طرح یک شرکت هالندی مبنی بر اعزام افراد داوطلب به کره مریخ به منظور اسکان در سیاره سرخ بدون این که امکان بازگشت آنها وجود داشته باشد، سال دو هزار و بیست و پنج اجرا خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری آوا، شرکت لاکهید مارتین نیز آمادگی خود را برای مشارکت در این سفر عجیب و غریب که قرار بود سال دو هزار و بیست و سه اجرا شود، اعلام کرده است.
باس لانسدراپ، موسس مشترک و مدیر عامل «مارس-وان» که یک شرکت هالندی غیرانتفاعی است، در کنفرانسی مطبوعاتی در واشنگتن اعلام کرد مطابق آنچه که پیش تر اعلام شده بود در سال دو هزار و بیست و پنج تعدادی داوطلب بر روی مریخ فرود خواهند آمد.
شرکت مارس- وان آوریل گذشته اعلام کرده بود چهار داوطلب سفر به مریخ در سال ۲۰۲۳ پس از سفری هفت ماهه در این سیاره فرود خواهند آمد و خدمه و تجهیزات جدید هر دو سال یک بار به این سیاره فرستاده خواهند شد.
لانسدراپ روز چهارشنبه تصریح کرد شرکت مارس-وان با شرکت « لاکهید مارتین اسپایس سیستم» که شاخه ای از شرکت دفاعی لاکهید مارتین امریکا است، قراردادی به ارزش دویست و پنجاه هزار دالر امضا کرده است. طبق این قرارداد شرکت امریکایی موظف است راکتی طراحی کند که قابلیت فرود بر روی مریخ را داشته باشد. این راکت ابتدا در سال دو هزار و هجده بدون این که سرنشینی داشته باشد به سیاره سرخ پرتاب خواهد شد.
در چارچوب این پروژه همچنین یک قرارداد دیگر به ارزش شصت هزار یورو با شرکت فناوری ماهواره ای امنیتی اس اس تی ال امضا شده است. این شرکت انگلیسی تعهد کرده است یک ماهواره مخابراتی بسازد که با استفاده از آن بتوان اطلاعات جمع آوری شده در روی مریخ را به زمین ارسال کرد.
مسئولان شرکت هالندی مارس-وان همچنین اعلام کردند برای توسعه آزمایشها، ارسال کتاب های درسی به مریخ و ایجاد یک مرکز اینترنتی برای جمع آوری بودجه لازم برای اجرای پروژه، طرحهایی رقابتی را با برخی دانشگاهها به اجرا گذاشته اند. بیش از دویست هزار نفر از یکصد و چهل کشور مختلف جهان داوطلب شده اند در این پروژه بی سابقه مشارکت کنند.
لانسدراپ اعلام کرد ایجاد یک محل سکونت دایمی در کره مریخ هدف این پروژه بزرگ است. این هدف بلند پروازانه است اما نباید فراموش کرد که در تاریخ حیات بشر، افرادی بوده اند که برای اکتشافات بزرگ در کرات دیگر همه تعلقات خود را رها کرده و به سفرهای ماجراجویانه رفته اند. مقصد بعدی انسان در فضا که بیشتر از دیگر کرات منطقی به نظر می رسد، مریخ است.
شک و تردیدهای زیادی درباره موفقیت آمیز بودن این پروژه وجود دارد با این حال گرارد هوفت، دانشمند هالندی برنده جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۹۹ حمایت خود را از این پروژه اعلام کرده است. تا کنون تمام ماموریت هایی که آژانس فضایی امریکا بر روی مریخ انجام داده با کمک ربات بوده است. با این وجود امریکا اعلام کرده مصمم است تا بیست سال آینده فضانورد به این سیاره اعزام کند.
موسس و مدیر عامل شرکت هالندی مارس-وان تصریح کرد اولین ماموریت سفر به مریخ شش میلیارد دالر هزینه خواهد داشت با این حال هنوز این مبلغ تهیه نشده است.
علاوه بر هزینه بالای شش میلیارد دالری که برای اجرای پروژه مارس-وان لازم است و باید از بخش خصوصی تامین گردد، اجرای این پروژه بلندپروازانه با موانع و محدودیت های متعددی روبرو است.
به گزارش تلویزیون ایران، فضانوردانی که در این پروژه به مریخ اعزام می شوند امکان بازگشت به زمین را نخواهند داشت و علاوه بر این، فضانوردان داوطلبی که روی مریخ فرود می آیند باید در خانه های کوچک زندگی کنند، آب مورد نیازشان را خودشان پیدا کنند، اکسیژن لازم برای تنفس را خودشان تولید کنند و مواد غذایی مورد نیازشان را نیز خودشان کشت کنند. این در حالی است که کره مریخ یک بیابان بسیار پهناور است که جو آن از دی اکسید کربن تشکیل است و دمای متوسط آن منفی شصت و سه درجه سلسیوس است.
فضانوردانی که به مریخ اعزام می شوند در سفر خود باید تشعشعات کیهانی خطرناک را نیز متحمل شوند. با این حال دانشمندان فضایی گویند شرایط محیطی موجود در ایستگاه فضایی بین المللی از آنچه در مریخ وجود دارد، سخت تر است.
