با اینکه سرور دانش معاون دوم رئیس جمهور غنی روز گذشته با استناد به آیات قرآن کریم و لحن نسبتاً جدی‌تری نسبت به گذشته، از سیاست طالبان انتقاد کرد و گفت که گروه طالبان با مبنا قرار دادن موافقت‌نامه دوحه به قرآن و سنت پشت می‌کند اما منابع نزدیک به این گروه می‌گویند که مبنا قرار دادن موافقت‌نامه دوحه به معنای رد شریعت نیست، بلکه عمل به این موافقت‌نامه در روشنایی قرآن و سنت خواهد بود.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) ـ کابل: طولانی شدن فرآیند گفتگوهای ابتدایی در دوحه، افزایش خشونت‌ها در کشور و مهم‌تر از همه مخالفت‌های داخلی با روند صلح، بی اعتمادی‌ها و انتقادها را نسبت به این پروسه بیشتر کرده است.
همچنین اظهارات منتقدانه و در عین حال ناامیدکننده برخی از سیاسیون و سران احزاب و زیر سوال بردن اصل پروسه صلح، این روزها ناامیدی‌ها نسبت به مذاکرات دوحه را افزایش داده است.
صلاح‌الدین ربانی رهبر حزب جمعیت اسلامی افغانستان برخورد حکومت با پروسه صلح را پروژه محور و رحمت الله نبیل رئیس امنیت ملی پشین نیز مذاکرات صلح در دوحه را نمایشی خوانده و تاکید می‌کند که تصمیم برای چگونگی سرنوشت سیاسی افغانستان از پیش گرفته شده است.
این در حالی است که سید اکبر آغا عضو پشین گروه طالبان در گفتگو با آوا هرچند از توقف مذاکرات ابراز نگرانی می‌کند، اما در عین حال امیدوار است که بن‌بست به زودی شکسته شود.
با اینکه گروه طالبان پیش از این گفته بود که مداخله طرف سوم برای شکست بن‌بست به مصلحت نیست، اما سید اکبر آغا با وجود آنکه به داخلی و خارجی بودن طرف سوم اشاره نمی‌کند اما می‌گوید که اگر میانجی بی‌طرف به عنوان واسطه بی‌طرف که نه طرف حکومت باشد و نه طالبان، فرد متدین و با ایمان باشد، برای حل مشکل از طرف طالبان قابل قبول است.
سید اکبر از افزایش خشونت‌ها نیز یاد کرد و گفت: ضمن اینکه گروهک‌های دیگری از ناامنی‌ها و آب گل‌آلود استفاده می‌کنند و دست به خشونت می‌زنند و سپس به نام طالبان ختم می‌کنند، طرف حکومت نیز خشونت را کم نکرده است و مواضع طالبان را هر از گاهی بمب‌باران می‌کند و دست به حملاتی می‌زنند.
این عضو پشین گروه طالبان در واکنش به اظهارات اخیر سرور دانش که گفته بود گروه طالبان برای رسیدن به قدرت از شریعت نیز شانه خالی می‌کند، گفت که از این حکومتی که دم از شریعت و دین می‌زند باید سوال شود که شما چقدر تا هنوز به دین و شریعت عمل کردید؟ اکنون در شهر کابل انواع جنایت‌ها از دزدی‌های مسلحانه و آدم ربایی‌ها گرفته تا فساد اخلاقی به اوج خود رسیده است، افزون بر آن همان قانون اساسی که برای خود دستاویز قرار داده‌اید باید سوال شود که به کدام یکی از ماده‌های آن عمل کرده‌اید؟
در عین حال به گفته سید اکبر، اگر گروه طالبان تاکید دارد که موافقت‌نامه دوحه مبنای مذاکرات باشد به این معنی نیست که شریعت را قبول ندارد بلکه عمل به این موافقت‌نامه نیز در روشنایی قرآن و سنت خواهد بود.
این گفته‌ها در حالی ابراز می‌شود که برخی از آگاهان سیاسی طولانی شدن گفتگوها را نگران‌کننده نمی‌دانند و تاکید می‌کنند که باید صبر کرد و منتظر برآیند این مذاکرات بود.
شنکی کروخیل، عضو مجلس نمایندگان در مصاحبه با آوا می‌گوید که طولانی شدن گفتگوها نگران‌کننده نیست بلکه سکوت مردم در برابر جنگ و خشونت‌های روز افزون نگران‌کننده است.
وی با ابراز اینکه پروسه صلح افغانستان پیچیده و طولانی خواهد بود و صبر و حوصله بسیار می‌خواهد، اما تاکید می‌کند که ادامه جنگ در جریان مذاکرات پذیرفتنی نیست.
به گفته او صلح مربوط به مردم افغانستان است نه چند تن از اعضای حکومت و گروه طالبان و یا کسانی که در دوحه هستند، پس مردم باید یک دست در برابر جنگ و خشونت بی‌مفهوم و ویران‌کننده بایستند و یک صدا خواهان قطع جنگ شوند و طوری نشود که بر اثر بی‌توجهی و بی‌مسولیتی مردم، به صلحی برسیم که آغاز یک جنگ و بحران جدید در کشور باشد.
او تصریح کرد که تمام پروسه صلح به ارتباط گروه تماس و یا هیئت‌های گفتگوکننده بستگی ندارد، بلکه صلح پایدار و عادلانه در افغانستان نیاز به توحید دیدگاه‌های منطقه‌ای و جهانی نیز دارد که سفرهای کنونی مقام‌های افغانی نیز به همین منظور صورت می‌گیرد.
