سانچارکی: مرحوم دره‌صوفی شخصیتی خودساخته و صاحب‌نظر بود

خبرگزاری آوا به همین بهانه با شماری از اهالی فکر و فرهنگ، درباره ابعاد و زوایای گوناگون شخصیت و تفکر دره‌صوفی، گفتگو کرده‌است. آنچه در ادامه می‌آيد، دیدگاه‌های سید آقاحسین فاضل سانچارکی؛ معین پیشین وزارت اطلاعات و فرهنگ در این باره است.

آقای سانچارکی، در پاسخ به این پرسش که بنیاد تفکر سید مظفر دره‌صوفی بر چه اساسی استوار بود و عمدتا به چه می‌اندیشید، گفت: دره‌صوفی قبل از پیروزی جهاد مردم افغانستان در عرصه سیاست و فرهنگ فعال بود و بعد از تحول جدید از ایران به افغانستان آمد و روزنامه اقتدار ملی را به همکاری هم راه انداختیم.

به گفته او، سید مظفر دره‌صوفی یک آدم خودساخته و اهل مطالعه بود و تلاش می‌کرد که یک قرائت جدید از ارزش‌های دین مقدس اسلام داشته باشد که با پدیده‌های مدرن و جدید سازگار باشد.

سانچارکی افزود که دره‌صوفی آثار نواندیشان دینی را زیاد مطالعه می‌کرد تا اینکه در این اواخر خود در مسایل دینی و بسیاری از پدیده‌های جدید صاحب‌نظر شده‌بود.

از نظر او، مرحوم دره‌صوفی بر اساس کوشش‌های پی‌گیر و مطالعات جدی و دقیقی که داشت به یک صاحب‌نظر و صاحب اندیشه تبدیل شده‌بود.

سانچارکی خاطرنشان کرد که دره‌صوفی با کشور خود مانوس بود و در این خاک اشباع می‌شد و در کنار دوستان و همسنگران خود آرام می‌گرفت به همین دلیل دوری از خانواده را نیز تحمل می‌کرد.

به باور معین پیشین وزارت اطلاعات و فرهنگ، آقای دره‌صوفی همچنین علاقمند به نویشتن و بازنشر دیدگاه‌ها و نظریات خود بود و افغانستان این زمینه را برای‌شان مساعد می‌ساخت که در جراید و نشریات متعدد قلم بزند.

به گفته او، در جمهوری اسلامی ایران به دلیل شکوفایی و غنامندی فرهنگ و کثرت صاحبان اندیشه، آقای دره‌صوفی درخشش چندانی نداشت و نمی‌توانست اندیشه و افکار خود را تبارز بدهد؛ اما در افغانستان هم نیاز بود و هم ضرورت حضور خود در کشور را درک می‌کرد.

سانچارکی علاوه کرد: شکی نیست که دره‌صوفی در افغانستان با حق‌القلم اندک کار می‌کرد و در رسانه‌های مختلف مانند صدای افغان (آوا)، پیام مجاهد، روزنامه ماندگار و همچنین پس از راه‌اندازی ائتلاف ملی افغانستان در نشریه ائتلاف ملی مدیرمسئول بود.

معین نشراتی پیشین وزارت اطلاعات و فرهنگ بیان داشت توقف کار دره‌صوفی در نشریه ائتلاف ملی به این دلیل بود که خانواده ایشان در بیرون از کشور بود و وقتی که او به دیدار آن‌ها می‌رفت نمی‌توانست زود برگردد و سرانجام نتوانست به این وظیفه رسیدگی کند و در نهایت تصمیم بر این شد که حقوق دره‌صوفی مناصفه شود و از راه دور سرمقاله‌ها را بنویسد.

سانچارکی یادآور شد که برای بار آخر وقتی‌که آقای دره‌صوفی به افغانستان آمد قرار بود در بخش فرهنگی ریاست اجرائیه جذب شود که متاسفانه به رحمت حق پیوست.

وی در ادامه اظهار داشت که در مجموع آقای دره‌صوفی یک دید مثبت و مدرن نسبت به پدیده‌های سیاسی و اجتماعی در کشور داشت؛ اما نه بریده از ارزش‌های دینی و اعتقادی. او به آزادی، دموکراسی، تساوی حقوق زن و مرد و حقوق شهروندی، آزادی بیان و اندیشه باور داشت؛ اما در چارچوب اصولی که با بنیادهای اعتقادی در تضاد نباشد.

از نظر آقای سانچارکی،  مرحوم دره‌صوفی به این باور بود که تمام پدیده‌ها باید در خدمت کرامت انسانی، رشد و بالندگی و عزت انسان باشد، از این منظر و دیدگاه به پدیده‌های مدرن نگاه می‌کرد.

سانچارکی ابراز داشت: دره‌صوفی مانند هر شهروند دیگر، آرزوهای بلندی داشت که یک‌روز شاهد صلح و ثبات و آرامش و برقراری یک حکومت دموکراتیک و تساوی حقوق همه شهروندان و اتباع کشور باشد؛ اما موانع و چالش‌ها فراراه قانونمندی در کشور را نیز درک می‌کرد، به همین دلیل همواره راه حل عبور از چالش‌ها و مشکلات موجود و رسیدن به یک جامعه سالم و دولت- ملت در افغانستان را ارائه می‌نمود. او سلامت آینده افغانستان را در غنامندی فرهنگی، ارتقای آگاهی و مبارزه با جهل و نادانی و تعصب تبعیض می‌دانست.

سانچارکی در پایان در رابطه با سجایای اخلاقی مرحوم دره‌صوفی گفت که او جوانمردی، غیرت، صداقت و رفع نیازمندی از دیگران را به خوبی به نمایش می‌گذاشت و در قسمت نظافت و سرسبز نگاه‌کردن محیط و حتی در همکاری با خانواده و پخت و پز غذا سلیقه خاصی داشت و در عین حال متواضع، فروتن و یک بازوی استوار برای دوستانش بود.

##مظفر_دره‌صوفی