به گزارش خبرگزاری آوا، شرکت لاکهید مارتین نیز آمادگی خود را برای مشارکت در این سفر عجیب و غریب که قرار بود سال دو هزار و بیست و سه اجرا شود، اعلام کرده است.
باس لانسدراپ، موسس مشترک و مدیر عامل «مارس-وان» که یک شرکت هالندی غیرانتفاعی است، در کنفرانسی مطبوعاتی در واشنگتن اعلام کرد مطابق آنچه که پیش تر اعلام شده بود در سال دو هزار و بیست و پنج تعدادی داوطلب بر روی مریخ فرود خواهند آمد.
شرکت مارس- وان آوریل گذشته اعلام کرده بود چهار داوطلب سفر به مریخ در سال ۲۰۲۳ پس از سفری هفت ماهه در این سیاره فرود خواهند آمد و خدمه و تجهیزات جدید هر دو سال یک بار به این سیاره فرستاده خواهند شد.
لانسدراپ روز چهارشنبه تصریح کرد شرکت مارس-وان با شرکت « لاکهید مارتین اسپایس سیستم» که شاخه ای از شرکت دفاعی لاکهید مارتین امریکا است، قراردادی به ارزش دویست و پنجاه هزار دالر امضا کرده است. طبق این قرارداد شرکت امریکایی موظف است راکتی طراحی کند که قابلیت فرود بر روی مریخ را داشته باشد. این راکت ابتدا در سال دو هزار و هجده بدون این که سرنشینی داشته باشد به سیاره سرخ پرتاب خواهد شد.
در چارچوب این پروژه همچنین یک قرارداد دیگر به ارزش شصت هزار یورو با شرکت فناوری ماهواره ای امنیتی اس اس تی ال امضا شده است. این شرکت انگلیسی تعهد کرده است یک ماهواره مخابراتی بسازد که با استفاده از آن بتوان اطلاعات جمع آوری شده در روی مریخ را به زمین ارسال کرد.
مسئولان شرکت هالندی مارس-وان همچنین اعلام کردند برای توسعه آزمایشها، ارسال کتاب های درسی به مریخ و ایجاد یک مرکز اینترنتی برای جمع آوری بودجه لازم برای اجرای پروژه، طرحهایی رقابتی را با برخی دانشگاهها به اجرا گذاشته اند. بیش از دویست هزار نفر از یکصد و چهل کشور مختلف جهان داوطلب شده اند در این پروژه بی سابقه مشارکت کنند.
لانسدراپ اعلام کرد ایجاد یک محل سکونت دایمی در کره مریخ هدف این پروژه بزرگ است. این هدف بلند پروازانه است اما نباید فراموش کرد که در تاریخ حیات بشر، افرادی بوده اند که برای اکتشافات بزرگ در کرات دیگر همه تعلقات خود را رها کرده و به سفرهای ماجراجویانه رفته اند. مقصد بعدی انسان در فضا که بیشتر از دیگر کرات منطقی به نظر می رسد، مریخ است.
شک و تردیدهای زیادی درباره موفقیت آمیز بودن این پروژه وجود دارد با این حال گرارد هوفت، دانشمند هالندی برنده جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۹۹ حمایت خود را از این پروژه اعلام کرده است. تا کنون تمام ماموریت هایی که آژانس فضایی امریکا بر روی مریخ انجام داده با کمک ربات بوده است. با این وجود امریکا اعلام کرده مصمم است تا بیست سال آینده فضانورد به این سیاره اعزام کند.
موسس و مدیر عامل شرکت هالندی مارس-وان تصریح کرد اولین ماموریت سفر به مریخ شش میلیارد دالر هزینه خواهد داشت با این حال هنوز این مبلغ تهیه نشده است.
علاوه بر هزینه بالای شش میلیارد دالری که برای اجرای پروژه مارس-وان لازم است و باید از بخش خصوصی تامین گردد، اجرای این پروژه بلندپروازانه با موانع و محدودیت های متعددی روبرو است.
به گزارش تلویزیون ایران، فضانوردانی که در این پروژه به مریخ اعزام می شوند امکان بازگشت به زمین را نخواهند داشت و علاوه بر این، فضانوردان داوطلبی که روی مریخ فرود می آیند باید در خانه های کوچک زندگی کنند، آب مورد نیازشان را خودشان پیدا کنند، اکسیژن لازم برای تنفس را خودشان تولید کنند و مواد غذایی مورد نیازشان را نیز خودشان کشت کنند. این در حالی است که کره مریخ یک بیابان بسیار پهناور است که جو آن از دی اکسید کربن تشکیل است و دمای متوسط آن منفی شصت و سه درجه سلسیوس است.
فضانوردانی که به مریخ اعزام می شوند در سفر خود باید تشعشعات کیهانی خطرناک را نیز متحمل شوند. با این حال دانشمندان فضایی گویند شرایط محیطی موجود در ایستگاه فضایی بین المللی از آنچه در مریخ وجود دارد، سخت تر است.
