تصور می کنند.
با این حساب، به احتمال بسیار قوی، آغاز اعدام های مسلسل رهبران بلندپایه اخوان المسلمین، استارت یک مبارزه مسلحانه و زیرزمینی اعضا و هواداران این گروه علیه رژیم حاکم را نیز خواهد زد و ناامنی ها در این کشور آشوب زده را بیش از پیش، تشدید و تقویت خواهد کرد.
به این ترتیب، جنبشی که ده ها سال سابقه فعالیت های انقلابی داشته است، با مرگ، زندگی می یابد و با اعدام، جانی تازه می گیرد.
از جانب دیگر، رژیم مصر برخلاف اقدامات هراس افکنانه و تبلیغاتی که به نمایش گذارده است، نمی تواند همه هزاران نفری را که به جرم هواداری یا عضویت در گروه اخوان المسلمین، زندانی و محکوم به اعدام کرده است، اعدام کند؛ زیرا این امر، به شدت برای آن کشور، پرهزینه خواهد بود و حتی اگر هیچ واکنشی از سوی حامیان منطقه ای و بین المللی رژیم کودتا مانند عربستان سعودی و امریکا در پی نداشته باشد، با محکومیت های وسیع بین المللی مواجه شده و رژیم منزوی و اقتدارگرای این کشور را بیش از پیش در انزوا قرار خواهد داد.
همچنین نباید از یاد برد که مصر اخیرا بیش از دیگر اعضای ائتلاف امریکایی ضد داعش، با این گروه تروریستی درگیر شده است و اگر اعدام های وسیع عناصر اسلام گرا در این کشور، آغاز شود، این خطر نیز وجود دارد که گروه هایی که از این اعدام ها آسیب می بینند، به منظور انتقام جویی از رژیم مصر، خواسته یا ناخواسته جذب گروه های افراطی تکفیری و تروریستی شده و اوضاع در داخل مصر را به سمت آشوب و بحران بکشانند.
با این حساب، تبعات این اقدامات هراس افکنانه رژیم مصر، بسیار سنگین تر از آن چیزی خواهد بود که احتمالا رهبران رژیم کودتا تاکنون محاسبه کرده اند.
