زمستان سرد بامیان و طبیعت برف گیر این ولایت هر سال در فصل زمستان زندگی را برای مردم که اکثراً در حالت بد فقر و تنگ دستی زندگی میکنند، دشوار ساخته است.
خبرگزاری صدای افغان(آوا) - بامیان: مردم بامیان با کمیت بیش از ۶۰ درصد زیر خط خط فقر، شاید فقیرترین مردم در یکی از ولایات افغانستان باشند که تعدادی از آنان در منازل مسکونی نیمه ویران شده و بعضاً در داخل مغاره های باستانی و طبیعی مرکز ولایت بامیان زندگی میکنند.
زمستان سرد ولایت بامیان، آنان و نبود برق و بلند بودن بیش از حد قیمت گاز در این ولایت آنان را مجبور کرده است تا بخشی از سرمایه های تولیدی شان را در زمستان برای سوخت و گرم کردن منازل مسکونی شان به مصرف برسانند.
بعد از برق و گاز؛ ذغال سنگ تنها گزینه ممکن برای گرم کردن منازل مسکونی مردم این ولایت میباشد که در دل طبیعت برخی از ولسوالی های این ولایت قرار گرفته است.
هر چند در سالهای قبل قیمت زغال بامیان به همان میزانی بود که از بامیان به کابل و دیگر ولایات همسایه به فروش میرسید، اما در سال جاری معادن ذغال سنگ از سوی حکومت بسته شده است و اکنون ذغالِ باقی مانده از سالهای قبل در بازار این ولایت هر هفت کیلو ذغال سنگ به ۱۰۰ افغانی و یا بیشتر از آن به فروش میرسد.
کسبه کاران و ذغال فروشان میگویند دلیل فروش بلند ذغال در بامیان بسته شدن معادن ذغال سنگ این ولایت از سوی حکومت محلی بامیان میباشد.
محراب زوار؛ یکی از فروشنده های چوب و ذغال سنگ به خبرگزاری آوا گفت: "امسال ذغال بامیان بند است و ما وقتی چوب و ذغال را از کابل و دره صوف وارد میکنم هم طالبان از ما محصول میگیرند و هم دولت، ما هم مجبوریم با قیمت بلند تر بفروشیم تا ضرر نکنیم."
خریداران ذغال سنگ اکثراً افراد بی بضاعت و فقیر هستند، آنان از بهای بلند زغال سنگ شکایت دارند و از حکومت میخواهند تا مشکلات مردم این ولایت را در نظر بگیرند و معادن ذغال سنگ این ولایت را باز بگذارند.
حسن مصطفوی؛ که در یکی از ذغال فروشی ها برای خریداری ذغال و چوب آمده است به آوا گفت: "ذغال بسیار قیمت شده دولت نه می مانه که از کوه هیزم بکنیم و نه زغال را می مانه، گاز هم که پوره نمیشه و هر کیلو آن حدود ۶۵ تا ۷۰ افغانی است."
چندین معادن ذغال سنگ در ولسوالی های مختلف ولایت بامیان از جمله ولسوالی یکاولنگ نمبر ،2 سیغان و کهمرد ولایت بامیان نه تنها هر سال ذغال مورد نیاز بامیانی ها را تامین میکنند، بلکه در بازارهای دیگر ولایات افغانستان از جمله پروان، میدان وردک و کابل نیز به فروش میرسد. اما در سال جاری استخراج آن از سوی مسئولان محلی این ولایت منع قرار داده شده است.
خواستیم دلیل ممنوعیت آنرا از ریاست معدن ولایت بامیان جویا شویم، اما موفق نشدیم نظر اداره معدن این ولایت را داشته باشیم.
خبرگزاری صدای افغان(آوا) - بامیان: مردم بامیان با کمیت بیش از ۶۰ درصد زیر خط خط فقر، شاید فقیرترین مردم در یکی از ولایات افغانستان باشند که تعدادی از آنان در منازل مسکونی نیمه ویران شده و بعضاً در داخل مغاره های باستانی و طبیعی مرکز ولایت بامیان زندگی میکنند.
زمستان سرد ولایت بامیان، آنان و نبود برق و بلند بودن بیش از حد قیمت گاز در این ولایت آنان را مجبور کرده است تا بخشی از سرمایه های تولیدی شان را در زمستان برای سوخت و گرم کردن منازل مسکونی شان به مصرف برسانند.
بعد از برق و گاز؛ ذغال سنگ تنها گزینه ممکن برای گرم کردن منازل مسکونی مردم این ولایت میباشد که در دل طبیعت برخی از ولسوالی های این ولایت قرار گرفته است.
هر چند در سالهای قبل قیمت زغال بامیان به همان میزانی بود که از بامیان به کابل و دیگر ولایات همسایه به فروش میرسید، اما در سال جاری معادن ذغال سنگ از سوی حکومت بسته شده است و اکنون ذغالِ باقی مانده از سالهای قبل در بازار این ولایت هر هفت کیلو ذغال سنگ به ۱۰۰ افغانی و یا بیشتر از آن به فروش میرسد.
کسبه کاران و ذغال فروشان میگویند دلیل فروش بلند ذغال در بامیان بسته شدن معادن ذغال سنگ این ولایت از سوی حکومت محلی بامیان میباشد.
محراب زوار؛ یکی از فروشنده های چوب و ذغال سنگ به خبرگزاری آوا گفت: "امسال ذغال بامیان بند است و ما وقتی چوب و ذغال را از کابل و دره صوف وارد میکنم هم طالبان از ما محصول میگیرند و هم دولت، ما هم مجبوریم با قیمت بلند تر بفروشیم تا ضرر نکنیم."
خریداران ذغال سنگ اکثراً افراد بی بضاعت و فقیر هستند، آنان از بهای بلند زغال سنگ شکایت دارند و از حکومت میخواهند تا مشکلات مردم این ولایت را در نظر بگیرند و معادن ذغال سنگ این ولایت را باز بگذارند.
حسن مصطفوی؛ که در یکی از ذغال فروشی ها برای خریداری ذغال و چوب آمده است به آوا گفت: "ذغال بسیار قیمت شده دولت نه می مانه که از کوه هیزم بکنیم و نه زغال را می مانه، گاز هم که پوره نمیشه و هر کیلو آن حدود ۶۵ تا ۷۰ افغانی است."
چندین معادن ذغال سنگ در ولسوالی های مختلف ولایت بامیان از جمله ولسوالی یکاولنگ نمبر ،2 سیغان و کهمرد ولایت بامیان نه تنها هر سال ذغال مورد نیاز بامیانی ها را تامین میکنند، بلکه در بازارهای دیگر ولایات افغانستان از جمله پروان، میدان وردک و کابل نیز به فروش میرسد. اما در سال جاری استخراج آن از سوی مسئولان محلی این ولایت منع قرار داده شده است.
خواستیم دلیل ممنوعیت آنرا از ریاست معدن ولایت بامیان جویا شویم، اما موفق نشدیم نظر اداره معدن این ولایت را داشته باشیم.
