این شرمساریِ همۀ آدمیّت است؛ وقتی که «بمب» هدیه به بیمار می‌شود

خبرگزاری صدای افغان (آوا) –قم: محمدشریف عظیمی یکی از طلاب افغانستانی است. وی متولد سال 1363 شمسی در ولسوالی مالستان ولایت غزنی می‌باشد. عظیمی در حال حاضر دانش‌پژوه مقطع دکتری رشته علوم سیاسی در موسسه امام خمینی (ره) شهر مقدس قم است.
 
این طلبه افغانستانی که ذوق شعری خوبی دارد و ابیات سروده‌شده‌ی وی با مضامینی بلند همراه است، تاکنون چندین بیت شعر در مورد مسایل مختلف، از جمله مشکلات جهان اسلام، همدردی با زلزله‌زدگان و قربانیان انفجارهای تروریستی سروده است.


در ادامه، یکی از اشعار این طلبه افغانستانی را با عنوان «در رثای فاجعه» که در هم‌دردی با مردم مظلوم غزه که این شب و روزها زیر بمباران وحشیانه رژیم صهیونیستی قرار دارند سروده شده را از نظر خواهید گذراند:
 
در رثای فاجعه!
 
آهسته، رفته رفته زمین، تار می‌شود
دنیای ما ز تیرگی، سرشار می‌شود
 
امواج سرخ جنگ، خروشان و نعش نعش
غم در سکوت شهر، تلنبار می‌شود
 
ساعت به وقت غمزدگی بازگشته است
هر لحظه بوی مرگ، پدیدار می‌شود
 
نفرین بر این قساوتِ بی حد، که این چنین
تازه به تازه، فاجعه تکرار می‌شود
 
تا آخر کدام خبر، مادران شهر
در ماتم شهیدی عزادار می‌شود؟
 
‌ای مرگ بر ستم، که چنین موج می‌زند
اینگونه سقف زندگی، آوار می‌شود
 
وجدان خفته‌ی بشریت کجاست؟ کی؟
با چند طفل سوخته، بیدار می‌شود؟
 
این شرمساریّ همه‌ی آدمیّت است
وقتی که «بمب»، هدیه به بیمار می‌شود
 
این قاتلان تشنه به خون بشر، دیگر
یک یک، بدل به گلّه‌ی کفتار می‌شود
 
تصویر کودکان به خون خفته را ببین
آدم ز هر چه داشته، بیزار می‌شود
 
سر دادن شعار حقوق بشر دیگر
با این همه جنایت و خون عار می‌شود
 
این رنج‌ها هزینه‌ی بیدار ماندن است 
در این شبی که مرز وطن، دار می‌شود
 
در گردباد حادثه، باید صبور بود
یک قطره اشک، گاهی پرستار می‌شود

این در حالی است که جمعی از شاعران قمی مهاجر و انصار، روز دوشنبه با حضور در سالن همایش شهید آوینی قم، عصر شعر «خون شریکی» با حضور محمد علی مجاهدی، دبیر شعر و ادبیات آئینی و جمعی از مسئولین فرهنگی هنری و شاعران با موضوع مظلومیت مردم غزه و زلزله‌زدگان شهر هرات برگزار کردند و هر یک از شعرا به خوانش ابیات خود پرداختند.