شمار نامزدان انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۳ افغانستان به یازده نفر می‌رسد. هر یک از این نامزدان دو معاون دارند.
در بین ۲۲ نامزد پست معاونت ریاست جمهوری سه نفرشان زن هستند.
به گزارش خبرگزاری آوا، به اساس قانون اساسی افغانستان معاونان ریاست جمهوری باید تبعه افغانستان، مسلمان و متولد از والدین افغان باشند. تابعیت کشور دیگری را نداشته باشند و چهل ساله باشند و از سوی دادگاه صالح به ارتکاب جرایم ضد بشری، جنایت و یا محرومیت از حقوق مدنی محکوم نشده باشند.
معاونان عبدالله عبدالله
محمد خان معاون اول
محمد خان از اعضای حزب اسلامی افغانستان است
محمد خان، نامزد معاونت اول عبدالله عبدالله در انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، در سال ۱۳۳۰ خورشیدی در ولایت غزنی در جنوب افغانستان متولد شد.
او دوره ابدائیه/ دبستان را در مدرسه "جامرات" ولسوالی قره باغ ولایت عزنی و دوران ثانویه/ راهنمایی را در مدرسه سلطان محمود این ولسوالی گذراند و بعد وارد مرکز دارالمعلمین در شهر گردیز در مرکز ولایت پکتیا در جنوب افغانستان شد.
او در سال ۱۳۵۰ خورشیدی به دانشکده مهندسی کابل راه یافت و در سال ۱۳۵۵ از رشته مهندسی برق فارغ التحصیل شد و بعد از آن در ریاست برق شهر کابل پایتخت افغانستان مشغول به کار گردید.
محمد خان یک سال بعد از استقرار حکومت کمونیستی، در سال ۱۳۵۸ به کارخانه‌ای در شهر گِرشک ولایت هلمند منتقل شد و تا سرطان/ تیرماه سال ۱۳۵۸ در این کارخانه کار کرد و بعد به صفوف مجاهدین افغان پیوست.
او از طرف حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار به عنوان مسئول جهاد در شهر کابل موظف شد و بعد از ۱۸ ماه دوباره به پاکستان برگشت و درشهرهای کویته بلوچستان و پیشاور زندگی کرد.
محمد خان در دوران اقامت در پاکستان به عنوان مسئول مهاجرین و معاون بخش اطلاعاتی و مالی حزب اسلامی فعالیت داشت و آخرین بار نیز به عنوان مسئول امور مهاجرین کار کرده است.
او با پیروزی مجاهدین در سال ۱۳۷۱ به عنوان عضو کمیسیون وزارت دارایی/مالیه همراه با محمد کریم خلیلی، معاون دوم رئیس جمهوری افغانسان کار کرده است.
با پیروزی طالبان، محمد خان از فعالیت‌های سیاسی کناره گرفت ولی بعد از سقوط حکومت طالبان در سال ۲۰۰۱ میلادی به عنوان نماینده از ولایت غزنی به مجلس نمایندگان افغانستان راه یافت.
در دور قبلی مجلس نمایندگان رئیس کمیسیون مواصلات و مخابرات مجلس نمایندگان بود و در دور دوم مجلس نمایندگان اوخود را از ولایت کابل نامزد کرد که قادر به راه یابی به مجلس نمایندگان نشد.
خانواده او در سالهای گذشته رابطه خصمانه ای با طالبان داشته و نقیب‌الله، برادرش توسط طالبان همراه با تعداد دیگر از اعضای خانواده‌اش کشته شده اند.
محمد محقق از چهره های مطرح جهادی در افغانستان است که توانسته در سالهای پس از ایجاد دولت جدید در افغانستان نیز نفوذ خود را در میان هوادارانش حفظ کند.
آقای محقق نقش اساسی را در مبارزه گروه های جهادی علیه شوروی سابق در افغانستان بازی کرد و بعدتر نیز به یکی از فرماندهان اصلی مقاومت علیه گروه طالبان تبدیل شد.
محمد محقق معاون دوم
آقای محقق در سال ۱۳۳۴ خورشیدی در ولسوالی چارکنت ولایت بلخ در شمال افغانستان به دنیا آمد.
پس از تکمیل آموزش های ابتدایی در افغانستان، وارد حوزه علمیه قم شد و به آموزش علوم اسلامی پرداخت.
آقای محقق سه بار ازدواج کرده و ثمره این ازدواج ها، هفده فرزند است.
محمد محقق، مبارزات مسلحانه خود علیه شوروی سابق را از ولایت بلخ، زادگاهش به پیش می برد و پس از خروج شوروی از افغانستان در سال ۱۹۹۲ میلادی، مسئول شورای ولایتی حزب وحدت اسلامی به رهبری عبدالعلی مزاری در شمال افغانستان شد.
آقای محقق در آن سالها معاونت عبد الرشید دوستم را که در آن سالها در راس یک شورای نظامی ولایت های شمالی افغانستان را رهبری می کرد نیز داشت.
آقای محقق در جنگ های داخلی افغانستان که میان گروه های مجاهدین در گرفت، حضور فعال داشت.
به دنبال قوت گرفتن گروه طالبان در افغانستان و تصرف بسیاری از مناطق این کشور از سوی این گروه، آقای محقق مقاومت مسلحانه خود را علیه طالبان آغاز کرد و در برابر پیشرویی این گروه ایستادگی کرد.
شماری از منابع، از آقای محقق به عنوان یکی از فرماندهان جهادی یاد می کنند که در سالهای مقاومت علیه گروه طالبان هرگز از افغانستان بیرون نشد.
زمانی که طالبان حدود ۹۵ درصد خاک افغانستان را در کنترل خود داشتند، آقای محقق با مردان مسلح خود در دره صوف ولایت سمنگان، و یکاولنگ و پنجاب ولایت بامیان به مقاومت علیه این گروه ادامه داد.
پس از سقوط رژیم طالبان در اواخر ۲۰۰۱ میلادی و تشکیل اجلاس بزرگ افغانها در شهر بن آلمان برای ایجاد دولت موقت در افغانستان، آقای محقق به عنوان معاون رییس دولت موقت تعیین شد.
او در دوره حکومت انتقالی به رهبری حامد کرزی، وزیر پلان/ برنامه ریزی افغانستان شد و تا قبل از برگزاری نخستین انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۴، در همین پست کار کرد.
هنوز به درستی روشن نیست که آقای محقق در سال ۲۰۰۴، از سوی رئیس جمهور کرزی از پست وزارت برنامه ریزی کنار زده شد و یا خود از این سمت استعفا داد؛ اما در هر صورت، او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴، نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد و در جایگاه سوم – بعد از حامد کرزی و یونس قانونی – قرار گرفت.
آقای محقق پس از آن در سال ۲۰۰۵ میلادی با شرکت در انتخابات پارلمانی افغانستان، وارد مجلس نمایندگان شد و ریاست کمیسیون امور دینی و فرهنگی این مجلس را به عهده گرفت.
آقای محقق سرانجام چند روز قبل از آنکه به عنوان معاون دوم آقای عبدالله عبدالله شود، از سمت خود در مجلس نمایندگان استعفا داد.
معاونان محمد داوود سلطان‌زوی
فرید احمد فضلی معاون اول
فرید احمد فضلی در سال ۱۳۴۶ در ولایت قندوز در شمال افغانستان به دنیا آمد.
او در رشته استخراج معادن فوق لیسانس دارد.
او در سالهای ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۰ شرکت تجاری شخصی خود را اداره می کرد.
از سال ۱۳۸۱ برای دو سال به عنوان کارشناس معادن نفت و گاز در وزارت معادن کار کرد.
آقای افضلی پس از آن مسئول بخش پایپ لاین های نفت و گاز این وزارت شد.
او برای سه سال معاونت ریاست نفت و گاز وزارت معادن و پس از آن برای دو سال معاونت ریاست برنامه ریزی و انسجام وزارت معادن را تا سال ۱۳۸۹ به عهده داشت.
کاظمیه محقق معاون دوم
کاظمیه محقق در سال ۱۳۵۲ به دنیا آمد. او ساکن اصلی ولایت میدان وردک است.
خانم محقق لیسانس علوم سیاسی و فوق لیسانس در همین رشته از کشور ایران دارد. او فعلا دانشجوی درجه دکترا در رشته روابط بین الملل است.
کاظمیه محقق در سال ۱۳۵۸ به ایران مهاجر شد.
او بین سالهای ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۴ انجمنی را زیر نام انجمن کوثر برای فعالیت های فرهنگی زنان مهاجر افغان در ایران تاسیس کرد.
او پس از اخذ سند فوق لیسانس به افغانستان بازگشت و در شماری از موسسات غیردولتی به خصوص در بخش دفاع از حقوق زنان کار را شروع کرد.
