«مغزهای کوچک زنگ زده» تحریریه روزنامه «جمهوری اسلامی»

 در نگاهی به این تحلیل و مواردی که آقای مهاجری بار دیگر تکرار کرده، و سفسطه هایی که بر اساس اصول و استدلال های نادرست چیده شده، به معنی واقعی کلمه به عنوان این فیلم ایرانی می رسیم: «مغزهای کوچک زنگ زنده».
 واقعیت این است که ایشان نمی خواهد چشم خود را به روی واقعیت های موجود باز کند و گرفتار همان چرخه باطل همیشگی است.
در این مطلب به خصوص با توجه به دیداری که اخیرا بین حجت الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری، رییس کل مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان و خبرگزاری صدای افغان(آوا) و آقای مسیح مهاجری در تهران صورت گرفت، و مطالبی که رد و بدل شد، تلاش می کنیم به استدلال های واهی سرمقاله نویس روزنامه جمهوری اسلامی پاسخ دهیم.
 
عدم مشروعيت داخلي و «تروریستی» خواندن
جدای از بحث مهاجرین افغانستانی در ایران که بعدا به آن می پردازیم، اولین اتهام جدی که روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله جدید خود مطرح کرده، ادعای «عدم مشروعیت داخلی» حکومت امارت اسلامی در داخل کشور و بعد «تروریستی» خواندن آن است. این در حالی است که، جدای از فضاسازی ها، سیاه نمایی ها و تبلیغاتی که معمولا توسط برخی اشخاص فاسد و فراری حکومت گذشته در صفحات اجتماعی و فضای رسانه ای رسانه های معلوم الحال انجام می دهند، آسایش و آرامشی که امروز در افغانستان نه تنها در بخش امنیتی که حتی در بخش های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی حاکم است، در طول بیش از چهاردهه گذشته سابقه نداشته است.
هرچند فعالیت احزاب سیاسی به دلیل سابقه و کارنامه ای که در گذشته داشته اند، اکنون ممنوع است، اما شرایط کنونی فرصت بسیار مناسب برای بازگشت شخصیت ها و نخبگان به خصوص نخبگان سیاسی است تا به کشور برگردند و این زمینه برای آنها فراهم است تا با رایزنی نزدیک با مقام های ارشد امارت اسلامی، در شکل گیری یک نظام سیاسی فراگیر و کارآمد بر اساس یک مدل کاملا داخلی به نتیجه رسید.
در این بین، حتی به دنبال نگرانی های امنیتی که شخصیت های سیاسی و مقام های حکومت سابق از بازگشت به افغانستان داشتند، امارت اسلامی با صدور یک کارت مصونیت، به همه این نگرانی ها پایان داد. هرچند باید گفت که با روی کارآمدن امارت اسلامی و برچیده شدن فساد، دیگر آن فضای زد و بند، معامله و فساد برچیده شده و مردم می توانند در محاکم علیه هرکسی اعاده حیثیت کنند.
از طرف دیگر، روزنامه جمهوری اسلامی برای چندمین بار به عنوان «دایه مهربان تر از مادر» و ضد و نقیض در مورد شیعیان افغانستان اعلام موضع کرده، در حالی که کلیت جامعه شیعه کشور متشکل از اقوام مختلف، در طول سه سال گذشته، حتی نسبت به پشتون ها، ارتباط و تعامل نزدیکتری با امارت اسلامی داشته و از وضعیت کنونی راضی اند. نیروهای امارت اسلامی در طول سه سال گذشته با حذف هسته های فکری و فرهنگی سلفیت و وهابیت، به عنوان خاستگاه فکری داعش و همچنین نابودی هسته های عملیاتی و نظامی داعش و شاخ و برگ های آن، حملات خونبار این گروه تروریستی به خصوص علیه شیعیان را به صفر نزدیک کرده است. تأمین امنیت مراسم های عزاداری دهه محرم و صفر امسال شیعیان، با وجود تهدیدهای جدی داعش، و تلاش این گروه برای گرفتن زهر چشم از امارت اسلامی و همچنین شیعیان، در کمال امنیت و همکاری برگزار شد، و این فضا چنان از سوی جامعه شیعه مورد تقدیر و تشویق قرار گرفت که گروه ها و حلقات مردمی و محلی به صورت خودجوش برنامه های تجلیل از مسئولین و نیروهای امنیتی امارت اسلامی را برگزار کردند.
 
