بعد از ازسرگیری مجدد گفت‌وگوهای صلح میان نمایندگان طالبان و امریکا، دو طرف تاکنون نتوانسته‌اند توافق صلح میان خود را نهایی بسازند. خلیلزاد بنابر فشار دولت افغانستان خواستار برقراری آتش بس و آغاز مذاکرات مستقیم طالبان با دولت است، اما طالبان از کاهش خشونت‌ها دم می‌زند. به تازگی گروه طالبان از ادامه گفت‌وگوهای صلح با امریکایی‌ها ابراز نارضایتی کرده و ادامه این گفت‌وگوها را ضیاع وقت دانسته است.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)- کابل: گروه طالبان در وب‌سایت خود از چگونگی پیشرفت گفت‌وگوهای این گروه با امریکا احساس نارضایتی کرده و گفته است که امریکایی‌ها درخواست‌های تازه‌‌ای را مطرح کرده‌اند.
این گروه در مورد این درخواست‌های تازه چیزی نگفته است.
مذاکرات نمایندگان امریکا و طالبان در 15 ماه سنبله سال جاری و در پی حمله طالبان که منجر به کشته شدن دو سرباز امریکایی شد، از سوی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده به حالت تعلیق درآمد.
به دنبال این تعلیق، دور جدید گفت‌وگوهای صلح میان نمایندگان امریکا و گروه طالبان در 16 ماه قوس سال جاری آغاز شد. محور اصلی گفت‌وگوهای این دور، کاهش خشونت و آتش‌بس بین دو طرف بوده، اما گروه طالبان تن به آتش‌بس نداده، ولی طرح کاهش خشونت‌ها را به نمایندگان امریکا سپرده است.
اما حکومت افغانستان هشدار داده است، در صورتی‌که نمایندگان امریکا و طالبان در مذاکرات‌شان در مورد برقراری آتش‌بس توافق نکنند، تلاش‌های صلح طالبان و امریکا بی‌نتیجه خواهد بود.
در همین حال اختلافات بین اوپوزیسیون و حکومت نیز در مورد صلح افزایش یافته است. رهبران سیاسی به این باورند که رئیس جمهورغنی به بهانه آتش‌بس، مانع گفت‌وگوهای صلح می‌شود.
اما رئیس جمهور غنی رهبران سیاسی به خصوص عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی حکومت و حامد کرزی، رئیس جمهوری پیشین کشور را در مورد صلح بدون برنامه گفته است.
در واکنش به این اظهارات، رهبران سیاسی و سران احزاب به شمول داکتر عبدالله عبدالله و حامد کرزی روز شنبه نشست مشورتی را در کابل برای ارائه طرح تازه در مورد مذاکرات صلح برگزار نمودند.
رئیس اجرایی حکومت در این نشست هشدار داده که هیچ کسی نمی‌تواند مانع گفت‌وگوهای صلح از بهر منافع شخصی خود شود. در این نشست، کاهش خشونت‌ها یک گزینه خوب برای پیش‌برد گفت‌وگوهای صلح خوانده شده است.
روند گفت‌وگوهای صلح در گروگان
با این وضعیت از یک سوی اختلافات بین گروه طالبان و امریکایی‌ها افزایش یافته و از سوی دیگر یک اجماع در بین اوپوزیسیون و حکومت در مورد گفت‌وگوهای صلح وجود ندارد، آیا رسیدن به یک صلح سراسری امکان‌پذیر خواهد بود؟
آگاهان سیاسی می‌گویند، مردم افغانستان در صورتی به یک صلح واقعی می‌رسند که رهبران حکومت و شخصیت‌های مطرح کشور دست از منافع شخصی‌شان بردارند و در فکر منافع ملی باشند.
محمد عارف اسدی، آگاه سیاسی در گفت‌وگو با آوا گفت: هرچندی کاهش خشونت‌ها به علت این‌که اندازه و پیمایش ندارد، بی‌معنی است، اما یک راه برای رسیدن به صلح و گفت‌وگوهای بین‌الافغانی می‌باشد.