خانم محقق برای یک سال در پروژه تالیف کتاب های درسی مکاتب افغانستان کار کرد.
از سال ۱۳۸۷ به بعد تدریس در دانشگاه های خصوصی افغانستان را آغاز کرد.
او همچنان رئیس موسسه ای موسوم به موسسه مطالعات، تحقیقات و آموزش زنان افغانستان است.
معاونان عبدالرحیم وردک
شاه عبدالاحد افضلی معاون اول
شاه عبدالاحد افضلی در سال ۱۳۳۲ در ولایت بدخشان به دنیا آمد.
او مکتب/مدرسه را تکمیل کرده است.
آقای افضلی بین سالهای ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۸ چندین پست اداری را در ولایت بدخشان برعهده داشت.
او در سال ۱۳۸۱ در لویه جرگه اضطراری به عنوان نماینده مردم بدخشان شرکت کرد و پس از آن به عنوان معاون والی بدخشان منصوب شد.
آقای افضلی برای دو سال از ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ در وزارت داخله/کشور وظیفه داشت و سپس به عنوان والی غور منصوب شد.
او پیش از ثبت نام در انتخابات ۱۳۹۳ به عنوان معاون عبدالرحیم وردک، نماینده مردم بدخشان در مجلس نمایندگان بود.
سید حسین انوری معاون دوم
سید حسین انوری در سال ۱۳۳۵ در ولایت پروان به دنیا آمد.
در سایت مجلس نمایندگان در مورد آقای انوری آمده است که او لیسانس علوم سیاسی دارد.
او در دوران جنگ با نیروهای شوروی سابق در افغانستان یکی از اعضای برجسته حزب حرکت اسلامی بود و فرماندهی بخش نظامی آن را برعهده داشت.
او در حکومت مجاهدین به رهبری برهان الدین ربانی به عنوان عضو شورای نظامی، دفاع و امنیت و وزیر کار و امور اجتماعی وظیفه داشت.
پس از سقوط طالبان وزیر زراعت و مالداری افغانستان شد.
پس از آن در پست های ولایت کابل و هرات ایفای وظیفه کرد.
او پیش از ثبت نام در انتخابات پیش رو، نماینده مردم کابل در مجلس نمایندگان بود.
معاونان عبدالقیوم کرزی
وحیدالله شهرانی معاون اول
وحیدالله شهرانی در سال ۱۳۵۲ در کابل به دنیا آمده است.
او فوق لیسانس در رشته بانکداری و مالی از کشور بریتانیا و فوق لیسانس در رشته اقتصاد از پاکستان دارد.
آقای شهرانی در کالج های والتم فارست و ریچموند، مضامین اقتصاد و تجارت را تدریس کرده و مشاور رئیس جمهوری در امور اقتصادی بود.
او از سال ۱۳۸۴ تا نیمه سال ۱۳۸۷ معاون وزارت مالیه بود.
او در جدی/دی ۱۳۸۷ به عنوان سرپرست وزارت تجارت منصوب شد.
او پیش از ثبت نام در انتخابات ۱۳۹۳ به عنوان معاون اول قیوم کرزی، در پست وزیر معادن و صنایع کار می‌کرد.
محمد نور اکبری معاون دوم
محمد نور اکبری در سال ۱۳۴۲ در ولسوالی خدیر ولایت دایکندی به دنیا آمد.
او لیسانس علوم سیاسی و فوق لیسانس در رشته ادبیات دارد.
او سکرتر اول در سفارت افغانستان در هند، مستشار وزیر مختار و کاردار سفارت افغانستان در سفارت جاپان بود.
او از سال ۱۳۸۴ به عنوان نماینده دایکندی به مجلس نمایندگان راه یافت.
نور اکبری عضو کمیسیون امور بین‌المللی مجلس نمایندگان بود و قبل از ثبت نام به عنوان معاون قیوم کرزی، از نمایندگی مجلس استعفا داد.
معاونان اشرف غنی احمد زی
عبدالرشید دوستم معاون اول
ژنرال عبدالرشید دوستم، بنیانگذار جنبش ملی اسلامی افغانستان، از چهره های بحث برانگیز در معاملات سیاسی افغانستان بوده است.
او از زمان حضور شوروی سابق در افغانستان حضور پیدا و پنهان در عرصه سیاسی و نظامی داشته و آنگونه که تحلیل گران می گویند، عمدتا در حمایت و یا مخالفت از گروه ها و جناح های مختلف، عمل کرده است.
نیروهای به رهبری ژنرال دوستم که در اواسط ۱۹۹۰ میلادی در کابل حضور داشتند – و یکی از طرف های اصلی درگیری در نبرد های میان گروهی به شمار می آمدند.
ژنرال دوستم بنیانگذار و رهبر حزب جنبش ملی اسلامی افغانستان است.
ژنرال دوستم در سال ۱۹۵۲ میلادی، در منطقه خواجه دوکوه ولایت جوزجان در شمال افغانستان بدنیا آمد.
او در سالهای تهاجم شوروی به افغانستان، از رهبر یک اتحادیه کارگری در معدن گاز در شمال افغانستان، به فرمانده گروه شبه نظامی ازبک تبار تبدیل شد که در حمایت از دولت کمونیستی تحت حمایت شوروی سابق می جنگید.
تا اواسط ۱۹۸۰ ، او یک فرمانده نظامی بود که نیروی شبه نظامی بیست هزار نفری را رهبری می کرد و کنترل ولایات شمالی افغانستان را بدست گرفت.
ژنرال دوستم برای خدمات خود در همکاری با دولتی به رهبری دکتر نجیب الله، چندین مدال دولتی نیز به دست آورد.
ژنرال دوستم در میان ازبک های افغانستان نفوذ قابل ملاحظه ای دارد. اما در سالهای پایانی حکومت دکتر نجیب الله در اوایل ۱۹۹۲، دوستم تغییر جهت داد و به همکاری با مجاهدین آغاز کرد.
او پیش از سقوط دولت مجاهدین، برای مدت کوتاهی با این دولت که رهبری آن را برهان الدین ربانی به عهده داشت، یکجا شد.
پس مدتی اختلاف ژنرال دوستم با دولت آقای ربانی اوج گرفت و ژنرال دوستم با پیوستن به عبدالعلی مزاری و گلبدین حکمتیار، که علیه دولت آقای ربانی می جنگیدند، شورای هماهنگی را تشکیل داد.
ژنرال دوستم پس از آن به پایگاه اصلی خود در شمال افغانستان بازگشت و شش ولایت را که جمعیت حدود پنج میلیون نفر در خود جا داده بود، تحت کنترل گرفت.
او در اوج قدرت خود در ۱۹۹۷ ، از شمال افغانستان قسما یک دولت جداگانه ساخته بود و تمامی امور این مناطق را کنترل می کرد.
در این سالها بود که هوادارانش، او را "دوستم پادشاه" خطاب می کردند.
اما "پادشاهی" دوستم در سالهای ۱۹۹۸ ، زمانی که طالبان از قدرت بیشتری برای تصرف شهرهای بیشتر افغانستان برخوردار شدند، پایان یافت. ژنرال دوستم با تصرف شهر مزار شریف، مرکز ولایت بلخ از سوی طالبان، مجبور شد به ترکیه برود.
دوستم اما بعدتر دوباره به افغانستان بازگشت و با هدف مبارزه مشترک با طالبان، با احمد شاه مسعود، فرمانده مقتدر ضد طالبان دیدار کرد.
او به یکی از فرماندهان مطرح ضد طالبان تبدیل شد و ائتلاف ضد طالبان، توانست شهر مزار شریف را دوباره از کنترل طالبان بیرون کند.
آقای دوستم در فروپاشی رژیم طالبان در سال ۲۰۰۱ با نیروهای آمریکایی همکاری کرد.
پس از فروپاشی طالبان در افغانستان و ایجاد دولت جدید با حمایت آمریکا در این کشور، ژنرال دوستم، رئیس شورای عالی نظامی و نماینده حامد کرزی در شمال افغانستان شد – بعدتر او به سمت معاون وزارت دفاع افغانستان تقرر یافت.
او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴ شرکت کرد ولی برنده نشد.
با این حال، در دولت جدید حامد کرزی پس از انتخابات، ژنرال دوستم به عنوان رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح افغانستان معرفی شد.
او در اکتبر سال ۲۰۱۳ با انتشار بیانیه‌ای از کسانی که در جریان جنگ‌های داخلی دو دهه گذشته افغانستان آسیب دیده‌اند عذرخواهی کرد و از سایر رهبران و چهره‌های دخیل در این جنگ‌ها دعوت کرد که برای بازگشایی "صفحه جدیدی در تاریخ سیاسی افغانستان" از کسانی که در دو دهه گذشته از سیاست‌هایی که منجر به تنش‌ها و جنگ‌ها در این کشور شد، متاثر شده‌اند، معذرت بخواهند.
