شاگردان لیسه سید اسماعیل بلخی بدون سقف صنف درسی، زیر آفتاب در گرما و سرمای سوزان به تحصیل میپردازند.
با گذشت بیش از دوازده سال از حکومت و نظام جدید در افغانستان وسرازیر شدن میلیاردها دالر از سوی جامعه جهانی برای بازسازی در عرصه های مختلف، هنوز هم این کشور با مشکلات متعددی در عرصه های مختلف و حوزه های متعدد؛ چون ساختار های سیاسی؛ توسعه اقتصادی و به خصوص آموزش و پرورش بوده است، گریبانگیر است. در این مدت، وضعیت آموزشی کشور نیز دست آوردهای خوبی داشته، چنانچه در حال حاضر ۸ میلیون دانش آموز اعم از پسر و دختر در همه گوشه و کنار افغانستان مشغول آموزش هستند و از سوی هم تعداد معلمین هم به لحاظ کیفیت و هم از نقطه نظر کمیت افزایش چشم گیری داشته و حتی می توان گفت که اکثر اساتید و معلمینی که قبل از این دوازده سال با سویه تحصیلی نهایت دوازده تدریس می کردند، امروزه خوش بختانه، اکثر آنان با سویه چهارده و لیسانس در مکاتب افغانستان استخدام شده اند. در کنار همه فرصت های پیش آمده و تلاش های انجام شده، هنوز هم معارف کشور با مشکلات و سختی های غیر قابل انکار دست و پنجه نرم می کند که یکی از این مشکلات نبود مکان مناسب و صنوف درسی در ولایات و حتی در شهر کابل می باشد. سه دهه جنگ خانمان سوز همه اساسات آموزشی کشور را چون هیولایی بلعید و همان امکانات اندک را نیز به گونه ی کامل از بین برد، که حتی امروز هم کودکان معصوم این سرزمین از این آفت خلاصی نیافته و با انواع مشکلات از جمله نبود مکان مناسب درسی دست و پنجه نرم می کند. در همین خصوص، خبرنگار صدای افغان(آوا)؛ به لیسه دولتی شهید سید اسماعیل بلخی رفته و گفتگویی را با اولیا و شاگردان این لیسه که زیر آفتاب و خیمه های کمکی به تحصیل مصروف اند، انجام داده است. محمد علی احمدی پدر یکی از شاگردان لیسه سید اسماعیل بلخی در مورد مشکلات این لیسه میگوید: "لیسه سید اسماعیل بلخی بدون کدام تجهیزات آموزشی و مکان درسی مناسب برای شاگردان است و در این زمینه شخص رییس معارف شهر کابل، هیچ گونه توجهی نکرده است." وی افزود: این لیسه با تلاش آقای براتعلی صادقی مدیریت آن، از لحاظ درسی، دارای کیفیت خوبی است، اما از لحاظ تعمیر و مکان درسی از هیچ گونه امکانات درست و قابل ملاحظه ای برخوردار نیست و بیش از ۱۴ صنف درسی این لیسه از ۵ سال بدین سو، بدون سقف می باشد که در آن شاگردان مشغول آموختن هستند. به گفته او؛ در این زمینه باید توجه جدی صورت گیرد، تا شاگردان این لیسه از مشکلات که با آن دست وپنجه نرم می کنند، بیرون رفته و بتوانند در فضای خوب به یادگیری و تحصیل بپردازند. از سوی هم غلام عباس یکی دیگر از اولیای شاگردان لیسه سید اسماعیل بلخی میگوید: این لیسه از نظر مکان درسی با مشکل زیادی مواجه می باشد و هیج برنامه عملی در این خصوص روی دست گرفته نشده است. وی افزود: شاگردان لیسه سید اسماعیل بلخی بدون سقف صنف درسی، زیر آفتاب در گرما و سرمای سوزان به تحصیل میپردازند که در این مورد مقامات ریاست معارف و ارگان های ذیربط باید توجه جدی داشته باشند. به گفته آنان؛ ۵ سال قبل تعمیر جدید این لیسه از طریق داوطلبی به یکی از شرکت های خصوصی واگذار شد تا به زودترین فرصت این ساختمان را به پایه اکمال برساند؛ اما پس مدت زمانی که کار ساختمان این لیسه اندکی پیش رفته بود؛ شرکت قراردادی فرار کرده و حال که حدود ۵ سال ازین قضیه می گذرد، هیچ خبری نه از شرکت شنیده می شود و نه هم مسوولان ریاست معارف شهر کابل در این زمینه توجه کرده اند. عبدالباری یکتن شاگردان این لیسه می گوید: می گوید که متعلمین با کمبود امکانات آموزشی این لیسه از جمله چوکی روبرو هستند، همچنین تاکنون که نیمه اول سال تحصیلی رو به پایان است، در بسیاری از صنف های درسی فقط نیمی از کتاب های درسی توزیع شده است. به گفته وی، وقتی شاگردان برای دریافت کتاب به مسئولین مکتب مراجعه می کند، آنان میگویند که وزارت معارف کتاب در اختیار ما قرار نداده و کتاب ها را از بازار تهیه کنید. این در حالی است که بر روی جلد کتاب های درسی نوشته شده است، فروش در بازار آزاد ممنوع است و با متخلفین برخورد قانونی صورت می گیرد. مشتاق حسین، دیگر شاگر این مکتب می گوید: که بارش باران و برف باعث تعطیلی شاگردانی که در صنف های بدون سقف درس می خوانند، می شود و آنان نمی توانند کتاب های درسی شان را در موعد مقرر ختم کنند. بر اساس ادعای باشندگان محل و اولیای شاگردان؛ در حالیکه فرمان قاطع شخص وزیر معارف کشور؛ معاون دوم ریاست جمهوری و رییس اداره امور در جهت تکمیل ساختمان نیمه کار این لیسه نیز موجود می باشد؛ جناب رییس معارف شهر کابل هیج گونه اقدامی در این خصوص نکرده و حتی فرمان قاطع وزیر معارف آقای فاروق وردک را نیز زیر پا گذاشته است. حال سئوال این جاست که سیستم اداری افغانستان تا چه حد بر اساس همان معیارهای تعریف شده و برنامه های اداری که باید در چهار چوب وزارت خانه ها و سایر دوایر دولتی رعایت شود؛ عمل می کند؟ اگر فرض را بر انجام اوامر یک وزیر بر فردی که زیر دست آن کار می کنند بگیریم؛ چه دلیل باعث سر پیچی از فرمان جناب وزیر معارف، توسط رییس معارف شهر کابل شده است؟