لازم به یادآوری است که نزدیک به یک ماه است که هیئت‌های مذاکره کننده در دوحه حضور دارند، اما هیچ پیشرفتی تا هنوز صورت نگرفته و به دلیل آنچه اختلاف در کار شیوه مذاکرات گفته می‌شود 11 روز است که ارتباط گروه تماس نیز قطع است.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) ـ کابل: طولانی شدن فرآیند گفتگوهای ابتدایی در دوحه، افزایش خشونت‌ها در کشور و مهم‌تر از همه مخالفت‌های داخلی با روند صلح، بی اعتمادی‌ها و انتقادها را نسبت به این پروسه بیشتر کرده است.
همچنین اظهارات منتقدانه و در عین حال ناامیدکننده برخی از سیاسیون و سران احزاب و زیر سوال بردن اصل پروسه صلح، این روزها ناامیدی‌ها نسبت به مذاکرات دوحه را افزایش داده است.
صلاح‌الدین ربانی رهبر حزب جمعیت اسلامی افغانستان برخورد حکومت با پروسه صلح را پروژه محور و رحمت الله نبیل رئیس امنیت ملی پشین نیز مذاکرات صلح در دوحه را نمایشی خوانده و تاکید می‌کند که تصمیم برای چگونگی سرنوشت سیاسی افغانستان از پیش گرفته شده است.
این در حالی است که سید اکبر آغا عضو پشین گروه طالبان در گفتگو با آوا هرچند از توقف مذاکرات ابراز نگرانی می‌کند، اما در عین حال امیدوار است که بن‌بست به زودی شکسته شود.
با اینکه گروه طالبان پیش از این گفته بود که مداخله طرف سوم برای شکست بن‌بست به مصلحت نیست، اما سید اکبر آغا با وجود آنکه به داخلی و خارجی بودن طرف سوم اشاره نمی‌کند اما می‌گوید که اگر میانجی بی‌طرف به عنوان واسطه بی‌طرف که نه طرف حکومت باشد و نه طالبان، فرد متدین و با ایمان باشد، برای حل مشکل از طرف طالبان قابل قبول است.
سید اکبر از افزایش خشونت‌ها نیز یاد کرد و گفت: ضمن اینکه گروهک‌های دیگری از ناامنی‌ها و آب گل‌آلود استفاده می‌کنند و دست به خشونت می‌زنند و سپس به نام طالبان ختم می‌کنند، طرف حکومت نیز خشونت را کم نکرده است و مواضع طالبان را هر از گاهی بمب‌باران می‌کند و دست به حملاتی می‌زنند.
این عضو پشین گروه طالبان در واکنش به اظهارات اخیر سرور دانش که گفته بود گروه طالبان برای رسیدن به قدرت از شریعت نیز شانه خالی می‌کند، گفت که از این حکومتی که دم از شریعت و دین می‌زند باید سوال شود که شما چقدر تا هنوز به دین و شریعت عمل کردید؟ اکنون در شهر کابل انواع جنایت‌ها از دزدی‌های مسلحانه و آدم ربایی‌ها گرفته تا فساد اخلاقی به اوج خود رسیده است، افزون بر آن همان قانون اساسی که برای خود دستاویز قرار داده‌اید باید سوال شود که به کدام یکی از ماده‌های آن عمل کرده‌اید؟
در عین حال به گفته سید اکبر، اگر گروه طالبان تاکید دارد که موافقت‌نامه دوحه مبنای مذاکرات باشد به این معنی نیست که شریعت را قبول ندارد بلکه عمل به این موافقت‌نامه نیز در روشنایی قرآن و سنت خواهد بود.
این گفته‌ها در حالی ابراز می‌شود که برخی از آگاهان سیاسی طولانی شدن گفتگوها را نگران‌کننده نمی‌دانند و تاکید می‌کنند که باید صبر کرد و منتظر برآیند این مذاکرات بود.
شنکی کروخیل، عضو مجلس نمایندگان در مصاحبه با آوا می‌گوید که طولانی شدن گفتگوها نگران‌کننده نیست بلکه سکوت مردم در برابر جنگ و خشونت‌های روز افزون نگران‌کننده است.
وی با ابراز اینکه پروسه صلح افغانستان پیچیده و طولانی خواهد بود و صبر و حوصله بسیار می‌خواهد، اما تاکید می‌کند که ادامه جنگ در جریان مذاکرات پذیرفتنی نیست.
به گفته او صلح مربوط به مردم افغانستان است نه چند تن از اعضای حکومت و گروه طالبان و یا کسانی که در دوحه هستند، پس مردم باید یک دست در برابر جنگ و خشونت بی‌مفهوم و ویران‌کننده بایستند و یک صدا خواهان قطع جنگ شوند و طوری نشود که بر اثر بی‌توجهی و بی‌مسولیتی مردم، به صلحی برسیم که آغاز یک جنگ و بحران جدید در کشور باشد.
او تصریح کرد که تمام پروسه صلح به ارتباط گروه تماس و یا هیئت‌های گفتگوکننده بستگی ندارد، بلکه صلح پایدار و عادلانه در افغانستان نیاز به توحید دیدگاه‌های منطقه‌ای و جهانی نیز دارد که سفرهای کنونی مقام‌های افغانی نیز به همین منظور صورت می‌گیرد.
لازم به یادآوری است که نزدیک به یک ماه است که هیئت‌های مذاکره کننده در دوحه حضور دارند، اما هیچ پیشرفتی تا هنوز صورت نگرفته و به دلیل آنچه اختلاف در کار شیوه مذاکرات گفته می‌شود 11 روز است که ارتباط گروه تماس نیز قطع است.
