داکتر مولایی، سخنران آیین رونمایی از قرآن عکسی سال ۴۸۴ هجری قمری گفت: این قرآن که به تازگی کشف شده، از نفیس‌ترین غنایم فرهنگی دوره غزنوی به شمار می‌آید که به برکت کلام‌الله آراسته شده است.
به گزارش خبرگزاری آوا به نقل از ستاد خبری بیست و ششمین نمایشگاه کتاب تهران، آیین رونمایی از قرآن عکسی سال ۴۸۴ هجری قمری امروز(چهارشنبه) در سرای بین‌الملل اهل قلم بیست و ششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با حضور محمدسرور مولایی، مدیر مسوول انتشارات عرفان و جمعی از افغانستانی های مقیم ایران برگزار شد.
مولایی در این نشست بیان کرد: این تفسیر قرآنی به دستور سلطان ابراهیم غزنوی، نوه سلطان محمود غزنوی، به همت ابونصر احمدبن محمد حداد و کتابت و تذهیب عثمان ابن حسین ورّاق غزنوی در ۱۵ جلد به سال ۴۸۴ هجری قمری مکتوب شد. پیش‌بینی می‌شود اثر حاضر جلد هشتم این مجموعه باشد و سایر مجلدهای آن در اثر سوانح طبیعی، جنگ، استعمار یا به عنوان میراث فرهنگی مفقود شده‌اند.
وی گفت: این اثر موسوم به کهن‌ترین دستنویس مترجَم قرآن کریم، نخستین تفسیر قرآن است که تاریخ کتابت و مولف آن مشخص است.
این مولف افغانستانی درباره ویژگی‌های این قرآن و تفسیر آن عنوان کرد: برخی کلمات این اثر به خط کوفی است و برخی دیگر به خط نسخ دوره غزنوی با اعراب نگاشته شده است. این اثر برای خط‌شناسان و زبان‌شناسان بسیار اهمیت دارد، زیرا اعراب کلمات فارسی ما از تلفظ دقیق کلمات و عقیده مولف از نگارش آن آگاه می‌سازد.
مولایی با اشاره به این‌که میراث مکتوب فارسی در سراسر جهان پراکنده شده است و میراث هیچ زبانی به این گستردگی در پهنای جهان وجود ندارد، گفت: این اثر سال‌ها در موزه امانات توکاپی در استانبول ترکیه نگهداری می‌شد و ما پس از اطلاع از چنین اثری، تصاویر آن را جمع‌آوری و در قالب اثر حاضر به همت انتشارات عرفان روانه بازار کتاب کردیم. سرمایه‌گذاری بر این اثر سبب شده تا این قرآن بیشتر مورد استفاده خواص قرار گیرد.
وی با بیان این‌که سلطان ابراهیم که خط را خوب می‌دانست، هر سال یک جلد قرآن مجید را به قلم خود می‌نوشت و به شهرهای مکه و مدینه با اموالی اهدا می‌کرد، گفت: غزنویان ۲۳۰ سال در ایران حکمرانی کردند که در تاریخ حکومت‌های پس از اسلام هیچ سلسله‌ای در قلمروی زبان فارسی بدین سال حکومت نکرده است. سامانیان نخستین دولت در بخارا است و علاقه زیادی به زبان فارسی دارد. در این دوران گام‌های بزرگی در تالیف، تصنیف، شعر و ترجمه عربی به فارسی برداشته شده است.
وی ادامه داد: پس از سلسله سامانی، غزنویان به قدرت می‌رسند و سیاست غزنوی‌ها پیرو دولت پیشین است. در این دوره ادیبان، فضلا، وزرا و نخبگان از بخارا به غزنه منتقل می‌شوند و زبان فارسی نیز با اقتدار بیشتر انتقال پیدا می‌کند. گزاف نیست اگر گفته شود که محققان پس از تاریخ اسلام هیچ قلمروی وسیعی به جز غزنویان را در حوزه‌های زبان، فرهنگ، کتابت و نوشتار دریابند. در این دوره غزنی به پایتخت فرهنگی ایران مبدل شده و رشد می‌کند.
استاد زبان و ادبیات فارسی با بیان این‌که در هیچ سلسله‌ای پس از غزنویان پادشاه، امیر و شاهزاده خانم‌های اهل سواد و ادب فارسی بر سر کار نیامد، عنوان کرد: در پشت سر ما تاریخ تاریکی نیست و فریفتگی ما به غرب باعث شده است تا پیشینه خود را از یاد ببریم. در حکومت غزنویان هر امیر و شاهزاده‌ای به فضایل فرهنگی آراسته بوده است، به طوری که در این دستگاه حکومتی ۴۰۰ تا ۶۰۰ شاعر فعالیت می‌کردند.
