خبرگزاری صدای افغان(آوا)– کابل: اخیراٌ شهروندان کابل به ویژه باشندگان غرب پایتخت با کمبود بیپیشینهی آب آشامیدنی مواجه شدهاند، طوریکه آنان ساعتها در صفهای طولانی برای بدست آوردن تنها چند بُشکه آب آشامیدنی منتظر میمانند.
این تعداد شهروندان حکومت را به بیتوجهی در حل این چالش متهم کرده میگویند که هرچند افغانستان بزرگترین منابع آبی قابل نوشیدن جهان را دارد؛ اما بیتوجهی حکومت موجب شده تا مردم ساعتها برای بدست آورد آب در صف بایستند.
محمد موسی افضلی باشنده ساحه ریگریشن غرب کابل به خبرنگار آوا گفت که در چند ماه گذشته تمام باشندههای این منطقه روزانه تمام کارهای ضروری خود را رها کرده و برای بدست آوردن آب آشامیدنی ساعتها مقابل برخی شرکتهای آبرسانی در صف می ایستند.
او اضافه کرد که مسوولین شهرداری و ناحیهی مربوطه و همچنین وزارت انرژی و آب با وجود مشاهده مشکلات مردم؛ اما کوچکترین اقدامی در راستای حل آن روی دست نگرفتهاند.
بربنیاد گفتههای افضلی؛ درحالی که افغانستان بزرگترین منابع آبی قابل نوشیدن جهان را دارد؛ اما کمکاری حکومتهای گذشته و کنونی موجب شده تا مردم به شمول زنان و کودکان ساعتها روزانه برای بدست آوردن آب آشامیدنی در صف بایستند.
با این وجود مولوی مطیع الله عابد سخنگوی وزارت انرژی و آب به خبرنگار آوا گفت که این وزارت بعد از رویکار آمدن امارت اسلامی برای حل این چالش تصمیم بر انتقال آب از دریای پنجشیر به کابل را گرفته بود.
او اضافه کرد: «پروژه آبرسانی کابل پنجشیر تحت سروی قرار دارد و بعد از سروی و دیزاین؛ کار عملی آن آغاز میشود و شهروندان کابل دیگر با بحران بیآبی مواجه نخواهند بود».
بربنیاد گفتههای سخنگوی وزارت انرژی و آب؛ این وزارت نه تنها برای شهر کابل بلکه برای تمام حوز های دریایی کشور برنامه های را روی دست دارد که از تطبیق سیستمهای محلی آبرسانی، احداث بندهای کوچک و متوسط ذخیروی و مدیریت آبریزهها جهت مهار آب و تغذیه منابع آبهای زیر زمینی در حوزههای زیر دریایی به عنوان نمونه برنامههای متوسط این وزارت یاد کرد.
او افزود که احداث بندهای بزرگ و انتقال آب مورد نیاز بین حوزههای دریایی از برنامههای بزرگ مدیریتی منابع اب این وزارت میباشد.
گفتنی است که عبداللطیف منصور، سرپرست وزارت انرژی و آب امارت اسلامی سال قبل با بیاناینکه مردم کابل آب آشامیدنی را بیرویه مصرف میکنند و اگر به همین منوال ادامه دهند، بهزودی کمبود آب در این شهر بحرانی خواهد شد، گفته بود که برای جلوگیری از تبعات کمبود آب آشامیدنی در کابل، پروژه انتقال آب دریای پنجشیر به کابل به ارزش دهها میلیون دالر روی دست است.
بر بنیاد گفتههای منصور؛ سطح آبهای زیرزمینی در شهر کابل بسیار پایین رفته است و دسترسی به آبهای زیرزمینی بهسادگی میسر نمیشود.
قابل ذکر است که طرح انتقال آب دریای پنجشیر به کابل، ابتکار امارت اسلامی نیست، بل این پروژه از سال ۲۰۱۲ و زمانی که بحران کمآبی در کابل افزایش یافت، طراحی شد و در بودجه سال ۲۰۲۰ دولت افغانستان، حدود پنج میلیون دالر برای انتقال سالانه ۱۰۰ میلیون مترمکعب آب دریای پنجشیر به کابل در نظر گرفته شد. این پروژه قرار بود ظرف سه سال یعنی تا ۲۰۲۳ تکمیل شود.
همزمان با آن، پروژه ساخت بند شاتوت در نزدیکی کابل نیز یکی از مهمترین برنامهها برای آبرسانی به این شهر بود. قرارداد این پروژه در فوریه سال ۲۰۲۱ میان هند و افغانستان به امضا رسید و قرار شد هندوستان ۲۸۶ میلیون دالر برای ساخت این بند به افغانستان کمک کند، اما با سقوط حکومت جمهوری، این پروژه به حالت تعلیق درآمد. از سوی دیگر بند شاه و عروس در شمال کابل که تکمیل شده، هنوز به بهرهبرداری نرسیده است.
در حال حاضر سیستم آبرسانی دولتی در کابل تنها حدود ۶۰۰ هزار نفر از جمعیت شش میلیونی این شهر را زیر پوشش قرار داده است. شرکتهای خصوصی آبرسانی نیز همین تعداد را زیر پوشش قرار دادهاند؛ یعنی در مجموع ۱.۵ میلیون نفر از ساکنان کابل به آب آشامیدنی بهداشتی دسترسی دارند و بقیه با استفاده از سامانههای سنتی مانند حفر چاه، نیازشان را رفع میکنند که آنهم به دلیل کاهش سطح آبهای زیرزمینی، با چالشهای فراوانی روبهرو شده است.