جلسه کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان تحت عنوان "پدیده منفور بچه‌بازی" توسط دفتر ساحوی ننگرهار این کمیسیون در شهر جلال آباد، با حضور نمایندگان حقوق بشر، مسؤولان محلی ننگرهار نمایندگان نهادهای مدنی و رسانه‌ها برگزار شد.
در این جلسه عطاءالله لودین؛ والی ننگر هار در باره وضعیت اطفال در این ولایت گفت:"قربانی بچه‌بازی در مجموع اطفالی هستند که خانواده‌های آنان بسیار فقیر اند و یا اطفال بی‌سرپرست اند و این از فقر می‌خیزد و از بی‌کاری".
والی ننگرهار علاوه کرد که مشکلات اطفال، در سطح کشور زیاد است و این مشکلات باید از سوی مسؤولین کشوری و ولایتی و همچنین در سطوح مختلف مورد توجه قرار گیرد؛ ولی این مشکلات اطفال یک روزه ختم نمی‌شود و زمان می‌برد. یکی از این مشکلات همین پدیده منفور "بچه‌بازی" است.
سپس نجیب الله ببرک‌زی؛ هماهنگ کننده ملی بخش حمایت و انکشاف حقوق اطفال کمیسیون حقوق بشر در مورد وضعیت عمومی اطفال در سطح کشور گفت:"حدود شش میلیون طفل در افغانستان معروض به خطر می‌باشند و بر اساس معلومات ارائه شده دفتر یونیسف ۲۵ % اطفال در حال حاضر کارگر می‌باشند و براساس فیصدی متذکره مجموع کلی اطفال کارگر به طور تخمنیی ۳ میلیون می‌باشند. بیشتر اطفال کارگر و بی‌سرپرست قربانی و معروض به خطر می‌باشند."
وی همچنین افزود که یکی از این خطرات رسم بچه‌بازی است و کمیسیون مستقل حقوق بشر براساس یافته‌ها از طریق رسانه‌ها و ثبت شکایات در دفاتر ساحوی و ولایتی، برای دادخواهی از حقوق اطفال قربانی و پیشگیری از قربانی‌های بیشتر تصمیم به برگزاری این تحقیق در سطح ملی گرفت.
ثریا صبحرنگ؛ کمیشنر کمیسیون حقوق بشر نیز اهداف این تحقیق ملی را چنین برشمرد: هدف شناخت علل و عوامل بچه‌بازی در سطح کشور، شکستن تابوی بچه‌بازی است و با آنکه به عنوان یک معضل در اجتماع وجود دارد؛ اما کسی آن را از شرم نمی‌تواند برملا سازد؛ تا علل و انگیزه این رسم منفور شناسایی گردد.
وی یافتن خلأهای قانونی و راه‌های مقابله با این رسم خلاف شرع و اخلاق انسانی را نیز یکی دیگر از اهداف این تحقیق ملی یاد کرد.
کمیسیون حقوق بشر افغانستان در ختم تحقیق ملی علاوه بر نشر گزارش، پیشنهاداتی را هم به ریاست تقنین وزارت عدلیه و شورای ملی ارائه خواهد کرد و در آن، راه حل‌هایی را برای پیشگیری و همچنین در حمایت از قربانی پیشنهاد خواهد نمود.
در این جلسه عطاءالله لودین؛ والی ننگر هار در باره وضعیت اطفال در این ولایت گفت:"قربانی بچه‌بازی در مجموع اطفالی هستند که خانواده‌های آنان بسیار فقیر اند و یا اطفال بی‌سرپرست اند و این از فقر می‌خیزد و از بی‌کاری".
والی ننگرهار علاوه کرد که مشکلات اطفال، در سطح کشور زیاد است و این مشکلات باید از سوی مسؤولین کشوری و ولایتی و همچنین در سطوح مختلف مورد توجه قرار گیرد؛ ولی این مشکلات اطفال یک روزه ختم نمی‌شود و زمان می‌برد. یکی از این مشکلات همین پدیده منفور "بچه‌بازی" است.
سپس نجیب الله ببرک‌زی؛ هماهنگ کننده ملی بخش حمایت و انکشاف حقوق اطفال کمیسیون حقوق بشر در مورد وضعیت عمومی اطفال در سطح کشور گفت:"حدود شش میلیون طفل در افغانستان معروض به خطر می‌باشند و بر اساس معلومات ارائه شده دفتر یونیسف ۲۵ % اطفال در حال حاضر کارگر می‌باشند و براساس فیصدی متذکره مجموع کلی اطفال کارگر به طور تخمنیی ۳ میلیون می‌باشند. بیشتر اطفال کارگر و بی‌سرپرست قربانی و معروض به خطر می‌باشند."
وی همچنین افزود که یکی از این خطرات رسم بچه‌بازی است و کمیسیون مستقل حقوق بشر براساس یافته‌ها از طریق رسانه‌ها و ثبت شکایات در دفاتر ساحوی و ولایتی، برای دادخواهی از حقوق اطفال قربانی و پیشگیری از قربانی‌های بیشتر تصمیم به برگزاری این تحقیق در سطح ملی گرفت.
ثریا صبحرنگ؛ کمیشنر کمیسیون حقوق بشر نیز اهداف این تحقیق ملی را چنین برشمرد: هدف شناخت علل و عوامل بچه‌بازی در سطح کشور، شکستن تابوی بچه‌بازی است و با آنکه به عنوان یک معضل در اجتماع وجود دارد؛ اما کسی آن را از شرم نمی‌تواند برملا سازد؛ تا علل و انگیزه این رسم منفور شناسایی گردد.
وی یافتن خلأهای قانونی و راه‌های مقابله با این رسم خلاف شرع و اخلاق انسانی را نیز یکی دیگر از اهداف این تحقیق ملی یاد کرد.
کمیسیون حقوق بشر افغانستان در ختم تحقیق ملی علاوه بر نشر گزارش، پیشنهاداتی را هم به ریاست تقنین وزارت عدلیه و شورای ملی ارائه خواهد کرد و در آن، راه حل‌هایی را برای پیشگیری و همچنین در حمایت از قربانی پیشنهاد خواهد نمود.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل
