علمای دینی میگویند که رمز و راز عظمت انقلاب عاشورا در این نهفته است که امام حسین (ع) با شخص یزید مبارزه نکرد، بلکه در برابر اندیشۀ یزیدی و پدیدۀ ظلم و بیعدالتی که همیشه در برابر حق قرار دارد قیام کرد تا درسی زنده و جاویدان برای همیشه و همگان باشد.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: سوم شعبان مصادف است با سالروز ولادت باسعادت سید و سالار شهیدان و رهبر آزادگان جهان حضرت امام حسین (ع) که با انقلاب بینظیرش در سال 61 هجری جان تازهای به اسلام بخشید.
علما و دانشمندان ظلمستیزی، شجاعت و مردانگی، عدالتخواهی و مبارزه با استبداد را از عمدهترین جلوههای شخصیتی حضرت امام حسین (ع) عنوان میکنند.
"مولوی عیار" استاد دانشگاه در مصاحبه با آوا میگوید: نه تنها مسلمانان جهان بلکه همۀ مردم دنیا و آزادی خواهان جهان برای امام حسین (ع) حرف دارند و دوست دارند در راهی قدم بگذارند که آن بزرگوار قدم گذاشته است.
عیار علاوه کرد: رمز و راز عظمت انقلاب عاشورا در این نهفته است که امام حسین (ع) با شخص یزید مبارزه نکرد، بلکه در برابر اندیشه یزیدی و پدیدۀ ظلم و بیعدالتی قیام کرد تا درسی زنده و جاویدان برای همیشه و همگان باشد.
او تاکید کرد که امام حسین (ع) در راه آزادی و آزادیخواهی قیام کرد و اسلام را که در آن روز ملعبه دست امویها شده بود از خطر سقوط نجات داد، به همین دلیل است که امروز پیروان حسین در هر جای دنیا که هستند به پیشوای خود افتخار میکنند.
مولوی عیار، بدبختیهای امروز مسلمانان را ناشی از بیتوجهی به سیره رسول خدا و اهلبیت عنوان کرد و افزود: اگر مسلمانان راه امام حسین (ع) را که همان راه آزادی و سربلندی است تعقیب کنند هرگز در زندگی فردی و اجتماعی خوار نخواهند شد.
عیار همچنان بیان داشت: مسلمانان باید بدانند که امام حسین (ع) درس آزادی و ظلمستیزی را نه تنها در عصر خود بلکه برای همیشه و به صورت ماندگار برای بشریت آموخت و فریاد حقطلبی او هنوز هم طنینانداز است.
"سید ناصر یعقبوبی" عالم دین نیز در مصاحبه با آوا گفت: اگر بخواهیم یکبار دیگر با سیدالشهدا تجدید پیمان کنیم باید به روش، منش، گفتار و رفتار آن حضرت تمسک بجوییم.
به گفته او، امام حسین (ع) که در زمان امامت خود در اوج قدرت گرفتنِ حکومت اموی با خودکامگی حکومت یزید مواجه شد چارهای جز قیام ندید.
یعقوبی افزود: یزید میخواست تمام هست و بودِ اسلام و زحمات 23 سالۀ رسول خدا را نابود کند که امام این خطر را با ریختاندن خون خود و یارانش برطرف و اسلام ناب را بیمه کرد.
به گفته یعقوبی امام حسین (ع) مانند جد و پدر بزرگوارش تلاش کرد که روحیه حقگویی را در نهاد خود تقویت کند و در برابر ظلم و استبداد ایستادگی کرده و حقانیت اسلام را روشن کند.
به گفتۀ این عالم دین، امام حسین (ع) از کشته شدن در در راه حق نمیترسید، اما دید که در مدینه نمیتواند کاری اساسی و بنیادی انجام دهد، به مکه رفت تا حقانیت مکتب خود را در میان انبوهی از حجاج تبلیغ کند، اما وقتی دید در مکه نیز در امان نیست به دلیل اینکه از یکسو هتک حرمت خانهی خدا نشود و از سویی هم خونش بازتاب بیشتری پیدا کند، مکه را به قصد کوفه ترک کرد و در کربلا جانش را فدای ارزشهای دینی و اسلامی کرد.
در همین حال مولوی "محمد فضل" عضو شورای اخوت اسلامی نیز راجع به شخصیت بی همتای امام حسین (ع) گفت: همین بس که او در آغوش پیامبر و خانۀ خلیفه چهارم نشو و نمو کرد و شالودۀ شخصیت او در دامن مادری مانند فاطمه زهرا (س) ریخته شد.
و با اظهار اینکه اگر از همه چیز بگذریم، بزرگ شدن و تربیت شدن در دامن پیامبر، خود افتخار بزرگی است افزود: امام حسین (ع) از شفقت و مهربانیهای جدش در سن طفولیت بهرهمند شد و در ضمن آموزشهای رزمی را از پدرش آموخت و در بسیاری از جنگها و غزوات نیز شرکت کرد.
مولوی فضل همچنین خاطرنشان کرد که امام حسین (ع) پس از شهادت پدر و برادر بزرگوارش، از جایگاه ویژهای در میان مسلمانان بهرهمند بود و تمام صحابۀ کرام او را دوست داشتند.
این عالم دین بیان داشت که با روی کار آمدن یزید و اشاعۀ فساد در جوامع اسلامی، امام حسین (ع) قیام و ایستادگی را بر سکوت ترجیح داد و با طرح انقلاب عاشورا، نمونههایی از شجاعت و آزادگی را میان مسلمانان جهان به یادگار گذاشت.
