وزارت دفاع گزارش برخی از رسانه های خارجی مبنی بر فرار تعدادی از سربازان اردوی ملی از صفوف این نیروها را رد کرده و نشر این گونه گزارش ها را غیرمسؤولانه می خواند.
جنرال دولت وزیری؛ معاون سخنگوی این وزارت با رد این گونه گزارش ها تاکید کرد که نیروهای امنیتی افغان برای دفاع از خاک شان متعهد می باشند.
آقای وزیری اظهار داشت که برعکس، با گذشت هرروز بر شمار جوانانی که علاقمندی شمولیت در صفوف قوای مسلح را دارند افزوده می شود.
وی می گوید که نیروهای امنیتی، حمایت مردمی را با خود دارند و این امر سبب تقویت روحیه آنان در میدان جنگ می شود.
این در حالی است که اخیراً برخی از رسانه های خارجی به نقل از نهادهای اطلاعاتی امریکا نوشته اند که هزاران تن از نیروهای اردوی ملی در سال ۲۰۱۴، پا به فرار گذاشته اند.
در این گزارش آمده که عمده ترین عوامل فرار سربازان اردوی ملی افزایش تلفات این نیروها، فساد اداری و افزایش حملات گروهی طالبان و شبکه حقانی می باشد.
در این شکی نیست که با توجه به وضعیتی که افغانستان با آن مواجه است مدیریت مالی و جلوگیری از میزان تلفات نظامی نیروهای امنیتی کشور آنگونه که در ارتش های حرفه ای دیگر کشورها اتفاق می افتد، وجود ندارد.
نباید فراموش کنیم که افغانستان یک کشور در حال جنگ است؛ کشوری که هنوز این امکان را به خوبی پیدا نکرده؛ تا نیروهای امنیتی اش را بر پایه معیارهای استندرد جهانی، تجهیز و تقویت کند و از سوی دیگر، از الگوها و بدیل های مدرن مدیریت نیروهای مسلح و منابع مالی و اقتصادی آن استفاده نماید.
نیروهای امنیتی ما هنوز به طور کافی و کامل، آموزش های حرفه ای و پیشرفته نظامی را فرانمی گیرند که به منظور ایفای نقش در تامین امنیت و مبارزه با تروریزم، راهی وظیفه می شوند؛ بنابراین، در چنین وضعیتی نباید انتظار داشت که شرایط صد در صد، مطلوب و ایده آل باشد.
با این حال، گزارش رسانه های خارجی در خصوص فرار هزاران نیروی آموزش دیده اردوی ملی از صفوف این نیروها نیز همواره اغراق آمیز و همراه با مبالغه و بزرگنمایی بوده است.
ماهیت ژورنالیزم غوغاسالار، در واقع رسانه گران غربی را مجبور می سازد که به منظور جذب مخاطب و حفظ اعتبار رسانه خود، در برخی موارد حتی با اتکا به اخبار کذب و بی بنیاد، روایتی بزرگنمایانه و اغراق آمیز از یک رویداد به دست دهند و این همان چیزی است که بارها در خصوص نیروهای امنیتی افغانستان اتفاق افتاده است.
گستره این تصویرسازی های تبلیغاتی، اغواگرانه و غوغاسالارانه تا آنجا بوده که در برخی موارد، ظن آن می رود که رسانه های غربی، خود بخشی از نیروی جنگ نرم دشمن در حال جنگ با نیروهای امنیتی افغانستان هستند.
حامد کرزی؛ رییس جمهوری پیشین، به ویژه در سال های آخر حکومت خود بر این نکته تاکید می نهاد که رسانه های غربی، علیه دولت افغانستان «جنگ روانی» راه انداخته اند.
گزارش هایی که این رسانه ها از وضعیت فساد اداری، مواد مخدر، نیروهای مسلح و... در افغانستان ارائه می دادند، هیچگاه مطلوب و مورد قبول دولت پیشین نبود و همواره توسط آقای کرزی و اطرافیان وی، واکنش برانگیز می شد.
اکنون تصور می شود همان شیوه، در برابر دولت جدید نیز روی دست گرفته شده است.
با این حال، حتی اگر موضع گیری واکنشی و توضیحی مقام های ارشد وزارت دفاع ملی در خصوص بی بنیاد و غیر واقع بینانه بودن محتوای گزارش رسانه های خارجی در باره فرار هزاران عضو ارتش از صفوف این نیروها را نیز نادیده بگیریم، انطباق این گزارش با واقعیت های موجود افغانستان نیز به خوبی غیر صادقانه بودن آن را آشکار می سازد.
اگر قرار باشد هزاران نیروی اردوی ملی، از صفوف این نیروها بنا به هر دلیلی پا به فرار بگذارند، تاکنون باید همه مرزها و موانع امنیتی در کشور شکسته می شد و دشمن بر همه امور و مقدرات ما مسلط می گردید.
از سوی دیگر، آماری که در این گزارش ها از فرار نیروهای امنیتی به دست داده شده با توجه به میزان جلب و جذب افراد در نیروهای مسلح کشور، این تصور غلط را ایجاد می کند که اردوی ملی در آستانه فروپاشی کامل قرار دارد!
این در حالی است که نیروهای اردوی ملی یکی از نیروهایی است که درخشان ترین کارنامه را در نبرد علیه تروریزم و پایمردی خستگی ناپذیر در برابر دشمنان این آب و خاک نشان داده اند.
برای دریافت تصویر و تصور واقعی از هیبت این نیروها حتی می توان سراغ آن را از طالبان و دیگر نیروهای تروریستی در حال جنگ با دولت گرفت.
