شازیه حقجو احمدی، مسئول ولایتی شبکه زنان در حکومت‌داری شهری ولایت بلخ می‌گوید: با توجه به شرایط اجتماعی جامعه، احتمال تعرض و سوء‌استفاده‌ی جنسی از زنان در سطح شهر بیشتر می‌شود؛ موضوعی که در روند زندگی و معیشت آنها تاثیر می‌گذارد، لذا حکومت باید هر چه سریع‌تر اقدام جدی در رابطه با حل این معضل انجام بدهد.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) ـ بلخ: این روزها ضعف اقتصادی در کنار شیوع ویروس کرونا، طبقه‌ی متوسط جامعه را فقیر و قشر فقیر را فقیرتر ساخته، تا جایی که تعداد زنان دستفروش در سطح شهر مزارشریف افزایش بی‌سابقه‌ای پیدا کرده است.
مزارشریف بعنوان یکی از شهرهای بزرگ جمهوری اسلامی افغانستان همیشه میزبان هزاران بیجاشده داخلی و مهاجرین عودت‌شده از کشورهای خارجی بوده و می‌باشد. جمعیت این شهر طبق آمارهای رسمی بیش از دو و نیم میلیون نفر تخمین زده می‌شود.
بخش عمده ساکنین شهر مزارشریف را شهروندان ولایات دیگر تشکیل می‌دهند که علت آن امنیت نسبی و برخورد مناسب باشندگان اصیل ولایت بلخ می‌باشد.
جمعیت و گراف اقتصادی این شهر با شیوع ویروس کرونا در کشور تحولات عظیمی را متقبل شده و همین امر سبب گردیده تا زنان در سطح شهر مزارشریف به صورت غیرمنتظره‌ای به دستفروشی روی بیاورند.
در این بین مواردی دیده شده که زنان دستفروش، از سوی تعدادی از مردان مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌گیرند و از آنان در بدل پول، روابط نامشروع درخواست می‌شود.
یکی از این دست‌فروشان که نخواست نامش فاش شود، به خبرنگار آوا گفت: "شوهرم در جنگ شهید شده است و بعد از او من ماندم و چند صغیر که باید شکم آنان را با کار کردن و دستفروشی در جاده‌ها سیر کنم."
وی گفت: اذیت و آزار از سوی بعضی از مردها و حتی برخی از نیروهای پولیس وجود دارد اما به دلیل ناچاری مجبورم تحمل کنم، هر چند که کار دستفروشی برای مخارج خانواده‌ام کافی نیست و درآمد کافی در این شغل وجود ندارد.
این خانم بعنوان نماینده‌‌ی این قشر زحمت‌کش از دولت می‌خواهد برای زنان و خانواده‌های شهدا زمینه کار مناسب و شایسته را فراهم نماید.
همچنین شماری از این زنان دستفروش به خبرنگار آوا گفتند که اکثریت آنها و یا زنانی که در کنار جاده‌ها کار می‌کنند بیوه، فقیر، آواره و آسیب‌دیدگان جنگ هستند و از روی استیصال چنین کاری را انجام می‌دهند.
آنها می‌افزایند که تعدادی از این زنان به دلیل اینکه شوهر یا پدرشان در زندان هستند چنین کار شاقه‌ای را انجام می‌دهند و ای کاش حکومت بجای اینکه طالبان را رها کند سرپرست خانواده‌های فقیر و مستحق را رها می‌کرد تا از مشکلات چنین زنانی کاسته می‌شد.
از سوی دیگر شهلا حدید، رئیس امور زنان ولایت بلخ می‌گوید که بحث زنان دست فروش موضوع امروز و دیروز نیست، بلکه سال‌های متمادی است که جریان دارد و تاکنون کارهای مهمی در این عرصه انجام شده و آن عده از زنانی که از فعالیت ما خبر ندارند، حتما از ولسوالی‌ها و نقاط دور دست به شهر مزارشریف آمده‌اند.
