مولود چاووش اوغلو؛ وزیر خارجه ترکیه می‌گوید که نمی‌توان انتظار داشت ترکیه راسا علیه داعش اقدام کند.
او پس از مذاکره با فرمانده جدید ناتو؛ ینس اشتولتبرگ، خواهان ایجاد منطقه پرواز ممنوع در شمال سوریه شد.
او گفت:"این واقع‌بینانه نیست که بخواهیم ترکیه راسا به عملیات زمینی دست بزند... ما در حال مذاکره هستیم و وقتی به تصمیمی مشترک برسیم ترکیه از ایفای نقش خود سر بازنخواهد زد."
داعش چند هفته است که شهر کوبانی را محاصره کرده و فعالان سوری می‌گویند داعش هم‌اکنون کنترل یک سوم شهر را در اختیار گرفته است.
براساس گزارش ها یک مقر نیروهای کرد به دست داعش افتاده و فرمانده و سربازان آن کشته شده‌اند. همچنین ٤٢ عضو داعش در درگیری‌های چهارشنبه کوبانی کشته شدند.
اما ترکیه هنوز هیچ اقدامی علیه داعش نکرده و حتی به امریکا نیز اجازه نداده که حملات هوایی را از پایگاه خود در ترکیه انجام دهد.
اعتراض به سیاست دولت ترکیه در داخل آن کشور نسبت به این موضع، تاکنون بیش از ٢٠ کشته داشته است.
با توجه به این گزارش ها، در کوبانی جنگ اصلی میان ترکیه و کردهاست. ترکیه در کوبانی، قدرت کردها را هدف قرار داده است.
ترکیه با کردها کینه ای تاریخی دارد. این کشور به خوبی می داند که بحران های برآمده از ظهور داعش و جنگ هایی که میان داعش و مبارزان کرد در سوریه و عراق جریان دارد، احتمال تشکیل یک دولت مستقل کرد در منطقه را تقویت کرده است و این برای ترکیه قابل تحمل نیست.
ترک ها نگران اند که کوبانی به مرکز قدرت کردها در سوریه تبدیل شود و آنها از آنسوی مرز، مناطق کردنشین در کشور ترکیه را نیز تحت تاثیر قرار دهند و گرایش های استقلال طلبانه جنبش های آزادی بخش کرد در ترکیه هم فعال شود.
ترکیه سعی در تضعیف کردها در کوبانی دارد؛ همان سیاستی که سال هاست دنبال کرده است.
حتی گزارش هایی وجود دارد که نشان می دهد ترکیه افزون بر آنکه مانع از فرار هزاران غیر نظامی گیر مانده در کوبانی به داخل ترکیه می شود از سوی دیگر، از نفوذ مبارزان کرد برای پیوستن به همرزمان خود در کوبانی نیز جلوگیری می کند و برای همین منظور، حجم سنگینی سرباز و ادوات نظامی در مرز با سوریه مستقر کرده است.
این نشان می دهد که سهم ترکیه در تضعیف کردهای در حال نبرد با داعش، کمتر از خود داعش نیست.
اما این همه ماجرا نیست. ترکیه در تلاش برای براندازی دولت بشار اسد نیز است. ترک ها آشکارا و بدون توجه به قوانین بین المللی، مداخله خود در بحران کوبانی بر علیه داعش را مشروط به دخالت زمینی به کل سوریه و تلاش مستقیم ائتلاف به رهبری امریکا برای براندازی دولت سوریه کرده است. این شرط، آشکارا مغایر با قوانین و ضوابط بین المللی است.
ترکیه در این زمینه به اندازه ای کین توزانه و تجاوزکارانه برخورد می کند که حتی فراموش کرده است سوریه نیز مانند این کشور، یکی اعضای سازمان ملل متحد است و در عرصه امنیت بین المللی از مصونیت هایی شبیه آن کشور برخوردار است.
رژیم اقتدارگرای ترکیه که طی این سال ها به دلیل سرکوب های علنی مردمش در سایه حمایت قدرت های جهانی، برای خود حاشیه امن ایجاد کرده است، از نظر اقتدارگرایی و توتالیتاریسم در میان کشورهای منطقه، سرآمد است؛ اما وقتی پای دولت بشار اسد در میان باشد، رژیم اردوغان با وقاحت برای آن نسخه تجاوز و براندازی می پیچد و خواستار سقوط آن می شود.
البته عدم مداخله ترکیه در کوبانی، علاوه بر کینه تاریخی این کشور نسبت به کردها و نیز اراده برای براندازی دولت سوریه، دلایل دیگری نیز دارد. از جمله اینکه ترکیه خود یکی از پدیدآورندگان داعش است و داعش هم اکنون در فاصله چند صد متری از تانک های ترکیه، در کوبانی می جنگد. این بدان معناست که آنها به پشتوانه ترکیه، پشت گرم اند و چه بسا از آن در راستای تقویت مواضع خود در کوبانی استفاده می کنند.
حمله های نمادین امریکا نیز چیزی را تغییر نداده است. به گفته تحلیلگران، امریکا به صورت حساب شده، آنقدر منتظر ماند؛ تا داعش وارد کوبانی شود و جنگ های تن به تن و کوچه به کوچه آغاز شود؛ تا آنگاه مراکز بی اهمیتی را در شهر هدف قرار دهد؛ در حالی که به باور کارشناسان، در این صورت، این حمله ها هیچ تاثیری ندارد.
کردها از این نظر نیز خشمگین اند. به باور آنها این امریکاست که به داعش اجازه ورود به شهر را داده است و این تفاوتی میان مواضع ترکیه و امریکا باقی نمی گذارد.