سرور دانش معاون دوم
سرور دانش معاون دوم اشرف غنی احمدزی، در سال ۱۳۴۰ در ولایت دایکندی به دنیا آمد.
او تحصیلات عالی خود را در مراکز علمی عراق، سوریه و ایران تکمیل کرده است.
او لیسانس رشته حقوق، ثقافت و معارف اسلامی و فوق لیسانس در فقه و معارف اسلامی دارد.
او در دوره جنگ با نیروهای ارتش شوروی در سازمان نصر افغانستان و حزب وحدت اسلامی افغانستان فعالیت داشت.
آقای دانش از سال ۱۳۸۴ تا کنون در کنار پست‌های دیگری که به عهده داشته به عنوان استاد در دانشگاه‌های مختلف در رشته حقوق و علوم دینی تدریس کرده است.
از او بیش از پانزده جلد کتاب تالیف و ترجمه به چاپ رسیده است.
آقای دانش پس از سقوط طالبان تاکنون در پست های، والی دایکندی، وزیر عدلیه، سرپرست وزارت تحصیلات عالی و ریاست بورد مشورتی عدلی و حقوقی ریاست جمهوری افغانستان ایفای وظیفه کرده است.
سرور دانش همچنین عضو کمیسیون تدوین پیش نویس قانون اساسی بود. قانون اساسی که در حال حاضر در افغانستان نافذ است.
معانان محمد نادر نعیم
تاج محمد اکبر معاون اول
تاج محمد اکبر باشنده اصلی ولایت خوست است.
او لیسانس اقتصاد از دانشگاه کابل در سال ۱۳۴۸ و فوق لیسانس در رشته اقتصاد از کشور اوکراین دارد.
او استاد در دانشکده اقتصاد دانشگاه کابل است.
آقای اکبر در کنار استادی، پست های مختلف اقتصادی را در اداره های دولتی به عهده داشت.
او برای مدتی ریاست پشتنی تجارتی بانک یکی از بانک های دولتی افغانستان را نیز عهده دار بود.
او پس از سقوط طالبان به عنوان مشاور، با کمیسیون اقتصادی شورای وزیران و مجلس نمایندگان کار کرد.
عزیزالله پویا معاون دوم
عزیزالله پویا در سال ۱۳۳۶ در ولسوالی قره باغ ولایت غزنی به دنیا آمد. او اکنون دانشجوی حقوق در یکی از دانشگاه های خصوصی کابل است.
او در دوران جهاد مردم افغانستان در حزب حرکت اسلامی فعالیت داشت اما در سال ۱۳۶۹ از آنها جدا شد.
آقای پویا برای مدتی آموزگار بود.
از سال ۱۳۸۵ برای سه سال ولسوال قره باغ غزنی بود و پس از آن در انتخابات شوراهای ولایتی شرکت کرد.
او تا قبل از ثبت نام در انتخابات ۱۳۹۳، عضو شورای ولایتی بود و دو دوره ریاست آن را برعهده داشت.
معاونان زلمی رسول
احمدضیا مسعود معاون اول
احمدضیا مسعود معاون اول زلمی رسول در سال ۱۳۳۵ در ولایت غزنی به دنیا آمد.
او برادر احمد شاه مسعود است.
آقای مسعود باشنده اصلی ولایت پنجشیر است.
او آموزش های ابتدایی را در لیسه استقلال در کابل به پایان رساند و سپس در انستیتوی پلی تخنیک کابل شامل شد اما تحصیل در این دانشکده را پس از سه سال ترک کرد.
پس ازکودتای ثور ۱۳۵۷ احمد ضیا مسعود، به گروه مجاهدین به فرماندهی احمدشاه مسعود پیوست و برای جنگ با نیروهای ارتش شوروی سابق وارد پنجشیر شد.
از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۱ به عنوان نماینده احمد شاه مسعود و حزب جمعیت اسلامی در پاکستان ایفای وظیفه کرد.
پس از پیروزی مجاهدین به عنوان مشاور برهان الدین ربانی رئیس دولت مجاهدین تعیین شد.
او پس از سقوط طالبان در سال ۱۳۸۱ به عنوان سفیر افغانستان در روسیه منصوب شد.
احمد ضیا مسعود همچنان در سال ۲۰۰۴ عنوان سفیر غیرمقیم افغانستان در کشور ارمنستان، گرجستان و بلاروس را به دست آورد.
آقای مسعود در اولین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، به عنوان معاون اول حامد کرزی در انتخابات شرکت کرد.
آقای کرزی برنده شد و احمدضیا مسعود پنج سال به عنوان معاون آقای کرزی کار کرد اما در انتخابات دوم، آقای کرزی بجای احمد ولی مسعود، مارشال قسیم فهیم را بعنوان معاون اول خود برگزید.
احمد ضیا مسعود در این اواخر رهبری جبهه ملی افغانستان را به عهده داشت که یکی از ائتلاف های اوپوزیسیون دولت بود اما در آستان انتخابات و صفبندی های انتخاباتی، فرو پاشید.
همچنان او در آخرین تصمیم گیری های حزب جمعیت اسلامی افغانستان، به عنوان معاون این حزب انتخاب شده است.
حبیبه سرابی معاون دوم
حبیبه سرابی در سال ۱۳۳۶ در شهر مزار شریف به دنیا آمد.
او در زمان جنگ علیه شوروی سابق، عضو اتحادیه دانشجویانی بود که تظاهرات و اعتراض هایی را علیه حضور این نیروها راه اندازی می‌کرد.
او لیسانس فارمسی/داروسازی از دانشگاه کابل دارد.
خانم سرابی بین سالهای ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۵، به عنوان استاد در انستیتوی آموزش‌های متوسط داکتری در کابل ایفای وظیفه کرد.
او در زمان حکومت طالبان در پاکستان مهاجر بود و فعالیت های آموزشی را در آنجا ادامه داد.
خانم سرابی در سال ۱۳۸۱ به عنوان وزیر امور زنان منصوب شد.
حبیبه سرابی در سال ۱۳۸۴ والی/ استاندار بامیان شد، از او به عنوان اولین والی زن در تاریخ افغانستان یاد می شود.
حبیبه سرابی چند روز قبل از اینکه بعنوان معاون زلمی رسول، ثبت نام کند، از سمت خود در ولایت بامیان استعفا داد.
خانم سرابی اخیرا جایزه رامون مگسه سی از کشور فلیپین که به عنوان جایزه صلح نوبل آسیایی مشهور است، به دست آورد.
معاونان قطب الدین هلال
عنایت الله عنایت معاون اول
عنایت الله عنایت در سال ۱۳۲۵ در شهر میمنه ولایت فاریاب به دنیا آمد.
او لیسانس حقوق و علوم سیاسی از دانشگاه کابل دارد.
او از سال ۱۳۴۷ در زمان پادشاهی محمد ظاهر شاه، کار خود را به عنوان قاضی در دادگاه‌های افغانستان شروع کرد.
آقای عنایت تا سال ۱۳۶۴ در دادگاه های مختلف و در چهار سال آخر آن به عنوان عضو دیوان جزایی دادگاه عالی افغانستان کار کرد.
او پس از شرکت در لویه جرگه اضطراری پس از سقوط طالبان، به عنوان والی فاریاب منصوب شد. او سه سال والی این ولایت بود.
سپس آقای عنایت به عنوان والی بادغیس و بعدا به عنوان عضو بورد خاص مشورتی رئیس جمهوری به کارش ادامه داد.
آقای عنایت نزدیک به سه سال والی سمنگان نیز بود.
او سالهای اخیر به آموزش زبان انگلیسی در استرالیا و سپری کردن دوره آموزشی حقوق در امریکا مصروف بوده است.
محمد علی نبی زاده معاون دوم
محمد علی نبی زاده ۴۸ سال دارد. او باشنده اصلی ولسوالی جاغوری ولایت غزنی است.
آقای نبی‌زاده لیسانس داکتری از ایران و لیسانس علوم سیاسی از کابل دارد.
او همچنان در بخش بیوشیمی و مبادی حقوق تحصیلات اختصاصی دارد.
آقای نبی زاده به عنوان داکتر در پاکستان و افغانستان کار کرده است.
او بین سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۰ مسئول ارتباطات خارجی و سخنگوی مجاهدین صفحات مرکزی در مرکز غزنی بود.
محمد علی نبی‌زاده در انتخابات گذشته ریاست جمهوری، نامزد معاونیت دوم اشرف غنی احمد زی یکی از نامزدان ریاست جمهوری بود.
معاونان گل آغا شیرزی
سید حسین عالمی بلخی معاون اول
سید حسین عالمی بلخی در سال ۱۳۳۵ در ولایت بلخ به دنیا آمد.
