سازمان فضایی آمریکا، ناسا، می گوید که مریخ‌نورد کیوریاسیتی موادی شیمیایی در مریخ پیدا کرده است که می‌تواند نشانه وجود نوعی حیات اولیه در گذشته باشد.
کیوریاسیتی مواد مذکور را زمانی پیدا کرد که در حال بررسی نمونه سنگ بستر یک رودخانه قدیمی در مریخ بود که ماه گذشته میلادی استخراج کرده بود.
در این نمونه سولفور، نیتروژن، هیدروژن، اکسیژن، فسفر و کربن پیدا شده است.
محققان می‌گویند که ترکیب این عناصر می‌توانسته منبع انرژی احتمالی برای میکرواورگانیسم‌ها (ریزاندامگان‌ها) باشد.
مواد معدنی یافته شده در این نمونه برداری همچنین می‌تواند نشان دهنده وجود آب در سطح مریخ در گذشته باشد.
جان گروتزینگر، محقق اصلی پروژه کیوریاسیتی، روز سه شنبه در مقر ناسا در واشنگتن گفت: «ما محیطی قابل سکونت یافته‌ایم که برای حیات بسیار مناسب بوده است. اگر این آب وجود داشت و شما آنجا بودید، شاید می‌توانستید آن را بنوشید».
این یافته حاصل تجزیه و تحلیل گردی است که از درون یک صخره قدیمی استخراج شده. این صخره زمانی در آب قرار داشت و تحلیل‌ها حاکی از وجود سولفات و سایر مواد معدنی لازم برای پیدایش حیات در آن است.
جان گروتزینگر می‌گوید آبی که در این ناحیه مریخ جاری بود احتمالا قابل نوشیدن بوده است. یعنی این محیط تا این اندازه برای حیات آمادگی داشته است.
جان گرانسفلد، از متخصصان ناسا، نیز در این کنفرانس خبری گفت: "این سوالی خیلی بزرگ در علم سیاره‌شناسی است: اینکه آیا مریخ هرگز محیطی قابل زندگی داشته یا نه؟ و اکنون فکر می‌کنم پاسخ آن را پیدا کرده باشیم که فوق العاده است و قادر خواهیم بود در دهه جاری و همچنین در سال ۲۰۲۰ با کاوشگرهای بعد این مساله را پی بگیریم که خیلی مهیج است."
ماموریت پنج میلیارد دلاری کنجکاوی برای کشف حیات طراحی نشده بلکه هدف آن یافتن نقاطی است که امکان وجود آثار اولیه حیات در آن‌ها وجود دارد.
کیوریاسیتی هفت ماه قبل طی عملیاتی پیچیده در گودال گیل در مریخ فرود آمد. ناسا هم اکنون کاوشگر دیگری بر این سیاره دارد که سال‌ها قبل فرستاده شده بود.
تحلیل تازه وجود ارگانیسم‌های زنده را تایید نمی‌کند. اما از آنجا که ۱۷ ماه تا پایان بخش اصلی این ماموریت باقی مانده، دانشمندان می‌گویند انتظار دارند بیشتر بر این سوال تمرکز کنند.
با این حال به نظر می‌رسد که ماموریت کیوریاسیتی به مهم‌ترین هدفش دست یافته باشد.
به گزارش بی بی سی، دکتر راس اروین، از موسسه اسمیسونین در واشنگتن می‌گوید: «این مهم‌ترین کاری است که کنجکاوی برای آن به مریخ فرستاده شد. اینکه آیا سطح این سیاره هرگز امکان یک محیط قبل سکونت را در گذشته فراهم کرده است یا نه.»
بسیاری از صخره‌هایی که قبلا توسط کاوشگرهای ناسا مورد مطالعه قرار گرفته بودند احتمالا در حضور آب اسیدی شکل گرفته‌اند.
دانشمندان معتقدند که هرچند این مساله احتمال پیدایش موجودات میکروسکوپی در مریخ را مردود نمی‌کرد اما آن را سخت‌تر می‌کرد.
شناسایی گل نشان می‌دهد که میلیارد‌ها سال قبل حداقل برخی نقاط در این سیاره وجود داشته که محیط‌های آن بسیار برای حیات مطلوب‌تر بوده است.
تحلیل‌های انجام شده توسط کنجکاوی در دو آزمایشگاه بزرگی که در آن تعبیه شده همچنین وجود سولفور، نیتروژن، هیدروژن، اکسیژن، فسفر و کربن را تایید کرد که بعضی از آن‌ها برای پیدایش حیات ضروری هستند.
به علاوه این کاوشگر ترکیب‌هایی را که به درجات مختلف اکسیده شده بودند یافت که بدان معنی است که الکترون‌ها در این محیط حرکت می‌کرده‌اند. این الکترون‌ها می‌تواند به عنوان منبع انرژی توسط اشکال اولیه حیات به کار گرفته شده باشد.
کاوشگر کیوریاسیتی درحال جمع آوری فهرست قابل توجهی از شواهد وجود آب در گودال گیل بوده است.
از جمله موفق به آشکار کردن آنچه از بستر یک رود کهن به جا مانده شده است، جایی که آب به عمق یک متر احتمالا به شکلی خروشان جاری بود.
