چرا وضعیت جاری افغانستان به سود امریکا است؟

 

زلمی خلیلزاد در تازه ترین اظهاراتش در مصاحبه با یک تلویزیون کردستانی گفته که می ‌داند مردم افغانستان در شرایط سخت اقتصادی زندگی می ‌کنند؛ اما وضعیت کنونی این کشور به نفع امریکا است.

 

او در عین حال، تاکید کرده که دختران در افغانستان حق دارند به مکتب بروند، درس بخوانند و کار کنند.

 

خلیلزاد تاکید کرده که به منظور تامین ارتباط و حفظ ثبات در افغانستان، امارت اسلامی باید صدای مردم را بشنود و پاسخگو باشد.

 

اظهارات تازه زلمی خلیلزاد، برای دولتی که ادعای حقوق بشر را دارد، عمیقا مایه شرمساری است؛ اما این واقعیت تلخی است که حتی اگر از زبان خلیلزاد نیز ابراز نمی شد قابل کتمان نبود؛ زیرا امریکا عمدا مردم افغانستان را در این وضعیت قرار داده است تا آنان را به طور دسته جمعی مجازات کند و از آنان انتقام بگیرد.

 

مردم افغانستان از گرسنگی و فقر و بیکاری رنج می برند و این شرایطی است که امریکا بر آنها تحمیل کرده است. این تنها بخشی از پیامدهای اشغال ۲۰ ساله کشور توسط نیروهای امریکایی و در پایان نیز خروج غیرمسئولانه و خفت بار این نیروها از کشور است.

 

جنایت امریکا اما با خروج نیروهای اشغالگر از کشور، پایان نیافت؛ بلکه اینک در چارچوب انسداد غیرقانونی دارایی های ملی کشور و نیز وضع تحریم های ظالمانه واشنگتن و متحدانش بر دولت و مردم افغانستان جریان دارد.

 

بنابراین، عدم دسترسی میلیون ها نفر از جمعیت کشور به غذای کافی و خطر وقوع یک فاجعه انسانی در زمستان پیش رو، بخشی از جنایت های جاری و مستمر امریکا است که با وجود خروج نظامیان امریکایی همچنان جریان دارد و قربانی می گیرد.

 

در این میان، بدیهی است که این شرایط به نفع امریکاست؛ زیرا امریکا در افغانستان شکست خورد، پس از ۲۰ سال اشغالگری و صرف هزینه های هنگفت و از دست دادن نزدیک به سه هزار نظامی خود، سرانجام نتوانست اشغال و سلطه استکباری خود را بر مردمی تحمیل کند که با جهاد و ایستادگی و مقاومت، سیطره اشغالگرانه استعمار نو را برنتافتند و استقلال شان را از قدرتمندترین ائتلاف نظامی تاریخ جهان به دست آوردند.

 

این برای واشنگتن، مایه شرم و ننگ و خفت و خواری است و یکی از دلایل مجازات دسته جمعی مردم افغانستان توسط امریکا با منجمد کردن میلیاردها دالر از دارایی های مشروع مردم کشور و وضع تحریم های ضد انسانی و ظالمانه بر آنان نیز همین احساس شرمساری بزرگترین قدرت نظامی جهان در برابر مردمی مجاهد و بیگانه ستیز می باشد.

 

امریکا از اینکه مردم افغانستان هرچه بیشتر رنج بکشند، لذت می برد. برای واشنگتن هرگز مهم نیست که عامل اصلی این درد و رنج، خود امریکا و تروریزم اقتصادی ساخته و پرداخته ایالات متحده است. در این زمینه، حقوق بشر نه تنها تعلیق و تعطیل می شود؛ بلکه دولتی که خود را مدافع حقوق بشر معرفی می کند، خود به بزرگترین ناقض حقوق بشر تبدیل می شود و با مجازات میلیونی ملتی که تنها جرم اش مبارزه و ایستادگی در برابر اشغال و استعمار بوده، از آن انتقام می گیرد.

 

با اینهمه، مردم افغانستان همانگونه که از آزمون دشوار جنگ و مبارزه و جهاد و ایستادگی در برابر استعمار نو و ارتش های اشغالگر غربی، سرخ رو و سربلند بیرون آمدند، این بار نیز در برابر تروریزم اقتصادی امریکا، پیروز می شوند و استقلال سرزمین خویش را از معرض سلطه گری قدرت های بیگانه و ائتلاف های جهانخوار، ایمن و مصون نگه می دارند.

 

آنان مرگ بر اثر گرسنگی در سرزمینی آزاد و آرام را بر مرگ در نتیجه تفریح و سرگرمی نظامیان اشغالگر یا بدمستی های سربازان مست امریکایی ترجیح می دهند. مردم افغانستان هرگز تسلیم امریکا نمی شوند؛ نه در جنگ و مبارزه نظامی و نه در مقابل موج گرسنگی و قطحی تحمیلی حقوق بشر بدنام استکبار. 

 

با این حساب، شاید همانگونه که آن افغان امریکایی شده، گفته وضعیت بحرانی و فاجعه بار کنونی افغانستان به نفع امریکا باشد؛ اما دیر یا زود، ثابت خواهد شد که امریکا در جنگ اقتصادی نیز شکست خورده و در تحقق آرزوی خود برای به زانو درآوردن مردم افغانستان، ناکام و ناامید گشته است.