او در رشته فقه و معارف اسلامی از کشور ایران دکترا دارد.
از او تاکنون شش کتاب به چاپ رسیده است.
او در سال ۱۳61با چهار تشکیلات سیاسی دیگر 'جبهه متحد انقلاب اسلامی افغانستان' را تشکیل داد.
در سال ۱۳۶۶ همراه با شماری از تشکیلات سیاسی دیگر، شورای ائتلاف اسلامی افغانستان را به میان آورد و به عنوان رئیس آن انتخاب شد.
عالمی بلخی پس از تشکیل حزب وحدت اسلامی افغانستان عضو شورای مرکزی آن حزب شد.
از سال ۱۳۷۴ تا آغاز حکومت طالبان، به حیث وزیر تجارت ایفای وظیفه کرد.
آقای بلخی عضو شورای علمای شیعه افغانستان نیز هست.
در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۳، به عنوان معاون یونس قانونی وارد کارزار انتخابات شده بود.
آقای عالمی در سال ۱۳۸۴ به عنوان عضو مجلس نمایندگان از کابل انتخاب شد.
در انتخابات ۱۳۸۹ نیز به نمایندگی از مردم کابل عضو مجلس نمایندگان شد و برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری به عنوان معاون گل‌اقا شیرزی، از نمایندگی در مجلس، استعفا داد.
محمد هاشم زارع معاون دوم
محمد هاشم زارع لیسانس ادبیات از دانشگاه کابل دارد.
او در زمان جنگ با نیروهای شوروی سابق در حزب جبهه نجات ملی اسلامی فعالیت داشت.
او در زمان حکومت محمد داوود، مدیر قیمت ها، در وزارت تجارت بود.
در دولت فعلی به عنوان وزیر مشاور اقوام و قبایل در ریاست جمهورى کار کرد.
آقای زارع مدتی را به عنوان والی ولایت شمالی جوزجان بود.
معاونان عبدالرب رسول سیاف
اسماعیل خان معاون اول
از اسماعیل خان، به عنوان یکی از مقتدرترین چهره های جهادی افغانستان یاد می شود که نفوذ گسترده ای در زادگاه خود، ولایت هرات در غرب افغانستان دارد.
حامیان اسماعیل خان، از او به عنوان "امیر" یاد می کنند و به پیروی از تصمیم هایش در مورد مسایل کشوری، پابند هستند.
اسماعیل خان در سال ۱۹۴۶ میلادی در ولسوالی شیندند ولایت هرات، در غرب افغانستان به دنیا آمد و مکتب را در شهر هرات به پایان رساند. او پس از آن وارد دانشگاه نظامی کابل شد و آموزش های عالی خود را در رشته توپچی در این دانشگاه تکمیل کرد.
او چهار فرزند – دو پسر و دو دختر – دارد. یک فرزند اسماعیل خان، میرویس صادق، وزیر هوانوردی وقت، در یک درگیری با مخالفان پدرش در هرات کشته شد.
اسماعیل خان پس از تکمیل آموزش عالی خود در رشته نظامی، در فرقه/ لشکر هفده هرات آغاز به کار کرد. اما چند ماه پس از ورود ارتش شوروی سابق به هرات، در سال ۱۹۷۹، به مخالفت مسلحانه با این نیروها شروع کرد.
او پس از آن به یکی از فرماندهان جهادی تبدیل شد که تا خروج شوروی سابق از افغانستان - حدود یک دهه بعد - کماکان علیه این نیروها می جنگید.
اسماعیل خان پس از خروج شوروی از افغانستان، کنترول هرات را به عهده گرفت.
اما هجوم گروه طالبان به هرات منجر به سقوط این ولایت به دست طالبان و فرار اسماعیل خان به ایران شد.
اسماعیل خان حدود چهار ماه بعد، از ایران دوباره به افغانستان باز گشت و در ولایت بادغیس در غرب این کشور، مبارزه علیه طالبان را سازمان داد.
در همین زمان بود که اسماعیل خان، در غورماچ ولایت فراه، به اسارت گروه طالبان درآمد و شش سال در اسارت این گروه ماند.
در این مدت، احمد شاه مسعود، فرمانده ارشد جبهه ضد طالبان، تلاشهایی را برای رهایی اسماعیل خان انجام داد اما طالبان حاضر نشدند در مورد رهایی او "معامله" کنند.
با این حال، یک سال قبل از فروپاشی رژیم طالبان در افغانستان، اسماعیل خان موفق شد، در همکاری با شماری از اعضای گروه طالبان، از زندان قندهار فرار کند.
اسماعیل خان شب هنگام از زندان طالبان بیرون شد و از طریق ولایت هلمند افغانستان، به ایران رفت.
او دوباره از ایران به ولایت غور افغانستان باز گشت و به جبهه متحد ضد طالبان پیوست، و تا زمان فروپاشی این گروه در افغانستان، علیه آنها جنگید.
اسماعیل خان پس از فروپاشی رژیم طالبان و ایجاد دولت به رهبری حامد کرزی در افغانستان، دوباره والی هرات شد و به بازسازی گسترده این ولایت آغاز کرد.
در این سالها هرات به شهری تبدیل شد که بازسازی در آن کاملا محسوس بود.
برکناری اسماعیل خان از سمت ولایت هرات و آوردن او به کابل از سوی حکومت حامد کرزی، اعتراض های گسترده ای را در هرات به همراه داشت که در نتیجه آن چندین نفر کشته شدند.
آقای کرزی در عوض ولایت هرات، پست وزارت انرژی و آب را در کابینه خود به اسماعیل خان پیشنهاد کرد. او تا پیش از ثبت نام در انتخابات پیش رو، در این پست ایفای وظیفه کرد.
عبدالوهاب عرفان معاون دوم
عبدالوهاب عرفان معاون دوم عبدالرب رسول سیاف است.
او در سال ۱۳۴۸ در ولسوالی کلفگان ولایت تخار به دنیا آمد.
آقای عرفان لیسانس علوم دینی دارد. او برای دوازده سال در بخش آموزش و پرورش به عنوان آموزگار، مدیر آموزش و پرورش و مدیر دارالعلوم عبدالرحمن بن عوف، کار کرده است.
وی پیش از نامزد شدن در پست معاونت ریاست جمهوری، سناتور ولایت تخار در مجلس سنا بود.
آقای عرفان قبل از آنکه از مجلس سنا استعفا کند، ریاست کمیسیون اقتصاد ملی، مالی و بودجه این مجلس را بعهده داشت.
معاونان هدایت امیر ارسلا
ژنرال خداداد معاون اول
ژنرال خداداد در ولایت دایکندی به دنیا آمد.
او از آکادمی نظامی هند در سال ۱۳۵۶ فارغ التحصیل شد. پس از آن به اردوی دولت افغانستان پیوست.
او یکی از اعضای حزب دموکراتیک خلق افغانستان بود و در دورانی که وظیفه اش در اردو، در چند نوبت فرماندهی حمله اردوی افغانستان به پنجشیر مقر اصلی احمد شاه مسعود را به عهده داشت.
او در پست های مختلف نظامی ایفای وظیفه کرده است.
آقای خداداد در سال ۱۳۷۱ در زمان ریاست جمهوری صبغت الله مجددی، از سوی حزب وحدت از گروه های مجاهدین، به عنوان وزیر امنیت ملی پیشنهاد شد و آقای مجددی نیز آقای خداداد را به این سمت منصوب کرد.
ژنرال خداداد در زمان حکومت طالبان، افغانستان را ترک کرد و در بریتانیا پناهنده شد.
او در سال ۲۰۰۴ به عنوان معاون وزارت مبارزه با مواد مخدر منصوب شد.
ژنرال خداداد در سال ۲۰۰۷ به عنوان وزیر مبارزه با مواد مخدر منصوب شد و تا سال ۲۰۱۰ در این پست ایفای وظیفه کرد.
صفیه صدیقی معاون دوم
صفیه صدیقی در سال ۱۳۴۳در ولسوالی سرخ رود ولایت ننگرهار به دنیا آمد.
او لیسانس حقوق و علوم سیاسی و دو فوق لیسانس در رشته های تجارت و اداره عامه و زبان و ادبیات پشتو دارد.
او ۲۴ سال تجربه کاری در بخش های چون اداره و مدیریت، تدریس، مشاوریت در برنامه ریزی در تساوی حقوق و رشد ظرفیت های کاری در وزارت های حکومت، استادی در دانشگاه و کار در رسانه ها را دارد.
او شاعر، روزنامه نگار و نویسنده است.
صفیه صدیقی عضو لویه جرگه اضطراری و معاون و سخنگوی لویه جرگه تصویب قانون اساسی بود.
خانم صدیقی در دور اول انتخابات مجلس نمایندگان به عنوان نماینده مردم ننگرهار به مجلس نمایندگان راه یافت.