او ابزار داشت، رهبران حکومت نباید روند گفت‌وگوهای صلح را به گروگان بگیرند و باید در تلاش یک اجماع ملی در این روند باشند.
این آگاه سیاسی خاطرنشان ساخت که اگر سیاسیون و رهبران حکومت اختلافات‌شان را کنار نگذارند، صلح در کشور تحقق نمی‌یابد.
وی با بیان این‌که امریکایی‌ها اراده‌ای برای یک صلح دایمی در افغانستان ندارند، علاوه کرد که رهبران سیاسی و دولت‌مردان باید خودشان دست به کار شوند تا زمینه گفت‌وگوهای بین‌الافغانی فراهم شود.
در همین حال، وزارت دولت در امور صلح می‌گوید که این وزارت انسجام‌دهنده فعالیت‌های حکومت در روند صلح می‌باشد، به همین اساس این وزارت در تلاش ایجاد یک اجماع دولتی در مورد صلح است.
ناجیه انوری، سخنگوی وزارت دولت در امور صلح می‌گوید که کمیته ارشد هماهنگی در امور صلح با عضویت 14 نهاد دولتی به اساس حکم رئیس‌جمهور کشور ایجاد شده است.
نارضایتی طالبان؟
اما در موضوع نارضایتی طالبان، هرچند نمایندگان امریکا با نمایندگان طالب در مورد کاهش خشونت‌ها به توافق رسیده بودند، اما حال سوال این‌جاست که اکنون چه باعث شده که نمایندگان امریکا خواست‌شان بیشتر از گروه طالبان در گفت‌وگوهای صلح شده است؟
یاسین نبی‌زاده، آگاه روابط بین الملل در این مورد به آوا گفت: "علت افزایش خواست امریکایی‌ها از گروه طالبان این است که حکومت بعد از نپذیرفتن کاهش خشونت‌ها، زلمی خلیلزاد را تحت فشار قرار داد تا از نمایندگان طالب خواستار آتش‌بس عمومی شود".
او همچنان افزود که امریکایی‌ها بیش از 19 سال روی ایدئولوژی لیبرالیسم در افغانستان سرمایه‌گذاری کرده‌اند؛ از این رو خواست دیگر امریکایی‌ها از گروه طالبان پذیرفتن جمهوریت نیز می‌باشد.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)- کابل: گروه طالبان در وب‌سایت خود از چگونگی پیشرفت گفت‌وگوهای این گروه با امریکا احساس نارضایتی کرده و گفته است که امریکایی‌ها درخواست‌های تازه‌‌ای را مطرح کرده‌اند.
این گروه در مورد این درخواست‌های تازه چیزی نگفته است.
مذاکرات نمایندگان امریکا و طالبان در 15 ماه سنبله سال جاری و در پی حمله طالبان که منجر به کشته شدن دو سرباز امریکایی شد، از سوی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده به حالت تعلیق درآمد.
به دنبال این تعلیق، دور جدید گفت‌وگوهای صلح میان نمایندگان امریکا و گروه طالبان در 16 ماه قوس سال جاری آغاز شد. محور اصلی گفت‌وگوهای این دور، کاهش خشونت و آتش‌بس بین دو طرف بوده، اما گروه طالبان تن به آتش‌بس نداده، ولی طرح کاهش خشونت‌ها را به نمایندگان امریکا سپرده است.
اما حکومت افغانستان هشدار داده است، در صورتی‌که نمایندگان امریکا و طالبان در مذاکرات‌شان در مورد برقراری آتش‌بس توافق نکنند، تلاش‌های صلح طالبان و امریکا بی‌نتیجه خواهد بود.
در همین حال اختلافات بین اوپوزیسیون و حکومت نیز در مورد صلح افزایش یافته است. رهبران سیاسی به این باورند که رئیس جمهورغنی به بهانه آتش‌بس، مانع گفت‌وگوهای صلح می‌شود.
