آیا نوشتن با دست در حال ناپدید شدن است؟

از قرن نوزدهم میلادی، نوشتن با دست یکی از لازمه های نظام آموزشی کلاسیک است. امروزه، این مهارت که به نظر غیرقابل تغییر می آمد، با خطر مواجه است.
به گزارش آوا به نقل از یورونیوز، دسترسی آسان همه افراد خانواده، چه در محیط کار و چه در منزل به کمپیوتر و لوح در کشورهای توسعه یافته، باعث دگرگونی عادت ها شده است. یکی از این عادت ها نوشتن با دست بود که هم اکنون عملی بسیار نادر شده است.
مکاتب نیز بیش از پیش این روش را کنار می گذارند. یک مکتب راهنمایی غیردولتی در ناحیه ژنو سوییس، هشتصدهزار یورو طی سه سال برای مجهز کردن همه کلاس ها به لوح سرمایه گذاری کرده است. هر دانش آموز لوح وِیژه خود را در اختیار دارد که دارای برنامه آموزشی است.
آموزگار می تواند، تمرین های دانش آموزان را به طور مستقیم ببیند. به جای تخته سیاه، یک ویدیو پروژکتور، تصویر لوح آموزگار را بر روی دیوار نمایش می دهد.
اولین ویره، آموزگار زبان مکتب لمان می گوید: «اکنون باید به مهارت های قرن بیست و یکم توجه کنیم. مهارت هایی که کودکان امروز، در بزرگسالی به آنها نیاز خواهند داشت. در عین حال فکر می کنم که نوشتن با دست، منطقه هایی از مغز را به هم مرتبط می کند که متفاوت از مناطقی است که هنگام تایپ کردن بر لوح از آنها استفاده می کنیم.»
بنابه گفته‌ی کلر کلیوز، استاد دانشگاه لوزان سوییس، ناپدید شدن نوشتن با دست، شاید منجر به تحول تمدن ها شود مانند آنچه اختراع دستگاه چاپ توسط گوتنبرگ در سال ۱۴۵۵ باعث شد. وی می گوید: «شاید به سوی یک تغییر بسیار مهم می رویم. به نظرم هنوز برایمان کمی دشوار است که بگوییم دیگر قادر به نوشتن با دست نخواهیم بود. ولی فکر می کنم ما می توانیم خود را با وضعیت جدید منطبق کنیم. زیرا روی آیفون و آیپد با دست می نویسیم. تماس با کاغذ را از دست می دهیم. این تغییر تماس بین بدن، نوشتن و کاغذ، یک تغییر مهم تمدنی است.
 ژک دریدا، فیلسوف، می گفت: «این یک مرحله جدید تاریخی است که باعث اضطراب می شود.» من با دقت اینرا دنبال خواهم کرد که چه فرهنگ جدیدی توسط این دستگاه های الکترونیک ایجاد خواهد شد. ما شاهد این هستیم که نوشتن به سوی فرهنگ متن، تصویر و صدا می رود. تصویر و صدا اهمیت بیشتری از متن می یابند.»
در حال حاضر هیچگونه پژوهشی امکان ثابت کردن اینکه نوشتن با صفحه کلید، برای توسعه و رشد مغزی بهتر یا بدتر است، ارائه نکرده است.
میشل کافمن، درمان شناس، می گوید: «حتما یک تفاوت بین انجام یک عمل ساختاری مانند رونویسی از یک حرف و عمل ساختاری دیگر که تایپ کردن با صفحه کلید است، وجود دارد. فکر نمی کنم به اندازه کافی در اینباره مطالعه شده باشد تا بتوانیم به وضوح بگوییم که نوشتن با دست در مقابل روش دیگر نوشتن، بر روی رشد کودک تاثیر خواهد داشت.»
خودکار در حال بازنده شدن در این نبرد است. بنابه آمار منتشر شده در سال ۲۰۱۲، فروش خودکار در کشورهای توسعه یافته کاهش پیدا کرده است. در کشور سوییس فقط فروش خودکارهای لوکس افزایش پیدا کرده است. شاید نوشتن با دست در آینده به کاری هنری تبدیل شود، چیزی که فرد را به هویت و فرهنگ خود مرتبط می کند، یعنی خطاطی.