اعمال صالح، نیكوترین اندوخته است

حضرت علی(ع) در نامه 53 نهج البلاغه به مالك اشتر نوشت: نیكوترین اندوخته تو باید اعمال صالح و درست باشد.

به نام خداوند بخشنده مهربان، این فرمان بنده خدا علي امیرمومنان، به مالك اشتر پسر حارث است، در عهدي كه با او دارد، هنگامي كه او را به فرمانداري مصر برمي گزیند تا خراج آن دیار را جمع آورد، و با دشمنانش نبرد كند، كار مردم را اصلاح، و شهرهاي مصر را آباد سازد.


** ضرورت خودسازي

او را به ترس از خدا فرمان مي دهد، و اینكه اطاعت خدا را بر دیگر كارها مقدم دارد و آنچه كه در كتاب خدا آمده، از واجبات و سنت ها را پیروي كند، دستوراتي كه جز با پیروي آن رستگار نخواهد شد و جز با نشناختن و ضایع كردن آن، جنایتكار نخواهد گردید.

به او فرماني مي دهد كه خدا را با دل و دست و زبان یاري كند. زیرا خداوند پیروزي كسي را تضمین می كند كه او را یاري دهد، و بزرگ می دارد آن كسی را كه او بزرگ شمارد و به او فرمان مي دهد تا نفس خود را از پیروي آرزوها باز دارد و به هنگام سركشی، رامش نماید كه 'همانا نفس همواره به بدي وامي دارد جز آنكه خدا رحمت آورد'(سوره یوسف، آیه 53)

پس اي مالك بدان! من تو را به سوي شهرهایي فرستادم كه پیش از تو دولت هاي عادل یا ستمگري بر آن حكم راندند و مردم در كارهاي تو چنان مي نگرند كه تو در كارهاي حاكمان پیش از خود مي نگري و درباره تو آن مي گویند كه تو نسبت به زمامداران گذشته مي گویي و همانا نیكوكاران را به نام نیكي توان شناخت كه خدا از آنان بر زبان بندگانش جاري ساخت.

پس نیكوترین اندوخته تو باید اعمال صالح و درست باشد، هواي نفس را در اختیار گیر و از آنچه حلال نیست، خویشتن داري كن. زیرا بخل ورزیدن به نفس خویش، آن است كه در آنچه دوست دارد، یا براي او ناخوشایند است، راه انصاف پیمایي.