او پس از مذاکره با فرمانده جدید ناتو؛ ینس اشتولتبرگ، خواهان ایجاد منطقه پرواز ممنوع در شمال سوریه شد.
او گفت:"این واقع‌بینانه نیست که بخواهیم ترکیه راسا به عملیات زمینی دست بزند... ما در حال مذاکره هستیم و وقتی به تصمیمی مشترک برسیم ترکیه از ایفای نقش خود سر بازنخواهد زد."
داعش چند هفته است که شهر کوبانی را محاصره کرده و فعالان سوری می‌گویند داعش هم‌اکنون کنترل یک سوم شهر را در اختیار گرفته است.
براساس گزارش ها یک مقر نیروهای کرد به دست داعش افتاده و فرمانده و سربازان آن کشته شده‌اند. همچنین ٤٢ عضو داعش در درگیری‌های چهارشنبه کوبانی کشته شدند.
اما ترکیه هنوز هیچ اقدامی علیه داعش نکرده و حتی به امریکا نیز اجازه نداده که حملات هوایی را از پایگاه خود در ترکیه انجام دهد.
اعتراض به سیاست دولت ترکیه در داخل آن کشور نسبت به این موضع، تاکنون بیش از ٢٠ کشته داشته است.
با توجه به این گزارش ها، در کوبانی جنگ اصلی میان ترکیه و کردهاست. ترکیه در کوبانی، قدرت کردها را هدف قرار داده است.
ترکیه با کردها کینه ای تاریخی دارد. این کشور به خوبی می داند که بحران های برآمده از ظهور داعش و جنگ هایی که میان داعش و مبارزان کرد در سوریه و عراق جریان دارد، احتمال تشکیل یک دولت مستقل کرد در منطقه را تقویت کرده است و این برای ترکیه قابل تحمل نیست.
ترک ها نگران اند که کوبانی به مرکز قدرت کردها در سوریه تبدیل شود و آنها از آنسوی مرز، مناطق کردنشین در کشور ترکیه را نیز تحت تاثیر قرار دهند و گرایش های استقلال طلبانه جنبش های آزادی بخش کرد در ترکیه هم فعال شود.
ترکیه سعی در تضعیف کردها در کوبانی دارد؛ همان سیاستی که سال هاست دنبال کرده است.
حتی گزارش هایی وجود دارد که نشان می دهد ترکیه افزون بر آنکه مانع از فرار هزاران غیر نظامی گیر مانده در کوبانی به داخل ترکیه می شود از سوی دیگر، از نفوذ مبارزان کرد برای پیوستن به همرزمان خود در کوبانی نیز جلوگیری می کند و برای همین منظور، حجم سنگینی سرباز و ادوات نظامی در مرز با سوریه مستقر کرده است.
این نشان می دهد که سهم ترکیه در تضعیف کردهای در حال نبرد با داعش، کمتر از خود داعش نیست.
اما این همه ماجرا نیست. ترکیه در تلاش برای براندازی دولت بشار اسد نیز است. ترک ها آشکارا و بدون توجه به قوانین بین المللی، مداخله خود در بحران کوبانی بر علیه داعش را مشروط به دخالت زمینی به کل سوریه و تلاش مستقیم ائتلاف به رهبری امریکا برای براندازی دولت سوریه کرده است. این شرط، آشکارا مغایر با قوانین و ضوابط بین المللی است.
ترکیه در این زمینه به اندازه ای کین توزانه و تجاوزکارانه برخورد می کند که حتی فراموش کرده است سوریه نیز مانند این کشور، یکی اعضای سازمان ملل متحد است و در عرصه امنیت بین المللی از مصونیت هایی شبیه آن کشور برخوردار است.
رژیم اقتدارگرای ترکیه که طی این سال ها به دلیل سرکوب های علنی مردمش در سایه حمایت قدرت های جهانی، برای خود حاشیه امن ایجاد کرده است، از نظر اقتدارگرایی و توتالیتاریسم در میان کشورهای منطقه، سرآمد است؛ اما وقتی پای دولت بشار اسد در میان باشد، رژیم اردوغان با وقاحت برای آن نسخه تجاوز و براندازی می پیچد و خواستار سقوط آن می شود.
البته عدم مداخله ترکیه در کوبانی، علاوه بر کینه تاریخی این کشور نسبت به کردها و نیز اراده برای براندازی دولت سوریه، دلایل دیگری نیز دارد. از جمله اینکه ترکیه خود یکی از پدیدآورندگان داعش است و داعش هم اکنون در فاصله چند صد متری از تانک های ترکیه، در کوبانی می جنگد. این بدان معناست که آنها به پشتوانه ترکیه، پشت گرم اند و چه بسا از آن در راستای تقویت مواضع خود در کوبانی استفاده می کنند.
حمله های نمادین امریکا نیز چیزی را تغییر نداده است. به گفته تحلیلگران، امریکا به صورت حساب شده، آنقدر منتظر ماند؛ تا داعش وارد کوبانی شود و جنگ های تن به تن و کوچه به کوچه آغاز شود؛ تا آنگاه مراکز بی اهمیتی را در شهر هدف قرار دهد؛ در حالی که به باور کارشناسان، در این صورت، این حمله ها هیچ تاثیری ندارد.
کردها از این نظر نیز خشمگین اند. به باور آنها این امریکاست که به داعش اجازه ورود به شهر را داده است و این تفاوتی میان مواضع ترکیه و امریکا باقی نمی گذارد.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - سرویس تحلیل و پژوهش اخبار