منبع:بی بی سی
در بین ۲۲ نامزد پست معاونت ریاست جمهوری سه نفرشان زن هستند.
به گزارش خبرگزاری آوا، به اساس قانون اساسی افغانستان معاونان ریاست جمهوری باید تبعه افغانستان، مسلمان و متولد از والدین افغان باشند. تابعیت کشور دیگری را نداشته باشند و چهل ساله باشند و از سوی دادگاه صالح به ارتکاب جرایم ضد بشری، جنایت و یا محرومیت از حقوق مدنی محکوم نشده باشند.
معاونان عبدالله عبدالله
محمد خان معاون اول
محمد خان از اعضای حزب اسلامی افغانستان است
محمد خان، نامزد معاونت اول عبدالله عبدالله در انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، در سال ۱۳۳۰ خورشیدی در ولایت غزنی در جنوب افغانستان متولد شد.
او دوره ابدائیه/ دبستان را در مدرسه "جامرات" ولسوالی قره باغ ولایت عزنی و دوران ثانویه/ راهنمایی را در مدرسه سلطان محمود این ولسوالی گذراند و بعد وارد مرکز دارالمعلمین در شهر گردیز در مرکز ولایت پکتیا در جنوب افغانستان شد.
او در سال ۱۳۵۰ خورشیدی به دانشکده مهندسی کابل راه یافت و در سال ۱۳۵۵ از رشته مهندسی برق فارغ التحصیل شد و بعد از آن در ریاست برق شهر کابل پایتخت افغانستان مشغول به کار گردید.
محمد خان یک سال بعد از استقرار حکومت کمونیستی، در سال ۱۳۵۸ به کارخانه‌ای در شهر گِرشک ولایت هلمند منتقل شد و تا سرطان/ تیرماه سال ۱۳۵۸ در این کارخانه کار کرد و بعد به صفوف مجاهدین افغان پیوست.
او از طرف حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار به عنوان مسئول جهاد در شهر کابل موظف شد و بعد از ۱۸ ماه دوباره به پاکستان برگشت و درشهرهای کویته بلوچستان و پیشاور زندگی کرد.
محمد خان در دوران اقامت در پاکستان به عنوان مسئول مهاجرین و معاون بخش اطلاعاتی و مالی حزب اسلامی فعالیت داشت و آخرین بار نیز به عنوان مسئول امور مهاجرین کار کرده است.
او با پیروزی مجاهدین در سال ۱۳۷۱ به عنوان عضو کمیسیون وزارت دارایی/مالیه همراه با محمد کریم خلیلی، معاون دوم رئیس جمهوری افغانسان کار کرده است.
با پیروزی طالبان، محمد خان از فعالیت‌های سیاسی کناره گرفت ولی بعد از سقوط حکومت طالبان در سال ۲۰۰۱ میلادی به عنوان نماینده از ولایت غزنی به مجلس نمایندگان افغانستان راه یافت.
در دور قبلی مجلس نمایندگان رئیس کمیسیون مواصلات و مخابرات مجلس نمایندگان بود و در دور دوم مجلس نمایندگان اوخود را از ولایت کابل نامزد کرد که قادر به راه یابی به مجلس نمایندگان نشد.
خانواده او در سالهای گذشته رابطه خصمانه ای با طالبان داشته و نقیب‌الله، برادرش توسط طالبان همراه با تعداد دیگر از اعضای خانواده‌اش کشته شده اند.
محمد محقق از چهره های مطرح جهادی در افغانستان است که توانسته در سالهای پس از ایجاد دولت جدید در افغانستان نیز نفوذ خود را در میان هوادارانش حفظ کند.
آقای محقق نقش اساسی را در مبارزه گروه های جهادی علیه شوروی سابق در افغانستان بازی کرد و بعدتر نیز به یکی از فرماندهان اصلی مقاومت علیه گروه طالبان تبدیل شد.
محمد محقق معاون دوم
آقای محقق در سال ۱۳۳۴ خورشیدی در ولسوالی چارکنت ولایت بلخ در شمال افغانستان به دنیا آمد.
پس از تکمیل آموزش های ابتدایی در افغانستان، وارد حوزه علمیه قم شد و به آموزش علوم اسلامی پرداخت.
آقای محقق سه بار ازدواج کرده و ثمره این ازدواج ها، هفده فرزند است.
محمد محقق، مبارزات مسلحانه خود علیه شوروی سابق را از ولایت بلخ، زادگاهش به پیش می برد و پس از خروج شوروی از افغانستان در سال ۱۹۹۲ میلادی، مسئول شورای ولایتی حزب وحدت اسلامی به رهبری عبدالعلی مزاری در شمال افغانستان شد.
آقای محقق در آن سالها معاونت عبد الرشید دوستم را که در آن سالها در راس یک شورای نظامی ولایت های شمالی افغانستان را رهبری می کرد نیز داشت.
آقای محقق در جنگ های داخلی افغانستان که میان گروه های مجاهدین در گرفت، حضور فعال داشت.
به دنبال قوت گرفتن گروه طالبان در افغانستان و تصرف بسیاری از مناطق این کشور از سوی این گروه، آقای محقق مقاومت مسلحانه خود را علیه طالبان آغاز کرد و در برابر پیشرویی این گروه ایستادگی کرد.
شماری از منابع، از آقای محقق به عنوان یکی از فرماندهان جهادی یاد می کنند که در سالهای مقاومت علیه گروه طالبان هرگز از افغانستان بیرون نشد.
زمانی که طالبان حدود ۹۵ درصد خاک افغانستان را در کنترل خود داشتند، آقای محقق با مردان مسلح خود در دره صوف ولایت سمنگان، و یکاولنگ و پنجاب ولایت بامیان به مقاومت علیه این گروه ادامه داد.
پس از سقوط رژیم طالبان در اواخر ۲۰۰۱ میلادی و تشکیل اجلاس بزرگ افغانها در شهر بن آلمان برای ایجاد دولت موقت در افغانستان، آقای محقق به عنوان معاون رییس دولت موقت تعیین شد.
او در دوره حکومت انتقالی به رهبری حامد کرزی، وزیر پلان/ برنامه ریزی افغانستان شد و تا قبل از برگزاری نخستین انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۴، در همین پست کار کرد.
هنوز به درستی روشن نیست که آقای محقق در سال ۲۰۰۴، از سوی رئیس جمهور کرزی از پست وزارت برنامه ریزی کنار زده شد و یا خود از این سمت استعفا داد؛ اما در هر صورت، او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴، نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد و در جایگاه سوم – بعد از حامد کرزی و یونس قانونی – قرار گرفت.
آقای محقق پس از آن در سال ۲۰۰۵ میلادی با شرکت در انتخابات پارلمانی افغانستان، وارد مجلس نمایندگان شد و ریاست کمیسیون امور دینی و فرهنگی این مجلس را به عهده گرفت.
آقای محقق سرانجام چند روز قبل از آنکه به عنوان معاون دوم آقای عبدالله عبدالله شود، از سمت خود در مجلس نمایندگان استعفا داد.
معاونان محمد داوود سلطان‌زوی
فرید احمد فضلی معاون اول
فرید احمد فضلی در سال ۱۳۴۶ در ولایت قندوز در شمال افغانستان به دنیا آمد.
او در رشته استخراج معادن فوق لیسانس دارد.
او در سالهای ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۰ شرکت تجاری شخصی خود را اداره می کرد.
از سال ۱۳۸۱ برای دو سال به عنوان کارشناس معادن نفت و گاز در وزارت معادن کار کرد.
آقای افضلی پس از آن مسئول بخش پایپ لاین های نفت و گاز این وزارت شد.
او برای سه سال معاونت ریاست نفت و گاز وزارت معادن و پس از آن برای دو سال معاونت ریاست برنامه ریزی و انسجام وزارت معادن را تا سال ۱۳۸۹ به عهده داشت.
کاظمیه محقق معاون دوم
کاظمیه محقق در سال ۱۳۵۲ به دنیا آمد. او ساکن اصلی ولایت میدان وردک است.
خانم محقق لیسانس علوم سیاسی و فوق لیسانس در همین رشته از کشور ایران دارد. او فعلا دانشجوی درجه دکترا در رشته روابط بین الملل است.
کاظمیه محقق در سال ۱۳۵۸ به ایران مهاجر شد.
او بین سالهای ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۴ انجمنی را زیر نام انجمن کوثر برای فعالیت های فرهنگی زنان مهاجر افغان در ایران تاسیس کرد.
او پس از اخذ سند فوق لیسانس به افغانستان بازگشت و در شماری از موسسات غیردولتی به خصوص در بخش دفاع از حقوق زنان کار را شروع کرد.
خانم محقق برای یک سال در پروژه تالیف کتاب های درسی مکاتب افغانستان کار کرد.
