یکتن از نزدیکان شهید سیدعلی اکبر مصباح مزاری می گوید که آن شهید قبل از اینکه قیام مسلحانه اش را بر علیه رژیم کمونیستی وقت آغاز کند، برای رشد فکری و تربیت جوانان و شیعیان برنامه ریزی و کادر‌سازی می کرد و آنها را با مبانی اسلامی آشنا می ساخت.
تاریخ انتشار :دوشنبه ۹ دلو ۱۴۰۲ ساعت ۱۹:۲۳
کد مطلب : 285029
خبرگزاری صدای افغان(آوا) - مشهد مقدس: حجت الاسلام والسلمین سیدعباس حسینی فعال فرهنگی و یکتن از نزدیکان شهید مصباح مزاری، وی یک شخصیت مجاهد، متعهد، انقلابی و پیرو ولایت فقیه بود و عشق و علاقه خاصی به امام خمینی(ره) داشت.
به باور آقای حسینی، شهید مصباح اهداف مشخصی را برای مبارزات شان در نظر داشت، او مجاهدی نستوه، ولایی مخلص، فرهنگی توانا، طراح نظامی زیرک و سیاستمداری باهوش بود و همین شخصیت همه‌بُعدی ایشان، باعث تحریک دشمنان و رقبا و حتی بعضی از همسنگران ایشان می شد.
بعد از پیروزی مجاهدین شهید سیدعلی اکبر مصباح بعنوان مسئول اطلاعات حزب وحدت اسلامی در کابل منصوب شد و بزرگترین کار شهید مصباح که باعث قدردانی و تشکری باید باشد این بود که موقعی که رهبران حزب وحدت در علوم اجتماعی در محاصره مخالفین قرار گرفتند، تنها شخصیتی که آنجا قد برافراشت و با نیرو‌های تحت امرش رهبران حزب وحدت را از محاصره و کشته شدن نجات داد.
این طلبه دینی گفت که شهید مصباح علاوه بر مسولیت های نظامی، بیشتر علامند کار‌های رسانه‌ای و فرهنگی بود و لذا در دانشگاه طب و دانشگاه مزارشریف هر هفته برای رشد فکری، اعتقادی و فرهنگی جوانان کلاس برگزار می کردند، همچنین در پنج منطقه شیعه نشین پنج مکتب و مرکز فرهنگی و دارالقرآن تاسیس کرد.
حسینی افزود: شهید مصباح مخالف جنگ داخلی بود و بر این عقیده بود که که جنگ داخلی هیچگونه مبانی حقوقی، شرعی و قانونی ندارد و دست برادر مسلمان نباید با خون برادر مسلمان دیگر آلوده شود و لذا تلاش برای ختم جنگ های داخلی داشت.
او تصریح کرد: شهید مصباح با اختلافاتی که در حزب وحدت به میان آمد، کابل را ترک کرد و وارد شهر مزارشریف شد. زمانی که آن شهید در شهر مزارشریف مستقر شد، بزرگترین مخالفین ایشان فرماندهان جنبش ملی بودند، زیرا در شهری که شهید مصباح بسیار زحمت کشیده بود تا صنف های اعتقادی، فرهنگی، نظامی و سیاسی برگزار کند، برخی از فرماندهان جنبش ملی به اموال و نوامیس مردم دست درازی می کردند، لذا شهید مصباح شهید مصباح سد راه اینها می شد و با قاطعیت با آنها مقابله می کرد.
به گفته آقای حسینی، حزب وحدت با کمک جنبش ملی تعدادی زیادی از جوانان شیعه را برای جنگ و خونریزی به کابل اعزام می‌کرد. شهید مصباح بدون ترس، با قاطعیت نمایندگان مردم در جریان گذاشت و در مجالس عمومی سخنرانی می کرد و می گفت این جنگ برادر کشی و باطل است. لذا شهید مصباح سد راه آنها و باعث هوشیاری و بیداری مردم شد و نگذاشت که جوانان بسیاری قربانی شود. این سخنان شهید مصباح برای فرماندهان جنگ طلب بسیار گران تمام می شد.
این فعال فرهنگی گفت: سخنان و مواضع شهید مصباح بر روی 77 عضو شورای مرکزی حزب وحدت تأثیرگذار بود، لذا رقبا مخالف حضور وی در نشست شورای مرکزی حزب وحدت برای انتخاب سالانه دبیرکل این حزب در کابل بودند، و به همین منظور فرزند وی را مسموم کردند تا مانع حضور آن شهید در جلسه شورای مرکزی حزب وحدت شوند.