وی گفت که به شخصه با تک‌تک خانم‌های دستفروش صحبت کرده و کارهای مفیدی را برایشان پیشنهاد کرده است اما خود آنها به کسب‌وکار در خیابان‌ها علاقه‌مند هستند.
حدید اظهار داشت؛ ما آماده هر نوع کمک و همکاری با زنان دستفروش در روی جاده‌ها هستیم، اما تمایل و سهم‌گیری خود آنها نیز ضروری است.
وی می‌گوید جنگ، ضعف اقتصادی و عوامل دیگر سبب شده است که سرپرستی خانواده‌ها به دوش زنان باشد و این روند ممکن است عده‌ای را به تن‌فروشی واداشته باشد.
شازیه حقجو احمدی، مسئول ولایتی شبکه زنان در حکومت داری شهری گفت: همه روزه به شمار زنان کارگر در روی جاده‌ها افزوده می‌شود و علت آن هم جنگ و اوضاع نامناسب اقتصادی کشور می‌باشد و ما متاسفانه شاهد هستیم که زنان به کارهای شاقه مصروف هستند.
او می‌گوید: احتمال استفاده جنسی از زنان کارگر در جاده‌ها وجود دارد و تاثیر آزار و اذیت جنسی یا در کل خیابان آزاری‌ها در روند فعالیت این خانم‌ها نگران کننده است و حکومت باید اقدامات جدی را برای بهبود اوضاع روی دست بگیرد.
همچنین شکیبا شکیب، رئیس اتاق تجارت خانم‌ها در زون شمال افغانستان به خبرنگار آوا گفت: خانم‌ها یا خانواده‌هایی که بر اثر جنگ از ولایات یا ولسوالی‌ها بیجا می‌شوند از روی جبر کارهای شاقه یا در جاده‌ها دستفروشی می‌کنند و ما از این موضوع اطلاع داریم.
شکیب افزود؛ ممکن است زنان دستفروش در روی جاده‌ها مورد آزار و اذیت جنسی قرار بگیرند، از همین رو حکومت وظیفه دارد فضای امنی را برای خانم‌های کارگر فراهم نماید.
طبق یافته‌های آوا در بلخ بیش از 50 خانم دستفروش در سطح شهر مزارشریف مشغول به کار هستند.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) ـ بلخ: این روزها ضعف اقتصادی در کنار شیوع ویروس کرونا، طبقه‌ی متوسط جامعه را فقیر و قشر فقیر را فقیرتر ساخته، تا جایی که تعداد زنان دستفروش در سطح شهر مزارشریف افزایش بی‌سابقه‌ای پیدا کرده است.
مزارشریف بعنوان یکی از شهرهای بزرگ جمهوری اسلامی افغانستان همیشه میزبان هزاران بیجاشده داخلی و مهاجرین عودت‌شده از کشورهای خارجی بوده و می‌باشد. جمعیت این شهر طبق آمارهای رسمی بیش از دو و نیم میلیون نفر تخمین زده می‌شود.
بخش عمده ساکنین شهر مزارشریف را شهروندان ولایات دیگر تشکیل می‌دهند که علت آن امنیت نسبی و برخورد مناسب باشندگان اصیل ولایت بلخ می‌باشد.
جمعیت و گراف اقتصادی این شهر با شیوع ویروس کرونا در کشور تحولات عظیمی را متقبل شده و همین امر سبب گردیده تا زنان در سطح شهر مزارشریف به صورت غیرمنتظره‌ای به دستفروشی روی بیاورند.
در این بین مواردی دیده شده که زنان دستفروش، از سوی تعدادی از مردان مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌گیرند و از آنان در بدل پول، روابط نامشروع درخواست می‌شود.
یکی از این دست‌فروشان که نخواست نامش فاش شود، به خبرنگار آوا گفت: "شوهرم در جنگ شهید شده است و بعد از او من ماندم و چند صغیر که باید شکم آنان را با کار کردن و دستفروشی در جاده‌ها سیر کنم."