از سال ۱۳۸۷ به بعد تدریس در دانشگاه های خصوصی افغانستان را آغاز کرد.
او همچنان رئیس موسسه ای موسوم به موسسه مطالعات، تحقیقات و آموزش زنان افغانستان است.
معاونان عبدالرحیم وردک
شاه عبدالاحد افضلی معاون اول
شاه عبدالاحد افضلی در سال ۱۳۳۲ در ولایت بدخشان به دنیا آمد.
او مکتب/مدرسه را تکمیل کرده است.
آقای افضلی بین سالهای ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۸ چندین پست اداری را در ولایت بدخشان برعهده داشت.
او در سال ۱۳۸۱ در لویه جرگه اضطراری به عنوان نماینده مردم بدخشان شرکت کرد و پس از آن به عنوان معاون والی بدخشان منصوب شد.
آقای افضلی برای دو سال از ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ در وزارت داخله/کشور وظیفه داشت و سپس به عنوان والی غور منصوب شد.
او پیش از ثبت نام در انتخابات ۱۳۹۳ به عنوان معاون عبدالرحیم وردک، نماینده مردم بدخشان در مجلس نمایندگان بود.
سید حسین انوری معاون دوم
سید حسین انوری در سال ۱۳۳۵ در ولایت پروان به دنیا آمد.
در سایت مجلس نمایندگان در مورد آقای انوری آمده است که او لیسانس علوم سیاسی دارد.
او در دوران جنگ با نیروهای شوروی سابق در افغانستان یکی از اعضای برجسته حزب حرکت اسلامی بود و فرماندهی بخش نظامی آن را برعهده داشت.
او در حکومت مجاهدین به رهبری برهان الدین ربانی به عنوان عضو شورای نظامی، دفاع و امنیت و وزیر کار و امور اجتماعی وظیفه داشت.
پس از سقوط طالبان وزیر زراعت و مالداری افغانستان شد.
پس از آن در پست های ولایت کابل و هرات ایفای وظیفه کرد.
او پیش از ثبت نام در انتخابات پیش رو، نماینده مردم کابل در مجلس نمایندگان بود.
معاونان عبدالقیوم کرزی
وحیدالله شهرانی معاون اول
وحیدالله شهرانی در سال ۱۳۵۲ در کابل به دنیا آمده است.
او فوق لیسانس در رشته بانکداری و مالی از کشور بریتانیا و فوق لیسانس در رشته اقتصاد از پاکستان دارد.
آقای شهرانی در کالج های والتم فارست و ریچموند، مضامین اقتصاد و تجارت را تدریس کرده و مشاور رئیس جمهوری در امور اقتصادی بود.
او از سال ۱۳۸۴ تا نیمه سال ۱۳۸۷ معاون وزارت مالیه بود.
او در جدی/دی ۱۳۸۷ به عنوان سرپرست وزارت تجارت منصوب شد.
او پیش از ثبت نام در انتخابات ۱۳۹۳ به عنوان معاون اول قیوم کرزی، در پست وزیر معادن و صنایع کار می‌کرد.
محمد نور اکبری معاون دوم
محمد نور اکبری در سال ۱۳۴۲ در ولسوالی خدیر ولایت دایکندی به دنیا آمد.
او لیسانس علوم سیاسی و فوق لیسانس در رشته ادبیات دارد.
او سکرتر اول در سفارت افغانستان در هند، مستشار وزیر مختار و کاردار سفارت افغانستان در سفارت جاپان بود.
او از سال ۱۳۸۴ به عنوان نماینده دایکندی به مجلس نمایندگان راه یافت.
نور اکبری عضو کمیسیون امور بین‌المللی مجلس نمایندگان بود و قبل از ثبت نام به عنوان معاون قیوم کرزی، از نمایندگی مجلس استعفا داد.
معاونان اشرف غنی احمد زی
عبدالرشید دوستم معاون اول
ژنرال عبدالرشید دوستم، بنیانگذار جنبش ملی اسلامی افغانستان، از چهره های بحث برانگیز در معاملات سیاسی افغانستان بوده است.
او از زمان حضور شوروی سابق در افغانستان حضور پیدا و پنهان در عرصه سیاسی و نظامی داشته و آنگونه که تحلیل گران می گویند، عمدتا در حمایت و یا مخالفت از گروه ها و جناح های مختلف، عمل کرده است.
نیروهای به رهبری ژنرال دوستم که در اواسط ۱۹۹۰ میلادی در کابل حضور داشتند – و یکی از طرف های اصلی درگیری در نبرد های میان گروهی به شمار می آمدند.
ژنرال دوستم بنیانگذار و رهبر حزب جنبش ملی اسلامی افغانستان است.
ژنرال دوستم در سال ۱۹۵۲ میلادی، در منطقه خواجه دوکوه ولایت جوزجان در شمال افغانستان بدنیا آمد.
او در سالهای تهاجم شوروی به افغانستان، از رهبر یک اتحادیه کارگری در معدن گاز در شمال افغانستان، به فرمانده گروه شبه نظامی ازبک تبار تبدیل شد که در حمایت از دولت کمونیستی تحت حمایت شوروی سابق می جنگید.
تا اواسط ۱۹۸۰ ، او یک فرمانده نظامی بود که نیروی شبه نظامی بیست هزار نفری را رهبری می کرد و کنترل ولایات شمالی افغانستان را بدست گرفت.
ژنرال دوستم برای خدمات خود در همکاری با دولتی به رهبری دکتر نجیب الله، چندین مدال دولتی نیز به دست آورد.
ژنرال دوستم در میان ازبک های افغانستان نفوذ قابل ملاحظه ای دارد. اما در سالهای پایانی حکومت دکتر نجیب الله در اوایل ۱۹۹۲، دوستم تغییر جهت داد و به همکاری با مجاهدین آغاز کرد.
او پیش از سقوط دولت مجاهدین، برای مدت کوتاهی با این دولت که رهبری آن را برهان الدین ربانی به عهده داشت، یکجا شد.
پس مدتی اختلاف ژنرال دوستم با دولت آقای ربانی اوج گرفت و ژنرال دوستم با پیوستن به عبدالعلی مزاری و گلبدین حکمتیار، که علیه دولت آقای ربانی می جنگیدند، شورای هماهنگی را تشکیل داد.
ژنرال دوستم پس از آن به پایگاه اصلی خود در شمال افغانستان بازگشت و شش ولایت را که جمعیت حدود پنج میلیون نفر در خود جا داده بود، تحت کنترل گرفت.
او در اوج قدرت خود در ۱۹۹۷ ، از شمال افغانستان قسما یک دولت جداگانه ساخته بود و تمامی امور این مناطق را کنترل می کرد.
در این سالها بود که هوادارانش، او را "دوستم پادشاه" خطاب می کردند.
اما "پادشاهی" دوستم در سالهای ۱۹۹۸ ، زمانی که طالبان از قدرت بیشتری برای تصرف شهرهای بیشتر افغانستان برخوردار شدند، پایان یافت. ژنرال دوستم با تصرف شهر مزار شریف، مرکز ولایت بلخ از سوی طالبان، مجبور شد به ترکیه برود.
دوستم اما بعدتر دوباره به افغانستان بازگشت و با هدف مبارزه مشترک با طالبان، با احمد شاه مسعود، فرمانده مقتدر ضد طالبان دیدار کرد.
او به یکی از فرماندهان مطرح ضد طالبان تبدیل شد و ائتلاف ضد طالبان، توانست شهر مزار شریف را دوباره از کنترل طالبان بیرون کند.
آقای دوستم در فروپاشی رژیم طالبان در سال ۲۰۰۱ با نیروهای آمریکایی همکاری کرد.
پس از فروپاشی طالبان در افغانستان و ایجاد دولت جدید با حمایت آمریکا در این کشور، ژنرال دوستم، رئیس شورای عالی نظامی و نماینده حامد کرزی در شمال افغانستان شد – بعدتر او به سمت معاون وزارت دفاع افغانستان تقرر یافت.
او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴ شرکت کرد ولی برنده نشد.
با این حال، در دولت جدید حامد کرزی پس از انتخابات، ژنرال دوستم به عنوان رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح افغانستان معرفی شد.
او در اکتبر سال ۲۰۱۳ با انتشار بیانیه‌ای از کسانی که در جریان جنگ‌های داخلی دو دهه گذشته افغانستان آسیب دیده‌اند عذرخواهی کرد و از سایر رهبران و چهره‌های دخیل در این جنگ‌ها دعوت کرد که برای بازگشایی "صفحه جدیدی در تاریخ سیاسی افغانستان" از کسانی که در دو دهه گذشته از سیاست‌هایی که منجر به تنش‌ها و جنگ‌ها در این کشور شد، متاثر شده‌اند، معذرت بخواهند.
