عاشورا و قیام امام حسین(ع) از نظر امام خمینی(ره)، علمای اهل سنت و اندیشمندان غربی در گفتمان این هفته ی صدای افغان در بلخ مورد بررسی قرار گرفت که از این میان به صحبت امام ابوحنیفه اشاره گردید که ایشان فرموده است: محبت به اهلبیت فرض است.
خبرگزاری آوا - مزارشریف: گفتمان دانشجویی صدای افغان تحت عنوان "عاشورا از دیدگاه بزرگان و دانشمندان معاصر" با حضور کارشناس امور، دانشجویان، طلاب حوزات علمیه و باشندگان شهر، جمعه(21 سنبله) در مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در شهر مزارشریف برگزار گردید.
کارشناس این گفتمان حجت الاسلام والمسلمین سیدحسین حسینی، معاون مدرسه ثقلین روی سر فصل های (عاشورا از دیدگاه امام خمینی، عاشورا از دیدگاه بزرگان اهل سنت و عاشورا از دیدگاه دانشمندان و بزرگان غیر اسلام) صحبت کرد.
در نخست، حجت الاسلام حسینی ضمن تقدیر و تشکر از مرکز تبیان که زمینه مساعدی را برای رشد فرهنگ معارف دینی و برگزاری چنین مراسمات و جلسات فراهم نموده است، گفت: اگر بخواهیم روی سرفصل ها صحبت شود، باید از حماسه ی جاوید، مقدس وپاکیزه ی که در نوع خود در تاریخ بشر بی نظیر بوده است و در سال 61 قمری در کربلا به وقوع پیوست، تابلوی ماندگاری ترسیم کرد.
به گفته ی او، در عاشورا دیالوگ عجیبی میان انسان و خدا برگزار شد که از گودال قتلگاه پاکترین مرد، سلاله ی نبوت با ذات اقدس الهی زمزمه می کرد، در حالی که بدن آغشته به خون بود و صدها زخم برداشته بود و فرزندان و برادرانش شهید شده بود و حتی شش ماهه اش را از دست داده بود که به قول محی الدین عربی که می گوید: "به وقت وصل فخر نسل آدم به رو افتاد می گفت آن در آن دم - ترکت الخلق ترا فی هواکه"، انسان به جایی می رسد که از لحاظ عرفانی به وصل می رسد و امام به نفس مطمئنه ی که قرآن می فرماید: یا ایتها النفس المطمئنه..." رسیده و تمام خلق را به هوای او ترک می کند.
این عالم دین افزود که در ارتباط به قیام امام حسین حرف زیاد است، یکی می گوید که امام بخاطر بیعت نکردن با یزید قیام کرد، یکی می گوید برای امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد. این دلیل ها درست اما کافی نیست، ابتدا باید روی شخصیت این نهضت که رهبرش کی است؟ دوم چرا رخ داده است؟ یعنی اگر شخصیت حسین ابن علی را بشناسیم یک بعد قضیه برای ما روشن می گردد.
آقای حسینی گفت که برای شناخت قیام امام حسین باید در سخنان آن حضرت تمرکز کنیم که ایشان چه فرموده است.
وی تصریح کرد که برای شناخت امام حسین اول باید امامت و رهبریت را معنی کنیم، چون امام حسین شخصیت عادی نیست، یک امام است. پس امام چیست و فِرَق اسلامی در مورد امام چی می گویند؟
به باور این کارشناس علوم اسلامی همه ی فرق اسلامی مسئله امامت و رهبری را قبول دارند، اما در بحث فرعیات با هم اختلاف دارند، نه در اصل امامت و رهبریت و خلافت که باید بعد از پیامبر باشد.
این آگاه مسائل دینی می گوید که در اینجا ما از دو زاویه به امام حسین نگاه می کنیم، زاویه اول مسئله امامت است که در قرآن از آن در آیه 73 سوره انبیا چنین تعریف شده است:" وَ جَعَلْنٰا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنٰا لَمّٰا صَبَرُوا وَ كٰانُوا بِآيٰاتِنٰا يُوقِنُونَ ". خداوند می گوید که امامت را من قرار دادم، پس امامت خدا تعیین کرده است.