به رسمیت شناختن منطقه ای و بین المللی
موضوع دیگری که روزنامه جمهوری اسلامی ادعا کرده، عدم رسمیت حکومت امارت اسلامی در سطح بین المللی است، در حالی که چشم خود به روی این سطح گسترده تعامل، به خصوص از جانب همسایگان با این حکومت را بسته است. به تازگی، شاهد سفر نخست وزیر ازبکستان به کابل و امضای بیش از ۳۰ تفاهم نامه همکاری به ارزش میلیاردها دالر بین دو کشور بودیم. نخست وزیر ازبکستان در این سفر از پذیرفتن سفیر جدید طالبان خبر داد. باید گفت که به غیر از تاجیکستان، سفارت ها و کنسولگری های افغانستان در تمام کشورهای همسایه و منطقه توسط دیپلمات های وابسته یا مرتبط با وزارت امورخارجه امارت اسلامی اداره می شود و عملا نوعی مسابقه بین این کشورها برای تعامل هرچه بیشتر با حکومت سرپرست در افغانستان جریان دارد.
نشانه هایی وجود دارد که تاجیکستان نیز در صدد اصلاح سیاست و رویکرد خود در قبال امارت اسلامی است.
به همین خاطر، از موضوع به رسمیت شناسی بین المللی، عملا چیزی بیش از یک پوسته ظاهری باقی نمانده و سطح تعامل و ارتباط کشورها با حکومت کنونی در افغانستان، عملا به معنی به رسمیت شناختن و نبود هیچ گونه جایگزین و بدیلی به جای آن است.
این در حالی است که از کشورهای همسایه و منطقه گرفته تا امریکا، جامعه جهانی یک صدا فردا می زند که از هیچ پروژه جنگ و برخورد نظامی در افغانستان حمایت نمی کند، و جریان های نظامی مخالف طالبان، با گذشت هر روز، منزوی تر و تنهاتر می گردند، زیرا اساسا جنگ راه حل مساله افغانستان نیست.
هم اکنون پروژه های بزرگ منطقه ای چون تاپی، کاسا ـ یک هزار، ترانس افغان، دهلیز واخانَ، استخراج معادن بزرگ و... در شرف آغاز در افغانستان است که تحول اقتصادی در این کشور و همچنین در منطقه را به دنبال خواهد داشت.
 
مشکلات داخلی در پاکستان
در مورد مشکلات داخلی پاکستان که روزنامه جمهوری اسلامی، ریشه آن را به افغانستان و امارت اسلامی ربط داده نیز، به خوبی برهمگان مشخص است که این کشور امروز بیش از هر زمانی دیگر نتیجه سیاست های چندین دهه گذشته خود در مورد همسایگان به خصوص افغانستان و آنارشی حاکم بر ساختار سیاسی و حکومت داری خود را می بیند؛ زمانی با استفاده از گروه های نیابتی و دامن زدن به جنگ و ناامنی در داخل افغانستان و همچنین هند، ایران و دیگر کشورها به دنبال اهداف و منافع نامشروع خود در حوزه های امنیتی، سیاسی و اقتصادی بوده، اما امروز همین گروه ها، همانند ماری در آستین، دامنگیر این کشور شده است.
در این بین، امارت اسلامی در طول سه سال گذشته، به خاطر میزبانی بیش از ۴۰ساله پاکستان از مهاجرین افغانستانی، با حسن نیت تلاش کرد تا به حل مشکلات داخلی و آنارشی در پاکستان، با میانجیگری بین تحریک طالبان پاکستان و دولت این کشور کمک کند، اما رویکرد تمامیت خواهانه دولت و نظامیان پاکستان مانع ایجاد روند صلح در این کشور و کمک امارت اسلامی در این زمینه گردید. مشکل داخلی پاکستان افزایش نارضایتی ها و نابرابری های  داخلی در این کشور، و ترویج سکولاریزم، فحشا و فساد اخلاقی در یک جامعه به شدت دینی و مذهبی است که نیاز به یک تحول و تغییر جدی در این کشور، بیش از هر زمانی نیاز است. در چنین شرایطی، طبیعی است که اکثر مردم مسلمان پاکستانی آرزوی داشتن یک حکومت کاملا اسلامی را در این کشور داشته باشند.
اتهاماتی که پاکستان به افغانستان و حکومت امارت اسلامی در مورد ریشه ناامنی ها در این کشور وارد می کند، انداختن بار مسئولیت خود به شانه دیگران است، اما این رویکرد فرافکنانه و یک بام و دو هوای پاکستان هیچ کمکی به حل مشکلات داخلی این کشور نمی کند.
در مورد اخراج مهاجرین از آلمان هم باید گفت که این اخراج فقط شامل حال مهاجرین مجرم و به تعداد بسیار محدود است، نه عموم پناهجویان، که از خدمات خوبی در این کشور برخوردارند.
 
