روند مشکوک کنونی و فرافگنی‌ها از دو طرف نشان می‌دهد که پروسه صلح افغانستان شفاف نیست و رهایی زندانیان طالب نیز تبدیل به فرصتی برای ایجاد بحران‌های جدید در کشور شده است.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: با اینکه گفته می‌شود حکومت افغانستان در تدارک یک اجماع منطقه‌ای برای صلح است، اما از آن‌طرف نیز گفته است که 597 تن از زندانیان طالب که به جرم‌های مختلف دست داشته اند از فهرست پنج هزار نفری خارج شده و از بند رها نخواهند شد.
آگاهان سیاسی اما می‌گویند که 4015 تن که تاکنون رها شده‌اند نیز بی‌گناه نبوده بلکه مرتکب جنایاتی بزرگی شده‌اند که توسط نیروهای امنیتی از میدان جنگ و یا حین انجام کارهای خلاف و هراس افگنانه دستگیر شده اند.
"بشیر بیژن" کارشناس امور سیاسی در مصاحبه با آوا می گوید که ادعای حکومت از دست‌آوردها در پروسه صلح یک ادعای کاذب می‌باشد و تمام روند از آغاز تاکنون مشکوک بوده است.
بیژن به این عقیده است که شدت خشونت‌ها از طرف طالبان و همچنین گاهی بهانه گیری‌هایی از سوی حکومت و تاخیر در گفتگوهای بین الافغانی شک و تردیدها را نسبت به روند صلح بیشتر کرده است.
به گفته او اگر باور، اراده و اجماع واقعی برای صلح از دو طرف وجود داشته باشد و روند شفاف و به ترتیب نتیجه بخش باشد، رهایی زندانیان خیلی نمی‌تواند یک مسئله بحث برانگیز باشد.
بیژن تصریح می‌کند؛ روند کنونی نشان می دهد که افغانستان به سوی یک بحران خطرناک به پیش می‌رود و بدون تردید طالبان اندک اندک به هدف خود نزدیک می‌شود، زیرا رهایی پنج هزار زندانی و پیوستن دوباره آنان به جبهات جنگ خواست اصلی این گروه می‌باشد، با این وجود چگونه می‌توان منتظر صلح بود؟.
در همین حال "فیض الله جلال" استاد دانشگاه نیز در گفتگو با خبرنگار آوا، رهایی زندانیان طالب را جزو موافقت‌نامه امریکا و طالبان می‌داند که حکومت در آن هیچ نقشی نداشته است. بنابر گفته‌ی جلال، آمریکا باید پاسخگوی پیامدهای این حاتم بخشی و رهایی پنج هزار زندانی و اینکه چقدر می‌تواند برای آینده افغانستان خطرناک واقع شود، باشد.
وی آشفتگی‌های کنونی را نتیجه نادیده گرفتن حکومت و مردم افغانستان در سلسله مذاکرات قطر دانسته و تاکید می‌کند که هرگونه تصمیم‌گیری منهای مردم و حکومت افغانستان که طرف اصلی جنگ و صلح می‌باشند و سالهاست که قربانی داده‌اند، نتیجه‌بخش نخواهد بود.
جنرال "عبدالهادی خالد" کارشناس نظامی نیز می گوید که برای تسریع روند صلح و حل مشکلات سیاسی افغانستان دولت باید بسیار گذشت کند و قربانی های فراوانی بدهد.
از طرفی هم خالد تصمیم حکومت را در پیوند با عدم رهایی تعدادی از زندانیان طالب که به جرم های مختلف دست داشته اند را بجا می‌داند زیرا به باور وی مجرمینی که در چندین نوع جرم دست داشته اند به خاطر در نظر گرفتن حق العبدی و مسایل دیگر باید به سادگی رها نشوند.
خالد می افزاید ممکن است یک زندانی در عین اینکه با گروه طالبان همکار بوده، در قاچاق مواد مخدر نیز دست داشته باشد، از این جهت نمی‌تواند جزو فهرست گروه طالبان قرار گیرد و از زندان رها شود بدون اینکه پرونده‌شان بررسی شود.
جنرال خالد اما از حضور دوباره زندانیان رها شده طالب در جبهات جنگ ابراز نگرانی می کند و می گوید: این واقعیت تلخ را نمی توان انکار کرد و اصلاً ممکن نیست که در حالت جنگی زندانیان رهاشده دوباره به جنگ نپردازند.
