بر اساس توافقنامه امریکا و طالبان در قطر، این گروه حمله بر بزرگ‌شهرها و نیروهای خارجی را از برنامه‌های عملیاتی‌شان خارج کرده است، اما اکنون دیده می‌شود که آتش جنگ به اطراف کابل رسیده است. به باور بسیاری از آگاهان نظامی امنیت پایتخت‌نشینان مهم است و به اقدام فوری نیاز دارد.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: شعله‌های جنگ در حالی به حواشی کابل می‌رسد که حکومت افغانستان برای یک اجماع منطقه‌ای برای صلح در تلاش است. با اینکه بسیاری از تعهدات بر اساس توافقنامه قطر از سوی حکومت در حال علمی شدن است، اما هیچ اثری از صلح‌خواهی در جنگجویان طالب دیده نمی‌شود. به نظر می‌رسد که این گروه به هیچ یک از تعهدات خود پای‌بند نیستند و اگر بتوانند برای به دست آوردن قدرت از طریق زور، حتی به پایتخت نیز حمله می‌کنند.
همین اکنون باشندگان بسیاری از ولسوالی‌های اطراف شهر کابل مانند پغمان، سروبی، چهار آسیاب، شکردره و قره‌باغ امنیت ندارند و هر روز شاهد درگیری‌ها و انفجار ماین‌های مغناطیسی هستند.
هرچند مقام‌های وزارت داخله می‌گویند که برای تامین امنیت پایتخت‌نشینان روی طرح مشترک امنیتی کار می‌کنند و به زودترین فرصت شاهد تغییرات مثبت در این زمینه خواهیم بود، اما به نظر می‌رسد که تا عملی شدن طرح جدید امنیتی، بخش‌های بزرگی از پایتخت شاهد نا امنی‌های بیشتر خواهد بود.
"هاشم قیام" آگاه سیاسی و نظامی در مصاحبه با آوا می‌گوید که در افزایش ناامنی ولسوالی‌های اطراف کابل می‌تواند دو عامل عمده وجود داشته باشد، یکی قدرت‌نمایی گروه طالبان که همواره از گزینه زور می‌خواهند به هدف خود برسند و دیگری حلقه‌های مافیایی و استخباراتی که نمی‌خواهند مردم افغانستان آرام زندگی کنند.
به گفته قیام هرچند گروه طالبان تعهد سپرده که به بزرگ‌شهرها حمله نمی‌کنند، اما در عین حال تعهد هم نکرده‌اند که جنگ را در برابر حکومت متوقف می‌کنند و این امر می‌تواند روزنه‌ای برای تعهدشکنی گروه طالبان باشد و هر از گاهی به صورت غیرعلنی و در لفافه بزرگ‌شهرها و حتی پایتخت را نیز برای توسعه هیژمونی خود مورد حمله قرار دهند.
قیام، تامین امنیت شهروندان کابل را وظیفه نهادهای امنیتی دانسته و تاکید می‌کند که امنیت ملی و وزارت داخله برای امنیت شهر کابل باید پلان‌های کوتاه‌مدت و فوری داشته باشند و طرح‌های جدید امنیتی وزارت داخله ممکن است وقت بیشتری را در برگیرد.
از طرفی هم قیام، حکومت کنونی را فاقد پشتیبانی مردمی دانسته و می‌گوید که بسیاری از حلقات سیاسی با گروه طالبان رابطه‌ی نزدیک دارند و حتی متاسفانه کسانی که از حکومت معاش می‌گرفتند در بسیاری از موارد پشت حکومت را رها کردند و به طالبان پیوستند، بنابراین اکنون بدنه حکومت ضعیف شده است و نمی‌تواند به امنیت مردم و حتی پایتخت‌نشینان رسیدگی کند.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: شعله‌های جنگ در حالی به حواشی کابل می‌رسد که حکومت افغانستان برای یک اجماع منطقه‌ای برای صلح در تلاش است. با اینکه بسیاری از تعهدات بر اساس توافقنامه قطر از سوی حکومت در حال علمی شدن است، اما هیچ اثری از صلح‌خواهی در جنگجویان طالب دیده نمی‌شود. به نظر می‌رسد که این گروه به هیچ یک از تعهدات خود پای‌بند نیستند و اگر بتوانند برای به دست آوردن قدرت از طریق زور، حتی به پایتخت نیز حمله می‌کنند.
همین اکنون باشندگان بسیاری از ولسوالی‌های اطراف شهر کابل مانند پغمان، سروبی، چهار آسیاب، شکردره و قره‌باغ امنیت ندارند و هر روز شاهد درگیری‌ها و انفجار ماین‌های مغناطیسی هستند.
هرچند مقام‌های وزارت داخله می‌گویند که برای تامین امنیت پایتخت‌نشینان روی طرح مشترک امنیتی کار می‌کنند و به زودترین فرصت شاهد تغییرات مثبت در این زمینه خواهیم بود، اما به نظر می‌رسد که تا عملی شدن طرح جدید امنیتی، بخش‌های بزرگی از پایتخت شاهد نا امنی‌های بیشتر خواهد بود.
"هاشم قیام" آگاه سیاسی و نظامی در مصاحبه با آوا می‌گوید که در افزایش ناامنی ولسوالی‌های اطراف کابل می‌تواند دو عامل عمده وجود داشته باشد، یکی قدرت‌نمایی گروه طالبان که همواره از گزینه زور می‌خواهند به هدف خود برسند و دیگری حلقه‌های مافیایی و استخباراتی که نمی‌خواهند مردم افغانستان آرام زندگی کنند.
به گفته قیام هرچند گروه طالبان تعهد سپرده که به بزرگ‌شهرها حمله نمی‌کنند، اما در عین حال تعهد هم نکرده‌اند که جنگ را در برابر حکومت متوقف می‌کنند و این امر می‌تواند روزنه‌ای برای تعهدشکنی گروه طالبان باشد و هر از گاهی به صورت غیرعلنی و در لفافه بزرگ‌شهرها و حتی پایتخت را نیز برای توسعه هیژمونی خود مورد حمله قرار دهند.
قیام، تامین امنیت شهروندان کابل را وظیفه نهادهای امنیتی دانسته و تاکید می‌کند که امنیت ملی و وزارت داخله برای امنیت شهر کابل باید پلان‌های کوتاه‌مدت و فوری داشته باشند و طرح‌های جدید امنیتی وزارت داخله ممکن است وقت بیشتری را در برگیرد.
از طرفی هم قیام، حکومت کنونی را فاقد پشتیبانی مردمی دانسته و می‌گوید که بسیاری از حلقات سیاسی با گروه طالبان رابطه‌ی نزدیک دارند و حتی متاسفانه کسانی که از حکومت معاش می‌گرفتند در بسیاری از موارد پشت حکومت را رها کردند و به طالبان پیوستند، بنابراین اکنون بدنه حکومت ضعیف شده است و نمی‌تواند به امنیت مردم و حتی پایتخت‌نشینان رسیدگی کند.