و اما طالبان، مهاجرین افغانستانی و ایران ...
اما بخش عمده و اساسی سرمقاله به شدت تحت تأثیر تئوری توطئه روزنامه جمهوری اسلامی، در مورد تهدیدات و خطرات حکومت کنونی افغانستان و همچنین مهاجرین در این کشور و ادعاهای به قول دوستان ایرانی، «صد من یک غاز» این روزنامه است.
۱ـ در تعامل دولت جمهوری اسلامی ایران با حکومت امارت اسلامی در افغانستان، بر اساس فرمایش رهبر انقلاب اسلامی، حضرت امام خامنه‌ای(حفظه‌الله تعالی) مبنی بر ضرورت حمایت از مردم کشور، باید گفت که این دولت چاره ای جز برقراری ارتباط و تعامل نزدیک با امارت اسلامی و توسعه روابط نداشت. از یکسو منافع مردم افغانستان در پرهیز از هرگونه جنگ و درگیری، تأمین امنیت و بهبود وضعیت اجتماعی و اقتصادی و در یک کلمه، ثبات پایدار در کشور است و از طرف دیگر، هیچگونه بدیل و جایگزینی برای این حکومت وجود ندارد. بنابراین، جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری که به صورت مستقیم و جدی از بی ثباتی در افغانستان رنج می برد و آسیب جدی می بیند، هیچ راه دیگری جز تعامل و گسترش روابط با حکومت کنونی ندارد. این در حالی است که ایران منافع اقتصادی سرشاری در افغانستان دارد که در حکومت امارت اسلامی بیش از هر زمان دیگری زمینه بهره‌برداری از این منافع، سرمایه گذاری در افغانستان به خصوص در بخش استخراج معادن، اجرایی کردن پروژه های بزرگ اقتصادی منطقه ای، گسترش سطح تجارت و... فراهم است. آقای کاظمی قمی، نماینده ویژه ریاست جمهوری ایران در افغانستان به خوبی این واقعیت را مطرح می کند که افغانستان، مکمل اقتصاد ایران است و این یک واقعیت انکارناپذیر می باشد.
این در حالی است که در مباحثی چون مبارزه با امریکا و همپیمانان این کشور در ناتو و همچنین حمایت از فلسطین و غزه، سیاست ها، رویکردها، اهداف و منافع دو طرف با یکدیگر همپوشانی دارد.
اما تحلیل های یک بام و دو هوا و غیرواقعی روزنامه جمهوری اسلامی در حالی بیش از پیش برجسته می شود که این روزنامه از یکسو به دنبال بحران و جنگ در افغانستان، و عدم همکاری و تعامل با حکومت کنونی، و در یک کلام تداوم بی ثباتی در کشور است، اما از سوی دیگر، از ورود و حضور مهاجرین در این کشور، به خصوص مهاجرین غیرمجاز شاکی است و هر روز هشدار می دهد؛ در حالی که این دو مقوله، همه در تضاد با یکدیگر قرار دارد. برای زمینه سازی برگشت مهاجرین و عدم ورود غیرقانونی به ایران، باید ثبات پایدار و بهبود وضعیت اقتصادی در افغانستان تأمین شود، نه بحران سازی در کشور.
این در حالی است که آقای مهاجری در دیدار خصوصی با آقای حسینی مزاری، رییس مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان و خبرگزاری صدای افغان(آوا) در تهران، در جمع بندی پایانی، ایشان را به تعامل با امارت اسلامی، به عنوان تنها گزینه موجود، و تشویق آن برای رفتن به سمت انتخابات، ترغیب می کند، اما در موضع گیری ها و تحلیل های رسمی خود در روزنامه جمهوری اسلامی، غیرواقع بینانه سخن می گوید.
 