با توجه به خصوصیات شهید مصباح مزاری، رقبا و مخالفین، حضور و فعالیت های وی را برنتابیدند و لذا در عصر روز 9 دلو 1373 او و 8 تن از یارانش را به شهادت رساندند.
به باور آقای حسینی، شهید مصباح اهداف مشخصی را برای مبارزات شان در نظر داشت، او مجاهدی نستوه، ولایی مخلص، فرهنگی توانا، طراح نظامی زیرک و سیاستمداری باهوش بود و همین شخصیت همه‌بُعدی ایشان، باعث تحریک دشمنان و رقبا و حتی بعضی از همسنگران ایشان می شد.
بعد از پیروزی مجاهدین شهید سیدعلی اکبر مصباح بعنوان مسئول اطلاعات حزب وحدت اسلامی در کابل منصوب شد و بزرگترین کار شهید مصباح که باعث قدردانی و تشکری باید باشد این بود که موقعی که رهبران حزب وحدت در علوم اجتماعی در محاصره مخالفین قرار گرفتند، تنها شخصیتی که آنجا قد برافراشت و با نیرو‌های تحت امرش رهبران حزب وحدت را از محاصره و کشته شدن نجات داد.
این طلبه دینی گفت که شهید مصباح علاوه بر مسولیت های نظامی، بیشتر علامند کار‌های رسانه‌ای و فرهنگی بود و لذا در دانشگاه طب و دانشگاه مزارشریف هر هفته برای رشد فکری، اعتقادی و فرهنگی جوانان کلاس برگزار می کردند، همچنین در پنج منطقه شیعه نشین پنج مکتب و مرکز فرهنگی و دارالقرآن تاسیس کرد.
حسینی افزود: شهید مصباح مخالف جنگ داخلی بود و بر این عقیده بود که که جنگ داخلی هیچگونه مبانی حقوقی، شرعی و قانونی ندارد و دست برادر مسلمان نباید با خون برادر مسلمان دیگر آلوده شود و لذا تلاش برای ختم جنگ های داخلی داشت.
او تصریح کرد: شهید مصباح با اختلافاتی که در حزب وحدت به میان آمد، کابل را ترک کرد و وارد شهر مزارشریف شد. زمانی که آن شهید در شهر مزارشریف مستقر شد، بزرگترین مخالفین ایشان فرماندهان جنبش ملی بودند، زیرا در شهری که شهید مصباح بسیار زحمت کشیده بود تا صنف های اعتقادی، فرهنگی، نظامی و سیاسی برگزار کند، برخی از فرماندهان جنبش ملی به اموال و نوامیس مردم دست درازی می کردند، لذا شهید مصباح شهید مصباح سد راه اینها می شد و با قاطعیت با آنها مقابله می کرد.
به گفته آقای حسینی، حزب وحدت با کمک جنبش ملی تعدادی زیادی از جوانان شیعه را برای جنگ و خونریزی به کابل اعزام می‌کرد. شهید مصباح بدون ترس، با قاطعیت نمایندگان مردم در جریان گذاشت و در مجالس عمومی سخنرانی می کرد و می گفت این جنگ برادر کشی و باطل است. لذا شهید مصباح سد راه آنها و باعث هوشیاری و بیداری مردم شد و نگذاشت که جوانان بسیاری قربانی شود. این سخنان شهید مصباح برای فرماندهان جنگ طلب بسیار گران تمام می شد.
این فعال فرهنگی گفت: سخنان و مواضع شهید مصباح بر روی 77 عضو شورای مرکزی حزب وحدت تأثیرگذار بود، لذا رقبا مخالف حضور وی در نشست شورای مرکزی حزب وحدت برای انتخاب سالانه دبیرکل این حزب در کابل بودند، و به همین منظور فرزند وی را مسموم کردند تا مانع حضور آن شهید در جلسه شورای مرکزی حزب وحدت شوند.
با توجه به خصوصیات شهید مصباح مزاری، رقبا و مخالفین، حضور و فعالیت های وی را برنتابیدند و لذا در عصر روز 9 دلو 1373 او و 8 تن از یارانش را به شهادت رساندند.
avapress.net/vdcdxk0xnyt0jz6.2a2y.html
تگ ها
پربازدیدترین