قابل یاد آوری است که حکومت افغانستان تاکنون 4015 تن از زندانیان طالب را از بند رها کرده و گفته است که این روند همچنان ادامه دارد.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: با اینکه گفته می‌شود حکومت افغانستان در تدارک یک اجماع منطقه‌ای برای صلح است، اما از آن‌طرف نیز گفته است که 597 تن از زندانیان طالب که به جرم‌های مختلف دست داشته اند از فهرست پنج هزار نفری خارج شده و از بند رها نخواهند شد.
آگاهان سیاسی اما می‌گویند که 4015 تن که تاکنون رها شده‌اند نیز بی‌گناه نبوده بلکه مرتکب جنایاتی بزرگی شده‌اند که توسط نیروهای امنیتی از میدان جنگ و یا حین انجام کارهای خلاف و هراس افگنانه دستگیر شده اند.
"بشیر بیژن" کارشناس امور سیاسی در مصاحبه با آوا می گوید که ادعای حکومت از دست‌آوردها در پروسه صلح یک ادعای کاذب می‌باشد و تمام روند از آغاز تاکنون مشکوک بوده است.
بیژن به این عقیده است که شدت خشونت‌ها از طرف طالبان و همچنین گاهی بهانه گیری‌هایی از سوی حکومت و تاخیر در گفتگوهای بین الافغانی شک و تردیدها را نسبت به روند صلح بیشتر کرده است.
به گفته او اگر باور، اراده و اجماع واقعی برای صلح از دو طرف وجود داشته باشد و روند شفاف و به ترتیب نتیجه بخش باشد، رهایی زندانیان خیلی نمی‌تواند یک مسئله بحث برانگیز باشد.
بیژن تصریح می‌کند؛ روند کنونی نشان می دهد که افغانستان به سوی یک بحران خطرناک به پیش می‌رود و بدون تردید طالبان اندک اندک به هدف خود نزدیک می‌شود، زیرا رهایی پنج هزار زندانی و پیوستن دوباره آنان به جبهات جنگ خواست اصلی این گروه می‌باشد، با این وجود چگونه می‌توان منتظر صلح بود؟.
در همین حال "فیض الله جلال" استاد دانشگاه نیز در گفتگو با خبرنگار آوا، رهایی زندانیان طالب را جزو موافقت‌نامه امریکا و طالبان می‌داند که حکومت در آن هیچ نقشی نداشته است. بنابر گفته‌ی جلال، آمریکا باید پاسخگوی پیامدهای این حاتم بخشی و رهایی پنج هزار زندانی و اینکه چقدر می‌تواند برای آینده افغانستان خطرناک واقع شود، باشد.
وی آشفتگی‌های کنونی را نتیجه نادیده گرفتن حکومت و مردم افغانستان در سلسله مذاکرات قطر دانسته و تاکید می‌کند که هرگونه تصمیم‌گیری منهای مردم و حکومت افغانستان که طرف اصلی جنگ و صلح می‌باشند و سالهاست که قربانی داده‌اند، نتیجه‌بخش نخواهد بود.
جنرال "عبدالهادی خالد" کارشناس نظامی نیز می گوید که برای تسریع روند صلح و حل مشکلات سیاسی افغانستان دولت باید بسیار گذشت کند و قربانی های فراوانی بدهد.
از طرفی هم خالد تصمیم حکومت را در پیوند با عدم رهایی تعدادی از زندانیان طالب که به جرم های مختلف دست داشته اند را بجا می‌داند زیرا به باور وی مجرمینی که در چندین نوع جرم دست داشته اند به خاطر در نظر گرفتن حق العبدی و مسایل دیگر باید به سادگی رها نشوند.
خالد می افزاید ممکن است یک زندانی در عین اینکه با گروه طالبان همکار بوده، در قاچاق مواد مخدر نیز دست داشته باشد، از این جهت نمی‌تواند جزو فهرست گروه طالبان قرار گیرد و از زندان رها شود بدون اینکه پرونده‌شان بررسی شود.
جنرال خالد اما از حضور دوباره زندانیان رها شده طالب در جبهات جنگ ابراز نگرانی می کند و می گوید: این واقعیت تلخ را نمی توان انکار کرد و اصلاً ممکن نیست که در حالت جنگی زندانیان رهاشده دوباره به جنگ نپردازند.
قابل یاد آوری است که حکومت افغانستان تاکنون 4015 تن از زندانیان طالب را از بند رها کرده و گفته است که این روند همچنان ادامه دارد.