این مراسم با رونمایی و چهره‌گشایی از کهن‌ترین دستنویس مترجَم قرآن کریم از سوی داکتر مولایی به پایان رسید.
به گزارش خبرگزاری آوا به نقل از ستاد خبری بیست و ششمین نمایشگاه کتاب تهران، آیین رونمایی از قرآن عکسی سال ۴۸۴ هجری قمری امروز(چهارشنبه) در سرای بین‌الملل اهل قلم بیست و ششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با حضور محمدسرور مولایی، مدیر مسوول انتشارات عرفان و جمعی از افغانستانی های مقیم ایران برگزار شد.
مولایی در این نشست بیان کرد: این تفسیر قرآنی به دستور سلطان ابراهیم غزنوی، نوه سلطان محمود غزنوی، به همت ابونصر احمدبن محمد حداد و کتابت و تذهیب عثمان ابن حسین ورّاق غزنوی در ۱۵ جلد به سال ۴۸۴ هجری قمری مکتوب شد. پیش‌بینی می‌شود اثر حاضر جلد هشتم این مجموعه باشد و سایر مجلدهای آن در اثر سوانح طبیعی، جنگ، استعمار یا به عنوان میراث فرهنگی مفقود شده‌اند.
وی گفت: این اثر موسوم به کهن‌ترین دستنویس مترجَم قرآن کریم، نخستین تفسیر قرآن است که تاریخ کتابت و مولف آن مشخص است.
این مولف افغانستانی درباره ویژگی‌های این قرآن و تفسیر آن عنوان کرد: برخی کلمات این اثر به خط کوفی است و برخی دیگر به خط نسخ دوره غزنوی با اعراب نگاشته شده است. این اثر برای خط‌شناسان و زبان‌شناسان بسیار اهمیت دارد، زیرا اعراب کلمات فارسی ما از تلفظ دقیق کلمات و عقیده مولف از نگارش آن آگاه می‌سازد.
مولایی با اشاره به این‌که میراث مکتوب فارسی در سراسر جهان پراکنده شده است و میراث هیچ زبانی به این گستردگی در پهنای جهان وجود ندارد، گفت: این اثر سال‌ها در موزه امانات توکاپی در استانبول ترکیه نگهداری می‌شد و ما پس از اطلاع از چنین اثری، تصاویر آن را جمع‌آوری و در قالب اثر حاضر به همت انتشارات عرفان روانه بازار کتاب کردیم. سرمایه‌گذاری بر این اثر سبب شده تا این قرآن بیشتر مورد استفاده خواص قرار گیرد.
وی با بیان این‌که سلطان ابراهیم که خط را خوب می‌دانست، هر سال یک جلد قرآن مجید را به قلم خود می‌نوشت و به شهرهای مکه و مدینه با اموالی اهدا می‌کرد، گفت: غزنویان ۲۳۰ سال در ایران حکمرانی کردند که در تاریخ حکومت‌های پس از اسلام هیچ سلسله‌ای در قلمروی زبان فارسی بدین سال حکومت نکرده است. سامانیان نخستین دولت در بخارا است و علاقه زیادی به زبان فارسی دارد. در این دوران گام‌های بزرگی در تالیف، تصنیف، شعر و ترجمه عربی به فارسی برداشته شده است.
وی ادامه داد: پس از سلسله سامانی، غزنویان به قدرت می‌رسند و سیاست غزنوی‌ها پیرو دولت پیشین است. در این دوره ادیبان، فضلا، وزرا و نخبگان از بخارا به غزنه منتقل می‌شوند و زبان فارسی نیز با اقتدار بیشتر انتقال پیدا می‌کند. گزاف نیست اگر گفته شود که محققان پس از تاریخ اسلام هیچ قلمروی وسیعی به جز غزنویان را در حوزه‌های زبان، فرهنگ، کتابت و نوشتار دریابند. در این دوره غزنی به پایتخت فرهنگی ایران مبدل شده و رشد می‌کند.
استاد زبان و ادبیات فارسی با بیان این‌که در هیچ سلسله‌ای پس از غزنویان پادشاه، امیر و شاهزاده خانم‌های اهل سواد و ادب فارسی بر سر کار نیامد، عنوان کرد: در پشت سر ما تاریخ تاریکی نیست و فریفتگی ما به غرب باعث شده است تا پیشینه خود را از یاد ببریم. در حکومت غزنویان هر امیر و شاهزاده‌ای به فضایل فرهنگی آراسته بوده است، به طوری که در این دستگاه حکومتی ۴۰۰ تا ۶۰۰ شاعر فعالیت می‌کردند.
این مراسم با رونمایی و چهره‌گشایی از کهن‌ترین دستنویس مترجَم قرآن کریم از سوی داکتر مولایی به پایان رسید.
