یکی از اسیران آزادشده فلسطینی، با اشاره به اینکه اسیران فلسطینی در شرایط بسیار دشواری در زندانهای رژیم صهیونیستی به سر میبرند، تاکید کرد: قوانین بینالمللی درباره اسیران فلسطینی اجرا نمیشود.
به گزارش خبرگزاری آوا ، نائل البرغوثی در گفتگو با شبکه تلویزیونی «القدس» درباره شرایط دشوار فلسطینی ها در زندانهای رژیم صهیونیستی و اعتصاب غذای آنها گفت: زمانی که اسیران فلسطینی اعتصاب غذا می کنند در واقع زمانی است که آنها گزینه های مختلفی را آزموده اند و احساس می کنند پشتیبانی جز خدا ندارند و تلاش های مردم و گروه های فعال نیز برای یاری آنها مفید واقع نشده است.
وی گفت: اسیر فلسطینی که دچار بیماری شده است در واقع دشواری دو بیماری را تحمل می کند؛ یکی بیماری اسارت و بیماری اجتماعی که ملت فلسطین با آن مواجه است و دیگری بیماری جسم اوست با آن دست و پنجه نرم میکند.
البرغوثی تاکید کرد: بر اساس قوانین بین المللی و قانون صلیب سرخ جهانی هر قدرت اشغالگری چه رژیم اشغالگر صهیونیستی باشد یا هر قدرت اشغالگر دیگر باید اسیرانی را که دچار بیماری مزمن هستند آزاد کند. بنابراین، در اینجا به نظر می رسد که قوانین بین الملل اجرا نمی شود و یا اگر اجرا می شود درباره اسیران فلسطینی اجرا نمی شود. از این رو، حقوقدان های فلسطینی چه در داخل و چه در خارج باید برای اجرایی شدن این قوانین تلاش کنند تا اسیران فلسطین بتوانند در خارج از زندان معالجه شوند و یا اینکه دستکم بتوانند در کنار خانواده خود از دنیا بروند.
به گزارش واحد مرکزی خبر ایران، وی گفت: حتی نحوه انتقال اسیران فلسطینی به مراکز به اصطلاح «مراکز صحی» نیز با شکنجه و عذاب صورت می گیرد، به گونه ای که آنها در موترهایی کاملاً بسته و در مسیری طولانی در شرایط نامناسب منتقل می شوند و اگر کسی دچار بیماری نیز نباشد تا رسیدن به این مراکز بیمار می شود. بنابراین، ابتدایی ترین حقوق انسانی برای اسیران فلسطینی وجود ندارد.
به گزارش خبرگزاری آوا ، نائل البرغوثی در گفتگو با شبکه تلویزیونی «القدس» درباره شرایط دشوار فلسطینی ها در زندانهای رژیم صهیونیستی و اعتصاب غذای آنها گفت: زمانی که اسیران فلسطینی اعتصاب غذا می کنند در واقع زمانی است که آنها گزینه های مختلفی را آزموده اند و احساس می کنند پشتیبانی جز خدا ندارند و تلاش های مردم و گروه های فعال نیز برای یاری آنها مفید واقع نشده است.
وی گفت: اسیر فلسطینی که دچار بیماری شده است در واقع دشواری دو بیماری را تحمل می کند؛ یکی بیماری اسارت و بیماری اجتماعی که ملت فلسطین با آن مواجه است و دیگری بیماری جسم اوست با آن دست و پنجه نرم میکند.
البرغوثی تاکید کرد: بر اساس قوانین بین المللی و قانون صلیب سرخ جهانی هر قدرت اشغالگری چه رژیم اشغالگر صهیونیستی باشد یا هر قدرت اشغالگر دیگر باید اسیرانی را که دچار بیماری مزمن هستند آزاد کند. بنابراین، در اینجا به نظر می رسد که قوانین بین الملل اجرا نمی شود و یا اگر اجرا می شود درباره اسیران فلسطینی اجرا نمی شود. از این رو، حقوقدان های فلسطینی چه در داخل و چه در خارج باید برای اجرایی شدن این قوانین تلاش کنند تا اسیران فلسطین بتوانند در خارج از زندان معالجه شوند و یا اینکه دستکم بتوانند در کنار خانواده خود از دنیا بروند.
به گزارش واحد مرکزی خبر ایران، وی گفت: حتی نحوه انتقال اسیران فلسطینی به مراکز به اصطلاح «مراکز صحی» نیز با شکنجه و عذاب صورت می گیرد، به گونه ای که آنها در موترهایی کاملاً بسته و در مسیری طولانی در شرایط نامناسب منتقل می شوند و اگر کسی دچار بیماری نیز نباشد تا رسیدن به این مراکز بیمار می شود. بنابراین، ابتدایی ترین حقوق انسانی برای اسیران فلسطینی وجود ندارد.