بر این اساس، این گونه گزارش ها به هر نیتی منتشر شوند، نتیجه آن چیزی جز آب در آسیاب دشمن ریختن و پیشبرد جنگ نرم آنها علیه نیروهای امنیتی نیست.
جنرال دولت وزیری؛ معاون سخنگوی این وزارت با رد این گونه گزارش ها تاکید کرد که نیروهای امنیتی افغان برای دفاع از خاک شان متعهد می باشند.
آقای وزیری اظهار داشت که برعکس، با گذشت هرروز بر شمار جوانانی که علاقمندی شمولیت در صفوف قوای مسلح را دارند افزوده می شود.
وی می گوید که نیروهای امنیتی، حمایت مردمی را با خود دارند و این امر سبب تقویت روحیه آنان در میدان جنگ می شود.
این در حالی است که اخیراً برخی از رسانه های خارجی به نقل از نهادهای اطلاعاتی امریکا نوشته اند که هزاران تن از نیروهای اردوی ملی در سال ۲۰۱۴، پا به فرار گذاشته اند.
در این گزارش آمده که عمده ترین عوامل فرار سربازان اردوی ملی افزایش تلفات این نیروها، فساد اداری و افزایش حملات گروهی طالبان و شبکه حقانی می باشد.
در این شکی نیست که با توجه به وضعیتی که افغانستان با آن مواجه است مدیریت مالی و جلوگیری از میزان تلفات نظامی نیروهای امنیتی کشور آنگونه که در ارتش های حرفه ای دیگر کشورها اتفاق می افتد، وجود ندارد.
نباید فراموش کنیم که افغانستان یک کشور در حال جنگ است؛ کشوری که هنوز این امکان را به خوبی پیدا نکرده؛ تا نیروهای امنیتی اش را بر پایه معیارهای استندرد جهانی، تجهیز و تقویت کند و از سوی دیگر، از الگوها و بدیل های مدرن مدیریت نیروهای مسلح و منابع مالی و اقتصادی آن استفاده نماید.
نیروهای امنیتی ما هنوز به طور کافی و کامل، آموزش های حرفه ای و پیشرفته نظامی را فرانمی گیرند که به منظور ایفای نقش در تامین امنیت و مبارزه با تروریزم، راهی وظیفه می شوند؛ بنابراین، در چنین وضعیتی نباید انتظار داشت که شرایط صد در صد، مطلوب و ایده آل باشد.
با این حال، گزارش رسانه های خارجی در خصوص فرار هزاران نیروی آموزش دیده اردوی ملی از صفوف این نیروها نیز همواره اغراق آمیز و همراه با مبالغه و بزرگنمایی بوده است.
ماهیت ژورنالیزم غوغاسالار، در واقع رسانه گران غربی را مجبور می سازد که به منظور جذب مخاطب و حفظ اعتبار رسانه خود، در برخی موارد حتی با اتکا به اخبار کذب و بی بنیاد، روایتی بزرگنمایانه و اغراق آمیز از یک رویداد به دست دهند و این همان چیزی است که بارها در خصوص نیروهای امنیتی افغانستان اتفاق افتاده است.
گستره این تصویرسازی های تبلیغاتی، اغواگرانه و غوغاسالارانه تا آنجا بوده که در برخی موارد، ظن آن می رود که رسانه های غربی، خود بخشی از نیروی جنگ نرم دشمن در حال جنگ با نیروهای امنیتی افغانستان هستند.
حامد کرزی؛ رییس جمهوری پیشین، به ویژه در سال های آخر حکومت خود بر این نکته تاکید می نهاد که رسانه های غربی، علیه دولت افغانستان «جنگ روانی» راه انداخته اند.
گزارش هایی که این رسانه ها از وضعیت فساد اداری، مواد مخدر، نیروهای مسلح و... در افغانستان ارائه می دادند، هیچگاه مطلوب و مورد قبول دولت پیشین نبود و همواره توسط آقای کرزی و اطرافیان وی، واکنش برانگیز می شد.
اکنون تصور می شود همان شیوه، در برابر دولت جدید نیز روی دست گرفته شده است.
با این حال، حتی اگر موضع گیری واکنشی و توضیحی مقام های ارشد وزارت دفاع ملی در خصوص بی بنیاد و غیر واقع بینانه بودن محتوای گزارش رسانه های خارجی در باره فرار هزاران عضو ارتش از صفوف این نیروها را نیز نادیده بگیریم، انطباق این گزارش با واقعیت های موجود افغانستان نیز به خوبی غیر صادقانه بودن آن را آشکار می سازد.
اگر قرار باشد هزاران نیروی اردوی ملی، از صفوف این نیروها بنا به هر دلیلی پا به فرار بگذارند، تاکنون باید همه مرزها و موانع امنیتی در کشور شکسته می شد و دشمن بر همه امور و مقدرات ما مسلط می گردید.
از سوی دیگر، آماری که در این گزارش ها از فرار نیروهای امنیتی به دست داده شده با توجه به میزان جلب و جذب افراد در نیروهای مسلح کشور، این تصور غلط را ایجاد می کند که اردوی ملی در آستانه فروپاشی کامل قرار دارد!
این در حالی است که نیروهای اردوی ملی یکی از نیروهایی است که درخشان ترین کارنامه را در نبرد علیه تروریزم و پایمردی خستگی ناپذیر در برابر دشمنان این آب و خاک نشان داده اند.
برای دریافت تصویر و تصور واقعی از هیبت این نیروها حتی می توان سراغ آن را از طالبان و دیگر نیروهای تروریستی در حال جنگ با دولت گرفت.
بر این اساس، این گونه گزارش ها به هر نیتی منتشر شوند، نتیجه آن چیزی جز آب در آسیاب دشمن ریختن و پیشبرد جنگ نرم آنها علیه نیروهای امنیتی نیست.