وی از پیروان امام حسین (ع) خواست تا هیچگاه در برابر ظلم و استبداد سکوت نکنند، زیرا هر ملتی که ظلم را بپذیرد در روز قیامت با ظالمین محشور خواهد شد.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -کابل: سوم شعبان مصادف است با سالروز ولادت باسعادت سید و سالار شهیدان و رهبر آزادگان جهان حضرت امام حسین (ع) که با انقلاب بینظیرش در سال 61 هجری جان تازهای به اسلام بخشید.
علما و دانشمندان ظلمستیزی، شجاعت و مردانگی، عدالتخواهی و مبارزه با استبداد را از عمدهترین جلوههای شخصیتی حضرت امام حسین (ع) عنوان میکنند.
"مولوی عیار" استاد دانشگاه در مصاحبه با آوا میگوید: نه تنها مسلمانان جهان بلکه همۀ مردم دنیا و آزادی خواهان جهان برای امام حسین (ع) حرف دارند و دوست دارند در راهی قدم بگذارند که آن بزرگوار قدم گذاشته است.
عیار علاوه کرد: رمز و راز عظمت انقلاب عاشورا در این نهفته است که امام حسین (ع) با شخص یزید مبارزه نکرد، بلکه در برابر اندیشه یزیدی و پدیدۀ ظلم و بیعدالتی قیام کرد تا درسی زنده و جاویدان برای همیشه و همگان باشد.
او تاکید کرد که امام حسین (ع) در راه آزادی و آزادیخواهی قیام کرد و اسلام را که در آن روز ملعبه دست امویها شده بود از خطر سقوط نجات داد، به همین دلیل است که امروز پیروان حسین در هر جای دنیا که هستند به پیشوای خود افتخار میکنند.
مولوی عیار، بدبختیهای امروز مسلمانان را ناشی از بیتوجهی به سیره رسول خدا و اهلبیت عنوان کرد و افزود: اگر مسلمانان راه امام حسین (ع) را که همان راه آزادی و سربلندی است تعقیب کنند هرگز در زندگی فردی و اجتماعی خوار نخواهند شد.
عیار همچنان بیان داشت: مسلمانان باید بدانند که امام حسین (ع) درس آزادی و ظلمستیزی را نه تنها در عصر خود بلکه برای همیشه و به صورت ماندگار برای بشریت آموخت و فریاد حقطلبی او هنوز هم طنینانداز است.
"سید ناصر یعقبوبی" عالم دین نیز در مصاحبه با آوا گفت: اگر بخواهیم یکبار دیگر با سیدالشهدا تجدید پیمان کنیم باید به روش، منش، گفتار و رفتار آن حضرت تمسک بجوییم.
به گفته او، امام حسین (ع) که در زمان امامت خود در اوج قدرت گرفتنِ حکومت اموی با خودکامگی حکومت یزید مواجه شد چارهای جز قیام ندید.
یعقوبی افزود: یزید میخواست تمام هست و بودِ اسلام و زحمات 23 سالۀ رسول خدا را نابود کند که امام این خطر را با ریختاندن خون خود و یارانش برطرف و اسلام ناب را بیمه کرد.
به گفته یعقوبی امام حسین (ع) مانند جد و پدر بزرگوارش تلاش کرد که روحیه حقگویی را در نهاد خود تقویت کند و در برابر ظلم و استبداد ایستادگی کرده و حقانیت اسلام را روشن کند.
به گفتۀ این عالم دین، امام حسین (ع) از کشته شدن در در راه حق نمیترسید، اما دید که در مدینه نمیتواند کاری اساسی و بنیادی انجام دهد، به مکه رفت تا حقانیت مکتب خود را در میان انبوهی از حجاج تبلیغ کند، اما وقتی دید در مکه نیز در امان نیست به دلیل اینکه از یکسو هتک حرمت خانهی خدا نشود و از سویی هم خونش بازتاب بیشتری پیدا کند، مکه را به قصد کوفه ترک کرد و در کربلا جانش را فدای ارزشهای دینی و اسلامی کرد.
در همین حال مولوی "محمد فضل" عضو شورای اخوت اسلامی نیز راجع به شخصیت بی همتای امام حسین (ع) گفت: همین بس که او در آغوش پیامبر و خانۀ خلیفه چهارم نشو و نمو کرد و شالودۀ شخصیت او در دامن مادری مانند فاطمه زهرا (س) ریخته شد.
و با اظهار اینکه اگر از همه چیز بگذریم، بزرگ شدن و تربیت شدن در دامن پیامبر، خود افتخار بزرگی است افزود: امام حسین (ع) از شفقت و مهربانیهای جدش در سن طفولیت بهرهمند شد و در ضمن آموزشهای رزمی را از پدرش آموخت و در بسیاری از جنگها و غزوات نیز شرکت کرد.
مولوی فضل همچنین خاطرنشان کرد که امام حسین (ع) پس از شهادت پدر و برادر بزرگوارش، از جایگاه ویژهای در میان مسلمانان بهرهمند بود و تمام صحابۀ کرام او را دوست داشتند.
این عالم دین بیان داشت که با روی کار آمدن یزید و اشاعۀ فساد در جوامع اسلامی، امام حسین (ع) قیام و ایستادگی را بر سکوت ترجیح داد و با طرح انقلاب عاشورا، نمونههایی از شجاعت و آزادگی را میان مسلمانان جهان به یادگار گذاشت.
وی از پیروان امام حسین (ع) خواست تا هیچگاه در برابر ظلم و استبداد سکوت نکنند، زیرا هر ملتی که ظلم را بپذیرد در روز قیامت با ظالمین محشور خواهد شد.