سرور دانش معاون دوم
سرور دانش معاون دوم اشرف غنی احمدزی، در سال ۱۳۴۰ در ولایت دایکندی به دنیا آمد.
او تحصیلات عالی خود را در مراکز علمی عراق، سوریه و ایران تکمیل کرده است.
او لیسانس رشته حقوق، ثقافت و معارف اسلامی و فوق لیسانس در فقه و معارف اسلامی دارد.
او در دوره جنگ با نیروهای ارتش شوروی در سازمان نصر افغانستان و حزب وحدت اسلامی افغانستان فعالیت داشت.
آقای دانش از سال ۱۳۸۴ تا کنون در کنار پست‌های دیگری که به عهده داشته به عنوان استاد در دانشگاه‌های مختلف در رشته حقوق و علوم دینی تدریس کرده است.
از او بیش از پانزده جلد کتاب تالیف و ترجمه به چاپ رسیده است.
آقای دانش پس از سقوط طالبان تاکنون در پست های، والی دایکندی، وزیر عدلیه، سرپرست وزارت تحصیلات عالی و ریاست بورد مشورتی عدلی و حقوقی ریاست جمهوری افغانستان ایفای وظیفه کرده است.
سرور دانش همچنین عضو کمیسیون تدوین پیش نویس قانون اساسی بود. قانون اساسی که در حال حاضر در افغانستان نافذ است.
معانان محمد نادر نعیم
تاج محمد اکبر معاون اول
تاج محمد اکبر باشنده اصلی ولایت خوست است.
او لیسانس اقتصاد از دانشگاه کابل در سال ۱۳۴۸ و فوق لیسانس در رشته اقتصاد از کشور اوکراین دارد.
او استاد در دانشکده اقتصاد دانشگاه کابل است.
آقای اکبر در کنار استادی، پست های مختلف اقتصادی را در اداره های دولتی به عهده داشت.
او برای مدتی ریاست پشتنی تجارتی بانک یکی از بانک های دولتی افغانستان را نیز عهده دار بود.
او پس از سقوط طالبان به عنوان مشاور، با کمیسیون اقتصادی شورای وزیران و مجلس نمایندگان کار کرد.
عزیزالله پویا معاون دوم
عزیزالله پویا در سال ۱۳۳۶ در ولسوالی قره باغ ولایت غزنی به دنیا آمد. او اکنون دانشجوی حقوق در یکی از دانشگاه های خصوصی کابل است.
او در دوران جهاد مردم افغانستان در حزب حرکت اسلامی فعالیت داشت اما در سال ۱۳۶۹ از آنها جدا شد.
آقای پویا برای مدتی آموزگار بود.
از سال ۱۳۸۵ برای سه سال ولسوال قره باغ غزنی بود و پس از آن در انتخابات شوراهای ولایتی شرکت کرد.
او تا قبل از ثبت نام در انتخابات ۱۳۹۳، عضو شورای ولایتی بود و دو دوره ریاست آن را برعهده داشت.
معاونان زلمی رسول
احمدضیا مسعود معاون اول
احمدضیا مسعود معاون اول زلمی رسول در سال ۱۳۳۵ در ولایت غزنی به دنیا آمد.
او برادر احمد شاه مسعود است.
آقای مسعود باشنده اصلی ولایت پنجشیر است.
او آموزش های ابتدایی را در لیسه استقلال در کابل به پایان رساند و سپس در انستیتوی پلی تخنیک کابل شامل شد اما تحصیل در این دانشکده را پس از سه سال ترک کرد.
پس ازکودتای ثور ۱۳۵۷ احمد ضیا مسعود، به گروه مجاهدین به فرماندهی احمدشاه مسعود پیوست و برای جنگ با نیروهای ارتش شوروی سابق وارد پنجشیر شد.
از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۱ به عنوان نماینده احمد شاه مسعود و حزب جمعیت اسلامی در پاکستان ایفای وظیفه کرد.
پس از پیروزی مجاهدین به عنوان مشاور برهان الدین ربانی رئیس دولت مجاهدین تعیین شد.
او پس از سقوط طالبان در سال ۱۳۸۱ به عنوان سفیر افغانستان در روسیه منصوب شد.
احمد ضیا مسعود همچنان در سال ۲۰۰۴ عنوان سفیر غیرمقیم افغانستان در کشور ارمنستان، گرجستان و بلاروس را به دست آورد.
آقای مسعود در اولین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، به عنوان معاون اول حامد کرزی در انتخابات شرکت کرد.
آقای کرزی برنده شد و احمدضیا مسعود پنج سال به عنوان معاون آقای کرزی کار کرد اما در انتخابات دوم، آقای کرزی بجای احمد ولی مسعود، مارشال قسیم فهیم را بعنوان معاون اول خود برگزید.
احمد ضیا مسعود در این اواخر رهبری جبهه ملی افغانستان را به عهده داشت که یکی از ائتلاف های اوپوزیسیون دولت بود اما در آستان انتخابات و صفبندی های انتخاباتی، فرو پاشید.
همچنان او در آخرین تصمیم گیری های حزب جمعیت اسلامی افغانستان، به عنوان معاون این حزب انتخاب شده است.
حبیبه سرابی معاون دوم
حبیبه سرابی در سال ۱۳۳۶ در شهر مزار شریف به دنیا آمد.
او در زمان جنگ علیه شوروی سابق، عضو اتحادیه دانشجویانی بود که تظاهرات و اعتراض هایی را علیه حضور این نیروها راه اندازی می‌کرد.
او لیسانس فارمسی/داروسازی از دانشگاه کابل دارد.
خانم سرابی بین سالهای ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۵، به عنوان استاد در انستیتوی آموزش‌های متوسط داکتری در کابل ایفای وظیفه کرد.
او در زمان حکومت طالبان در پاکستان مهاجر بود و فعالیت های آموزشی را در آنجا ادامه داد.
خانم سرابی در سال ۱۳۸۱ به عنوان وزیر امور زنان منصوب شد.
حبیبه سرابی در سال ۱۳۸۴ والی/ استاندار بامیان شد، از او به عنوان اولین والی زن در تاریخ افغانستان یاد می شود.
حبیبه سرابی چند روز قبل از اینکه بعنوان معاون زلمی رسول، ثبت نام کند، از سمت خود در ولایت بامیان استعفا داد.
خانم سرابی اخیرا جایزه رامون مگسه سی از کشور فلیپین که به عنوان جایزه صلح نوبل آسیایی مشهور است، به دست آورد.
معاونان قطب الدین هلال
عنایت الله عنایت معاون اول
عنایت الله عنایت در سال ۱۳۲۵ در شهر میمنه ولایت فاریاب به دنیا آمد.
او لیسانس حقوق و علوم سیاسی از دانشگاه کابل دارد.
او از سال ۱۳۴۷ در زمان پادشاهی محمد ظاهر شاه، کار خود را به عنوان قاضی در دادگاه‌های افغانستان شروع کرد.
آقای عنایت تا سال ۱۳۶۴ در دادگاه های مختلف و در چهار سال آخر آن به عنوان عضو دیوان جزایی دادگاه عالی افغانستان کار کرد.
او پس از شرکت در لویه جرگه اضطراری پس از سقوط طالبان، به عنوان والی فاریاب منصوب شد. او سه سال والی این ولایت بود.
سپس آقای عنایت به عنوان والی بادغیس و بعدا به عنوان عضو بورد خاص مشورتی رئیس جمهوری به کارش ادامه داد.
آقای عنایت نزدیک به سه سال والی سمنگان نیز بود.
او سالهای اخیر به آموزش زبان انگلیسی در استرالیا و سپری کردن دوره آموزشی حقوق در امریکا مصروف بوده است.
محمد علی نبی زاده معاون دوم
محمد علی نبی زاده ۴۸ سال دارد. او باشنده اصلی ولسوالی جاغوری ولایت غزنی است.
آقای نبی‌زاده لیسانس داکتری از ایران و لیسانس علوم سیاسی از کابل دارد.
او همچنان در بخش بیوشیمی و مبادی حقوق تحصیلات اختصاصی دارد.
آقای نبی زاده به عنوان داکتر در پاکستان و افغانستان کار کرده است.
او بین سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۰ مسئول ارتباطات خارجی و سخنگوی مجاهدین صفحات مرکزی در مرکز غزنی بود.
محمد علی نبی‌زاده در انتخابات گذشته ریاست جمهوری، نامزد معاونیت دوم اشرف غنی احمد زی یکی از نامزدان ریاست جمهوری بود.
معاونان گل آغا شیرزی
سید حسین عالمی بلخی معاون اول
سید حسین عالمی بلخی در سال ۱۳۳۵ در ولایت بلخ به دنیا آمد.
او در رشته فقه و معارف اسلامی از کشور ایران دکترا دارد.
