براساس نتیجه قطعی شمارش آرای یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران حسن روحانی با ۱۸ میلیون و ۶۱۳ هزار و ۳۲۹ رای از کل آرا ماخوذه در مرحله اول به عنوان رییس جمهور منتخب مردم ایران برای ۴ سال آینده انتخاب شد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) به گفته وزیر کشور ایران پنجاه میلیون و 483 هزار و 192 نفر واجد شرایط رای دادن در این انتخابات بودند که از این تعداد سی و شش میلیون 704 هزار و 156 نفر رای خود را به صندوق انداختند و مشارکت ۷۲.۷ درصدی را رقم زدند .
مصطفی محمد نجار ادامه داد: از مجموع این تعداد آرا سی و پنج میلیون 458 هزار و 747 رای صحیح شمارش شد و آقای حسن روحانی با کسب هجده میلیون و 613 هزار و 329 رأی حائز اکثرین مطلق آرا شد و به عنوان رئیس جمهور مردم ایران انتخاب شد.
آرای سایر کاندیداها به این شرح است:
محمد باقر قالیباف ۶.۰۷۷.۲۹۲ رای
سعید جلیلی ۴.۱۶۸.۹۴۶ رای
محسن رضایی میرقائد ۳.۸۸۴.۴۱۲
علی اکبر ولایتی ۲.۲۶۸.۷۵۳
سید محمد غرضی ۴۴۶.۰۱۵
زندگینامه
«حسن فریدون روحانی» ۲۱ قوس ۱۳۲۷ در سرخه از توابع ولایت سمنان دیده به جهان گشود؛ وی تحصیلات ابتدایی را در ولسوالی محل تولدش گذراند و تحصیلات حوزوی را از سال ۳۹ در حوزه علمیه صادقیه سمنان آغاز کرد.
او در سال ۱۳۴۰ وارد حوزه علمیه قم شد و از محضر اساتیدی چون حضرات آیات سید محمد محقق داماد، شیخ مرتضی حائری، سید محمدرضا گلپایگانی، محمد فاضل لنکرانی، شیخ محمد شاه‌آبادی و سلطانی بهره برد.
روحانی همزمان در سال ۱۳۴۸ به دانشگاه تهران راه یافت و در سال ۱۳۵۱ دانشنامه لیسانس خود را در مقطع ماستری در رشته حقوق قضایی اخذ کرد.
وی با ادامه تحصیل در انگلیس مدرک ماستری (M.Phil) در رشته حقوق عمومی و دانشنامه دکتری (Ph.D) در رشته حقوق اساسی را از دانشگاه کلدونیان گلاسکو دریافت کرد و با کسب پروانه وکالت از کانون وکلا در سال ۸۶، وکیل پایه یک دادگستری در این کشور شد.
حسن روحانی فعالیت سیاسی خود علیه رژیم ستمشاهی ایران را از دوران جوانی آغاز کرد؛ عمده فعالیت‌های وی در همراهی با نهضت امام خمینی (ره)، سفرهای تبلیغاتی و سخنرانی علیه رژیم پهلوی از سال ۴۴ و نتیجه آن حبس و ممنوع‌المنبری بود.
وی در قوس ۱۳۵۶ در مراسم بزرگداشت شهادت مصطفی خمینی در مسجد ارک تهران برای نخستین بار لقب «امام» را برای بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران به کار برد و پس از آنکه تحت تعقیب ساواک قرار گرفت، به توصیه شهید بهشتی و استاد مطهری از کشور ایران خارج شد و مدتی نیز آن‌سوی مرزها به سخنرانی و تبلیغ برای دانشجویان خارج از این کشور پرداخت و پس از تبعید حضرت امام (ره) به فرانسه، به جمع یاران همراه ایشان پیوست.
حسن روحانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در اولین اقدام در سال ۵۸، به ساماندهی وضعیت ارتش و فرقه های نظامی ایران پرداخت و در سال ۵۹ ردای نمایندگی ملت ایران در مجلس شورای اسلامی این کشور را بر تن کرد و پنج دوره قانونگذاری (به مدت ۲۰ سال) را در کارنامه خود ثبت کرد.
عضویت و ریاست شورای سرپرستی سازمان صدا و سیما از سال ۱۳۵۹ تا سال ۱۳۶۲ از دیگر مسئولیت‌های وی در دوران پس از انقلاب در ایران بوده است.
روحانی در دوران جنگ تحمیلی با عراق، مسئولیت‌های متعددی از جمله عضویت در شورای عالی دفاع، عضویت در شورای عالی پشتیبانی جنگ، معاونت فرماندهی جنگ، ریاست ستاد قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء و فرماندهی پدافند هوایی کل کشور ایران را برعهده داشت و بین سال‌های ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۸ نیز به معاونت جانشین فرماندهی کل قوای این کشور منصوب شد.
وی به پاس سال‌ها حضور در مسئولیت‌های مختلف در دوران دفاع مقدس، از سوی حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای مفتخر به دریافت نشان درجه دو فتح و نشان درجه یک نصر شد.