۲ـ ادعای واهی دیگری که آقای مهاجری و روزنامه جمهوری اسلامی در مورد مهاجرین افغانستانی و به معنی واقعی کلمه، ناآگاهی و بی اطلاعی یا تعمد ایشان را می رساند، و این موضوع در سخنان ایشان با آقای حسینی مزاری مطرح شد، این است که او در مرحله اول، تمام مهاجرین اهل سنت افغانستانی و در مرحله دوم، تمام پشتون های کشور را به عنوان نیروها و سربازان «طالبان» تعریف می کند و به این جمع بندی و نتیجه گیری می رسد که در طول سه سال گذشته، ده ها هزار نیروی طالبان وارد ایران شده و حتی هزاران تن از آنها مسلح اند و در نهایت پروژه براندازی نظام جمهوری اسلامی را دنبال می کنند، و سرنوشت «محمود افغان» را مثال می آورد. این در حالی است که مضحک تر و مسخره تر از چنین ادعایی اصلا وجود ندارد و اوج سخنان و تحلیل های «صد من یک غاز» ایشان را بر هر کسی از کوچک تا بزرگ آشکار می کند.
 
۳ـ در بحث تهدیدهای امنیتی نیز حکومت امارت اسلامی همکاری های بسیار خوبی در کشف و خنثی کردن توطئه های بزرگی به خصوص توسط گروه داعش و موساد داشته که بر کسی پوشیده نیست.
 
۴ـ نکته جالب دیگر این که، روزنامه جمهوری اسلامی، طالبانی را «تروریست» خطاب می کند که دشمن جانی و خونی تفکر سلفی و وهابی داعش است و هسته های فکری و فرهنگی و همچنین نظامی آن را در افغانستان نابود کردند. حالا این سوال مطرح می شود که، وقتی داعش یک گروه تروریستی است، آیا طالبان به عنوان دشمن سرسخت این گروه خونخوار نیز «تروریستی» است؟!
 
۵ـ  در مورد «کافر» خواندن مردم ایران هم امارت اسلامی با بازداشت و خلع سلاح عبدالحمید خراسانی نه تنها از حرف های نفرت انگیز او اعلام برائت کرد، بلکه عملا نشان داد هر فرد یا عاملی که بخواهد در روابط برادرانه افغانستان و ایران مشکل ایجاد کند، آن را از سر راه برخواهد داشت، اما آیا واقعا جمهوری اسلامی چنین رویکردی در برابر اشخاصی مثل آقای مهاجری داشته است؟!
 
۶ـ در مورد مساله حقابه نیز امارت اسلامی هم در اصلاح مسیرهای انحرافی بند کمال خان و لایروبی مسیر آب بعد از این بند، اجازه دادن به هیات کارشناسان ایرانی برای بازدید از سرمنشا رودخانه هلمند/ هریرود، در ولسوالی دهراود ولایت ارزگان و بالادست بند کجکی و فعال کردن دستگاه آبسنج در این موقعیت و هم پرداخت بخشی از حقابه ایران در شرایطی که آب در هلمند جاری شد، حسن نیت خود را به معنی واقعی کلمه نشان داد که اگر آبی در بستر هلمند باشد، حتما حقابه جمهوری اسلامی ایران پرداخت خواهد شد. فراموش نکنیم، همان طور که ایران به خصوص شرق این کشور در یک خشکسالی بی سابقه در یک دهه گذشته قرار داشت، افغانستان به دلیل عدم در اختیار داشتن زیرساخت های لازم مدیریت منابع آب، در وضعیت بغرنجتری به سر می برد، و در بحث خشکسالی و کم آبی، یا بهتر بگویم بی آبی، مردمان دو کشور در یک کشتی در این بستر تفتیده سوار بوده و هستیم.
 