معاون مدرسه ثقلین افزود که قرآن در آیه دیگر هم فرموده که مردم را با امام شان محشور می کنیم، در جایی دیگر می فرماید که ابراهیم (ع) را بعد آن همه آزمایشات به مقام امامت می رساند. همینطور نیز از امام منحیث حجت بالغه تعبیر شده است.
آقای حسینی امامت را خط استمرار نبوت دانست که همواره بعد از نبوت استمرار دارد و تنها مربوط پیامبر اسلام هم نمی شود یعنی وقتی حضرت آدم پیامبر بود، شیث وصی ی او بود و اگر نوح پیامبر بود، سام وصی اش بود و همینطور سایر انبیاء الهی.
او ابراز کرد: نظر به ادله بالا امام حسین(ع) امام است، در تمام حرکات خودش تابع امر خداوند متعال است و صفت دوم امام معصومیت است که او گناه نمی کند.
این عالم دینی در ادامه صحبت هایش گفت که در تمام کتاب معتبر شیعه و سنی در مورد امامت حدیث داریم، همینطور عالم کشور خود ما؛ شهید ایاز نیازی، در ماه های محرم چندین نماز جمعه را مختص به فضایل اهلبیت مخصوصا امام حسین قرار می داد و می گفت که باید صلوات بر اهلبیت در نمازها گنجانده شود تا نماز ما مورد قبول قرار گیرد.
او در رابطه به سرفصل اول "عاشورا از دیدگاه امام خمینی" می گوید که تمام بزرگان از علمای شیعه و سنی تا اندیشمندان غربی و شرقی در مورد امام حسین حرف دارند. امام خمینی نیز در رابطه به قیام امام حسین حرف دارد.
آقای حسینی ادامه داد که امام خمینی عالم دین بود که به حد اجتهاد رسیده بود، یعنی در مسائل دینی صاحب نظر بوده علاوه بر آن امام فرد عارف نیز بود، یعنی سیر و سلوک کرده بود و به قدرت معرفت بالا رسیده بود، حتی امام خانه و زندگی دینی داشت، امام با عرفان و سیاست جمع کرده بود، یعنی هم یک عالم وابسته ی عارف و در عین حال تشکیل حکومت اسلامی می داد و داد، عارف سیاست مدار که انقلاب را به ثمر رساند. این شخصیت در مورد عاشورا چنین نظر دارد که می گوید این انقلاب که امروز ما انجام داده ایم، زیر بنایش عاشورا است.
معاون مدرسه ثقلین تاکید کرد که امام خمینی(ره) فرموده است: محرم ماه پیروزی خون بر شمشیر است. محرم ماهی است که عدل علیه ظلم و حق علیه باطل به پیروزی رسیده است.
به گفته ی او، زیرساخت انقلاب امام خمینی مبتنی بر قیام امام حسین(ع) است و او از عاشورا کسب تکلیف کرده است.
آقای حسینی گفت که امام خمینی نیز فرموده است: اگر کسی ما را نمی شناسد برود تاریخ کربلا را مطالعه کند. یعنی هستی ما مدیون کربلا است به این معنا که حوادث کربلا برای حیثیت بشریت یعنی برای دین، عدالت اجتماعی، حقوق و توحید بود.
این آگاه مسائل دینی در رابطه به نظر علمای اهل سنت در مورد قیام عاشورا گفت: بزرگان اهل سنت، یزید را مستوجب الامر می دانند که او نماز نمی خواند، شراب می خورد، سال اول خلافتش امام حسین را به شهادت رساند، سال دوم بر مدینه حمله کرد، 700 تعدی ناموسی روی داد، 300 قاری قرآن کشته شد، میخ های اسب شان را بر قبر پیغمبر کوبیدند، چندین صد کودک نامشروع تولد شد. بعد از این کعبه را به منجنیق بست. از طرف دیگر این علما معتقدند که امام حسین ماهیت رسالت پیامبر را به عهده داشت، هدف او هدف پیامبر است، بنا ترویج محرم ترویج اسلام و اهداف پیامبر است.
