فقر و آینده مبهم کودکان کار

کودکان در ولایت بغلان  برای کمک به اقتصاد خانواده هایشان مجبور به انجام کارها شاقه هستند.
 به گزارش خبرگزاری آوا، اكثراطفال در ولايت بغلان روزانه مجبور هستند، برای تامین مصارف زندگی شان بعد از رخصت شدن از مكاتب به كار هاي شاقه بپردازند.
"ذبيح الله" طفل ده ساله ای است که نيمي از روز را به رنگ كردن بوت هاي مردم در شهر مشغول می باشد تا بتواند از این طریق امرار معاش کند.
شفيق۱۱ ساله یکی دیگر از کودکانی است که به اجبار و برای گذراندن زندگی خود و فامیل اش مجبور شده تا تحصیل را رها کند و به کارهای کاذب روی آورد.
شفیق در این باره می گوید: ‌من تا صنف چهار مكتب درس خواندم ، اما پدرم مرا مجبور كرد تا كار كنم و من در يك آبمیوه فروشی شاگرد شدم ، چون مجبور بودم، مكتب را رها کردم.
در همين حال مسئولين رياست كار و امور اجتماعي ولايت بغلان ضمن ابراز نگرانی از وضيعت اطفالي كه به كار هاي شاقه مصروف هستند، گفت: فقر يكي از علت هاي اصلي و اساسی مي‎باشد تا فاميل ها اطفال شان را به كار هاي شاقه مجبورسازند.
مشتاق احمدي، ریيس كار و امور اجتماعي ولايت بغلان افزود: اكثريت اطفاليكه روزانه مجبور هستند به كار هاي شاقه بپردازند، خلاف کار می شوند  و براي خود و جامعه مشكلات زيادي را به وجود خواهند آورد.
همچنین اكثريت باشندگان ولايت بغلان از فاميل هاي كه اطفال شان را وادار به كار می کنند، تقاضا دارند تا از اين كار دست بردارند.
حميد الله يكتن از باشندگان شهر پلخمري در این رابطه مي‏گويد: "‌ اطفاليكه روزانه به كار مصروف مي‌شوند، از درس و مكتب دور مانده و آينده خوبي نخواهند داشت و اين هم به خود اطفال و فاميلشان و هم به جامعه ضربه وارد می سازد.
اين در حاليست كه اكثريت اطفال روزانه در شهر پلخمري مركز ولايت بغلان مصروف كار هاي شاقه مي‎باشند، ولي هيچ نهاد دولتي و غير دولتي تا به حال برای حل اين مشكل و دفاع از اين اطفال کاری را انجام نداده است.