به گزارش خبرگزاری آوا، فخرالدین آریا پور؛ رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت غور در گفتگویی با خبرنگار آوا گفت: «مسیر دریای هریرود بر اثر سیلابهای جاریشده مسدود شده که موجب بالا آمدن آب این دریا شده؛ امری که منار تاریخی جام را با خطر سقوط روبرو کرده است».
وی افزود که بر اثر این سیلابها دفتر و موزیم منار جام که بیشترین آثار باستانی این منار به شمول استخوان، اسکلتها و کاشیهای مربوط به مرمت و بازسازی این منار بوده کاملا تخریب گردیده و از بین رفته است.
آقای آریا پور وضعیت منار جام این ولایت را بحرانی خوانده و تاکید میکند که اگر مسئولین مربوطه در زودترین زمان ممکن با هدف رسیدگی به این معضل با آنها همکاری نکنند، این آبده تاریخی سقوط خواهد کرد.
وی در ادامه بیان میدارد که آنان برای جلوگیری از سیلاب و خطرات آن مجبور به استخدام ۲۰۰ نفر گردیدهاند که این افراد از ساحات دور و به سختی از سیلابها گذشته و به همکاری آنان شتافتهاند.
بر بنیاد اظهارات آقای آریا پور، به دلیل چالشهای امنیتی موجود در ولسوالی شهرک این ولایت که منار جام در آن موقعیت دارد، آنان نمیتوانند از امکانات نیروهای امنیتی استفاده کنند.
وی علاوه کرد که در حال حاضر به دلیل حضور گسترده طالبان در ولسوالی شهرک، زمینه نشست چرخبالهای نیروهای امنیتی در نزدیکی این منار وجود ندارد.
به گفته او، تاکنون دفتر یونسکو نیز دراین رابطه اقدامی نکرده است.
در همین حال، عبدالرحمان عطشان؛ از اعضای شورای ولایتی غور در این رابطه چنین گفت: «سیلابها در ولسوالی شهرک جان 9 نفر را گرفته و در ولسوالی ساغر نیز باعث خسارات جانی و مالی زیادی گردیده است».
بر بنیاد گفتههای وی سیلابهای سال جاری در این ولایت بیسابقه بوده و درختان زیادی را نیز با خود برده است.
آقای عطشان از بیتوجهی به دادخواهی اعضای شورای ولایتی، مردم و فعالان جامعه مدنی این ولایت از سوی مقامهای مسئول گلایه میکند و میافزاید که آنان برای جلوگیری از خسارات بیشتر سیلابها در روزهای آینده خواهان توجه مسئولان هستند.
منار جام یکی از آبدههای تاریخی با ارزش در تنگی تقاطع دریای جام و هریرودِ ولسوالی شهرک -یکی از ولسوالیهای دور افتاده ولایت غور- بوده و قدمت آن به قرن دوازدهم میلادی برمیگردد..
این منار 65 متر طول داشته و از نظر بلندی دومین منار جهان به حساب میآید. منار جام در سال 2002 از سوی یونسکو ثبت میراثهای جهانی گردید.