وی گفت: اذیت و آزار از سوی بعضی از مردها و حتی برخی از نیروهای پولیس وجود دارد اما به دلیل ناچاری مجبورم تحمل کنم، هر چند که کار دستفروشی برای مخارج خانواده‌ام کافی نیست و درآمد کافی در این شغل وجود ندارد.
این خانم بعنوان نماینده‌‌ی این قشر زحمت‌کش از دولت می‌خواهد برای زنان و خانواده‌های شهدا زمینه کار مناسب و شایسته را فراهم نماید.
همچنین شماری از این زنان دستفروش به خبرنگار آوا گفتند که اکثریت آنها و یا زنانی که در کنار جاده‌ها کار می‌کنند بیوه، فقیر، آواره و آسیب‌دیدگان جنگ هستند و از روی استیصال چنین کاری را انجام می‌دهند.
آنها می‌افزایند که تعدادی از این زنان به دلیل اینکه شوهر یا پدرشان در زندان هستند چنین کار شاقه‌ای را انجام می‌دهند و ای کاش حکومت بجای اینکه طالبان را رها کند سرپرست خانواده‌های فقیر و مستحق را رها می‌کرد تا از مشکلات چنین زنانی کاسته می‌شد.
از سوی دیگر شهلا حدید، رئیس امور زنان ولایت بلخ می‌گوید که بحث زنان دست فروش موضوع امروز و دیروز نیست، بلکه سال‌های متمادی است که جریان دارد و تاکنون کارهای مهمی در این عرصه انجام شده و آن عده از زنانی که از فعالیت ما خبر ندارند، حتما از ولسوالی‌ها و نقاط دور دست به شهر مزارشریف آمده‌اند.
وی گفت که به شخصه با تک‌تک خانم‌های دستفروش صحبت کرده و کارهای مفیدی را برایشان پیشنهاد کرده است اما خود آنها به کسب‌وکار در خیابان‌ها علاقه‌مند هستند.
حدید اظهار داشت؛ ما آماده هر نوع کمک و همکاری با زنان دستفروش در روی جاده‌ها هستیم، اما تمایل و سهم‌گیری خود آنها نیز ضروری است.
وی می‌گوید جنگ، ضعف اقتصادی و عوامل دیگر سبب شده است که سرپرستی خانواده‌ها به دوش زنان باشد و این روند ممکن است عده‌ای را به تن‌فروشی واداشته باشد.
شازیه حقجو احمدی، مسئول ولایتی شبکه زنان در حکومت داری شهری گفت: همه روزه به شمار زنان کارگر در روی جاده‌ها افزوده می‌شود و علت آن هم جنگ و اوضاع نامناسب اقتصادی کشور می‌باشد و ما متاسفانه شاهد هستیم که زنان به کارهای شاقه مصروف هستند.
او می‌گوید: احتمال استفاده جنسی از زنان کارگر در جاده‌ها وجود دارد و تاثیر آزار و اذیت جنسی یا در کل خیابان آزاری‌ها در روند فعالیت این خانم‌ها نگران کننده است و حکومت باید اقدامات جدی را برای بهبود اوضاع روی دست بگیرد.
همچنین شکیبا شکیب، رئیس اتاق تجارت خانم‌ها در زون شمال افغانستان به خبرنگار آوا گفت: خانم‌ها یا خانواده‌هایی که بر اثر جنگ از ولایات یا ولسوالی‌ها بیجا می‌شوند از روی جبر کارهای شاقه یا در جاده‌ها دستفروشی می‌کنند و ما از این موضوع اطلاع داریم.
شکیب افزود؛ ممکن است زنان دستفروش در روی جاده‌ها مورد آزار و اذیت جنسی قرار بگیرند، از همین رو حکومت وظیفه دارد فضای امنی را برای خانم‌های کارگر فراهم نماید.
طبق یافته‌های آوا در بلخ بیش از 50 خانم دستفروش در سطح شهر مزارشریف مشغول به کار هستند.