روحانی پس از بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و تشکیل نهاد شورای عالی امنیت ملی سمت نمایندگی امام خامنه ای در این شورا را بر عهده گرفت و ۱۳ سال نیز به عنوان مشاور امنیت ملی رؤسای جمهور سابق این کشور انجام وظیفه کرده است.
وی از سال ۱۳۷۰ به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام ایران درآمد و تاکنون نیز در این سمت فعالیت دارد و علاوه بر ریاست کمیسیون سیاسی و امنیتی و دفاعی مجمع، ریاست مرکز تحقیقات استرتژیک این نهاد نیز بر عهده اوست.
حسن روحانی در انتخابات میاندورهای سومین دوره مجلس خبرگان رهبری ایران در ۲۹ دلو/بهمن ۱۳۷۸ از حوزه انتخابیه ولایت سمنان به نمایندگی مجلس خبرگان رهبری در این کشور انتخاب شد و در سال ۱۳۸۵ نیز از ولایت تهران به این مجلس راه یافت و در حال حاضر ریاست کمیسیون سیاسی و اجتماعی این مجلس را بر عهده دارد.
اگر چه روحانی به صورت همزمان به فعالیت‌های علمی اشتغال داشته، اما حضور مستمر وی در دانشگاه، موجب دوری او از مسئولیت‌های کلیدی نبوده و روحانی با تصدی ۱۶ ساله مسئولیت دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی ایران در یکی از حساس ترین مقاطع تاریخی مسئولیت پرونده هسته‌ای این کشور را بر عهده داشت.
پس از تشکیل دولت محمود احمدی‌نژاد، مسئولیت پرونده هسته‌ای به علی لاریجانی واگذار شد و روحانی که همچنان در مقام نماینده امام خامنه ای در شورای عالی امنیت ملی قرار دارد، با نگارش کتاب «امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای» به ثبت خاطرات خود از دوران مسئولیتش در شورا و پیگیری پرونده هسته‌ای پرداخت.
حسن روحانی در ۲۲ حمل/فروردین ۹۲ در یک گردهمایی با حضور جمعی از هوادارانش در مجتمع آدینه تهران و با شعار «دولت تدبیر و امید» برای انتخابات ریاست جمهوری ایران رسماً اعلام کاندیداتوری کرد.
ریاست ستاد انتخاباتی وی بر عهده محمدرضا نعمت‌زاده وزیر صنایع و معادن دولت‌های اول و دوم هاشمی رفسنجانی قرار دارد و اکبر ترکان وزیر دفاع و راه دولت‌های اول و دوم سازندگی ایران قائم مقام و معاون ستاد انتخاباتی روحانی است و سخنگویی وی بر عهده محمدباقر نیکبخت دبیر کل حزب اعتدال و توسعه قرار دارد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) به گفته وزیر کشور ایران پنجاه میلیون و 483 هزار و 192 نفر واجد شرایط رای دادن در این انتخابات بودند که از این تعداد سی و شش میلیون 704 هزار و 156 نفر رای خود را به صندوق انداختند و مشارکت ۷۲.۷ درصدی را رقم زدند .
مصطفی محمد نجار ادامه داد: از مجموع این تعداد آرا سی و پنج میلیون 458 هزار و 747 رای صحیح شمارش شد و آقای حسن روحانی با کسب هجده میلیون و 613 هزار و 329 رأی حائز اکثرین مطلق آرا شد و به عنوان رئیس جمهور مردم ایران انتخاب شد.
آرای سایر کاندیداها به این شرح است:
محمد باقر قالیباف ۶.۰۷۷.۲۹۲ رای
سعید جلیلی ۴.۱۶۸.۹۴۶ رای
محسن رضایی میرقائد ۳.۸۸۴.۴۱۲
علی اکبر ولایتی ۲.۲۶۸.۷۵۳
سید محمد غرضی ۴۴۶.۰۱۵
زندگینامه
«حسن فریدون روحانی» ۲۱ قوس ۱۳۲۷ در سرخه از توابع ولایت سمنان دیده به جهان گشود؛ وی تحصیلات ابتدایی را در ولسوالی محل تولدش گذراند و تحصیلات حوزوی را از سال ۳۹ در حوزه علمیه صادقیه سمنان آغاز کرد.
او در سال ۱۳۴۰ وارد حوزه علمیه قم شد و از محضر اساتیدی چون حضرات آیات سید محمد محقق داماد، شیخ مرتضی حائری، سید محمدرضا گلپایگانی، محمد فاضل لنکرانی، شیخ محمد شاه‌آبادی و سلطانی بهره برد.
روحانی همزمان در سال ۱۳۴۸ به دانشگاه تهران راه یافت و در سال ۱۳۵۱ دانشنامه لیسانس خود را در مقطع ماستری در رشته حقوق قضایی اخذ کرد.
وی با ادامه تحصیل در انگلیس مدرک ماستری (M.Phil) در رشته حقوق عمومی و دانشنامه دکتری (Ph.D) در رشته حقوق اساسی را از دانشگاه کلدونیان گلاسکو دریافت کرد و با کسب پروانه وکالت از کانون وکلا در سال ۸۶، وکیل پایه یک دادگستری در این کشور شد.
