نهادینه شدن فرهنگ فاطمی در جامعه در گرو آشنایی با ابعاد شخصیتی حضرت فاطمه زهرا (س) است

 

 به گفته فطری حضرت زهرا(س) در تمام عرصه‌های علمی، فرهنگی، اخلاقی و خانوادگی الگو و سرمشق است، لذا اگر ما بخواهیم فرهنگ فاطمی را در جامعه خود نهادینه بسازیم باید به ویژگی‌های شخصیتی آن حضرت بپردازیم.

 

 وی اشاره کرد که در قدم نخست باید تحقیق صورت بگیرد و کتاب‌ها و مقاله‌ها آماده شود و در اختیاری قشر روشن فکر قرار گیرد و در ضمن اهل منبر از طریق مساجد و تکایا نیز نا گفته‌های زندگی حضرت فاطمه را بازگو و به تصویر بکشند تا فرهنگ فاطمی مطابق نیاز جامعه مورد بهره برداری قرار گیرد.

 

فطری به خصوصیت دیگری حضرت فاطمه (س) نیز پرداخته و گفت: فاطمه زهرا (س) از نگاه شوهرداری یک الگوی تمام عیار برای زنان مسلمان است.

 

فطری توضیح داد: حضرت فاطمه زهرا (س) به تمام حقوق مشروع شوهر احترام می گذاشت، بویژه در تقسیم بندی کارها بین این دو عضو مهم خانواده که حضرت رسول اکرم (ص) هدایت کرده بود توجه می کرد. حضرت پیامبر (ص) به امام علی (ع) گفته بود که کارهای بیرون را انجام دهد و کارهای خانه مربوط به فاطمه زهرا (س) باشد.

 

به گفته فطری با اینکه فاطمه زهرا (س) یک زن خانه بود، اما هیچگاه از مسایل اجتماعی و سیاسی غافل نبود و از مشوره دهی و حمایت از حضرت علی در جنگها مضایقه نمی کرد.

 

درهمین حال خانم نصرت حسینی، در مصاحبه با آوا گفت: ما برای نهادینه ساختن فرهنگ فاطمی نیاز به الگوگیری از رفتار، گفتار و کردار حضرت فاطمه (س) داریم، در جامعه امروزی باید خانم‌ها یگانه دخت پیامبر گرامی اسلام (ص) را الگوی خود قرار دهند.

 

به گفته او حضرت زهرا (س) نمونه‌ای کامل یک زن و یا مادر در جهت سر پرستی اولادش بود، ایشان فرزندان چون امام حسن و امام حسین، زینب و ام کلثوم را تربیت کرد که چشم و چراغ جهان است، اگر هر مادری سیره فاطمه زهرا (س) را در زندگی خود دنبال کند موفق خواهد بود.

 

خانم نصرت افزود: فاطمه زهرا (س) در بعد عبادی و خدا پرستی نیز سرمشق و الگو است، ایشان مناجاتش با خداوند همواره مستحکم و ملکه تقوا در وجود شریفش موج می زد.

 

  با این حال خانم سلیمه مشهدی، نیز گفت: بهترین درسی که می‌توانیم از حضرت فاطمه زهرا (س) بگیریم تربیت فرزند، عفت و پاکدامنی و رفتار نیک با اعضای خانواده است.

 

به گفته او حضرت زهرا (س) رئوف و مهربان بود، حتا در داخل خانه به کنیز شان با چشم یک برده نگاه نمی کرد و به شخصیت همه احترام قائل بود.