آگاهان امور سیاسی می‌گویند ادبیاتی که در این روزها درباره مذاکرات میان ایالات متحده امریکا و طالبان بیشتر مطرح است، کاهش خشونت ها و یا آتش بس ده روزه می باشد اما این مسئله از نظر افغانها معنی و مفهومی ندارد زیرا مردم در گذشته از آتش بس های موقتی تجارب تلخ دارند.
خبرگزاری آوا – کابل: با اینکه گفته می شود مذاکرات میان امریکا و گروه طالبان نهایی شده است و عنقریب توافق نامه ای میان دو طرف به امضا برسد، اما بسیاری از آگاهان به این باور هستند که این فیصله ها سهولتی برای روند پیچیده صلح افغانستان ایجاد نخواهد کرد.
"بشیر بیژن" آگاه مسایل سیاسی در مصاحبه با خبرنگار آوا، گفت: ادبیاتی که اکنون در مذاکرات میان ایالات متحده امریکا و گروه طالبان بیشتر مطرح است " کاهش خشونت ها و یا آتش بس ده روزه" است که برای افغانها معنی و مفهومی ندارد، زیرا مردم در گذشته ها از آتش بس های موقتی تجارب تلخ دارند.
او درعین حال از امریکا می خواهد که باید برابر با خواست مردم که همان آتش بس دایمی می باشد راه حل جستجو کند درغیر آن صورت هرگاه مردم از یک فیصله استقبال نکنند حمایت هم نخواهند کرد که به دنبال آن پایداری آن فیصله هم تضمین شده نیست.
بیژن تاکید کرد که مردم افغانستان خواهان صلح واقعی هستند نه آن صلحی که برای اهداف استراتیژیک باشد و پیامدهای سنگین و ناگوار برای آینده سیاسی کشور داشته باشد.
وی اظهار داشت که خواست مردم افغانستان از جانب امریکا بسیار روشن است، با این وجود اما اگر امریکا منهای خواست مردم وارد تصمیمی می شود و یا فیصله ای انجام می دهد، یقناً ضمانتی اجرایی و پایداری نخواهد داشت.
به باور این کارشناس سیاسی؛ اگر امریکا بر اساس اهداف استراتیژیک خود و بدون در نظر گرفتن خواست مردم پای کدام قراردادی با گروه طالبان امضا کند، مسلماً از نگاه حیثیتی برای امریکا و از نگاه سیاسی و اجتماعی برای مردم افغانستان و منطقه زیانبار خواهد بود.
وی تصریح کرد که بر خوردهای پنهانی با مخالفان مسلح تا کنون منطقه را دچار تهدیدی کرده است و این تهدیدها و فضای وحشت با توافق نامه امریکا با گروه طالبان آنهم بدون در نظر گرفتن خواست مردم کاهش پیدا نخواهد کرد و امریکا نیز با وجود منافع کشورهای منطقه در افغانستان، بعید است که به اهداف استراتیژیک خود دست پیدا کند.
همچنین "فضل غنی حقمل" کارشناس سیاسی در مصاحبه با آوا، هرچند شرط عمده گروه طالبان مبنی بر خروج کامل نیروهای امریکایی از کشور را خواست تمام مردم افغانستان میداند، اما از نوع مذاکره و پنهان بودن آن از مردم و حکومت سخت انتقاد می کند.
به باور حقمل گروه طالبان همانگونه که بر تسریع خروج نیروهای امریکایی از کشور تاکید دارند باید برای گفتگوهای بین الافغانی نیز سهولت های را ایجاد کند و از جمله آتش بس را قبول نمایند.
حقمل حضور نیروهای خارجی در افغانستان را عامل تمام جنگها و بد بختی ها در کشور خوانده و می گوید: تا زمانیکه امریکایی ها افغانستان را ترک نکنند ولو توافق نامه ای هم با گروه طالبان امضا شود جنگ خاتمه پیدا نخواهد کرد، زیرا اولاً گروه طالبان آنگونه که باید منسجم و تحت رهبری واحد باشند نیستند و ثانیاً گروه های دیگری که مخالف حضور امریکایی ها هستند بعد از امضای توافق نامه نیز جنگ را ادامه خواهند داد.
با این حال "ناجیه انوری" سخنگوی وزارات دولت در امور صلح آتش بس و قطع جنگ را پیش شرط عمده و خط سرخ برای آغاز مذاکرات بین الافغانی دانسته و می افزاید که ختم جنگ، تامین امنیت و ثبات سیاسی از خواست های درینه مردم افغانستان است که باید بر آورده شود.
خانم انوری هر نوع طفره رفتن از خواست مردم افغانستان را زیانبار دانسته و تاکید می کند، تنها راه رسیدن به صلح آتش بس و قطع جنگ است.