۷ـ از سوی دیگر، آقای مهاجری در مورد حضور مهاجرین افغانستانی در مورد تغيير بافت جمعيتي این کشور و چندین نگرانی دیگر هشدار داده، اما آیا فراموش کرده که افغانستان و ایران، عضو یک خانواده بزرگ تمدنی و دارای یگانگی های فرهنگی، زبانی، دینی و مذهبی اند و عملا مرزهای جغرافیایی بین دو کشور معنا و مفهومی ندارد؟!
ـ آیا صحبت های امام خمینی(ره) و امام خامنه ای(حفظه الله تعالی) در مورد افغانستان و مردم آن فراموش کرده است؟ آیا شعار این روزهای محرم و صفر در کوچه و بازار و در جاده ها و خیابان ها را فراموش کرده که نوشته: همه زیر خیمه اش، یک خانواده ایم؟!
ـ آیا هزاران شهید و جانباز افغانستانی در ۸ سال دفاع مقدس در برابر تجاوز رژیم بعث عراق به ایران همانند شهید نسیم افغانی را فراموش کرده؟!
ـ آیا جانفشانی های سربازان مدافع حرم از افغانستان در نبرد با داعش در سوریه و عراق را فراموش کرده؟!
ـ آیا فراموش کرده پس از توافق هسته ای ایران و غرب، سرمایه گذاران افغانستانی هم به لحاظ تعداد و هم حجم، بیشترین میزان سرمایه گذاری را تاکنون در ایران داشته اند؟!
ـ آیا فراموش کرده، در دوره کرونا، و پس از آن، واحدهای تولیدی کوچک مهاجرین چه نقش مهمی در رشد اقتصادی ایران داشته است؟!
ـ آیا فراموش کرده، کارگران سخت جان افغانستانی در بسیاری از مشغال سخت و طاقت فرسا در ایران، با اندک ترین دستمزد و بدون هیچ گونه مزایا کار می کنند، شغل هایی که جوان ایرانی حاضر نیست در آن کار کند؟!
ـ آیا فراموش کرده اگر ۲۴ساعت کارگران زحمت کش مهاجر شهرداری بزرگ تهران و خیلی از شهرهای دیگر سر کار نباشند، تهران را پر از آلودگی و زباله می گیرد؟!
ـ و ...
پس واقعا بی انصافی است، آن هم از سوی روزنامه ای مثل روزنامه جمهوری اسلامی، که سابقه ای در درازنای تاریخ انقلاب اسلامی در ایران دارد و شخصیت روحانی معتقد، ولایت مدار و پیرو خط امام حسین(ع) و امام زمان(عج) که این گونه بی باکانه و غیرمسئولانه و غیراخلاقی و غیرانسانی چنین علیه یک قشر مظلوم و مستظعف قلم فرسایی کند!!!
الحمدالله آقای پزشکیان و دولت جدید ایشان، چه در دوره کارزارهای انتخاباتی و چه حالا پس از تشکیل دولت، به خوبی نشان داده اند که منصفانه و واقع بینانه با مسائل و مشکلات برخورد می کنند و تحت تأثیر فضاسازی های منفی علیه مردمان با هم برادر دو کشور قرار نمی گیرند و از دایره اخلاق و ارزش ها و همچنین واقعیت های موجود، پا فراتر نمی گذارند.
هرچند ما می پذیریم که با افزایش تعداد مهاجرین در ایران، میزان آمار جرایم آنها نیز افزایش یافته، و نه تنها برای مردم ایران، که برای مهاجرین افغانستانی که از گذشته در این کشور به سر می برند، مشکلات عدیده ای را ایجاد کرده، اما این جرم و جنایت در هر جامعه ای وجود دارد، از جمله در جامعه ایران، اما نمی شود یک عمل فردی، یا جنایت و جرم یک فرد را به تمام مردم و اعضای آن جامعه نسبت داد.
 
نکته آخر
و نکته آخر، سطح قابل قبول و خوب روابط کنونی ایران و افغانستان، که آینده بسیار روشنی را در انتظار است، مدیون زحمات و تلاش های تیم کاری سفارت ایران در کابل، به خصوص معاون این سفارت، آقای سید حسن مرتضوی و همچنین نماینده ویژه ریاست جمهوری و سفیر ایران در کابل، آقای حسن کاظمی قمی است که به تنهایی و به سختی، در برابر همه هجمه ها و تلاش های نافرجام برای تخریب و برهم زدن روابط دو کشور و دو ملت ایستادگی کردند، و امیدواریم که دولت جدید در جمهوری اسلامی ایران، بیش از پیش از این ظرفیت های خالصانه در توسعه روابط دو کشور بهره ببرد.