از او تاکنون شش کتاب به چاپ رسیده است.
او در سال ۱۳61با چهار تشکیلات سیاسی دیگر 'جبهه متحد انقلاب اسلامی افغانستان' را تشکیل داد.
در سال ۱۳۶۶ همراه با شماری از تشکیلات سیاسی دیگر، شورای ائتلاف اسلامی افغانستان را به میان آورد و به عنوان رئیس آن انتخاب شد.
عالمی بلخی پس از تشکیل حزب وحدت اسلامی افغانستان عضو شورای مرکزی آن حزب شد.
از سال ۱۳۷۴ تا آغاز حکومت طالبان، به حیث وزیر تجارت ایفای وظیفه کرد.
آقای بلخی عضو شورای علمای شیعه افغانستان نیز هست.
در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۳، به عنوان معاون یونس قانونی وارد کارزار انتخابات شده بود.
آقای عالمی در سال ۱۳۸۴ به عنوان عضو مجلس نمایندگان از کابل انتخاب شد.
در انتخابات ۱۳۸۹ نیز به نمایندگی از مردم کابل عضو مجلس نمایندگان شد و برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری به عنوان معاون گل‌اقا شیرزی، از نمایندگی در مجلس، استعفا داد.
محمد هاشم زارع معاون دوم
محمد هاشم زارع لیسانس ادبیات از دانشگاه کابل دارد.
او در زمان جنگ با نیروهای شوروی سابق در حزب جبهه نجات ملی اسلامی فعالیت داشت.
او در زمان حکومت محمد داوود، مدیر قیمت ها، در وزارت تجارت بود.
در دولت فعلی به عنوان وزیر مشاور اقوام و قبایل در ریاست جمهورى کار کرد.
آقای زارع مدتی را به عنوان والی ولایت شمالی جوزجان بود.
معاونان عبدالرب رسول سیاف
اسماعیل خان معاون اول
از اسماعیل خان، به عنوان یکی از مقتدرترین چهره های جهادی افغانستان یاد می شود که نفوذ گسترده ای در زادگاه خود، ولایت هرات در غرب افغانستان دارد.
حامیان اسماعیل خان، از او به عنوان "امیر" یاد می کنند و به پیروی از تصمیم هایش در مورد مسایل کشوری، پابند هستند.
اسماعیل خان در سال ۱۹۴۶ میلادی در ولسوالی شیندند ولایت هرات، در غرب افغانستان به دنیا آمد و مکتب را در شهر هرات به پایان رساند. او پس از آن وارد دانشگاه نظامی کابل شد و آموزش های عالی خود را در رشته توپچی در این دانشگاه تکمیل کرد.
او چهار فرزند – دو پسر و دو دختر – دارد. یک فرزند اسماعیل خان، میرویس صادق، وزیر هوانوردی وقت، در یک درگیری با مخالفان پدرش در هرات کشته شد.
اسماعیل خان پس از تکمیل آموزش عالی خود در رشته نظامی، در فرقه/ لشکر هفده هرات آغاز به کار کرد. اما چند ماه پس از ورود ارتش شوروی سابق به هرات، در سال ۱۹۷۹، به مخالفت مسلحانه با این نیروها شروع کرد.
او پس از آن به یکی از فرماندهان جهادی تبدیل شد که تا خروج شوروی سابق از افغانستان - حدود یک دهه بعد - کماکان علیه این نیروها می جنگید.
اسماعیل خان پس از خروج شوروی از افغانستان، کنترول هرات را به عهده گرفت.
اما هجوم گروه طالبان به هرات منجر به سقوط این ولایت به دست طالبان و فرار اسماعیل خان به ایران شد.
اسماعیل خان حدود چهار ماه بعد، از ایران دوباره به افغانستان باز گشت و در ولایت بادغیس در غرب این کشور، مبارزه علیه طالبان را سازمان داد.
در همین زمان بود که اسماعیل خان، در غورماچ ولایت فراه، به اسارت گروه طالبان درآمد و شش سال در اسارت این گروه ماند.
در این مدت، احمد شاه مسعود، فرمانده ارشد جبهه ضد طالبان، تلاشهایی را برای رهایی اسماعیل خان انجام داد اما طالبان حاضر نشدند در مورد رهایی او "معامله" کنند.
با این حال، یک سال قبل از فروپاشی رژیم طالبان در افغانستان، اسماعیل خان موفق شد، در همکاری با شماری از اعضای گروه طالبان، از زندان قندهار فرار کند.
اسماعیل خان شب هنگام از زندان طالبان بیرون شد و از طریق ولایت هلمند افغانستان، به ایران رفت.
او دوباره از ایران به ولایت غور افغانستان باز گشت و به جبهه متحد ضد طالبان پیوست، و تا زمان فروپاشی این گروه در افغانستان، علیه آنها جنگید.
اسماعیل خان پس از فروپاشی رژیم طالبان و ایجاد دولت به رهبری حامد کرزی در افغانستان، دوباره والی هرات شد و به بازسازی گسترده این ولایت آغاز کرد.
در این سالها هرات به شهری تبدیل شد که بازسازی در آن کاملا محسوس بود.
برکناری اسماعیل خان از سمت ولایت هرات و آوردن او به کابل از سوی حکومت حامد کرزی، اعتراض های گسترده ای را در هرات به همراه داشت که در نتیجه آن چندین نفر کشته شدند.
آقای کرزی در عوض ولایت هرات، پست وزارت انرژی و آب را در کابینه خود به اسماعیل خان پیشنهاد کرد. او تا پیش از ثبت نام در انتخابات پیش رو، در این پست ایفای وظیفه کرد.
عبدالوهاب عرفان معاون دوم
عبدالوهاب عرفان معاون دوم عبدالرب رسول سیاف است.
او در سال ۱۳۴۸ در ولسوالی کلفگان ولایت تخار به دنیا آمد.
آقای عرفان لیسانس علوم دینی دارد. او برای دوازده سال در بخش آموزش و پرورش به عنوان آموزگار، مدیر آموزش و پرورش و مدیر دارالعلوم عبدالرحمن بن عوف، کار کرده است.
وی پیش از نامزد شدن در پست معاونت ریاست جمهوری، سناتور ولایت تخار در مجلس سنا بود.
آقای عرفان قبل از آنکه از مجلس سنا استعفا کند، ریاست کمیسیون اقتصاد ملی، مالی و بودجه این مجلس را بعهده داشت.
معاونان هدایت امیر ارسلا
ژنرال خداداد معاون اول
ژنرال خداداد در ولایت دایکندی به دنیا آمد.
او از آکادمی نظامی هند در سال ۱۳۵۶ فارغ التحصیل شد. پس از آن به اردوی دولت افغانستان پیوست.
او یکی از اعضای حزب دموکراتیک خلق افغانستان بود و در دورانی که وظیفه اش در اردو، در چند نوبت فرماندهی حمله اردوی افغانستان به پنجشیر مقر اصلی احمد شاه مسعود را به عهده داشت.
او در پست های مختلف نظامی ایفای وظیفه کرده است.
آقای خداداد در سال ۱۳۷۱ در زمان ریاست جمهوری صبغت الله مجددی، از سوی حزب وحدت از گروه های مجاهدین، به عنوان وزیر امنیت ملی پیشنهاد شد و آقای مجددی نیز آقای خداداد را به این سمت منصوب کرد.
ژنرال خداداد در زمان حکومت طالبان، افغانستان را ترک کرد و در بریتانیا پناهنده شد.
او در سال ۲۰۰۴ به عنوان معاون وزارت مبارزه با مواد مخدر منصوب شد.
ژنرال خداداد در سال ۲۰۰۷ به عنوان وزیر مبارزه با مواد مخدر منصوب شد و تا سال ۲۰۱۰ در این پست ایفای وظیفه کرد.
صفیه صدیقی معاون دوم
صفیه صدیقی در سال ۱۳۴۳در ولسوالی سرخ رود ولایت ننگرهار به دنیا آمد.
او لیسانس حقوق و علوم سیاسی و دو فوق لیسانس در رشته های تجارت و اداره عامه و زبان و ادبیات پشتو دارد.
او ۲۴ سال تجربه کاری در بخش های چون اداره و مدیریت، تدریس، مشاوریت در برنامه ریزی در تساوی حقوق و رشد ظرفیت های کاری در وزارت های حکومت، استادی در دانشگاه و کار در رسانه ها را دارد.
او شاعر، روزنامه نگار و نویسنده است.
صفیه صدیقی عضو لویه جرگه اضطراری و معاون و سخنگوی لویه جرگه تصویب قانون اساسی بود.
خانم صدیقی در دور اول انتخابات مجلس نمایندگان به عنوان نماینده مردم ننگرهار به مجلس نمایندگان راه یافت.
منبع:بی بی سی