مریخ نورد قرار بود به زوی به سوی بخش جنوبی این گودال حرکت کند اما با کشف تازه آن سفر برای چند هفته به تاخیر افتاده است.
کیوریاسیتی مواد مذکور را زمانی پیدا کرد که در حال بررسی نمونه سنگ بستر یک رودخانه قدیمی در مریخ بود که ماه گذشته میلادی استخراج کرده بود.
در این نمونه سولفور، نیتروژن، هیدروژن، اکسیژن، فسفر و کربن پیدا شده است.
محققان می‌گویند که ترکیب این عناصر می‌توانسته منبع انرژی احتمالی برای میکرواورگانیسم‌ها (ریزاندامگان‌ها) باشد.
مواد معدنی یافته شده در این نمونه برداری همچنین می‌تواند نشان دهنده وجود آب در سطح مریخ در گذشته باشد.
جان گروتزینگر، محقق اصلی پروژه کیوریاسیتی، روز سه شنبه در مقر ناسا در واشنگتن گفت: «ما محیطی قابل سکونت یافته‌ایم که برای حیات بسیار مناسب بوده است. اگر این آب وجود داشت و شما آنجا بودید، شاید می‌توانستید آن را بنوشید».
این یافته حاصل تجزیه و تحلیل گردی است که از درون یک صخره قدیمی استخراج شده. این صخره زمانی در آب قرار داشت و تحلیل‌ها حاکی از وجود سولفات و سایر مواد معدنی لازم برای پیدایش حیات در آن است.
جان گروتزینگر می‌گوید آبی که در این ناحیه مریخ جاری بود احتمالا قابل نوشیدن بوده است. یعنی این محیط تا این اندازه برای حیات آمادگی داشته است.
جان گرانسفلد، از متخصصان ناسا، نیز در این کنفرانس خبری گفت: "این سوالی خیلی بزرگ در علم سیاره‌شناسی است: اینکه آیا مریخ هرگز محیطی قابل زندگی داشته یا نه؟ و اکنون فکر می‌کنم پاسخ آن را پیدا کرده باشیم که فوق العاده است و قادر خواهیم بود در دهه جاری و همچنین در سال ۲۰۲۰ با کاوشگرهای بعد این مساله را پی بگیریم که خیلی مهیج است."
ماموریت پنج میلیارد دلاری کنجکاوی برای کشف حیات طراحی نشده بلکه هدف آن یافتن نقاطی است که امکان وجود آثار اولیه حیات در آن‌ها وجود دارد.
کیوریاسیتی هفت ماه قبل طی عملیاتی پیچیده در گودال گیل در مریخ فرود آمد. ناسا هم اکنون کاوشگر دیگری بر این سیاره دارد که سال‌ها قبل فرستاده شده بود.
تحلیل تازه وجود ارگانیسم‌های زنده را تایید نمی‌کند. اما از آنجا که ۱۷ ماه تا پایان بخش اصلی این ماموریت باقی مانده، دانشمندان می‌گویند انتظار دارند بیشتر بر این سوال تمرکز کنند.
با این حال به نظر می‌رسد که ماموریت کیوریاسیتی به مهم‌ترین هدفش دست یافته باشد.
به گزارش بی بی سی، دکتر راس اروین، از موسسه اسمیسونین در واشنگتن می‌گوید: «این مهم‌ترین کاری است که کنجکاوی برای آن به مریخ فرستاده شد. اینکه آیا سطح این سیاره هرگز امکان یک محیط قبل سکونت را در گذشته فراهم کرده است یا نه.»
بسیاری از صخره‌هایی که قبلا توسط کاوشگرهای ناسا مورد مطالعه قرار گرفته بودند احتمالا در حضور آب اسیدی شکل گرفته‌اند.
دانشمندان معتقدند که هرچند این مساله احتمال پیدایش موجودات میکروسکوپی در مریخ را مردود نمی‌کرد اما آن را سخت‌تر می‌کرد.
شناسایی گل نشان می‌دهد که میلیارد‌ها سال قبل حداقل برخی نقاط در این سیاره وجود داشته که محیط‌های آن بسیار برای حیات مطلوب‌تر بوده است.
تحلیل‌های انجام شده توسط کنجکاوی در دو آزمایشگاه بزرگی که در آن تعبیه شده همچنین وجود سولفور، نیتروژن، هیدروژن، اکسیژن، فسفر و کربن را تایید کرد که بعضی از آن‌ها برای پیدایش حیات ضروری هستند.
به علاوه این کاوشگر ترکیب‌هایی را که به درجات مختلف اکسیده شده بودند یافت که بدان معنی است که الکترون‌ها در این محیط حرکت می‌کرده‌اند. این الکترون‌ها می‌تواند به عنوان منبع انرژی توسط اشکال اولیه حیات به کار گرفته شده باشد.
کاوشگر کیوریاسیتی درحال جمع آوری فهرست قابل توجهی از شواهد وجود آب در گودال گیل بوده است.
از جمله موفق به آشکار کردن آنچه از بستر یک رود کهن به جا مانده شده است، جایی که آب به عمق یک متر احتمالا به شکلی خروشان جاری بود.
مریخ نورد قرار بود به زوی به سوی بخش جنوبی این گودال حرکت کند اما با کشف تازه آن سفر برای چند هفته به تاخیر افتاده است.