اما رئیس جمهور غنی رهبران سیاسی به خصوص عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی حکومت و حامد کرزی، رئیس جمهوری پیشین کشور را در مورد صلح بدون برنامه گفته است.
در واکنش به این اظهارات، رهبران سیاسی و سران احزاب به شمول داکتر عبدالله عبدالله و حامد کرزی روز شنبه نشست مشورتی را در کابل برای ارائه طرح تازه در مورد مذاکرات صلح برگزار نمودند.
رئیس اجرایی حکومت در این نشست هشدار داده که هیچ کسی نمی‌تواند مانع گفت‌وگوهای صلح از بهر منافع شخصی خود شود. در این نشست، کاهش خشونت‌ها یک گزینه خوب برای پیش‌برد گفت‌وگوهای صلح خوانده شده است.
روند گفت‌وگوهای صلح در گروگان
با این وضعیت از یک سوی اختلافات بین گروه طالبان و امریکایی‌ها افزایش یافته و از سوی دیگر یک اجماع در بین اوپوزیسیون و حکومت در مورد گفت‌وگوهای صلح وجود ندارد، آیا رسیدن به یک صلح سراسری امکان‌پذیر خواهد بود؟
آگاهان سیاسی می‌گویند، مردم افغانستان در صورتی به یک صلح واقعی می‌رسند که رهبران حکومت و شخصیت‌های مطرح کشور دست از منافع شخصی‌شان بردارند و در فکر منافع ملی باشند.
محمد عارف اسدی، آگاه سیاسی در گفت‌وگو با آوا گفت: هرچندی کاهش خشونت‌ها به علت این‌که اندازه و پیمایش ندارد، بی‌معنی است، اما یک راه برای رسیدن به صلح و گفت‌وگوهای بین‌الافغانی می‌باشد.
او ابزار داشت، رهبران حکومت نباید روند گفت‌وگوهای صلح را به گروگان بگیرند و باید در تلاش یک اجماع ملی در این روند باشند.
این آگاه سیاسی خاطرنشان ساخت که اگر سیاسیون و رهبران حکومت اختلافات‌شان را کنار نگذارند، صلح در کشور تحقق نمی‌یابد.
وی با بیان این‌که امریکایی‌ها اراده‌ای برای یک صلح دایمی در افغانستان ندارند، علاوه کرد که رهبران سیاسی و دولت‌مردان باید خودشان دست به کار شوند تا زمینه گفت‌وگوهای بین‌الافغانی فراهم شود.
در همین حال، وزارت دولت در امور صلح می‌گوید که این وزارت انسجام‌دهنده فعالیت‌های حکومت در روند صلح می‌باشد، به همین اساس این وزارت در تلاش ایجاد یک اجماع دولتی در مورد صلح است.
ناجیه انوری، سخنگوی وزارت دولت در امور صلح می‌گوید که کمیته ارشد هماهنگی در امور صلح با عضویت 14 نهاد دولتی به اساس حکم رئیس‌جمهور کشور ایجاد شده است.
نارضایتی طالبان؟
اما در موضوع نارضایتی طالبان، هرچند نمایندگان امریکا با نمایندگان طالب در مورد کاهش خشونت‌ها به توافق رسیده بودند، اما حال سوال این‌جاست که اکنون چه باعث شده که نمایندگان امریکا خواست‌شان بیشتر از گروه طالبان در گفت‌وگوهای صلح شده است؟
یاسین نبی‌زاده، آگاه روابط بین الملل در این مورد به آوا گفت: "علت افزایش خواست امریکایی‌ها از گروه طالبان این است که حکومت بعد از نپذیرفتن کاهش خشونت‌ها، زلمی خلیلزاد را تحت فشار قرار داد تا از نمایندگان طالب خواستار آتش‌بس عمومی شود".
او همچنان افزود که امریکایی‌ها بیش از 19 سال روی ایدئولوژی لیبرالیسم در افغانستان سرمایه‌گذاری کرده‌اند؛ از این رو خواست دیگر امریکایی‌ها از گروه طالبان پذیرفتن جمهوریت نیز می‌باشد.