حسن روحانی فعالیت سیاسی خود علیه رژیم ستمشاهی ایران را از دوران جوانی آغاز کرد؛ عمده فعالیت‌های وی در همراهی با نهضت امام خمینی (ره)، سفرهای تبلیغاتی و سخنرانی علیه رژیم پهلوی از سال ۴۴ و نتیجه آن حبس و ممنوع‌المنبری بود.
وی در قوس ۱۳۵۶ در مراسم بزرگداشت شهادت مصطفی خمینی در مسجد ارک تهران برای نخستین بار لقب «امام» را برای بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران به کار برد و پس از آنکه تحت تعقیب ساواک قرار گرفت، به توصیه شهید بهشتی و استاد مطهری از کشور ایران خارج شد و مدتی نیز آن‌سوی مرزها به سخنرانی و تبلیغ برای دانشجویان خارج از این کشور پرداخت و پس از تبعید حضرت امام (ره) به فرانسه، به جمع یاران همراه ایشان پیوست.
حسن روحانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در اولین اقدام در سال ۵۸، به ساماندهی وضعیت ارتش و فرقه های نظامی ایران پرداخت و در سال ۵۹ ردای نمایندگی ملت ایران در مجلس شورای اسلامی این کشور را بر تن کرد و پنج دوره قانونگذاری (به مدت ۲۰ سال) را در کارنامه خود ثبت کرد.
عضویت و ریاست شورای سرپرستی سازمان صدا و سیما از سال ۱۳۵۹ تا سال ۱۳۶۲ از دیگر مسئولیت‌های وی در دوران پس از انقلاب در ایران بوده است.
روحانی در دوران جنگ تحمیلی با عراق، مسئولیت‌های متعددی از جمله عضویت در شورای عالی دفاع، عضویت در شورای عالی پشتیبانی جنگ، معاونت فرماندهی جنگ، ریاست ستاد قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء و فرماندهی پدافند هوایی کل کشور ایران را برعهده داشت و بین سال‌های ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۸ نیز به معاونت جانشین فرماندهی کل قوای این کشور منصوب شد.
وی به پاس سال‌ها حضور در مسئولیت‌های مختلف در دوران دفاع مقدس، از سوی حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای مفتخر به دریافت نشان درجه دو فتح و نشان درجه یک نصر شد.
روحانی پس از بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و تشکیل نهاد شورای عالی امنیت ملی سمت نمایندگی امام خامنه ای در این شورا را بر عهده گرفت و ۱۳ سال نیز به عنوان مشاور امنیت ملی رؤسای جمهور سابق این کشور انجام وظیفه کرده است.
وی از سال ۱۳۷۰ به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام ایران درآمد و تاکنون نیز در این سمت فعالیت دارد و علاوه بر ریاست کمیسیون سیاسی و امنیتی و دفاعی مجمع، ریاست مرکز تحقیقات استرتژیک این نهاد نیز بر عهده اوست.
حسن روحانی در انتخابات میاندورهای سومین دوره مجلس خبرگان رهبری ایران در ۲۹ دلو/بهمن ۱۳۷۸ از حوزه انتخابیه ولایت سمنان به نمایندگی مجلس خبرگان رهبری در این کشور انتخاب شد و در سال ۱۳۸۵ نیز از ولایت تهران به این مجلس راه یافت و در حال حاضر ریاست کمیسیون سیاسی و اجتماعی این مجلس را بر عهده دارد.
اگر چه روحانی به صورت همزمان به فعالیت‌های علمی اشتغال داشته، اما حضور مستمر وی در دانشگاه، موجب دوری او از مسئولیت‌های کلیدی نبوده و روحانی با تصدی ۱۶ ساله مسئولیت دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی ایران در یکی از حساس ترین مقاطع تاریخی مسئولیت پرونده هسته‌ای این کشور را بر عهده داشت.
پس از تشکیل دولت محمود احمدی‌نژاد، مسئولیت پرونده هسته‌ای به علی لاریجانی واگذار شد و روحانی که همچنان در مقام نماینده امام خامنه ای در شورای عالی امنیت ملی قرار دارد، با نگارش کتاب «امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای» به ثبت خاطرات خود از دوران مسئولیتش در شورا و پیگیری پرونده هسته‌ای پرداخت.
حسن روحانی در ۲۲ حمل/فروردین ۹۲ در یک گردهمایی با حضور جمعی از هوادارانش در مجتمع آدینه تهران و با شعار «دولت تدبیر و امید» برای انتخابات ریاست جمهوری ایران رسماً اعلام کاندیداتوری کرد.
ریاست ستاد انتخاباتی وی بر عهده محمدرضا نعمت‌زاده وزیر صنایع و معادن دولت‌های اول و دوم هاشمی رفسنجانی قرار دارد و اکبر ترکان وزیر دفاع و راه دولت‌های اول و دوم سازندگی ایران قائم مقام و معاون ستاد انتخاباتی روحانی است و سخنگویی وی بر عهده محمدباقر نیکبخت دبیر کل حزب اعتدال و توسعه قرار دارد.
