رئیس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان میگوید که صلح از راه جنگ و کشتار به دست نمییاید، لذا باید کارهای بنیادی در خصوص آموزش و پرورش در افغانستان صورت گیرد.
به گزارش خبرگزاری آوا، سیما سمر، رئیس حقوق بشر امروز در یک نشست خبری در کابل اعلام کرد: منابع مادی کشور متاسفانه در جنگ و منازعه به مصرف میشود، به همین دلیل آموزش و پرورش در افغانستان عملا به فراموشی سپرده شده است.
خانم سمر افزود: در گذشته سند دانشکده طب کابل در کشورهای اروپایی به رسمیت شناخته میشد، اما در حال حاضر اکثر کشورها سند کارشناسی افغانستان را به رسمیت نمیشناسد.
وی دلیل این عقب گرد را عدم توجه به آموزش و پروش دانسته افزود که متاسفانه بالای تعلیم و تربیه که بنیاد اساسی یک کشور دموکراتیک را میسازد، کار نشده است.
خانم سمر میگوید که ارزش های حقوق بشری باید با تغییر و اصلاح نصاب تعلیمی در افغانستان نهادینه شود و آموزش داده شود؛ در غیر آن به گفته او، با دیگر اقدمات نمی توانیم در تغییر جامعه موفق شویم.
رئیس حقوق بشر با اشاره به آزاد و اذیت کودکان در مراکز آموزشی گفت: هیچگونه قانونی برای نظارت از آزار و اذیت اطفال در مدارس روی دست گرفته نشده است. این یکی از ضعف ها است.طفلی که مورد آزار و اذیت قرار میگیرد، به خانه نمی گوید و مجبور است بهانه بیاورد که مکتب و کورس نرود. بدین ترتیب ما عملا استعدادهای خود را در مراکز تعلیمی می کشیم.
وی تاکید کرد، زمانی که ما ارزش های حقوق بشری، برابری و حق دسترسی به عدالت را از ابتدا ترویج کنیم، خود به خود یک شهروند مسوول به جامعه تقدیم میکنیم.
صلح پایدار در دانشگاهها
رئیس کمیسیون حقوق بشر کشور همچنان با اشاره به اهمیت دانشگاه ها در تغییر سیاستهای یک کشور گفت: ما به سیاستهایی که در آن ارزش های برابری، صلحخواهی و همدیگر پذیری وجود داشته باشد، ضرورت داریم که اساساً دانشگاهها این سیاست ها را میسازند.
او با ابراز تاسف که هنوز دانشگاه هرات به دلیل اختلافهای زبانی هنوز لوحه ندارد، گفت: هرگاه به خاطر واژههای "دانشگاه" و "پوهنتون" این مشکل در دانشگاه به وجود آمده ما نمی توانیم تبعیض را از جامعه از بین ببریم.
خانم سمر با بیان اینکه «از زبان باید به عنوان وسیله تکلم استفاده کنیم نه وسیله تشنج، افزود: متاسفانه قضایایی که در دانشگاه کابل و دیگر دانشگاه ها رخ می دهد، بسیار ناگوار است.
وی با اشاره به اینکه «صلح را به ولوله، سر و صدا و با جنگ و با کشتار افراد آورده نمی توانیم»، بیان کرد: هر قدر انسانها کشته می شوند، عقدهها بیشتر می شود. صلح پایدار بنیادش باید از دانشگاه ها گذاشته شود و از این طریق، مسایل تبعیض و تفاوت بین اقوام و مذاهب را از بین ببریم.
به گزارش خبرگزاری آوا، سیما سمر، رئیس حقوق بشر امروز در یک نشست خبری در کابل اعلام کرد: منابع مادی کشور متاسفانه در جنگ و منازعه به مصرف میشود، به همین دلیل آموزش و پرورش در افغانستان عملا به فراموشی سپرده شده است.
خانم سمر افزود: در گذشته سند دانشکده طب کابل در کشورهای اروپایی به رسمیت شناخته میشد، اما در حال حاضر اکثر کشورها سند کارشناسی افغانستان را به رسمیت نمیشناسد.
وی دلیل این عقب گرد را عدم توجه به آموزش و پروش دانسته افزود که متاسفانه بالای تعلیم و تربیه که بنیاد اساسی یک کشور دموکراتیک را میسازد، کار نشده است.
خانم سمر میگوید که ارزش های حقوق بشری باید با تغییر و اصلاح نصاب تعلیمی در افغانستان نهادینه شود و آموزش داده شود؛ در غیر آن به گفته او، با دیگر اقدمات نمی توانیم در تغییر جامعه موفق شویم.
رئیس حقوق بشر با اشاره به آزاد و اذیت کودکان در مراکز آموزشی گفت: هیچگونه قانونی برای نظارت از آزار و اذیت اطفال در مدارس روی دست گرفته نشده است. این یکی از ضعف ها است.طفلی که مورد آزار و اذیت قرار میگیرد، به خانه نمی گوید و مجبور است بهانه بیاورد که مکتب و کورس نرود. بدین ترتیب ما عملا استعدادهای خود را در مراکز تعلیمی می کشیم.
وی تاکید کرد، زمانی که ما ارزش های حقوق بشری، برابری و حق دسترسی به عدالت را از ابتدا ترویج کنیم، خود به خود یک شهروند مسوول به جامعه تقدیم میکنیم.
صلح پایدار در دانشگاهها
رئیس کمیسیون حقوق بشر کشور همچنان با اشاره به اهمیت دانشگاه ها در تغییر سیاستهای یک کشور گفت: ما به سیاستهایی که در آن ارزش های برابری، صلحخواهی و همدیگر پذیری وجود داشته باشد، ضرورت داریم که اساساً دانشگاهها این سیاست ها را میسازند.
او با ابراز تاسف که هنوز دانشگاه هرات به دلیل اختلافهای زبانی هنوز لوحه ندارد، گفت: هرگاه به خاطر واژههای "دانشگاه" و "پوهنتون" این مشکل در دانشگاه به وجود آمده ما نمی توانیم تبعیض را از جامعه از بین ببریم.
خانم سمر با بیان اینکه «از زبان باید به عنوان وسیله تکلم استفاده کنیم نه وسیله تشنج، افزود: متاسفانه قضایایی که در دانشگاه کابل و دیگر دانشگاه ها رخ می دهد، بسیار ناگوار است.
وی با اشاره به اینکه «صلح را به ولوله، سر و صدا و با جنگ و با کشتار افراد آورده نمی توانیم»، بیان کرد: هر قدر انسانها کشته می شوند، عقدهها بیشتر می شود. صلح پایدار بنیادش باید از دانشگاه ها گذاشته شود و از این طریق، مسایل تبعیض و تفاوت بین اقوام و مذاهب را از بین ببریم.