به گفته ی او، امام حسین مربوط تمام امت اسلامی است و همانطور که پیامبر مربوط تمام بشریت است و این مسائل در قرآن و کتاب های آسمانی قبل از آن آمده بود. اینکه غیر مسلمانان امروز نپذیرفتند مسئله دیگر است. حالا فرزندش نیز مربوط همه بشریت است.
آقای حسینی می گوید که علمای زیادی از اهل سنت به شمول صاحب کتب صحیح بخاری، صحیح مسلم وغیره دریایی از مطالب در مورد امام حسین دارند. از این جمله فخرالدین رازی، عالم بزرگ اهل سنت در بحث آیه مباهله یه 61 آل عمران " ان مثل عیسی عند الله کمثل آدم خلقه من تراب ثم قال له کن فیکون. الحق من ربک فلاتکن من الممترین. فمن حاجّک فیه من بعد ما جائک من العلم فقل تعالوا ندع ابنائنا و ابنائکم و نسائنا و نسائکم و انفسنا و انفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله علی الکاذبین " ثابت کرد که امام حسین فرزند پیامبر است. همانطور که در روز مباهله پنج تن به شمول پیامبر، حضرت علی، حضرت زهرا، امام حسن و امام حسین حضور داشتند و فخر رازی می گوید که حضرت پیامبر پیش بود، پشت سرش حضرت زهرا و حضرت علی است و امام حسن و امام حسین در بغل پیامبر است و این مقدم بر پیامبر بوده و استدلال می کند که طبق این آیه باید امام حسین را فرزند پیامبر بگوییم. در کنار این ارتزاق امام حسین از شصت پیامبر تغذیه کرده است و خلاصه مطلب فخر رازی محبت اهلبیت را فرض دانسته است.
او همچنان در مورد نظر زمخشری، از دیگر علمای اهل سنت در مورد امام حسین(ع) گفت: این عالم در ذیل آیه "قل لا اسئلکم علیه اجرا الی مودت فی القربی"، احادیث زیادی روایت می کند و می گوید که کسی که در حب آل محمد بمیرد، شهید رفته و کسی که در بغض آل محمد بمیرد کافر رفته است.
آقای حسینی اضافه کرد که ابوحنیفه شاگرد امام صادق(ع)، محبت اهلبیت را فرض می دانست بنا بر این بر او فشار بر او وارد کرده بودند که از حب اهلبیت دست بردارد اما او در حب اهلبیت به شهادت رسید.
تفتازانی متکلم اهل سنت در کتابش می گوید: ظلم بزرگی بر سید الشهدا وارد شده و لعنت بر آن ظالمان.
به گفته ی او اروپایی ها، آلمانی ها، مستشرقین و تمام اندیشمندان دنیا در مورد امام حسین حرف دارند، همانطور که گاندی، رهبر هند گفته است: این نهضت من مدیون خون حسین ابن علی است، من برای ملت هند چیزی تازه ی از خودم نداشتم و من درس آزادی را از او آموختم".
او همچنان گفت که چارلز دیکنز انگلیسی در مورد امام حسین می گوید: امام حسین از اینکه زن و فرزند خود را در راه اسلام فدا کرد، بزرگترین فداکاری را برای اسلام کرده است.
این عالم دین در ادامه گفته هایش به نظر جرجی زیدان در مورد امام حسین اشاره کرد که این عالم مسیحی گفته است: "بعد رسول خدا حب جا پیش آمد، رذائل اخلاقی بر فضایل اخلاقی فائق آمد و در این جا حکومت حق داشت از بین می رفت و امام حسین در این راه قیام کرد و به شهادت رسید".
آقای حسینی افزود که توماس آلمانی در باره امام حسین می گوید: " ما اگر بیایم بین امام حسین و مسیح مقایسه داشته باشیم باید بگویم که امام حسین در مقایسه به مسیح به مراتب فداکارتر است" و همین گونه پروفسور ادوارد شرق شناس انگلیسی نیز گفته: "قلبی در عالم پیدا نمی شود که در باره کربلا بیندیشد، و در آن حزن پیدا نشود".