به باور او، ممکن نیست که از یک طرف جنگ جریان داشته باشد و مردم در گوشه و کنار مملکت کشته شوند و کینه ها و عقده ها افزایش پیدا کند و از طرف دیگر مذاکره جریان داشته باشد و این با منطق سیاسی نیز خیلی سازگار نیست.
خبرگزاری آوا – کابل: با اینکه گفته می شود مذاکرات میان امریکا و گروه طالبان نهایی شده است و عنقریب توافق نامه ای میان دو طرف به امضا برسد، اما بسیاری از آگاهان به این باور هستند که این فیصله ها سهولتی برای روند پیچیده صلح افغانستان ایجاد نخواهد کرد.
"بشیر بیژن" آگاه مسایل سیاسی در مصاحبه با خبرنگار آوا، گفت: ادبیاتی که اکنون در مذاکرات میان ایالات متحده امریکا و گروه طالبان بیشتر مطرح است " کاهش خشونت ها و یا آتش بس ده روزه" است که برای افغانها معنی و مفهومی ندارد، زیرا مردم در گذشته ها از آتش بس های موقتی تجارب تلخ دارند.
او درعین حال از امریکا می خواهد که باید برابر با خواست مردم که همان آتش بس دایمی می باشد راه حل جستجو کند درغیر آن صورت هرگاه مردم از یک فیصله استقبال نکنند حمایت هم نخواهند کرد که به دنبال آن پایداری آن فیصله هم تضمین شده نیست.
بیژن تاکید کرد که مردم افغانستان خواهان صلح واقعی هستند نه آن صلحی که برای اهداف استراتیژیک باشد و پیامدهای سنگین و ناگوار برای آینده سیاسی کشور داشته باشد.
وی اظهار داشت که خواست مردم افغانستان از جانب امریکا بسیار روشن است، با این وجود اما اگر امریکا منهای خواست مردم وارد تصمیمی می شود و یا فیصله ای انجام می دهد، یقناً ضمانتی اجرایی و پایداری نخواهد داشت.
به باور این کارشناس سیاسی؛ اگر امریکا بر اساس اهداف استراتیژیک خود و بدون در نظر گرفتن خواست مردم پای کدام قراردادی با گروه طالبان امضا کند، مسلماً از نگاه حیثیتی برای امریکا و از نگاه سیاسی و اجتماعی برای مردم افغانستان و منطقه زیانبار خواهد بود.
وی تصریح کرد که بر خوردهای پنهانی با مخالفان مسلح تا کنون منطقه را دچار تهدیدی کرده است و این تهدیدها و فضای وحشت با توافق نامه امریکا با گروه طالبان آنهم بدون در نظر گرفتن خواست مردم کاهش پیدا نخواهد کرد و امریکا نیز با وجود منافع کشورهای منطقه در افغانستان، بعید است که به اهداف استراتیژیک خود دست پیدا کند.
همچنین "فضل غنی حقمل" کارشناس سیاسی در مصاحبه با آوا، هرچند شرط عمده گروه طالبان مبنی بر خروج کامل نیروهای امریکایی از کشور را خواست تمام مردم افغانستان میداند، اما از نوع مذاکره و پنهان بودن آن از مردم و حکومت سخت انتقاد می کند.
به باور حقمل گروه طالبان همانگونه که بر تسریع خروج نیروهای امریکایی از کشور تاکید دارند باید برای گفتگوهای بین الافغانی نیز سهولت های را ایجاد کند و از جمله آتش بس را قبول نمایند.
حقمل حضور نیروهای خارجی در افغانستان را عامل تمام جنگها و بد بختی ها در کشور خوانده و می گوید: تا زمانیکه امریکایی ها افغانستان را ترک نکنند ولو توافق نامه ای هم با گروه طالبان امضا شود جنگ خاتمه پیدا نخواهد کرد، زیرا اولاً گروه طالبان آنگونه که باید منسجم و تحت رهبری واحد باشند نیستند و ثانیاً گروه های دیگری که مخالف حضور امریکایی ها هستند بعد از امضای توافق نامه نیز جنگ را ادامه خواهند داد.
با این حال "ناجیه انوری" سخنگوی وزارات دولت در امور صلح آتش بس و قطع جنگ را پیش شرط عمده و خط سرخ برای آغاز مذاکرات بین الافغانی دانسته و می افزاید که ختم جنگ، تامین امنیت و ثبات سیاسی از خواست های درینه مردم افغانستان است که باید بر آورده شود.
خانم انوری هر نوع طفره رفتن از خواست مردم افغانستان را زیانبار دانسته و تاکید می کند، تنها راه رسیدن به صلح آتش بس و قطع جنگ است.
به باور او، ممکن نیست که از یک طرف جنگ جریان داشته باشد و مردم در گوشه و کنار مملکت کشته شوند و کینه ها و عقده ها افزایش پیدا کند و از طرف دیگر مذاکره جریان داشته باشد و این با منطق سیاسی نیز خیلی سازگار نیست.
